IbnRushd
05-10-06, 22:40
Conservatieve revolte dreigt voor Bush
5 oktober 2006
Washington - Klap na klap krijgen de Amerikaanse Republikeinen te verwerken, een maand voor de Congresverkiezingen. Een seksschandaal rond een Congreslid heeft een opstand teweeggebracht tegen de leider in het Huis van Afgevaardigden. En het laatste boek van journalist Bob Woodward over de oorlog in Irak, waarin de regering-Bush wordt geportretteerd als argeloos en vergaand incompetent, speelt al dagen een prominente rol in nieuwsbulletins en praatprogramma’s.
Het seksschandaal draait om Mark Foley, Republikeins lid van het Huis van Afgevaardigden uit Florida. Hij trad vrijdag binnen een uur af toen ABC News bleek te beschikken over seksueel getinte berichtjes die hij onder het pseudoniem ‘Maf54’ stuurde aan scholieren. Die liepen tijdens de zomervakantie stage in het Congres.
In de eerste uitgelekte berichtjes ging het om tamelijk onschuldige uitwisselingen die Foley had in 2005. Maar de afgelopen dagen kwamen schadelijker berichten vrij. Zo vroeg Foley in 2003 – ten tijde van stemmingen in het Huis over het budget voor de oorlog in Irak – een scholier om een nachtzoen nadat de twee volgens ABC „klaarblijkelijk internetseks met elkaar hadden”. ABC zegt te kunnen aantonen dat Foley al zeker vijf jaar seksueel georiënteerde contacten met scholieren probeerde te krijgen. The Washington Post meldt vandaag dat hij zich zelfs al in 1995 zou hebben misdragen. De federale recherche FBI bekijkt de zaak en zal vrijwel zeker een volwaardig strafrechtelijk onderzoek instellen, aldus mediaberichten.
Geen eenvoudig verhaal voor hoeders van christelijke normen en waarden – zoals Republikeinen zich graag presenteren. Foley leidde in het Huis de commissie die opkomt voor geëxploiteerde en misbruikte kinderen. Hij waarschuwde in debatten ouders dat ze „Russische roulette spelen” door hun kinderen op het internet bloot te stellen aan seksueel misbruik door volwassenen. En toen president Bush eerder dit jaar een wet tekende om het misbruik van kinderen tegen te gaan, stond Foley op de eerste rij.
Bovendien blijkt de Republikeinse voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Dennis Hastert, al vorig jaar op de hoogte te zijn gesteld van het feit dat Foley indiscrete berichten stuurde. Eén scholier noemde zijn gedrag toen al „ziek”. Hastert ontkent het niet, maar zegt zich niets te herinneren. Andere Republikeinen die op de hoogte waren, en Hastert informeerden, zeggen dat ze geen alarm sloegen omdat ze nooit hebben geweten wat er precies in de berichtjes stond, mede omdat Foley ze ervan overtuigde dat het niets voorstelde.
Maar de conservatieve achterban van de Republikeinen heeft moeite met de lezing van Hastert en andere Republikeinse leiders. En zo doet zich een voor Amerikaanse begrippen ongebruikelijk schouwspel voor: conservatieve bloggers, commentatoren en televisiestations die het hele jaar bijna blind de kant van de Republikeinen kiezen, oordelen nu – een maand voor de verkiezingen – snoeihard over de Republikeinse leiders in het Huis.
Nieuwslezer John Gibson van FoxNews zei maandag de ontkenningen van Hastert eenvoudig niet te geloven, en riep hem op te vertrekken. Gisterochtend voegde de conservatieve krant The Washington Times zich in dat koor. Of Hastert is vergaand slordig geweest, of hij hoopte een rel te vermijden door de andere kant op te kijken, aldus de krant. „Hastert heeft het vertrouwen van het publiek en zijn partij verspeeld.”
Tot zichtbaar genoegen van de Democraten weerstaat Hastert de druk. Met steun van Bush vecht hij om aan te blijven. Het vergroot de kans dat het verhaal over Foley het nieuws zal blijven domineren.
Zo ontwikkelt de zaak zich tot het spiegelbeeld van de Clinton-Lewinsky-kwestie in de jaren negentig. Die was destijds voor de Republikeinen ideaal om zich tegen Democraten af te zetten als de partij met aansluiting bij het traditionele Amerika. De zaak Foley – inmiddels ‘Foleygate’ – doet het omgekeerde, zeggen opiniepeilers en deskundigen: het vervreemdt conservatieven van de eigen partij.
De Republikeinen, die hun achterstand in de peilingen aan het inlopen waren, hoopten dat de campagne alleen nog zou gaan over terreurbestrijding. Vorige week werden enkele wetten aangenomen die de rechten van terreurverdachten inperken en de privacy van burgers aantast. Democraten stemden overwegend tegen. Voor de Republikeinse partij een mooi uitgangspunt: in de Congresverkiezingen van 2002 en die voor het presidentschap van 2004 was doorslaggevend dat Amerikanen vinden dat Republikeinen beter zijn in de bescherming van het land tegen terreur.
Maar in zijn tweede boek over de oorlog in Irak – waarin met een stortvloed aan details wordt beschreven hoe klungelig de oorlog in Irak is aangepakt – heeft de bekende onderzoeksjournalist Bob Woodward één feit opgediept dat de Republikeinen zeer slecht uitkomt.
Als onderdeel van hun campagne zijn ze al weken in de weer om de aanslagen van 11 september 2001 op het conto van Bush’ voorganger Bill Clinton (1992-2000) te schuiven. Clinton zou te weinig hebben gedaan om Al-Qaeda te bestrijden. Clinton reageerde recentelijk furieus in een interview op nieuwszender Fox. Maar dat bracht hem blijkens de peilingen alleen schade toe.
Woodward schetst een andere werkelijkheid. Twee maanden voor de aanslagen, op 10 juli 2001, blijken twee hoge medewerkers van de CIA de toenmalige Nationale Veiligheidsadviseur Condoleezza Rice te hebben opgezocht. Ze wilden haar wijzen op het aanstaande gevaar van een grote aanslag.
Rice ontkende in eerste instantie dat er op die dag ooit een gesprek met de CIA was geweest. Dat heeft ze alweer ingetrokken. Nu zegt ze dat ze wel degelijk in actie is gekomen na de waarschuwing, hetgeen weer wordt betwist door Woodward. Wie gelijk heeft zal mogelijk nooit helder worden – maar voor Republikeinen is het opnieuw een onhandige kwestie: Clinton had in het verdachtenbankje moeten zitten, niet Rice.
Bron: NRC (nieuwsfeit.nl)
Door: Tom-Jan Meeus
5 oktober 2006
Washington - Klap na klap krijgen de Amerikaanse Republikeinen te verwerken, een maand voor de Congresverkiezingen. Een seksschandaal rond een Congreslid heeft een opstand teweeggebracht tegen de leider in het Huis van Afgevaardigden. En het laatste boek van journalist Bob Woodward over de oorlog in Irak, waarin de regering-Bush wordt geportretteerd als argeloos en vergaand incompetent, speelt al dagen een prominente rol in nieuwsbulletins en praatprogramma’s.
Het seksschandaal draait om Mark Foley, Republikeins lid van het Huis van Afgevaardigden uit Florida. Hij trad vrijdag binnen een uur af toen ABC News bleek te beschikken over seksueel getinte berichtjes die hij onder het pseudoniem ‘Maf54’ stuurde aan scholieren. Die liepen tijdens de zomervakantie stage in het Congres.
In de eerste uitgelekte berichtjes ging het om tamelijk onschuldige uitwisselingen die Foley had in 2005. Maar de afgelopen dagen kwamen schadelijker berichten vrij. Zo vroeg Foley in 2003 – ten tijde van stemmingen in het Huis over het budget voor de oorlog in Irak – een scholier om een nachtzoen nadat de twee volgens ABC „klaarblijkelijk internetseks met elkaar hadden”. ABC zegt te kunnen aantonen dat Foley al zeker vijf jaar seksueel georiënteerde contacten met scholieren probeerde te krijgen. The Washington Post meldt vandaag dat hij zich zelfs al in 1995 zou hebben misdragen. De federale recherche FBI bekijkt de zaak en zal vrijwel zeker een volwaardig strafrechtelijk onderzoek instellen, aldus mediaberichten.
Geen eenvoudig verhaal voor hoeders van christelijke normen en waarden – zoals Republikeinen zich graag presenteren. Foley leidde in het Huis de commissie die opkomt voor geëxploiteerde en misbruikte kinderen. Hij waarschuwde in debatten ouders dat ze „Russische roulette spelen” door hun kinderen op het internet bloot te stellen aan seksueel misbruik door volwassenen. En toen president Bush eerder dit jaar een wet tekende om het misbruik van kinderen tegen te gaan, stond Foley op de eerste rij.
Bovendien blijkt de Republikeinse voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Dennis Hastert, al vorig jaar op de hoogte te zijn gesteld van het feit dat Foley indiscrete berichten stuurde. Eén scholier noemde zijn gedrag toen al „ziek”. Hastert ontkent het niet, maar zegt zich niets te herinneren. Andere Republikeinen die op de hoogte waren, en Hastert informeerden, zeggen dat ze geen alarm sloegen omdat ze nooit hebben geweten wat er precies in de berichtjes stond, mede omdat Foley ze ervan overtuigde dat het niets voorstelde.
Maar de conservatieve achterban van de Republikeinen heeft moeite met de lezing van Hastert en andere Republikeinse leiders. En zo doet zich een voor Amerikaanse begrippen ongebruikelijk schouwspel voor: conservatieve bloggers, commentatoren en televisiestations die het hele jaar bijna blind de kant van de Republikeinen kiezen, oordelen nu – een maand voor de verkiezingen – snoeihard over de Republikeinse leiders in het Huis.
Nieuwslezer John Gibson van FoxNews zei maandag de ontkenningen van Hastert eenvoudig niet te geloven, en riep hem op te vertrekken. Gisterochtend voegde de conservatieve krant The Washington Times zich in dat koor. Of Hastert is vergaand slordig geweest, of hij hoopte een rel te vermijden door de andere kant op te kijken, aldus de krant. „Hastert heeft het vertrouwen van het publiek en zijn partij verspeeld.”
Tot zichtbaar genoegen van de Democraten weerstaat Hastert de druk. Met steun van Bush vecht hij om aan te blijven. Het vergroot de kans dat het verhaal over Foley het nieuws zal blijven domineren.
Zo ontwikkelt de zaak zich tot het spiegelbeeld van de Clinton-Lewinsky-kwestie in de jaren negentig. Die was destijds voor de Republikeinen ideaal om zich tegen Democraten af te zetten als de partij met aansluiting bij het traditionele Amerika. De zaak Foley – inmiddels ‘Foleygate’ – doet het omgekeerde, zeggen opiniepeilers en deskundigen: het vervreemdt conservatieven van de eigen partij.
De Republikeinen, die hun achterstand in de peilingen aan het inlopen waren, hoopten dat de campagne alleen nog zou gaan over terreurbestrijding. Vorige week werden enkele wetten aangenomen die de rechten van terreurverdachten inperken en de privacy van burgers aantast. Democraten stemden overwegend tegen. Voor de Republikeinse partij een mooi uitgangspunt: in de Congresverkiezingen van 2002 en die voor het presidentschap van 2004 was doorslaggevend dat Amerikanen vinden dat Republikeinen beter zijn in de bescherming van het land tegen terreur.
Maar in zijn tweede boek over de oorlog in Irak – waarin met een stortvloed aan details wordt beschreven hoe klungelig de oorlog in Irak is aangepakt – heeft de bekende onderzoeksjournalist Bob Woodward één feit opgediept dat de Republikeinen zeer slecht uitkomt.
Als onderdeel van hun campagne zijn ze al weken in de weer om de aanslagen van 11 september 2001 op het conto van Bush’ voorganger Bill Clinton (1992-2000) te schuiven. Clinton zou te weinig hebben gedaan om Al-Qaeda te bestrijden. Clinton reageerde recentelijk furieus in een interview op nieuwszender Fox. Maar dat bracht hem blijkens de peilingen alleen schade toe.
Woodward schetst een andere werkelijkheid. Twee maanden voor de aanslagen, op 10 juli 2001, blijken twee hoge medewerkers van de CIA de toenmalige Nationale Veiligheidsadviseur Condoleezza Rice te hebben opgezocht. Ze wilden haar wijzen op het aanstaande gevaar van een grote aanslag.
Rice ontkende in eerste instantie dat er op die dag ooit een gesprek met de CIA was geweest. Dat heeft ze alweer ingetrokken. Nu zegt ze dat ze wel degelijk in actie is gekomen na de waarschuwing, hetgeen weer wordt betwist door Woodward. Wie gelijk heeft zal mogelijk nooit helder worden – maar voor Republikeinen is het opnieuw een onhandige kwestie: Clinton had in het verdachtenbankje moeten zitten, niet Rice.
Bron: NRC (nieuwsfeit.nl)
Door: Tom-Jan Meeus