Marsipulami
11-10-06, 21:33
‘Onze invloed groeit, God zij geprezen’
Egyptische sjeik ziet goede toekomst voor islam
Geplaatst op 11/10 '06 om 19:15u
Door Stefan Kortrijk (Bron: Volkskrant)
CAIRO (RKnieuws.net) - Sjeik Tantawi, de machtigste geestelijk leider van de islam, twijfelt niet. De islam is in opkomst; voor goddelozen is er geen toekomst.
Het Westen is niet religieus. De islam is de enig ware religie en alleen de islamitische wereld is waarlijk religieus. ‘Niet dat moslims engelen zijn, dat zijn we niet, maar wij leven wel volgens Gods wetten, de sharia, en het Westen niet’. De machtigste islamitisch geestelijk leider ter wereld gaat glimlachend achterover zitten. Hij heeft gezegd.
Van een botsing tussen beschavingen, tussen de islam en het Westen, wil hij liever niet spreken. ‘Maar dat moslims volgens Gods wil leven en westerlingen niet, is duidelijk. De islam is voor alle tijden en alle plaatsen, dat is mijn overtuiging, dus ook voor het Westen. Als u dat niet zo ziet, moet u dat zelf weten, maar de invloed van de islam groeit’.
Sjeik Tantawi, het hoofd van Al-Azhar, de islamitische tegenhanger van het Vaticaan, mag dan een fragiele, bedachtzaam formulerende man zijn; zijn oordeel is duidelijk: goddelozen hebben geen toekomst.
Sjeik Tantawi resideert in een groot nieuw gebouw, net buiten het centrum van Cairo, dat de vorm heeft van een opengeslagen boek. Precies in het midden, in het hart van het gebouw, omringd door duizenden medewerkers, houdt Tantawi audiëntie in een immense ontvangstruimte, een tiental meters hoog. De symboliek is duidelijk: het boek is de Koran, het heilige boek dat opengeslagen ligt voor de wereld. De man die verantwoordelijk is voor de uitleg en naleving van de islam zit in het centrum.
Tantawi is gekleed in het traditionele gewaad van een sjeik en ontvangt de hele dag door bezoek. Naast hem staat een tafeltje met een ouderwetse telefoon. Als die tijdens het gesprek rinkelt, pakt Tantawi hem op, regelt snel iets en zegt dan dat hij gaat ophangen ‘want ik heb nu bezoek, uit Holland’.
Op de vraag of Tantawi zichzelf als even machtig beschouwt als zijn christelijke tegenhanger, de paus in Rome, zegt hij: ‘Ach, paus, paus* Al-Azhar is een machtig instituut en onze invloed groeit, God zij geprezen’.
Voor meer dan een miljard moslims is Mohammed Sayyid Tantawi – zijn officiële titel luidt Groot Sjeik van Al-Azhar – dé man die aan hen uitlegt hoe de islam over politieke, morele en zakelijke kwesties denkt. Die uitleg dienen ze te volgen.
Ironisch genoeg was het de shi’itische Fatimiden-dynastie die Al-Azhar (de stralende) in 970 in de nieuwe hoofdstad Cairo stichtte. De oudste universiteit ter wereld wilden ze inzetten in de machtsstrijd met hun rivalen, de soennitische kaliefen die in Bagdad woonden.
Saladin, berucht als strijder tegen de kruisvaarders, maakte in 1171 korte metten met de Fatimiden. Vanaf die tijd geldt Al-Azhar als bolwerk van soennitische theologie. Sjeik Tantawi staat aan het hoofd van de ulama, de wetsgeleerden, die de islam moeten uitleggen.
Tantawi en de zijnen geven fatwa’s, religieuze richtlijnen, over tal van onderwerpen; van islamitisch bankieren tot welke film moslims mogen zien en welke boeken ze mogen lezen. Tantawi heeft het laatste woord.
Hij sprak zich uit over vrouwenbesnijdenis (tegen) de hoofddoekjeskwestie in Frankrijk (zaak van de Fransen zelf), over Israël en de oorlog met Libanon (schandalig) en over de Deense cartoonkwestie (schandalige westerse perversie). Tot 1961 kozen de ulama zelf hun hoogste leider, maar de Egyptische regering wilde meer grip op Al-Azhar. Sinds dat jaar benoemt de Egyptische president de sjeik.
Critici, zoals de invloedrijke maar verboden Moslim Broederschap – om maar te zwijgen van radicalere Egyptische groepen waar Al Qa’ida uit voortkwam – vinden dat Tantawi met de regering heult. Hij maakt de islam ondergeschikt aan wat Mubarak wil, luidt de kritiek.
De sjeik is het daar niet mee eens. Hij noemt zich een gematigd man die iedereen wil ontmoeten. Zelfs Israëli’s. Tantawi steunt de officiële betrekkingen tussen Cairo en Israël waar de meerderheid van de Egyptenaren – zeker na de oorlog met Hezbollah – anders over lijkt te denken.
De sjeik ontving ook rabbijnen, wat tot een rel leidde. ‘Waarom zou ik dat niet doen? Als ik hoge Israëli’s’, Amerikanen of Europeanen ontvang, pin ik me nergens op vast. Ik ontvang wie ik wil, ik luister en als ik iets niet goed vind, zeg ik dat. Zulke gesprekken hebben geen enkel effect op mijn mening. Mijn mening is mijn mening’.
Tantawi wil voor alles de sharia nauwgezet toepassen, in Egypte én de rest van de islamitische wereld. In eigen land leidt dat tot toenemende censuur: tot het verbieden van ‘aanstootgevende boeken’ en ‘goddeloze’ films en beelden.
De sjeik ontkent dat: ‘Wij van Al-Azhar verbieden geen boeken, films of andere kunstwerken, wij geven alleen aan of we ze acceptabel vinden of niet. Vervolgens moeten rechters zien wat ze daar mee doen’. Dat rechters in de praktijk de uitspraken van Al-Azhar volgen, weet hij heel goed. Filmmakers, schrijvers en journalisten zijn extra voorzichtig geworden.
Inmiddels heeft Al-Azhar het ook voor het zeggen op het gebied van familieleven en huwelijk, door fatwa’s uit te brengen over familie- en huwelijksrecht. De richtlijnen zijn conservatief. Maar een groeiende groep islamisten vindt dat de sjeik niet ver genoeg gaat.
Tantawi weet dat er zware concurrentie is van radicalere moslims die Egypte – het meest toonaangevende land in de islamitische wereld – te westers vinden, als ook van conservatieve krachten in zijn eigen Al-Azhar. ‘Maar ik maak me niet ongerust, wij hebben onze eigen kanalen, onze tv-uitzendingen en onze eigen internetsites om onze visie uit te dragen’. Bovendien gebeurt dat via de door Al-Azhar opgeleide imams, die in de meer dan driehonderdduizend officiële moskeeën in Egypte werken. Alleen Al-Azhar mag die imams leveren.
Toch groeit de invloed van de islamisten. Op de vraag of zij binnenkort in Egypte aan de macht zullen zijn, antwoordt Tantawi afgemeten: ‘Nee, we lopen geen enkel gevaar.’
Egyptische sjeik ziet goede toekomst voor islam
Geplaatst op 11/10 '06 om 19:15u
Door Stefan Kortrijk (Bron: Volkskrant)
CAIRO (RKnieuws.net) - Sjeik Tantawi, de machtigste geestelijk leider van de islam, twijfelt niet. De islam is in opkomst; voor goddelozen is er geen toekomst.
Het Westen is niet religieus. De islam is de enig ware religie en alleen de islamitische wereld is waarlijk religieus. ‘Niet dat moslims engelen zijn, dat zijn we niet, maar wij leven wel volgens Gods wetten, de sharia, en het Westen niet’. De machtigste islamitisch geestelijk leider ter wereld gaat glimlachend achterover zitten. Hij heeft gezegd.
Van een botsing tussen beschavingen, tussen de islam en het Westen, wil hij liever niet spreken. ‘Maar dat moslims volgens Gods wil leven en westerlingen niet, is duidelijk. De islam is voor alle tijden en alle plaatsen, dat is mijn overtuiging, dus ook voor het Westen. Als u dat niet zo ziet, moet u dat zelf weten, maar de invloed van de islam groeit’.
Sjeik Tantawi, het hoofd van Al-Azhar, de islamitische tegenhanger van het Vaticaan, mag dan een fragiele, bedachtzaam formulerende man zijn; zijn oordeel is duidelijk: goddelozen hebben geen toekomst.
Sjeik Tantawi resideert in een groot nieuw gebouw, net buiten het centrum van Cairo, dat de vorm heeft van een opengeslagen boek. Precies in het midden, in het hart van het gebouw, omringd door duizenden medewerkers, houdt Tantawi audiëntie in een immense ontvangstruimte, een tiental meters hoog. De symboliek is duidelijk: het boek is de Koran, het heilige boek dat opengeslagen ligt voor de wereld. De man die verantwoordelijk is voor de uitleg en naleving van de islam zit in het centrum.
Tantawi is gekleed in het traditionele gewaad van een sjeik en ontvangt de hele dag door bezoek. Naast hem staat een tafeltje met een ouderwetse telefoon. Als die tijdens het gesprek rinkelt, pakt Tantawi hem op, regelt snel iets en zegt dan dat hij gaat ophangen ‘want ik heb nu bezoek, uit Holland’.
Op de vraag of Tantawi zichzelf als even machtig beschouwt als zijn christelijke tegenhanger, de paus in Rome, zegt hij: ‘Ach, paus, paus* Al-Azhar is een machtig instituut en onze invloed groeit, God zij geprezen’.
Voor meer dan een miljard moslims is Mohammed Sayyid Tantawi – zijn officiële titel luidt Groot Sjeik van Al-Azhar – dé man die aan hen uitlegt hoe de islam over politieke, morele en zakelijke kwesties denkt. Die uitleg dienen ze te volgen.
Ironisch genoeg was het de shi’itische Fatimiden-dynastie die Al-Azhar (de stralende) in 970 in de nieuwe hoofdstad Cairo stichtte. De oudste universiteit ter wereld wilden ze inzetten in de machtsstrijd met hun rivalen, de soennitische kaliefen die in Bagdad woonden.
Saladin, berucht als strijder tegen de kruisvaarders, maakte in 1171 korte metten met de Fatimiden. Vanaf die tijd geldt Al-Azhar als bolwerk van soennitische theologie. Sjeik Tantawi staat aan het hoofd van de ulama, de wetsgeleerden, die de islam moeten uitleggen.
Tantawi en de zijnen geven fatwa’s, religieuze richtlijnen, over tal van onderwerpen; van islamitisch bankieren tot welke film moslims mogen zien en welke boeken ze mogen lezen. Tantawi heeft het laatste woord.
Hij sprak zich uit over vrouwenbesnijdenis (tegen) de hoofddoekjeskwestie in Frankrijk (zaak van de Fransen zelf), over Israël en de oorlog met Libanon (schandalig) en over de Deense cartoonkwestie (schandalige westerse perversie). Tot 1961 kozen de ulama zelf hun hoogste leider, maar de Egyptische regering wilde meer grip op Al-Azhar. Sinds dat jaar benoemt de Egyptische president de sjeik.
Critici, zoals de invloedrijke maar verboden Moslim Broederschap – om maar te zwijgen van radicalere Egyptische groepen waar Al Qa’ida uit voortkwam – vinden dat Tantawi met de regering heult. Hij maakt de islam ondergeschikt aan wat Mubarak wil, luidt de kritiek.
De sjeik is het daar niet mee eens. Hij noemt zich een gematigd man die iedereen wil ontmoeten. Zelfs Israëli’s. Tantawi steunt de officiële betrekkingen tussen Cairo en Israël waar de meerderheid van de Egyptenaren – zeker na de oorlog met Hezbollah – anders over lijkt te denken.
De sjeik ontving ook rabbijnen, wat tot een rel leidde. ‘Waarom zou ik dat niet doen? Als ik hoge Israëli’s’, Amerikanen of Europeanen ontvang, pin ik me nergens op vast. Ik ontvang wie ik wil, ik luister en als ik iets niet goed vind, zeg ik dat. Zulke gesprekken hebben geen enkel effect op mijn mening. Mijn mening is mijn mening’.
Tantawi wil voor alles de sharia nauwgezet toepassen, in Egypte én de rest van de islamitische wereld. In eigen land leidt dat tot toenemende censuur: tot het verbieden van ‘aanstootgevende boeken’ en ‘goddeloze’ films en beelden.
De sjeik ontkent dat: ‘Wij van Al-Azhar verbieden geen boeken, films of andere kunstwerken, wij geven alleen aan of we ze acceptabel vinden of niet. Vervolgens moeten rechters zien wat ze daar mee doen’. Dat rechters in de praktijk de uitspraken van Al-Azhar volgen, weet hij heel goed. Filmmakers, schrijvers en journalisten zijn extra voorzichtig geworden.
Inmiddels heeft Al-Azhar het ook voor het zeggen op het gebied van familieleven en huwelijk, door fatwa’s uit te brengen over familie- en huwelijksrecht. De richtlijnen zijn conservatief. Maar een groeiende groep islamisten vindt dat de sjeik niet ver genoeg gaat.
Tantawi weet dat er zware concurrentie is van radicalere moslims die Egypte – het meest toonaangevende land in de islamitische wereld – te westers vinden, als ook van conservatieve krachten in zijn eigen Al-Azhar. ‘Maar ik maak me niet ongerust, wij hebben onze eigen kanalen, onze tv-uitzendingen en onze eigen internetsites om onze visie uit te dragen’. Bovendien gebeurt dat via de door Al-Azhar opgeleide imams, die in de meer dan driehonderdduizend officiële moskeeën in Egypte werken. Alleen Al-Azhar mag die imams leveren.
Toch groeit de invloed van de islamisten. Op de vraag of zij binnenkort in Egypte aan de macht zullen zijn, antwoordt Tantawi afgemeten: ‘Nee, we lopen geen enkel gevaar.’