Breaking The Silence Because It’s time To Tell

[Rio]

Breaking The Silence Because It’s time To Tell ! (http://www.breakingthesilence.org.il/how_we_are_en.asp)

Since our discharge from the army, we all feel that we have become different. We feel that service in the occupied territories and the incidents we faced have distorted and harmed the moral values on which we grew up.

We all agree that as long as Israeli society keeps sending its best people to military combat service in the occupied territories, it is extremely important that all of us, Israeli citizens, know the price which the generation who is fighting in the territories is paying, the impossible situations it is facing, the insanity it is confronting everyday, and the heavy burden it bears after being discharged from the IDF – a heavy burden that hasn’t left us.

That’s why we decided to break the silence, because it’s time to tell. Time to tell about everything that goes on there each and every day.

We all served in the territories. Some served in Gaza, some in Hebron, some in Bethlehem and the rest served in other places. We all manned checkpoints, participated in patrols and arrests and took part in the war against terror.

We all realized that the daily struggle against terror and the daily interaction with the civilian population has left us helpless. Our sense of justice was distorted, and so were our morality and emotions.

The reality we experienced was made of: Innocent civilians being hurt, Kids not going to school because of the curfew, and parents who can’t bring food home because they can’t go to work. This reality has stayed us and will not go away. After discharge from the army, we decided that we shouldn’t go on. We shouldn’t forget what we ourselves did and what we witnessed. We decided to break the silence.

Our first initiative was the exhibition. The “Breaking the Silence- Fighters Tell about Hebron” exhibition grew out of our will to show at home what we had never shown before. For the first time, we opened a window to the world of soldiers serving in Hebron. The reaction was overwhelming. Thousands came to see the exhibition: citizens, members of parliament, and perhaps most important – soldiers and their families.

We began to investigate, interview and document hundreds of former combat soldiers. All this was done under guarantee of full confidentiality to all those who contact us in order to testify. The amount of testimonies we have gathered proves time and again that it is not a matter of “exceptional cases” or “stray weeds”. It is a dangerous phenomenon growing from day to day. Things that were once exceptional have become the norm. Israeli society must know the price it is paying for every soldier serving in the occupied territories. Israeli society must realize the trap we are caught in, because while the army is trying to deal with the threat posed by terror, it is creating a disaster.

We are discharged soldiers who have decided not to keep silent. To stop keeping to ourselves everything we’ve been through in the past 3 years. So far, hundreds of discharged combat soldiers have decided to break the silence and every day more people follow.

During our combat service we’ve handled many different missions. We have one mission left: to talk, tell and not keep anything hidden.

“Breaking The Silence” (“Shovrim Shtika” in Hebrew) should serve as a warning sign to Israeli society. We are alerting about irreversible corruption.

[Maarten]

Sinds het einde van onze diensttijd, voelen we allemaal, dat we veranderd zijn. We voelen dat de dienstplicht in de bezette gebieden en de incidenten die we meemaakten, de morele waarden waar we mee opgegroeid zijn vervormd en beschadigd hebben

We zijn het er allemaal over eens, dat zolang Israel zijn beste mensen voor dienstplicht de bezette gebieden instuurt, het van enorm belang is, dat alle Israelische burgers de prijs kennen, die de vechtende generatie in de gebieden betaalt, de onmogelijke situaties die ze onder ogen krijgen, de krankzinnigheid waarmee ze elke dag geconfronteerd worden, en de zware last die na het vervullen van de dienstplicht bij het IDF gedragen wordt,. Een zware last die blijft.

Om die reden besloten we het zwijgen te verbreken, omdat het tijd is te vertellen. Tijd, om alles te vertellen, wat zich daar elke dag weer afspeelt.

We hebben allemaal gediend in de gebieden. Sommigen in Gaza, anderen in Hebron, sommigen in Bethlehem, en de rest elders. We hebben allemaal checkpoints bemand, patrouilles gelopen, arrestaties verricht, en deelgenomen in de war against terror.

We hebben ons allemaal gerealiseerd, dat de dagelijkse strijd tegen terreur, en de dagelijkse interacties met de bevolking ons hopeloos achtergelaten hebben. Ons gevoel voor rechtvaardigheid werd geweld aangedaan, net als ons moreel besef en onze emoties.

De realiteit waar we mee te maken hadden bestond uit: Onschuldige burgers geweld aandoen, schoolgaande kinderen thuishouden wegens spertijden, en ouders die daarom niet naar het werk kunnen, en dus geen voedsel kunnen krijgen. Deze realiteit blijft ons bij, en raken we niet kwijt. Na het einde van de dienstplicht besloten we, dat we zo niet verder konden. Me mogen niet vergeten wat we zelf gedaan hebben, en wat we gezien hebben. We besloten om het zwijgen te verbreken.

Het eerste initiatief was de expositie. Deze expositie “Het verbreken der stilte – Strijders vertellen over Hebron”, kwam voort uit onze wil, om thuis te kunnen laten zien, wat we nooit eerder hadden laten zien. Voor het eerst openden we een venster naar de wereld van de soldaten in Hebron. De reacties waren overweldigend. Duizenden kwamen naar de expositie: burgers, parlementsleden, en als belangrijkste: soldaten en hun families.

We begonnen met onderzoek, interviews, en documentatie van honderden voormalige strijders. Alles werd gedaan onder de garantie van volledige vertrouwelijkheid aan iedereen die zich meldde om te getuigen. Het aantal verklaringen dat werd verzameld bewijst keer op keer, dat het niet meer gaat om “uitzonderlijke gevallen” of afwijkingen. Het gaat om een gevaarlijk fenomeen, dat van dag tot dag groeit. Zaken die ooit exceptioneel waren zijn de norm geworden.
De Israëlische samenleving moet de prijs kennen, voor elke soldaat die dient in de bezette gebieden
De samenleving moet beseffen hoezeer we in een val trappen, doordat het leger bij de bestrijding van de terrorismedreiging een ramp creëert.

Wij zijn ex-soldaten, die besloten hebben niet te zwijgen. We houden op met voor zichzelf te houden, wat we 3 jaar lang hebben meegemaakt. Tot nu toe hebben honderden ex-strijders besloten het zwijgen te verbreken, en daar komen elke dag mensen bij.

Tijdens de dienst hebben we vele soorten missies gehad. Nu resteert nog éen missie: te praten, te vertellen, en niets te verbergen.

“Breaking The Silence” (“Shovrim Shtika” in het Hebreeuws) mag dienst doen als een waarschuwingsbord voor de israelische samenleving. We waarschuwen voor onomkeerbare corruptie.