Marsipulami
05-12-06, 09:02
Open brief aan de pauselijke nuntius
Brussel, 1 december 2006
Aan de Apostolische Nuntius Z.E. Mgr. K-J RAUBER
Franciskanenlaan 9 1150 Brussel
Excellentie,
Naar aanleiding van zijn bezoek aan Turkije heeft paus Benedictus XVI
verklaard dat hij voorstander van een Turks EU-lidmaatschap is. Hij
beloofde zelfs “de inspanningen van Turkije om lid te worden van de EU te steunen”. Ook stelde de paus dat hij de islam ziet als een “vreedzame en warme godsdienst”. De uitspraken van paus Benedictus XVI hebben heel wat opschudding veroorzaakt. Toen hij nog kardinaal was, meende de paus nog dat een overwegend islamitisch land niet thuis hoort in de EU. In een interview van 13 augustus 2004 met Franse krant Le Figaro stelde de kardinaal: “Turkije is de geschiedenis door altijd een ander continent geweest, permanent in contrast met Europa. Er waren de oorlogen met het Byzantijns imperium, denkt u ook aan de val van Constantinopel, aan de Balkanoorlogen en aan de bedreiging van Wenen en Oostenrijk… wat ik
bijgevolg denk is het volgende: de twee continenten met elkaar
vereenzelvigen zou een fout zijn”.
Me dunkt heeft de paus onder druk van een aantal islamitische landen en
een deel van de islamitische gemeenschap en door de terreurdreiging naar aanleiding van zijn Turkije-bezoek zijn houding ten aanzien van de islam in het algemeen, en ten aanzien van de toetreding van Turkije in het bijzonder, ingrijpend gewijzigd. Zonder al te veel rekening te houden met de vrijheid van meningsuiting wordt elke vorm van kritiek op de islam door vele aanhangers van deze godsdienst immers als discriminerend en beledigend ervaren. Ik verwijs naar de rel naar aanleiding van de publicatie van de Deense spotprenten, maar ook naar het citeren door de paus van de Byzantijnse keizer, Manuel II Paleologus, die het geweld in de islam aan de kaak stelde. Het citaat leidde binnen de islamitische wereld tot een stroom aan hatelijke reacties en zelfs tot wraaknemingen op christenen, zoals de moord op de Italiaanse zuster Sgorbati In Somalië.
Met nederigheid en toegevingen tracht de paus allicht de gemoederen in
de islamitische wereld in het algemeen en in Turkije in het bijzonder te
bedaren. Ik meen echter dat dit een foute strategie is. De agressieve reacties vanuit islamitische hoek op de eerdere uitspraken van de paus, bewijzen eens te meer dat de islam inderdaad met fundamentele problemen kampt. Inderdaad, grote groepen binnen de islam aanvaarden nauwelijks kritiek en respecteren de vrijheid van meningsuiting niet. De vrijheid van godsdienst, de vrijheid van meningsuiting, laat staan de democratie, is vrijwel onbestaande in een grote meerderheid van de islamitische landen. Zelfs binnen de islamitische gemeenschappen in het westen wordt geloofsafval niet toegestaan. Europa is in snel tempo aan het islamiseren.
Het aantal moslims in Europa neemt toe en radicaliseert, terwijl de kerken leeglopen en de moskeeën vol stromen. Bij het begin van de 21e eeuw is het dan ook meer dan ooit nodig om op te komen voor de christelijke fundamenten van onze Europese beschaving. Daarom ook kan ik het pleidooi van paus Benedictus XVI om het islamitische Turkije lid te laten worden van de Europese Unie niet ondersteunen. Zoals de paus – toen hij nog kardinaal was – eerder stelde, is Turkije een islamitisch land dat niet thuishoort in het christelijke Europa. De Europese Unie moet gebaseerd zijn op de Europese joodschristelijke
tradities en humanistische waarden. Europa staat synoniem
voor Rome, Griekenland, de verlichting en de joods-christelijke wortels
van onze beschaving.
Het Turkse beleid komt in veel zaken ernstig in conflict met deze
christelijke, humanistische waarden. In de Turkse gevangenissen worden
nog steeds op grote schaal mensen gefolterd; godsdienstige minderheden worden in het land nog steeds gediscrimineerd; op het uiten van bepaalde meningen (bijvoorbeeld ten gunste van de Koerdische autonomie) staan nog altijd gevangenisstraffen; het ter sprake brengen van de genocide op de meer dan twee miljoen christelijke Armeniërs is nog steeds taboe, enz. Bovendien weigert Turkije de bezetting van een belangrijk deel van het Cypriotisch grondgebied ongedaan te maken. Nog steeds worden meer
dan 1.600 Grieks-Cyprioten vermist, die gevangen genomen werden door de Turken. Om al deze redenen is de opname van Turkije in de EU
onverantwoord en niet wenselijk. Uit peilingen blijkt overigens dat een
meerderheid van de Europeanen – ondermeer om bovenstaande redenen – tegenstander is van een Turkse toetreding tot de EU.
De moedige uitspraken van de paus in het verleden i.v.m. de Turkse
toetreding en i.v.m. met de ware aard van de islam staan in schril
contrast met de al te naďeve houding die het Vaticaan momenteel
aanneemt.
Indien we het christelijk Europa willen behoeden voor
zelfvernietiging dienen we de woorden van kardinaal Karl Lehmann,
voorzitter van de Duitse bisschoppenconferentie indachtig te zijn die eind
2004 in een interview met de krant Die Welt stelde: “Mohammed was een krijger. Verovering is in de islam een centraal paradigma”.
Mag ik tot slot nog een citaat aanhalen van Recep Tayyep Erdogan, de
huidige Turkse premier: “De minaretten zijn onze bajonetten. De koepels zijn onze helmen. De moskeeën zijn onze kazernes en de gelovigen zijn onze soldaten”. Naar aanleiding van deze uitspraak werd Erdogan door een Turkse rechtbank veroordeeld wegens religieuze haat en poging tot vestiging van een islamitische staat.
Ik hoop dat u de paus zal willen inlichten betreffende mijn standpunt dat
gedeeld wordt door een overgrote meerderheid van de Vlamingen. Ik
hoop dat de paus zijn standpunt over de toetreding van Turkije tot de EU
zal willen herzien. Ik dank u reeds bij voorbaat voor de aandacht die u zal willen besteden aan mijn schrijven.
Met de meeste hoogachting,
Filip Dewinter
Fractievoorzitter Vlaams Belang
in het Vlaams Parlement
Brussel, 1 december 2006
Aan de Apostolische Nuntius Z.E. Mgr. K-J RAUBER
Franciskanenlaan 9 1150 Brussel
Excellentie,
Naar aanleiding van zijn bezoek aan Turkije heeft paus Benedictus XVI
verklaard dat hij voorstander van een Turks EU-lidmaatschap is. Hij
beloofde zelfs “de inspanningen van Turkije om lid te worden van de EU te steunen”. Ook stelde de paus dat hij de islam ziet als een “vreedzame en warme godsdienst”. De uitspraken van paus Benedictus XVI hebben heel wat opschudding veroorzaakt. Toen hij nog kardinaal was, meende de paus nog dat een overwegend islamitisch land niet thuis hoort in de EU. In een interview van 13 augustus 2004 met Franse krant Le Figaro stelde de kardinaal: “Turkije is de geschiedenis door altijd een ander continent geweest, permanent in contrast met Europa. Er waren de oorlogen met het Byzantijns imperium, denkt u ook aan de val van Constantinopel, aan de Balkanoorlogen en aan de bedreiging van Wenen en Oostenrijk… wat ik
bijgevolg denk is het volgende: de twee continenten met elkaar
vereenzelvigen zou een fout zijn”.
Me dunkt heeft de paus onder druk van een aantal islamitische landen en
een deel van de islamitische gemeenschap en door de terreurdreiging naar aanleiding van zijn Turkije-bezoek zijn houding ten aanzien van de islam in het algemeen, en ten aanzien van de toetreding van Turkije in het bijzonder, ingrijpend gewijzigd. Zonder al te veel rekening te houden met de vrijheid van meningsuiting wordt elke vorm van kritiek op de islam door vele aanhangers van deze godsdienst immers als discriminerend en beledigend ervaren. Ik verwijs naar de rel naar aanleiding van de publicatie van de Deense spotprenten, maar ook naar het citeren door de paus van de Byzantijnse keizer, Manuel II Paleologus, die het geweld in de islam aan de kaak stelde. Het citaat leidde binnen de islamitische wereld tot een stroom aan hatelijke reacties en zelfs tot wraaknemingen op christenen, zoals de moord op de Italiaanse zuster Sgorbati In Somalië.
Met nederigheid en toegevingen tracht de paus allicht de gemoederen in
de islamitische wereld in het algemeen en in Turkije in het bijzonder te
bedaren. Ik meen echter dat dit een foute strategie is. De agressieve reacties vanuit islamitische hoek op de eerdere uitspraken van de paus, bewijzen eens te meer dat de islam inderdaad met fundamentele problemen kampt. Inderdaad, grote groepen binnen de islam aanvaarden nauwelijks kritiek en respecteren de vrijheid van meningsuiting niet. De vrijheid van godsdienst, de vrijheid van meningsuiting, laat staan de democratie, is vrijwel onbestaande in een grote meerderheid van de islamitische landen. Zelfs binnen de islamitische gemeenschappen in het westen wordt geloofsafval niet toegestaan. Europa is in snel tempo aan het islamiseren.
Het aantal moslims in Europa neemt toe en radicaliseert, terwijl de kerken leeglopen en de moskeeën vol stromen. Bij het begin van de 21e eeuw is het dan ook meer dan ooit nodig om op te komen voor de christelijke fundamenten van onze Europese beschaving. Daarom ook kan ik het pleidooi van paus Benedictus XVI om het islamitische Turkije lid te laten worden van de Europese Unie niet ondersteunen. Zoals de paus – toen hij nog kardinaal was – eerder stelde, is Turkije een islamitisch land dat niet thuishoort in het christelijke Europa. De Europese Unie moet gebaseerd zijn op de Europese joodschristelijke
tradities en humanistische waarden. Europa staat synoniem
voor Rome, Griekenland, de verlichting en de joods-christelijke wortels
van onze beschaving.
Het Turkse beleid komt in veel zaken ernstig in conflict met deze
christelijke, humanistische waarden. In de Turkse gevangenissen worden
nog steeds op grote schaal mensen gefolterd; godsdienstige minderheden worden in het land nog steeds gediscrimineerd; op het uiten van bepaalde meningen (bijvoorbeeld ten gunste van de Koerdische autonomie) staan nog altijd gevangenisstraffen; het ter sprake brengen van de genocide op de meer dan twee miljoen christelijke Armeniërs is nog steeds taboe, enz. Bovendien weigert Turkije de bezetting van een belangrijk deel van het Cypriotisch grondgebied ongedaan te maken. Nog steeds worden meer
dan 1.600 Grieks-Cyprioten vermist, die gevangen genomen werden door de Turken. Om al deze redenen is de opname van Turkije in de EU
onverantwoord en niet wenselijk. Uit peilingen blijkt overigens dat een
meerderheid van de Europeanen – ondermeer om bovenstaande redenen – tegenstander is van een Turkse toetreding tot de EU.
De moedige uitspraken van de paus in het verleden i.v.m. de Turkse
toetreding en i.v.m. met de ware aard van de islam staan in schril
contrast met de al te naďeve houding die het Vaticaan momenteel
aanneemt.
Indien we het christelijk Europa willen behoeden voor
zelfvernietiging dienen we de woorden van kardinaal Karl Lehmann,
voorzitter van de Duitse bisschoppenconferentie indachtig te zijn die eind
2004 in een interview met de krant Die Welt stelde: “Mohammed was een krijger. Verovering is in de islam een centraal paradigma”.
Mag ik tot slot nog een citaat aanhalen van Recep Tayyep Erdogan, de
huidige Turkse premier: “De minaretten zijn onze bajonetten. De koepels zijn onze helmen. De moskeeën zijn onze kazernes en de gelovigen zijn onze soldaten”. Naar aanleiding van deze uitspraak werd Erdogan door een Turkse rechtbank veroordeeld wegens religieuze haat en poging tot vestiging van een islamitische staat.
Ik hoop dat u de paus zal willen inlichten betreffende mijn standpunt dat
gedeeld wordt door een overgrote meerderheid van de Vlamingen. Ik
hoop dat de paus zijn standpunt over de toetreding van Turkije tot de EU
zal willen herzien. Ik dank u reeds bij voorbaat voor de aandacht die u zal willen besteden aan mijn schrijven.
Met de meeste hoogachting,
Filip Dewinter
Fractievoorzitter Vlaams Belang
in het Vlaams Parlement