Qaiys
18-12-06, 23:53
maandag 18 december 2006
Hulp voor de Chinese minnares
Door MARIJE VLASKAMP
PEKING - Op de bres voor de minnares: een Chinese website voert onder dat motto campagne voor een menswaardige behandeling van de geliefden van getrouwde mannen. Oprichter Zhen Baichun voorziet gemaltraiteerde minnaressen van troost en juridische bijstand. Dat doet hij zowel on-line als in het echte leven.
http://www.ad.nl/multimedia/archive/00100/bibu09_1912China_100682h.jpg
Het fenomeen er-nai kent iedere Chinees, maar niemand praat erover. Er-nai leunen, in tegenstelling tot gewone minnaressen, financieel op een getrouwde man. Appartementen, auto’s of sommen geld voor haar familie behoren tot het onderhoudspakket.
Berucht zijn de ‘er-nai-wijken’, bevolkt door piepjonge vrouwen met een luxe levensstijl, mogelijk gemaakt door gunsten van een rijke man. Van er-nai wordt seksuele trouw geëist. Ze verlenen de vriend ook zakelijk hand- en spandiensten. Ze figureert openlijk aan zijn zijde als statusverhogend accessoire bij diners en sociale verplichtingen.
Een toenemend aantal Chinese echtgenotes accepteert dit niet. Een bloeiende industrie van ‘onderzoeksbureaus’ – privédetectives zijn verboden in China – zet er-nai onder druk om de buitenechtelijke relatie te beëindigen. Ook de maffia heeft het druk met opdrachten om de minnaressen ‘een lesje te leren’, aldus Zhen. ,,Moreel is overspel laakbaar, maar dat mag niet leiden tot rechteloosheid voor een grote groep mensen.’’
De discriminatie is extreem, zegt hij. ,,Jaloerse echtgenotes doen alles om een er-nai het leven zuur te maken. De er-nai staan alleen. Geen politieagent neemt haar aangifte op als ze wordt mishandeld, geen rechter wijst haar het geld toe dat haar vriend haar in een testament heeft nagelaten. Geen wonder dat de minnaressen op hun beurt ook gewelddadig worden.’’
Het treurigste bijverschijnsel van de Chinese minnaressencultuur is de rechtspositie van buitenechtelijke kinderen. Zonder trouwboekje kan een baby niet in het bevolkingsregister worden ingeschreven. Dat veroordeelt kinderen tot een bestaan als tweederangs burger zonder recht op scholing en andere maatschappelijke voorzieningen.
De financieel noodlijdende website – geen Chinees bedrijf wil er adverteren - is met meer dan 40.000 bezoekers een veelbesproken fenomeen in de Chinese media. Privé is de marketingmanager en onbezoldigd juridisch adviseur niet geslaagd het taboe te doorbreken. ,,Mijn echtgenote heeft me verlaten sinds ik strijd voor mensenrechten voor minaressen.’’
http://www.ad.nl/buitenland/article920671.ece
Hulp voor de Chinese minnares
Door MARIJE VLASKAMP
PEKING - Op de bres voor de minnares: een Chinese website voert onder dat motto campagne voor een menswaardige behandeling van de geliefden van getrouwde mannen. Oprichter Zhen Baichun voorziet gemaltraiteerde minnaressen van troost en juridische bijstand. Dat doet hij zowel on-line als in het echte leven.
http://www.ad.nl/multimedia/archive/00100/bibu09_1912China_100682h.jpg
Het fenomeen er-nai kent iedere Chinees, maar niemand praat erover. Er-nai leunen, in tegenstelling tot gewone minnaressen, financieel op een getrouwde man. Appartementen, auto’s of sommen geld voor haar familie behoren tot het onderhoudspakket.
Berucht zijn de ‘er-nai-wijken’, bevolkt door piepjonge vrouwen met een luxe levensstijl, mogelijk gemaakt door gunsten van een rijke man. Van er-nai wordt seksuele trouw geëist. Ze verlenen de vriend ook zakelijk hand- en spandiensten. Ze figureert openlijk aan zijn zijde als statusverhogend accessoire bij diners en sociale verplichtingen.
Een toenemend aantal Chinese echtgenotes accepteert dit niet. Een bloeiende industrie van ‘onderzoeksbureaus’ – privédetectives zijn verboden in China – zet er-nai onder druk om de buitenechtelijke relatie te beëindigen. Ook de maffia heeft het druk met opdrachten om de minnaressen ‘een lesje te leren’, aldus Zhen. ,,Moreel is overspel laakbaar, maar dat mag niet leiden tot rechteloosheid voor een grote groep mensen.’’
De discriminatie is extreem, zegt hij. ,,Jaloerse echtgenotes doen alles om een er-nai het leven zuur te maken. De er-nai staan alleen. Geen politieagent neemt haar aangifte op als ze wordt mishandeld, geen rechter wijst haar het geld toe dat haar vriend haar in een testament heeft nagelaten. Geen wonder dat de minnaressen op hun beurt ook gewelddadig worden.’’
Het treurigste bijverschijnsel van de Chinese minnaressencultuur is de rechtspositie van buitenechtelijke kinderen. Zonder trouwboekje kan een baby niet in het bevolkingsregister worden ingeschreven. Dat veroordeelt kinderen tot een bestaan als tweederangs burger zonder recht op scholing en andere maatschappelijke voorzieningen.
De financieel noodlijdende website – geen Chinees bedrijf wil er adverteren - is met meer dan 40.000 bezoekers een veelbesproken fenomeen in de Chinese media. Privé is de marketingmanager en onbezoldigd juridisch adviseur niet geslaagd het taboe te doorbreken. ,,Mijn echtgenote heeft me verlaten sinds ik strijd voor mensenrechten voor minaressen.’’
http://www.ad.nl/buitenland/article920671.ece