Marsipulami
19-12-06, 22:48
Louis zegt bedelaarsbestaan vaarwel
Na vijftien jaar stopt de beroemdste zwerver van Antwerpen ermee
Interview.
© Pol De Wilde - VUM
Dankzij het incident met de kinderen, is de uitkering van Louis in orde gekomen. Hij verlaat de straat.
Louis (43) vindt de straf die de drugsverslaafde ouders gisteren kregen ( zie hieronder, red ) te licht. ,,Ik hoop, maar ik vrees dat die straf ze niet op het rechte pad zal brengen. Ik ken te veel drugsverslaafden die plechtig beweerden dat ze voor de rest van hun leven 'clean' zouden blijven, om de dag erna al te hervallen. In het belang van hun twee dochtertjes zouden de ouders pas mogen vrijkomen als ze hebben bewezen dat ze van de drugs kunnen afblijven'', vindt hij. ,,Anders is de kans te groot dat het weer faliekant afloopt.''
,,Ik denk nog elke dag aan die twee meisjes. Ik heb het echt heel moeilijk om dat voorval van me af te zetten.''
,,Ik ben nu al mijn bedelgeld aan het opsparen'', vertelt hij. ,,Ik zou ze graag een nieuwjaarscadeau willen geven. Geen pop of een blokkendoos. En van dat modern speelgoed ken ik al helemaal niks. Ik geef ze liever geld, dan kunnen ze kopen wat ze graag willen of de centen opzijzetten voor later.''
Dat hij geen contact heeft met het pleeggezin, waarbij de kinderen zijn geplaatst, bemoeilijkt de zaken enigszins. ,,Al maak ik het deze mensen heel gemakkelijk. Nog tot 1 januari zit ik elke dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat op het Astridplein. Ook als het sneeuwt. Na al die jaren buiten leven, heeft de kou geen vat meer op mij. En ik verzeker het pleeggezin dat het op 1 januari niet voor niks de verplaatsing zal maken.''
De dag erna, 2 januari, zal Louis - na vijftien jaar op het plein te hebben gezeten en naar eigen zeggen tot ,,het meubilair van het plein behorend'' - niet meer op zijn vaste stek zitten.
,,Onder meer dankzij dit voorval is mijn invaliditeitsuitkering eindelijk in orde geraakt. Ik word ondertussen begeleid door een straathoekwerker. Als alles loopt zoals gepland, kan ik begin 2007 een appartementje huren. Neen, niet met zicht op het plein. Ik zou graag in Wuustwezel terechtkomen, mijn roots liggen daar. Veel handelaars zijn me al komen zeggen dat ze me zullen missen'', vertelt hij trots. ,,Ook enkele politieagenten. Die vonden het wel fijn dat iemand het plein goed in het oog hield.''
Als het kan, komt Louis in 2007 graag een vrouw tegen. ,,En misschien stichten we dan samen een gezinnetje. Sinds ik op die twee meisjes heb gepast, is het beginnen knagen en wil ik zelf ook kinderen.'' Louis kwam vijftien jaar geleden op straat terecht nadat hij uit het leger was gezet wegens een zwaar drankprobleem. Ondertussen drinkt hij geen druppel meer. ,,2007 wordt voor mij een nieuwe start.'' (
wer
wer
Na vijftien jaar stopt de beroemdste zwerver van Antwerpen ermee
Interview.
© Pol De Wilde - VUM
Dankzij het incident met de kinderen, is de uitkering van Louis in orde gekomen. Hij verlaat de straat.
Louis (43) vindt de straf die de drugsverslaafde ouders gisteren kregen ( zie hieronder, red ) te licht. ,,Ik hoop, maar ik vrees dat die straf ze niet op het rechte pad zal brengen. Ik ken te veel drugsverslaafden die plechtig beweerden dat ze voor de rest van hun leven 'clean' zouden blijven, om de dag erna al te hervallen. In het belang van hun twee dochtertjes zouden de ouders pas mogen vrijkomen als ze hebben bewezen dat ze van de drugs kunnen afblijven'', vindt hij. ,,Anders is de kans te groot dat het weer faliekant afloopt.''
,,Ik denk nog elke dag aan die twee meisjes. Ik heb het echt heel moeilijk om dat voorval van me af te zetten.''
,,Ik ben nu al mijn bedelgeld aan het opsparen'', vertelt hij. ,,Ik zou ze graag een nieuwjaarscadeau willen geven. Geen pop of een blokkendoos. En van dat modern speelgoed ken ik al helemaal niks. Ik geef ze liever geld, dan kunnen ze kopen wat ze graag willen of de centen opzijzetten voor later.''
Dat hij geen contact heeft met het pleeggezin, waarbij de kinderen zijn geplaatst, bemoeilijkt de zaken enigszins. ,,Al maak ik het deze mensen heel gemakkelijk. Nog tot 1 januari zit ik elke dag van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat op het Astridplein. Ook als het sneeuwt. Na al die jaren buiten leven, heeft de kou geen vat meer op mij. En ik verzeker het pleeggezin dat het op 1 januari niet voor niks de verplaatsing zal maken.''
De dag erna, 2 januari, zal Louis - na vijftien jaar op het plein te hebben gezeten en naar eigen zeggen tot ,,het meubilair van het plein behorend'' - niet meer op zijn vaste stek zitten.
,,Onder meer dankzij dit voorval is mijn invaliditeitsuitkering eindelijk in orde geraakt. Ik word ondertussen begeleid door een straathoekwerker. Als alles loopt zoals gepland, kan ik begin 2007 een appartementje huren. Neen, niet met zicht op het plein. Ik zou graag in Wuustwezel terechtkomen, mijn roots liggen daar. Veel handelaars zijn me al komen zeggen dat ze me zullen missen'', vertelt hij trots. ,,Ook enkele politieagenten. Die vonden het wel fijn dat iemand het plein goed in het oog hield.''
Als het kan, komt Louis in 2007 graag een vrouw tegen. ,,En misschien stichten we dan samen een gezinnetje. Sinds ik op die twee meisjes heb gepast, is het beginnen knagen en wil ik zelf ook kinderen.'' Louis kwam vijftien jaar geleden op straat terecht nadat hij uit het leger was gezet wegens een zwaar drankprobleem. Ondertussen drinkt hij geen druppel meer. ,,2007 wordt voor mij een nieuwe start.'' (
wer
wer