azulay
14-01-07, 16:40
Door JAN-HENDRIK BAKKER
DEN HAAG - Ongeveer twee miljoen mensen spreken het Tamazight, maar de Berberse dichteres Fadma el Ouarlachl strijdt...
Tijdens Winternachten neemt de verbeelding een hoge vlucht.
onvermoeibaar voor de erkenning van haar taal op nationale en internationale schaal. ,,Ik heb hier in Nederland Berbers ontmoet die alleen nog maar Arabisch spreken. Dat vind ik een slechte zaak. Je taal is deel van je identiteit. Als je die los laat kom je los van alles.’’
Fadma el Ouarlachl (1957) is in Den Haag op uitnodiging van Winternachten, maar ook voor het Kosmopolis-project. Winternachten zal haar voostellen aan het Nederlandse publiek, Kosmopolis vroeg haar een aantal weken in Den Haag als gastschrijfster te verblijven. Voor deze krant zal ze volgende week drie columns verzorgen met haar bevindingen in het Haagse.
De dichteres komt uit het stadje Farkhana, een plaatsje in het Rifgebergte in de Marokkaanse provincie Nadar. Daar liggen haar wortels. Tijdens het gesprek, dat vertaald wordt door een Marokkaanse literatuurwetenschapper, zal dat woord nog vaak vallen. ‘Wortels’. Fadma ziet er volledig westers uit met haar gestifte lippen en gelakte nagels. ,,Dat is omdat ik me er goed bij voel, maar in mijn hart ben ik een Berberse vrouw. Een rebelse vrouw, trots op mijn Amazigh-identiteit. Letterlijk betekent ‘Amazigh’ ‘een vrij mens’. Dat zegt al genoeg. Trots ben ik op de geschiedenis van mijn voorouders die lange tijd Afrika geregeerd hebben. Jammer genoeg is onze beschaving onzichtbaar geworden. Dat ik schrijf is ook om te bewijzen dat ik besta, als vrouw uit de Amazigh-cultuur.’’
De poëzie van El Ouarlachl wordt tegenwoordig onderwezen op de universiteit van Rabat, waar het Berbers nu officieel toegelaten is als studierichting. Ze is zichtbaar in haar nopjes met die ontwikkeling. Haar werk wordt gelezen door alle groepen uit de Berberse gemeenschap. ,,Ook door Arabieren hebben ze me verteld.’’ Een deel van haar gedichten zal binnenkort in het Frans verschijnen.
De thema’s van Fadma’s werk komen uit de hele samenleving waarin ze leeft. ,,Maar ik moet me er wel in kunnen verplaatsen. Als dat niet zo is, lukt het me niet. Ik moet een persoonlijk perspectief hebben.’’
Vooral de positie van vrouwen heeft haar onvermoeibare aandacht.
,,De Arabische vrouwen hebben in Marokko nu al meer rechten verworven dan bij ons, de Amazigh, helaas.’’ Ze heeft gedichten geschreven over te vondeling gelegde Berberse kinderen, vertelt ze. ,,Ik ben nu bezig met een roman waarin het thema van de Berberse identiteit en het vrouw-zijn zullen samenkomen.’’
Bron: AD
DEN HAAG - Ongeveer twee miljoen mensen spreken het Tamazight, maar de Berberse dichteres Fadma el Ouarlachl strijdt...
Tijdens Winternachten neemt de verbeelding een hoge vlucht.
onvermoeibaar voor de erkenning van haar taal op nationale en internationale schaal. ,,Ik heb hier in Nederland Berbers ontmoet die alleen nog maar Arabisch spreken. Dat vind ik een slechte zaak. Je taal is deel van je identiteit. Als je die los laat kom je los van alles.’’
Fadma el Ouarlachl (1957) is in Den Haag op uitnodiging van Winternachten, maar ook voor het Kosmopolis-project. Winternachten zal haar voostellen aan het Nederlandse publiek, Kosmopolis vroeg haar een aantal weken in Den Haag als gastschrijfster te verblijven. Voor deze krant zal ze volgende week drie columns verzorgen met haar bevindingen in het Haagse.
De dichteres komt uit het stadje Farkhana, een plaatsje in het Rifgebergte in de Marokkaanse provincie Nadar. Daar liggen haar wortels. Tijdens het gesprek, dat vertaald wordt door een Marokkaanse literatuurwetenschapper, zal dat woord nog vaak vallen. ‘Wortels’. Fadma ziet er volledig westers uit met haar gestifte lippen en gelakte nagels. ,,Dat is omdat ik me er goed bij voel, maar in mijn hart ben ik een Berberse vrouw. Een rebelse vrouw, trots op mijn Amazigh-identiteit. Letterlijk betekent ‘Amazigh’ ‘een vrij mens’. Dat zegt al genoeg. Trots ben ik op de geschiedenis van mijn voorouders die lange tijd Afrika geregeerd hebben. Jammer genoeg is onze beschaving onzichtbaar geworden. Dat ik schrijf is ook om te bewijzen dat ik besta, als vrouw uit de Amazigh-cultuur.’’
De poëzie van El Ouarlachl wordt tegenwoordig onderwezen op de universiteit van Rabat, waar het Berbers nu officieel toegelaten is als studierichting. Ze is zichtbaar in haar nopjes met die ontwikkeling. Haar werk wordt gelezen door alle groepen uit de Berberse gemeenschap. ,,Ook door Arabieren hebben ze me verteld.’’ Een deel van haar gedichten zal binnenkort in het Frans verschijnen.
De thema’s van Fadma’s werk komen uit de hele samenleving waarin ze leeft. ,,Maar ik moet me er wel in kunnen verplaatsen. Als dat niet zo is, lukt het me niet. Ik moet een persoonlijk perspectief hebben.’’
Vooral de positie van vrouwen heeft haar onvermoeibare aandacht.
,,De Arabische vrouwen hebben in Marokko nu al meer rechten verworven dan bij ons, de Amazigh, helaas.’’ Ze heeft gedichten geschreven over te vondeling gelegde Berberse kinderen, vertelt ze. ,,Ik ben nu bezig met een roman waarin het thema van de Berberse identiteit en het vrouw-zijn zullen samenkomen.’’
Bron: AD