IbnRushd
02-04-07, 16:18
Nog eens Karen Armstrong
Geplaatst onder: Algemeen, Multicultiland, Islam om 6.00 uur
Karen Armstrong, auteur van onder andere een nieuw boek over de profeet Mohammed, gaat door voor nogal soft, omdat ze de islam beschrijft als een in wezen vredelievende godsdienst. Het komt haar op veel kritiek te staan. Maar haar opvattingen worden feller en politieker. In Onze Wereld een interview met haar. Jullie zijn totaal in verwarring, zegt ze tegen ons, Nederlanders.
Een van haar stellingen, en ze heeft diepgaand studie gemaakt naar de verschillende vormen van fundamentalisme in de grote monotheistische godsdiensten, maar ook naar het verband met extremisme, is dat moslimextremisme niets met religie te maken heeft. Terreur wordt gemotiveerd door politieke overwegingen.
Moslims hebben politiek en religie juist altijd strikt gescheiden – politiek was een smerige zaak. Moslimextremisme komt voort uit woede. Vergelijk het eens met de IRA, zegt ze: toen de IRA zei dat ze in naam van het katholicisme vocht, hoorde je niemand over katholiek terrorisme. Omdat het niet ging om religie of over katholicisme, het was politiek.
Waarom het komt dat terreur die door moslims wordt gepleegd dan wel als een religieuze daad wordt gezien? Omdat het de westerse politici goed uitkomt om alles op religie te schuiven. Zo hoeven ze hun eigen beleid niet onder ogen te zien, zegt ze. Bijvoorbeeld het feit dat we Saddam Hussein gesteund en bewapend hebben, waar we maar liever niet over praten. En daarom is hij voor maar een klein deel van zijn daden al opgehangen. Want zo konden zijn grote misdaden onder het tapijt worden gehouden, en zou de betrokkenheid de VS en Engeland ook niet boven tafel komen. Bijvoorbeeld het feit dat het Westen Saddam geld stuurde, een week nadat hij de Koerden had vergast. Dat willen we niet horen in de rechtszaal.
"Als de islam in essentie gewelddadig was dan zou dat terug te zien zijn in de geschiedenis. Toegegeven: Mohammed vocht, maar dat was om zijn geloofsgemeenschap te verdedigen. Verdediging is de enige vorm van geweld die de koran toestaat. Soms moet er worden gevochten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vochten wij tegen Hitler. En iedereen misdraagt zich in een oorlog. Mohammed zag dat en stopte daarom uiteindelijk de oorlogvoering. Maar dat wil het Westen niet zien omdat het goed uitkomt om hem als oorlogszuchtige strijder af te schilderen."
Het is waar, zoals sommige schrijvers als ook Robert Spencer schrijft in The Truth about Mohammed, dat ook gewelddadige moslimradicalen inspiratie putten uit het verhaal over het leven van Mohammed. Moet je dan niet onder ogen zien dat de islam geweld stimuleert? Armstrong vindt dat sommige radicalen een vertekend beeld hebben van het leven van de profeet, ze zien alleen de oorlogen en vergeten het deel waarin Mohammed het geweld opgeeft. Ze zien maar een klein deel van het verhaal, en dat hebben ze gemeenschappelijk met alle fundamentalisten, ook joden en christenen. Zoals joodse fundamentalisten graag dat stuk uit de thora halen waarin God zegt: ‘verdrijf de mensen die in dit land wonen’, en wetten negeren als ‘eer uw naaste’.
Over de manier waarop er in Nederland met de islam wordt omgegaan is Armstrong niet erg vrolijk. Pathologisch liberaal, noemt ze het. Er zitten fantastische aspecten aan de liberale houding – ze noemt het verkennen naar de mogelijkheden tot euthanasie, maar ze vindt Nederland flink in de war als het gaat om de intolerantie tegenover de moslimgemeenschap. Vooral in de angst dat onze cultuur zou worden aangetast. Waar we mee te maken hebben is de tweede fase van het kolonialisme. We beginnen nu pas een beetje te zien hoe het voor onze oude kolonieen was toen we daar binnenvielen en de samenleving vor altijd veranderden. Wij lieten regimes achter die veel van de voormalige kolonieen onleefbaar maakten. En dus kwamen mensen hierheen. Of we het nu leuk vinden of niet, we zijn een multiculturele samenleving. En dan is er nog de globalisering, die maakt dat we steeds meer een wereld worden. Met gevolg dat sommige mensen zich steeds meer terugtrekken in de eigen ideologie – of dat nu islam is of secularisme. De kern van fundamentalisme is de angst voor de ander. Het is de taak voor degenen die niet bang zijn, om te kijken op welke manier we nader tot elkaar kunnen komen.
En wat ze denkt over Tariq Ramadan, waarvan sommige mensen zeggen dat hij er op uit is om Europa te ‘islamiseren’?
"Die angst doet denken aan de Amerikaanse angst voor de communisten. Tariq Ramadan is precies het soort moslim dat we zouden moeten aanmoedigen. Hij zet zich in voor een vreedzame samenleving. En nee, natuurlijk zegt hij niet precies wat we willen horen, maar waarom zou hij? Het is een dialoog. Hij hoeft niet mee te buigen en te veranderen in een Nederlander. We moeten leren leven met onze verschillen."
Voor het hele interview, gemaakt door Marte Kaan, zie Onze Wereld, april 2007. www.onzewereld.nl
Bron (http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2007/03/27/nog-eens-karen-armstrong/)
Geplaatst onder: Algemeen, Multicultiland, Islam om 6.00 uur
Karen Armstrong, auteur van onder andere een nieuw boek over de profeet Mohammed, gaat door voor nogal soft, omdat ze de islam beschrijft als een in wezen vredelievende godsdienst. Het komt haar op veel kritiek te staan. Maar haar opvattingen worden feller en politieker. In Onze Wereld een interview met haar. Jullie zijn totaal in verwarring, zegt ze tegen ons, Nederlanders.
Een van haar stellingen, en ze heeft diepgaand studie gemaakt naar de verschillende vormen van fundamentalisme in de grote monotheistische godsdiensten, maar ook naar het verband met extremisme, is dat moslimextremisme niets met religie te maken heeft. Terreur wordt gemotiveerd door politieke overwegingen.
Moslims hebben politiek en religie juist altijd strikt gescheiden – politiek was een smerige zaak. Moslimextremisme komt voort uit woede. Vergelijk het eens met de IRA, zegt ze: toen de IRA zei dat ze in naam van het katholicisme vocht, hoorde je niemand over katholiek terrorisme. Omdat het niet ging om religie of over katholicisme, het was politiek.
Waarom het komt dat terreur die door moslims wordt gepleegd dan wel als een religieuze daad wordt gezien? Omdat het de westerse politici goed uitkomt om alles op religie te schuiven. Zo hoeven ze hun eigen beleid niet onder ogen te zien, zegt ze. Bijvoorbeeld het feit dat we Saddam Hussein gesteund en bewapend hebben, waar we maar liever niet over praten. En daarom is hij voor maar een klein deel van zijn daden al opgehangen. Want zo konden zijn grote misdaden onder het tapijt worden gehouden, en zou de betrokkenheid de VS en Engeland ook niet boven tafel komen. Bijvoorbeeld het feit dat het Westen Saddam geld stuurde, een week nadat hij de Koerden had vergast. Dat willen we niet horen in de rechtszaal.
"Als de islam in essentie gewelddadig was dan zou dat terug te zien zijn in de geschiedenis. Toegegeven: Mohammed vocht, maar dat was om zijn geloofsgemeenschap te verdedigen. Verdediging is de enige vorm van geweld die de koran toestaat. Soms moet er worden gevochten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vochten wij tegen Hitler. En iedereen misdraagt zich in een oorlog. Mohammed zag dat en stopte daarom uiteindelijk de oorlogvoering. Maar dat wil het Westen niet zien omdat het goed uitkomt om hem als oorlogszuchtige strijder af te schilderen."
Het is waar, zoals sommige schrijvers als ook Robert Spencer schrijft in The Truth about Mohammed, dat ook gewelddadige moslimradicalen inspiratie putten uit het verhaal over het leven van Mohammed. Moet je dan niet onder ogen zien dat de islam geweld stimuleert? Armstrong vindt dat sommige radicalen een vertekend beeld hebben van het leven van de profeet, ze zien alleen de oorlogen en vergeten het deel waarin Mohammed het geweld opgeeft. Ze zien maar een klein deel van het verhaal, en dat hebben ze gemeenschappelijk met alle fundamentalisten, ook joden en christenen. Zoals joodse fundamentalisten graag dat stuk uit de thora halen waarin God zegt: ‘verdrijf de mensen die in dit land wonen’, en wetten negeren als ‘eer uw naaste’.
Over de manier waarop er in Nederland met de islam wordt omgegaan is Armstrong niet erg vrolijk. Pathologisch liberaal, noemt ze het. Er zitten fantastische aspecten aan de liberale houding – ze noemt het verkennen naar de mogelijkheden tot euthanasie, maar ze vindt Nederland flink in de war als het gaat om de intolerantie tegenover de moslimgemeenschap. Vooral in de angst dat onze cultuur zou worden aangetast. Waar we mee te maken hebben is de tweede fase van het kolonialisme. We beginnen nu pas een beetje te zien hoe het voor onze oude kolonieen was toen we daar binnenvielen en de samenleving vor altijd veranderden. Wij lieten regimes achter die veel van de voormalige kolonieen onleefbaar maakten. En dus kwamen mensen hierheen. Of we het nu leuk vinden of niet, we zijn een multiculturele samenleving. En dan is er nog de globalisering, die maakt dat we steeds meer een wereld worden. Met gevolg dat sommige mensen zich steeds meer terugtrekken in de eigen ideologie – of dat nu islam is of secularisme. De kern van fundamentalisme is de angst voor de ander. Het is de taak voor degenen die niet bang zijn, om te kijken op welke manier we nader tot elkaar kunnen komen.
En wat ze denkt over Tariq Ramadan, waarvan sommige mensen zeggen dat hij er op uit is om Europa te ‘islamiseren’?
"Die angst doet denken aan de Amerikaanse angst voor de communisten. Tariq Ramadan is precies het soort moslim dat we zouden moeten aanmoedigen. Hij zet zich in voor een vreedzame samenleving. En nee, natuurlijk zegt hij niet precies wat we willen horen, maar waarom zou hij? Het is een dialoog. Hij hoeft niet mee te buigen en te veranderen in een Nederlander. We moeten leren leven met onze verschillen."
Voor het hele interview, gemaakt door Marte Kaan, zie Onze Wereld, april 2007. www.onzewereld.nl
Bron (http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2007/03/27/nog-eens-karen-armstrong/)