PDA

Bekijk Volledige Versie : Een blik op de bevindingen van Fleur Jurgens.



Ali Eddaoudi
03-04-07, 23:29
Een blik op de bevindingen van Fleur Jurgens


Het inhouden van de kinderbijslag als straf voor Marokkaanse ouders met kinderen die crimineel gedrag vertonen, jongens die als prinsen worden opgevoed en vrouwen die nauwelijks buiten komen. Het zijn zomaar wat beweringen van de zoveelste Marokkanendeskundige die het boek “Marokkanendrama” schreef. Het boek dat op dit moment volop media-aandacht heeft en waar ik als insider meteen in wilde duiken. Niet omdat ik al deze beweringen van Fleur Jurgens mij zo schokken of omdat ik vanwege mijn achtergrond in de verdediging schiet. Nee, veel meer omdat het in sommige opzichten lijkt alsof ik Paul Scheffer (Het multiculturele drama) en ook wel mezelf hoor praten. Zo’n kleine tien jaar terug schreef ik namelijk het boek Marokkaanse jongeren, daders of slachtoffers? Een zeer openhartig boek met enorm harde kritiek op de Marokkaanse gemeenschap. Nu hoorde ik vanmorgen het einde van het interview met Fleur Jurgens op de radio. Ik vroeg mij af waarom dit verhaal nou zo boeiend was. Even later begreep ik dat zij een boek had geschreven en las ik de Volkskrant waarin zij haar ideeën had samengevat. Mijn eerste reactie, heel eerlijk en zonder denigrerend te doen, was dan ook meteen zoiets van: maar wisten we dit dan nog niet? Wat wil Jurgens eigenlijk zeggen, heeft ze dan al die boeken over en onderzoeken van afgelopen jaren naar de Marokkaanse gemeenschap dan werkelijk weten te overtreffen met haar provocerende titel en inmiddels zovaak herkauwde materie? Ik las de reacties op haar artikel in de Volkskrant en ook dat was te verwachten. Het is altijd weer zoiets als; “eindelijk de waarheid”, “een moedig artikel”, “eindelijk heldere taal van ‘hoger hand’”. Ik citeer zomaar wat reacties om aan te geven hoe makkelijk mensen redeneren en dergelijke verhalen voor waar aannemen. Waarschijnlijk omdat dit meer bij de eigen denkbeelden past en niet zo zeer vanwege het hoge gehalte aan onderzoekskwaliteit of nieuwe bevindingen. Dat mensen zo makkelijk te bespelen zijn, baart mij overigens zorgen en zegt iets over de sfeer waarin wij met elkaar leven. Alsof men in Nederland voor het eerst dergelijke kritiek leest. Ik ben als Marokkaanse Nederlander niets anders gewend en dan vallen de woorden van Jurgens mij nauwelijks meer op. Inderdaad ook voor mij een valkuil, want je sluit je gewoon steeds meer af voor dit soort geluiden. Ben ik dan ook zo onverschillig zoals al die Marokkanen die zij beschrijft? Zijn zij überhaupt wel onverschillig? Erger nog, Jurgens beweert dat ouders in sommige gevallen het criminele gedrag van hun kinderen goedkeuren. Is dat dan nieuws? In mijn boek schreef ik tien jaar terug al over ouders die gestolen goederen (ook wel eens van hun eigen kroost afgepakt) richting het land van herkomst vervoerden om daar weer verder te verkopen. Excessen? Ja, dat zijn het zeker, maar ze bestaan en ze zijn jaren terug al benoemd en geen haan die ernaar heeft gekraaid. Net zoals er vrijwel niemand naar de Hollandse “Tokkies” (tot nationaal vermaak verheven) durft te wijzen. De motorbendes, kampbewoners en oer-Hollandse blanke volksbuurten waar van alles niet deugt. Allemaal praktijken waar Den Haag, laat staan de politie, geen hoge prioriteit aan geeft. Ja, met geld alleen komen wij er niet, al denkt men dat helaas nog altijd wel in Den Haag. Ik pleitte toen al voor een harde aanpak. In dat kader pleit ik al jaren voor een subsidiestop voor allerlei minderhedenorganisaties die vaak enkel zichzelf in leven houden. Als ze nou ook nog resultaten boeken, dan zouden zij een medestander aan mij hebben. Ik voel nog steeds enige boosheid, dus nu maar even terug naar Jurgens. Wat mij ook opvalt, is de toon richting de ouders. In het televisieprogramma Netwerk, van vrijdag 29 maart, zegt Jurgens dat het inhouden van de kinderbijslag een optie zou zijn om ouders van criminele kinderen aan te pakken. Als de overheid met geld gaat straffen, dan leren wij onze kinderen materialistisch denken en juist dat doen zij wat mij betreft al genoeg. Korten op mensen die het hard nodig hebben, zou niet in ons moeten opkomen. Dan scheppen we alleen nog meer afstand, armoede en sociaal isolement. Het is ook een wantrouwen naar ouders toe. Ik ben ook niet altijd soft tegen hen geweest, maar nog nooit heb ik ergens durven beweren dat alle Marokkaanse ouders onverschillig tegenover het gedrag van hun kinderen staan. Daarvoor ken ik teveel ouders die met de handen in het haar zitten. Moeders die hele dagen om hun kinderen treuren omdat ze vaak geen macht over hen hebben. Ik ben daarvoor iets teveel in Marokkaanse gezinnen geweest. Geen enkele ouder, waar je ook geboren bent, staat onverschillig tegenover het slechte gedrag van zijn kinderen. Ze kijken inderdaad weg uit onmacht en weten vaak niet hoe te handelen. Klinkt simpel, maar zo waar als een koe! En ook de meiden krijgen steeds meer een gelijke positie omdat ze mondiger worden en omdat de broers vaak genoeg aan zichzelf hebben. Wat dat betreft valt niet alleen de gemeenschap uiteen, maar ook het gezin neemt steeds meer de wending aan van hetgeen wij in Nederlandse gezinnen zien. Iedereen doet zijn eigen ding wel! Met dat verschil dat de roddelcultuur in Nederland al lange tijd uit de mode is. Als dat wegvalt onder allochtone groepen, dan staat ons een grote verandering te wachten.
Jurgens vindt het ook vreemd dat men het over het wegvallen van de sociale controle heeft terwijl de ouders vaak binnen enkele uren al weten wat de eigen kinderen hebben uitgevreten. Dat meisjes in Amsterdam, en ook jongens hoor, soms een benauwd gevoel krijgen van de vele ogen die hen volgen en dat ze niets fouts kunnen doen zonder dat de ouders dat te horen krijgen, zegt niets over een (goedbedoelde) sociale controle. Jurgens vergeet de diepte in te gaan en is misschien iets te oppervlakkig in haar zienswijze. Ze zou veel beter moeten weten dat het hier om de roddelcultuur gaat die in vele kleine gemeenschappen heel vanzelfsprekend is. Dat is nog steeds heel wat anders dan de sociale controle. Dan het punt van arbeid en scholing. Jurgens heeft het naar mijn idee ook mis als ze ontkent dat allochtone studenten minder snel aan een stageplaats komen. Ze wijt het aan het feit dat deze jongere geen juiste papieren hebben. Hoe moet men dat dan doen als ze nog in opleiding zijn? De stage is vaak een wezenlijk onderdeel van je opleiding. Ik heb dat zelf ondervonden en ben nota bene door de christelijke naastenliefde zo vaak afgewezen dat ik er zowat een trauma aan heb overgehouden. Dat neemt niet weg dat ik vind dat menig Marokkaanse jongere gewoonweg niet goed zichzelf verkoopt. Dat het negatieve beeld bij werkgevers niet uit de lucht is komen vallen. Dat men voorzichtiger wil zijn, is geheel te begrijpen en zeker wanneer er commerciële belangen in het geding zijn. Maar dat dit de reden voor de grote criminaliteitscijfers zou zijn, dat is nonsens. Geen Marokkaan die mij hiervan overtuigt of dit fabeltje gelooft. Dan laat je je wel erg snel afschepen als onderzoeker. De onmacht, onkunde en sociale problematiek van deze gemeenschap heeft niet alleen met dergelijke problemen te maken. Maar alle factoren hangen wel met elkaar samen. Het is zeker frustrerend als je als ouder merkt dat je zoon of dochter niet aan een stageplaats komt omdat hij/zij Marokkaans c.q. moslim is. Het eerste wat je dan antwoordt in een vraaggesprek is dat het de schuld van de ander is, dat is een eerste oppervlakkige reactie. Maar ga maar eens wat dieper in gesprek met deze mensen. Feit is dat er natuurlijk wel degelijk een probleem is. Alleen weiger ik het een Marokkanendrama te noemen en vind ik dat wel degelijk stigmatiserend en zelfs beledigend overkomen. Het zijn Nederlandse jongeren en het wordt tijd dat wij ze als zodanig gaan zien en behandelen. Jurgens vind het vervolgens vreemd dat deze jongeren het meest tegen de Nederlandse samenleving ageren. Logisch als er elke dag zo tegen je wordt aangekeken en vooral het islamdebat versterkt dit gevoel bij de jongeren. Al doen zij verrekte weinig met de islam, het is en blijft toch de religie van hun ouders en daarmee vereenzelvigen ze zichzelf nu eenmaal. Dit probleem heb je niet bij bijvoorbeeld (christelijk) Antilliaanse jongeren. Ik hoor overigens van binnenuit ook andere verhalen, men is zeker vaker trots op Nederland dan in het openbaar wordt geuit. Kortom het zoveelste verhaal zonder concrete oplossingen voor het werkelijke probleem.

Ali Eddaoudi
Copyright: De Volkskrant 3 april 2007

observer
04-04-07, 09:59
Het zijn Nederlandse jongeren en het wordt tijd dat wij ze als zodanig gaan zien en behandelen als je eerst 3/4 pagina over marokkanen schijft moet je niet aan het einde beginnen over nederlandse jongeren

als ik met mijn buurman praat zegt hij marokkaan te zijn, bij die term denk ik toch echt aan een inwoner van een wat is het 3000 km verderopliggend land, veel zand, etc niet aan iemand die hier geboren en getogen is

als je als nederland gezien wil worden, begin dan eerst met jezelf als nederlander zien

elisa2
04-04-07, 11:21
Waarom draagt meneer Eddaoudi, dan zelf geen voorstellen aan om dit probleem op te lossen. ? De kinderbijslag inhouden vindt hij geen oplossing. Wat dan wel??

alie bombalie
04-04-07, 13:20
De kinderbijslag inhouden?

Hoe haalt een persoon het in zijn hoofd om überhaupt hieraan te denken, ik denk dat je dan werkelijk ziek in je hoofd bent.
Wat is de 2e maatregel?
Geen openbaar vervoer meer gebruiken?
Wil men terug naar de Hitler tijd?

Enorm mooi verhaal van Ali Eddaoudi
Ik vind het jammer dat je, je tijd verspeelt hebt aan het lezen van een boek die weer gaat over Marokkanen.
We weten allemaal dat schrijvers niets meer kunnen verzinnen om over te schrijven, en wat doen ze nu, ja schrijven over Marokkanen en vooral de islam.
Marokkanen en de islam zijn een product geworden waar je geld aan kunt verdienen denken de Nederlanders opeens, ja dat was ook zo een tijd geleden, toen was het namelijk zo dat de zwarte mens ook iets op kon leveren, ja je kon hem verkopen als slaaf!

De schrijfster heeft behalve leugens ook oude koeien verkocht aan de lezer.
Ik heb het boek niet gelezen, en zal het boek ook niet lezen want ik gun haar nog geen 10 euro cent, maar heb haar interview gevolgd op radio 1.

Wat ik frappant vind, is dat zei een onderzoek gedaan heeft :(
Bij een onderzoek denk ik meteen aan interviews met de mensen waar het om gaat.
Nee, wat doet mevrouw de bedriegster, het archief van de politie, en andere instanties doorsnuffelen naar leugens, want leugens dat verkoopt, mensen willen niet de waarheid horen, nee het moet sappig zijn .

In haar gesprek zijn de problemen totaal de schuld van de Marokkaanse ouders
Het probleem mag nooit neergelegd worden bij de ouders, want die zitten al met de handen in het haar.
Het probleem is gecreëerd door de vrijheid die in Nederland plaats vind.
Kennelijk zijn er mensen die niet om kunnen gaan met vrijheid, en voornamelijk bij hen die streng worden opgevoed. Er zijn mensen die om kunnen gaan met vrijheid, en jammer genoeg zijn er mensen die zwak zijn en verblind worden door materie en geld.

Wie heeft dit veroorzaakt:
Reclame, Hollywood, rapmuziek.
We weten donders goed dat de vuile was van een buitenlander liever wordt buiten gehangen dan die van een Nederlander.
En dat er Marokkanen zijn die het verpesten ( eigen toekomst ) weten we ook, en dat het niet goed zal komen als zij zo doorgaan, weten we allemaal.

En even een reactie op opserver:

Hoe haal je het in je hoofd om te denken aan zand, als men het heeft over Marokko?
Wat dacht je dat het daar een jungle is?
Als ik jou was zou ik even zelf gaan kijken, dan zul je versteld staan
Marokko doet jou Nederland vergeten, vraag het aan Prins Willem Alexander .

Max Stirner
04-04-07, 13:28
Geplaatst door alie bombalie

Wie heeft dit veroorzaakt:
Reclame, Hollywood, rapmuziek.



:denk:

Soldim
04-04-07, 14:10
Geplaatst door alie bombalie
De kinderbijslag inhouden?

Hoe haalt een persoon het in zijn hoofd om überhaupt hieraan te denken, ik denk dat je dan werkelijk ziek in je hoofd bent.

...

Wil men terug naar de Hitler tijd?

Ach, u weet weinig van geschiedenis? :student:

observer
04-04-07, 15:26
HHoe haalt een persoon het in zijn hoofd om überhaupt hieraan te denken, ik denk dat je dan werkelijk ziek in je hoofd bent.
Wat is de 2e maatregel?
Geen openbaar vervoer meer gebruiken?
Wil men terug naar de Hitler tijd? der adolf heeft de kinderbijslag bedacht, en het ov reed ook nog meer op tijd, maar wat is daar eigenlijk mis mee hoor van diverse kanten dat het geen slecht idee zou zijn om kinderen ;s avonds uit het ov te weren als ze niet door hun ouders begeleid worden, simpelweg om te voorkomen dat ze bv op zuidplein of hoog catherijne bij de al erger verziekte oudere jeugd gaan hangen


n haar gesprek zijn de problemen totaal de schuld van de Marokkaanse ouders
Het probleem mag nooit neergelegd worden bij de ouders, want die zitten al met de handen in het haar.
Het probleem is gecreëerd door de vrijheid die in Nederland plaats vind.
Kennelijk zijn er mensen die niet om kunnen gaan met vrijheid, en voornamelijk bij hen die streng worden opgevoed. Er zijn mensen die om kunnen gaan met vrijheid, en jammer genoeg zijn er mensen die zwak zijn en verblind worden door materie en geld. je hebt volkomen gelijk laten we alle vrijheid in nederland aan banden leggen want er zijn mensen die er misbruik van maken (beter nog sluit iedereen op in de gevangenis lopen er geen criminelen op straat

je bent verantwoordelijk voor je eigen daden, zo simpel is het.

ouders die met de handen in het haar zitten , die hebben hun kans gemist om toen ze klein waren een goede basis te leggen voor later.

je vertoont precies het gedrag wat ze aankaart, het is die die die en die zijn schuld maar zelf slachtoffer kom op

sater
04-04-07, 16:58
:engel: Tja, het zijn sterke moslimbenen die de Westerse weelde kunnen dragen.

observer
04-04-07, 17:10
Geplaatst door sater
:engel: Tja, het zijn sterke moslimbenen die de Westerse weelde kunnen dragen. deze filmquote komt in me op


"Infamy! Infamy! They've all got it in for me!" een diepe buiging voor diegene die me kan vertellen welke film

mark61
04-04-07, 17:16
Geplaatst door observer
deze filmquote komt in me op

een diepe buiging voor diegene die me kan vertellen welke film

Carry on Cleo, 1962. Denk om je rug.

goegel enzo.

Shemharosh
04-04-07, 18:59
Het probleem zit hem meer bij de "sociale"organisaties die eigenlijk meer problemen creeeren dan dat ze oplossen.Als iemand zichzelf niet wil helpen kan niemand het voor hem doen.

super ick
04-04-07, 19:19
Geplaatst door Shemharosh
Het probleem zit hem meer bij de "sociale"organisaties die eigenlijk meer problemen creeeren dan dat ze oplossen.Als iemand zichzelf niet wil helpen kan niemand het voor hem doen.

Als de kinderen nog op de lagere school zitten aan hetzelfde tafeltje, in hetzelfde lokaal met dezelfde meester of juffrouw blijkt er nog weinig aan de hand. Ze zijn heel goed controleerbaar en kunnen hun snor niet drukken in dit systeem.
Pas als ze naar het voortgezet onderwijs gaan gaat het mis. Wisselen van lokalen om de 40 minuten, een andere docent om de 40 minuten, grote fusiescholen waar ze een nummer zijn en zich redelijk eenvoudig aan de regelmaat (als die er al is) kunnen ontrekken. Daar komen ze inraking met oudere beginnende cri,ineeltjes. Dan gaat het mis.
Ik heb het hoofdzakelijk over VMBO-scholen. Het heeft namelijk ook te maken niveau van de kinderen. Als ze op een HAVO/VWO of hoger zitten zijn de problemen een stuk minder.
Op die VMBO-scholen daar is de winst te pakken. Alle werk op school laten doen. Iedere dag van 09.00 tot 17.00 uur op school. Bij verzuim direct kleine boetes (20 euro?) opleggen en een speciale dienst die op dezelfde ochtend van verzuim huisbezoeken afleggen en die boetes te plekke innen. Moet je eens kijken hoe snel het afgelopen is.

De lesstof aanpassen. Toekomstige timmerlui, metselaars, voegers of stucadoors hebben niets aan Duits.
Leidt ze in een korte periode op tot vaklui. Een stucadoor kan na drie jaar bv al makkelijk muren glad strijken in de nieuwbouw. Kunnen ze al vroeg wat verdienen en ook nog enekele dagen in de week naar school om het vak nog beter onder de knie te krijgen of zich verder te specialiseren.
Bezig houden, een druk leven geven met een toekomstperpectief. Dat is beter voor ze en voor de maatschappij.

p.s.
Problemen ontkennen of bagatelliseren heeft geen zin. Iedereen die in een grote stad woont met 2 ogen in zijn hoofd onderkent het.

Shemharosh
04-04-07, 19:37
Geplaatst door super ick
Als de kinderen nog op de lagere school zitten aan hetzelfde tafeltje, in hetzelfde lokaal met dezelfde meester of juffrouw blijkt er nog weinig aan de hand. Ze zijn heel goed controleerbaar en kunnen hun snor niet drukken in dit systeem.
Pas als ze naar het voortgezet onderwijs gaan gaat het mis. Wisselen van lokalen om de 40 minuten, een andere docent om de 40 minuten, grote fusiescholen waar ze een nummer zijn en zich redelijk eenvoudig aan de regelmaat (als die er al is) kunnen ontrekken. Daar komen ze inraking met oudere reeds verpeste leeftijdsgenoten. Dan gaat het mis.
Ik heb het hoofdzakelijk over VMBO-scholen. Het heeft namelijk ook te maken niveau van de kinderen. Als ze op een HAVO/VWO of hoger zitten zijn de problemen een stuk minder.
Op die VMBO-scholen daar is de winst te pakken. Alle werk op school laten doen. Iedere dag van 09.00 tot 17.00 uur op school. Bij verzuim direct kleine boetes (20 euro?) opleggen en een speciale dienst die op dezelfde ochtend van verzuim huisbezoeken afleggen en die boetes te plekke innen. Moet je eens kijken hoe snel het afgelopen is.

De lesstof aanpassen. Toekomstige timmerlui, metselaars, voegers of stucadoors hebben niets aan Duits.
Leidt ze in een korte periode op tot vaklui. Een stucadoor kan na drie jaar bv al makkelijk muren glad strijken in de nieuwbouw. Kunnen ze al vroeg wat verdienen en ook nog enekele dagen in de week naar school om het vak nog beter onder de knie te krijgen of zich verder te specialiseren.
Bezig houden, een druk leven geven met een toekomstperpectief. Dat is beter voor ze en voor de maatschappij.

p.s.
Problemen ontkennen of bagatelliseren heeft geen zin. Iedereen die in een grote stad woont met 2 ogen in zijn hoofd onkent het.

We moeten ook de problemen niet overdrijven.Lage opgeleide stadsjeugd is altijd problematisch geweest en zal altijd zo blijven,hier en overal.Wie zijn kinderen goed en veilig wil laten opgroeien kan beter verhuizen naar een dorp of kleine stad.

Karin.N
04-04-07, 23:04
Geplaatst door super ick

De lesstof aanpassen. Toekomstige timmerlui, metselaars, voegers of stucadoors hebben niets aan Duits.


Je verwacht dat deze mensen altijd binnen de landsgrenzen blijven :wink:

super ick
04-04-07, 23:21
Geplaatst door Karin.N
Je verwacht dat deze mensen altijd binnen de landsgrenzen blijven :wink:

Emigreren doen ze niet. Daarvoor houden Nederlanders veel teveel van Nederland.
Op vakantie heb je de taal niet nodig om het naar je zin te hebben.

observer
05-04-07, 09:17
Geplaatst door mark61
Carry on Cleo, 1962. Denk om je rug.

goegel enzo. net gekozen tot leukste one liner

hij is goed

krak daar gaat mijn rug

sjaakie
06-04-07, 21:16
In Amsterdam verlaten bijna zeven op de tien Marokkaanse jongens het onderwijs zonder bruikbaar diploma, veertig procent is werkloos, en een op de tien staat bij de politie als verdachte geregistreerd. Ze vinden weinig aansluiting bij de maatschappij en geven vooral anderen daarvan de schuld.

Journaliste Fleur Jurgens vermoedde dat de oorsprong van hun wrok achter de voordeur van hun gezinnen lag. Waarom grijpen hun ouders bij hun wangedrag op straat niet in? Is dat een kwestie van sociaal-economische achterstand, van cultuur, van aanpassing? In hoeverre spelen de gezinsverhoudingen een rol? Of is het toch allemaal het desastreuze gevolg van discriminatie, zoals Marokkaanse jongens zelf graag beweren?

Jurgens interviewde zo’n zeventig mensen uit het veld over de thuissituatie van de jongens. De leraren, kinderrechters, werkmeesters, tolken, opvoedkundigen, huisartsen, gezinstherapeuten, forensisch psychiaters, politieagenten en andere professionals die in dit boek aan het woord komen werpen een onthullend licht op de gezinssituatie van de zogenoemde ‘Marokkaanse prinsjes’.

Met een dosis gezond verstand en wetenschappelijke inzichten in de hand ontmaskert Jurgens de bekende mythes over de tweede generatie Marokkanen. Dat maakt dit boek tot een verontrustend portret van de nieuwe Marokkaanse onderklasse.

Volgens Fleur Jurgens belemmeren vier hardnekkige mythen het debat over Marokkaanse criminele jongens. Hoog tijd om deze mythen ut de wereld te helpen.

Mythe 1
Er is geen sprake van een Marokkanenprobleem. Alles wat Marokkanen verkeerd doen, wordt uitvergroot in de media. In werkelijkheid gaat het om een klein groepje lastpakken.
De boodschapper als boosdoener aanwijzen is een beproefde methode als het om Marokkanen gaat: zij worden ‘gestigmatiseerd’. Maar dat is omdraaien van oorzaak en gevolg. In Amsterdam is er wel degelijk een dubieuze Marokkaanse onderklasse aan het ontstaan van verongelijkte jongemannen, die nauwelijks boodschap hebben aan de Nederlandse samenleving.

Enkele feiten (uit onder meer het rapport Marokkanen in Amsterdam, Dienst O+S, 2006): bijna zeven op de tien Marokkaanse jongens verlaten het onderwijs zonder bruikbaar diploma; 40 procent van de Marokkaanse jongeren is werkloos; en één op de tien staat bij de politie als verdachte geregistreerd van ten minste één strafbaar feit. Bijna één op de drie jongens in justitiële jeugdinrichtingen is van Marokkaanse afkomst. Het percentage verdachten onder de tweede generatie Marokkanen is zelfs het hoogst van alle etnische minderheden en is meer dan twee keer zo hoog als onder de eerste generatie Marokkanen. Ook zijn Marokkaanse jongens oververtegenwoordigd in de harde kern van jeugdige draaideurcriminelen.

Deze jongens groeien op in bedenkelijke milieus, waarin het hebben van een uitkering heel gewoon is en het hebben van werk heel bijzonder. Van de Marokkaanse mannen heeft 60 procent een uitkering, waarvan de helft een WAO-uitkering. In Amsterdam komt een op de vier Marokkaanse gezinnen rond van een bijstandsuitkering. De helft van de Marokkaanse kinderen in Amsterdam groeit op in armoede. Marokkaanse kinderen wonen te krap, groeien op in Marokkaanse wijken, zijn relatief ongezond en gaan het vaakst naar speciaal onderwijs, vanwege een lichamelijke of geestelijke beperking.

In de Westelijke Tuinsteden huizen inmiddels al een paar honderd Marokkaanse ‘probleemgezinnen’: grote gezinnen, waarvan kinderen en ouders soms gezamenlijk op rooftocht gaan, waar verslaving speelt, schulden, zwakzinnigheid, huiselijk en seksueel geweld, extreme armoede, vervuiling, psychiatrische of opvoedingsproblemen. Beleidsmakers spreken al over de ‘Marokkaanse Tokkies’.
Het eigen aandeel in de problemen is onder deze onderklasse van Berberse macho’s een geweldig taboeonderwerp. En haast iedereen – politiemannen, leraren en hulpverleners – gaat daarin mee. Maar juist die ontoerekeningsvatbaarheid maakt deze Marokkaanse jongens bij voorbaat onmachtig om zelf iets aan hun situatie te doen. En onmacht versterkt agressie.

Het wijzen naar de Nederlandse maatschappij – met de pers als vertegenwoordiger – kweekt een anti-Nederlands sentiment. Bijna alle hulpverleners, leraren, psychiaters, politiemannen, werkmeesters en opvoedkundigen die ik interviewde voor mijn onderzoek, vonden het anti-Nederlandse sentiment specifiek voor de nieuwe Marokkaanse onderklasse (in tegenstelling tot de Antilliaanse of de Surinaamse onderklasse). De Marokkaanse onderklasse is niet alleen kansarm, hij heeft ook een ‘verongelijkt gezicht’. Dat maakt hem licht ontvlambaar en mobiliseerbaar.

Mythe 2
Marokkaanse criminele jongens worden in de armen gedreven van de misdaad omdat zij gediscrimineerd worden op de Nederlandse arbeidsmarkt.
‘Zij krijgen geen stageplaatsen’, ‘zij worden door Nederlandse werkgevers gediscrimineerd op hun achternaam’. Logisch dat zij zich gaan misdragen! Deze redenering duikt telkens weer op als het over Marokkaanse probleemjongeren gaat.
Zij berust op het criminologische misverstand dat er een causaal verband bestaat tussen ‘gediscrimineerd worden’ en ‘misdaden plegen’. Een bankoverval moet volgens deze redenering gezien worden als een onbewuste expressie van een dieper ‘onbehagen in de samenleving’.

Ten eerste durf ik te beweren dat dit motief vrijwel afwezig is in het hoofd van een crimineel op het moment van handelen. Ja natuurlijk, achteraf (op het politiebureau, voor de rechter) zal hij het graag inbrengen als verzachtende omstandigheid van zijn ‘ontsporing’: ‘De politie hield mij aan, omdat ik Marokkaan ben.’

Maar waarom kan een misdadiger eigenlijk niet gewoon hebberig zijn? Ik heb mij verbaasd over deze blinde vlek. Is het niet veel aannemelijker dat een tasjesrover, een kruimeldief of een drugshandelaar zich primair laat leiden door de vruchten van zijn misdaad: de Prada’s, BMW’s, scooters of laptops? Het beroep crimineel is in sommige wijken van Amsterdam al een van de serieuze toekomstperspectieven. Zo zijn Marokkaanse drop-outs direct inzetbaar in drugshandel, jeugdbendes of kruimelcriminaliteit.
In de praktijk gaat het – zo bleek uit mijn onderzoek – om jongens die de risico’s van hun ‘beroep’ incalculeren. De kans dat een autokraker wordt gepakt, is ongeveer 1 op 15. En áls hij voor de rechter moet verschijnen, is het ook nog geen ramp: dan krijgt hij in de meeste gevallen een taakstraf of een geldboete. Niet reageren kan tot uitstel van jaren leiden en in sommige gevallen zelfs tot afstel (als hij intussen 18 jaar wordt). Na meerdere veroordelingen moet hij misschien een tijdje ‘zitten’ in een instituut dat vooral gericht is op ‘heropvoeding’, want zo zit het jeugdstrafrecht in elkaar: niet straffen, maar resocialiseren is het hoofddoel. Een tasjesrover is tegen die tijd schatrijk.

Ten tweede is het criminologisch misverstand – de misdadiger als slachtoffer van een oneerlijke maatschappij – een achterhaalde vorm van determinisme. Een slechte sociaal-economische situatie of culturele afkomst, of een slechte jeugd zou onherroepelijk tot misdaad leiden. Maar het feit dat inmiddels ook bijna een kwart van de Marokkanen (uit vergelijkbare milieus) studeert aan het hoger onderwijs, bewijst het tegendeel. Ook de Marokkaanse cabaretiers, schrijvers, acteurs en politici hebben hun ‘culturele bagage’ kennelijk gunstig kunnen aanwenden.

Ten derde wordt er vanuit gegaan dat Marokkaanse jongens geen banen of stageplaatsen ‘krijgen’ van discriminerende werkgevers. Maar is het niet logischer dat dit effect veroorzaakt wordt door het feit dat de meesten van hen geen bruikbaar diploma op zak hebben?
Ook prijzen zij zich uit de markt, zo blijkt, doordat zij basale werknemersvaardigheden ontberen, zoals op tijd komen, Nederlands spreken, van andermans spullen afblijven, autoriteit accepteren, iets gedisciplineerd afmaken en samenwerken. Deze jongens hebben zich vaak op straat ontwikkeld, zonder ouderlijke ondersteuning. Dat maakt hen weinig bemiddelbaar op de arbeidsmarkt, hoe welwillend Nederlandse werkgevers ook tegenover hen staan.

Mythe 3
Marokkaanse ouders kunnen geen toezicht uitoefenen op hun zonen op straat. Dat zijn zij vanuit hun cultuur immers niet gewend.
Iedereen zegt het elkaar keurig na: in Marokko let ‘de hele buurt’ op hun kinderen, maar in Nederland ontbreekt de ‘Marokkaanse gemeenschap’, waardoor het ouderlijk gezag van Marokkaanse ouders niet verder reikt dan ‘tot de voordeur’.
Maar hoe is dan te verklaren dat Marokkaanse meisjes keer op keer vertellen dat zij de sociale druk van de gemeenschap in de ‘Marokkaanse wijken’ in Amsterdam bijna ondraaglijk vinden? Als zij een sigaret opsteken of met een jongen praten – belastende feiten voor de familie-eer – weten hun ouders dat binnen enkele uren. Blijkbaar werkt de sociale controle in de Amsterdams-Marokkaanse gemeenschap uitstekend, maar selectief.

Marokkaanse ouders hebben hun ogen alleen in hun zak als het om het wangedrag van zonen gaat. In sommige gevallen komt dat doordat zij dat gedrag helemaal niet afkeuren. Deze ouders staan onverschillig tegenover de Nederlandse samenleving.
Maar in de meeste gevallen komt het doordat de machtsverhoudingen in het gezin verstoord zijn. Veel Marokkaanse zonen hebben het thuis voor het zeggen. Van kindsaf aan krijgen zij hun zin, omdat het jongens zijn. Hun moeders kunnen hen nauwelijks aan en begrenzen hen weinig. Daardoor ontwikkelen zij grote ego’s met korte lontjes. Deskundigen uit het veld spraken over de ‘Marokkaanse prinsjes’.
Wat nieuw is in Nederland is dat Marokkaanse moeders vaak ‘informatieafhankelijk’ zijn van hun zonen. Deze Marokkaanse moeders leiden nog steeds een geïsoleerd bestaan en spreken slecht Nederlands. Veel moeders zijn als importbruid naar Nederland gekomen. Ook worden zij niet geacht het ‘mannendomein’ te betreden. Dat maakt het lastig hun zonen op straat tot de orde te roepen.

Bovendien zijn deze moeders vaak getrouwd uit ‘gemeenschapsbelang’ en niet uit liefde. Er is in hun ‘dorre’ huwelijken weinig communicatie mogelijk over de opvoeding van de kinderen. Moeders zouden meer zeggenschap willen over hun zonen, maar zij worden geacht loyaal te zijn aan hun echtgenoten. Dat brengt hen in een ‘lastige spreidstand’ tussen hun kinderen en hun echtgenoot.
Soms trekken vaders zich wel iets van hun zonen aan, maar ze doen dat op een autoritaire manier. Ze geven bevelen of zeggen wat hun zonen allemaal niet mogen, maar ze kunnen niet uitleggen waaróm iets niet mag. Dat werkt averechts bij hun vernederlandste zonen, die zich nog meer onttrekken aan het ouderlijk gezag.

Mythe 4
De Nederlandse overheid staat bij de Marokkaanse gemeenschap in het krijt. Marokkaanse gastarbeiders zitten nu ‘met een kapotte rug’ op de bank. Hun kinderen ontsporen.
Ik noem dit het slavernij-argument.
De officiële werving van Marokkaanse gastarbeiders is echter al beëindigd in 1973. Op dat moment waren er zo’n 22.000 Marokkanen in Nederland. De meesten (tussen de 50 en 70 procent) van die eerste groep gastarbeiders waren op dat moment al teruggegaan of zouden dat nog doen, volgens cijfers van het CBS.
De grootste groep Marokkaanse immigranten die nu nog in Nederland woont, is van na de officiële werving van gastarbeiders. Eerst kwamen de gezinsherenigers, toen de gelukzoekers en de huwelijksmigranten.
Inmiddels wonen er 315.000 Marokkanen in Nederland, waarvan bijna de helft in Nederland geboren kinderen. Het totaal aantal importpartners is tussen de drie en de vijf keer zo groot als het aantal gastarbeiders dat ooit in Nederland is blijven wonen.

Ik wil maar zeggen: de meeste Marokkaanse ouders van nu zijn helemaal geen voormalige gastarbeiders. Zij zijn voor het grootste deel uit eigen vrije beweging naar Nederland gekomen om hier een beter en welvarender bestaan op te bouwen voor zichzelf en hun kinderen dan in Marokko mogelijk was. Jammer, dat niemand hen ooit aan die oorspronkelijke verhuisreden herinnert.

Fleur Jurgens is auteur van Het Marokkanendrama dat vandaag verschijnt bij uitgeverij Meulenhoff. Het onderzoek voor dat boek heeft zij gedaan in opdracht van Politie en Wetenschap, een onafhankelijk programma van de Politieacademie. Woensdag 4 april om 20.00u. debatteert Jurgens in de Rode Hoed met onder meer Paul Scheffer en Ahmed Marcouch over de nieuwe Marokkaanse onderklasse.

Bron de Volkskrant