Mimount Bousakla naar Lijst Dedecker

[Marsipulami]

Mimount Bousakla naar Lijst Dedecker


zo 13/05/07 - Mimount Bousakla die op dit moment nog in de Senaat zit voor de SP.A, stapt over naar Lijst Dedecker.
Bij de federale verkiezingen van 10 juni zal ze de Antwerpse Kamerlijst van Lijst Dedecker duwen. (Belga) "Ik heb met Mimount contact opgenomen en gesproken over ideologie en politieke inhoud", zegt lijsttrekker Jürgen Verstrepen (foto). "Daaruit blijkt dat we op dezelfde lijn zitten."

Bousakla leeft al een tijdje in onmin met de SP.A, maar dat heeft volgens Verstrepen geen rol gespeeld.

"Toen ik nog bij Vlaams Belang zat, steunde ik al bepaalde van haar visies en politieke statements", aldus Verstrepen.

"Ze pleit voor een realistischere en rationelere aanpak van het allochtonenbeleid. Ze heeft daar in het verleden veel moeilijkheden mee gehad."

Bij de SP.A wordt kort en bondig gereageerd op de overstap van de senatrice. "Dit bewijst enkel dat we het goed hadden ingeschat", aldus een woordvoerder.

Bousakla zelf zal dinsdag meer tekst en uitleg geven op een persconferentie. Bekend als columniste en auteurBousakla werd in mei 2003 met enkele tienduizenden voorkeurstemmen verkozen in de Senaat.

Eerder raakte ze al bekend als columniste en als auteur van het boek "Couscous met frieten", waarin ze zich kritisch opstelde tegenover de allochtonengemeenschap.

Bousakla leeft al een tijdje in onmin met de SP.A, onder meer wegens enkele verwijtende uitspraken tegenover de partij. In 2005 kreeg ze twee maanden rijverbod voor rijden onder invloed.

De Vlaamse socialisten boden Bousakla geen verkiesbare plaats meer aan voor de verkiezingen op 10 juni.

[Marsipulami]

Ze is nog vergeten haar website aan te passen aan haar nieuwe partij.

http://www.mimountbousakla.be/

[Marsipulami]

starttijd=00:00:00&speelduur=00:00:00

[Sjowelo]

Geplaatst door Marsipulami
Mimount Bousakla naar Lijst Dedecker


In 2005 kreeg ze twee maanden rijverbod voor rijden onder invloed.

De Vlaamse socialisten boden Bousakla geen verkiesbare plaats meer aan voor de verkiezingen op 10 juni.
'Allez gij zondige kafir, dat gaat zo niet hey. Welke moslim gaat dan nog achter u staan. Ophoepelen, u zijt ener domme gans.'

[Marsipulami]

Senator Mimount Bousakla: "In de islam lijkt humor niet te bestaan"


Je kunt er niet naast kijken. Moslims komen bijna elke dag in het
nieuws. De oorlog in Irak blijft duren. Veel moslims zijn woedend
over tekeningen uit Denemarken. In Frankrijk waren er enkele maanden
geleden zware rellen. Daar waren veel jonge moslims bij. Ook bij ons
zouden Belgen en moslims beter moeten samenleven.

Mimount Bousakla is moslim en Belg. Ze is senator voor de partij
SP.A. Zij heeft recht van spreken. En spreken doet ze. Ze gaat de
problemen van de moslims niet uit de weg. Wablieft vroeg haar om
uitleg.

Wablieft: Een krant in Denemarken drukte grappige tekeningen van de
profeet Mohammed af. In heel de wereld was er protest van moslims.
Daarbij vielen zelfs doden. Ook moslims in België betoogden tegen de
tekeningen. Kunnen die tekeningen volgens u?

Mimount Bousakla: Ik begrijp al dat protest tegen die tekeningen
niet. Die tekeningen van Mohammed kwetsen mij ook niet. Ben je erdoor
gekwetst? Dan kan je zelf ook tekeningen maken. Zich zo druk maken is
belachelijk. Ik heb Mohammed nog nooit ontmoet. Lijkt hij op die
tekeningen? Ik weet dat dus niet. De betogingen van moslims in
Antwerpen en Brussel vond ik geen goed idee. Dat helpt niet om in
vrede samen te leven. Moslims hier zagen betogingen in Afghanistan,
Pakistan en andere landen. Ze deden hier gewoon hetzelfde. Maar
België is anders dan die landen. Die landen zijn niet vrij. Reporters
mogen er niet vrij hun werk doen. Man en vrouw hebben er niet
dezelfde rechten. Wij leven hier wel in een vrij land. Hier mag
iedereen zijn mening geven. Dus mogen ook die tekeningen. Zelfs al is
dat niet leuk voor je geloof.

Uw mening is duidelijk. Fanatieke moslims zijn het daar zeker niet
mee eens. Bent u niet bang voor hen?

Angst is een slechte raadgever. Fanatieke moslims bedreigen me
dikwijls met de dood. Maar ik laat me niet doen. Weinig moslims hier
spreken zoals ik. Toch zijn veel van hen het met me eens. We zijn
moslims zoals veel katholieken. Die gaan ook niet meer elke zondag
naar de kerk. En toch geloven wij. Sommige moslims bidden veel. Maar
je wordt daardoor niet vanzelf een goed mens.

Zijn fanatieke moslims een uitzondering?

Zeker en vast. Toch mogen we ze niet onderschatten. Dat doen veel
kranten en politieke partijen wel. De wet is de wet, voor iedereen.
Het gaat om een kleine groep. Die maakt het leven zuur voor die grote
groep gewone moslims.

Zoveel gewone moslims hoor je niet. Hoe komt dat?

Het blijft een moeilijke strijd. Ik maakte dat ook mee met mijn
ouders. Het was niet gemakkelijk om ze te veranderen. Ik ben
moslim-vrouw op mijn eigen manier. Ze moesten dat leren aanvaarden.
Geloof is iets van jezelf. Dat zit in je hart. Sommigen roepen heel
de tijd: "Allah is groot." Wel, daar heeft niemand iets aan. Veel
andere mensen zijn bang om hun mening te geven. Sommigen zijn
daarvoor zelfs al geslagen. Dat is voor mij het bewijs: in de islam
mag je nog altijd niet vrij spreken. Ik heb hard moeten vechten voor
mijn vrijheid. Ik koos om anders te leven. Toen verstootte mijn
familie mij. Ik heb bewezen dat het kon. Toch ben ik dezelfde Mimount
gebleven. Dat hebben mijn ouders uiteindelijk ingezien.

Is het leven als moslim-vrouw extra moeilijk?

Natuurlijk. Wie steunt ons? Wij staan er vaak alleen voor. De Vlaamse
arbeiders moesten ook vechten voor hun rechten. Dat doen wij nu ook.
Alleen gaan wij daar geen 100 jaar op wachten. Daarom vragen wij
steun aan alle mensen. Alle moslims moeten eerbied hebben voor
vrouwen. Dat is ons doel.

Toch lijken er opnieuw meer moslim-meisjes een hoofddoek te dragen?
Dat klopt. Maar dat heeft ook veel te maken met de politiek. Ik ben
niet tegen hoofddoeken. Maar veel mensen zijn daar wel tegen.
Sommigen dragen ze juist daarom. Het zorgt alleen voor meer
problemen.

Kan de islam veranderen?

Ik ga veel op reis naar Marokko. Het is er heel mooi. De islam staat
daar verder. Mensen veranderden er veel meer. De vrouwen kregen er
meer rechten. Van wie kwam het meeste protest daartegen? Vooral van
moslims uit Europa. Volgens mij kijken moslims hier te veel naar
TV-zenders uit moslim-landen. Dat helpt zeker niet. De moslims eisen
nu een eigen programma op de VRT. Dat is het einde van goed
samenleven! In de TV-reeks 'Thuis' speelt de Marokkaan Mo een rol.
Dat is goed. Dat mag nog meer gebeuren in andere reeksen. Maar ik wil
geen eigen programma of zender voor moslims. Dan denken we in hokjes. Dat is niet goed.

Denkt u ook zo over jeugdhuizen?

Jeugdhuizen voor jonge moslims zijn geen goed idee. Daar gebeurt
niets om het samenleven met anderen te helpen. Ze blijven zich er te
veel het slachtoffer van racisme voelen. Samen kunnen jonge moslims
zichzelf ontdekken. Dat mag. Maar moslim-meisjes gaan al meer naar
gewone jeugdhuizen. Waarom? Omdat meisjes in jeugdhuizen voor moslims
heel veel controle krijgen. "Ik ga het zeggen tegen uw vader", horen
ze soms. Dat zullen ze minder snel zeggen in gewone jeugdhuizen. Alle
jongeren moeten terecht kunnen in gewone jeugdhuizen. Die moeten daar
natuurlijk voor openstaan. Het moet van 2 kanten komen. En daar
moeten wij politici aan werken.

U strijdt ook tegen gedwongen en valse huwelijken.

Ik was zelf bijna het slachtoffer van een gedwongen huwelijk. Ik heb
het niet zover laten komen. (lacht) In Antwerpen trouwde ik mensen
voor de gemeente. Daarom vertel ik altijd mijn verhaal. Jonge vrouwen
kunnen zich daarin herkennen. Al die verhalen moeten bekend worden.
Het helpt om zaken te veranderen. Let op, ook bij jongens zijn er van
die huwelijken. Ze zeggen me soms: "Mimount, met dit leven wil ik
niets te maken hebben." Als man kunnen ze gemakkelijker breken met de gewoonten.

Enkele maanden geleden waren er zware rellen in Frankrijk. Daar waren
veel jonge moslims bij. Hier waren er ook rellen. Maar die vielen nog
mee. Lukt het samenleven hier dan toch beter dan in Frankrijk?
Er waren en er zijn verschillen. Ik ging na de rellen met andere
politici naar het parlement in Frankrijk. We praatten over die
toestand. De politiek is in beide landen al heel anders. Zo zijn er
in Frankrijk veel minder vrouwen in het parlement dan hier. Bij de
rellen in Antwerpen was er veel minder schade. Toch was de schade nog
altijd te groot. We mogen ook burgemeester Janssens niet vergeten.
Die zette de politie van Antwerpen goed in. Wilde een jongere iets
misdoen? Dan pakte de politie hem op. Dat is duidelijk.

De rellen gingen toen ook over te weinig kansen en werk voor
moslim-jongeren. Klopt dat?

Moslim-jongeren krijgen minder kansen. Dat is zo. Maar meisjes vinden
wel gemakkelijker werk dan jongens. Sommige jongens weigeren ook te
gaan werken. Dat moeten we durven zeggen. En meer meisjes dan jongens
studeren verder. Er moet dus iets met die jongens gebeuren. Opleiding
op het werk kan daarbij helpen.

Zijn jongens in gezinnen van moslims vrijer dan meisjes?

Meisjes krijgen een strenge opvoeding. Dat is niet altijd slecht. Na
het werk gaan ze meteen naar huis. Jongens worden helemaal anders
opgevoed. Ze zijn bij ons al vanaf 9 jaar een man. Sommige vaders
geven die jongens opdracht hun zussen te slaan. Of zonen slaan hun
moeders. Zo erg is het soms. Mensen vragen mij als politicus vaak om
hulp. Dat gaat over mishandeling thuis, gedwongen en valse
huwelijken, meisjes uitschelden voor hoer, meisjes slaan op straat…
Een vrouw werd 3 dagen opgesloten zonder eten of drinken. Dat kan
toch niet! Dat is strafbaar. Daarom spreek ik. Daarom wil ik de wet
tegen valse en gedwongen huwelijken strenger maken. Een strengere wet
zal een duidelijk teken zijn. We willen dit misbruik stoppen.

Moeten allochtonen Nederlands leren ?

Zeker. Dat zijn nu de regels. Ik stelde dat 5 jaar geleden al voor.
(lacht) Maar er zijn nog steeds te weinig kansen om lessen Nederlands
te volgen. Dat moet veranderen. Komen mensen naar hier?
Dan moeten ze volgens mij allemaal Nederlands leren. Dus ook onze ouders.
Ook al zijn die hier al lang. Nu vallen die mensen vaak nog buiten die
regels.

U werkt mee aan de film 'Couscous met frieten'. Is dat een andere
manier om aan politiek te doen?

Eigenlijk wel. Ik schreef het verhaal. Het gaat over een Vlaamse, een
Marokkaanse en een joodse familie. Guy Lee Thys maakt de film. Hij is
van joodse afkomst. En mijn familie komt uit Marokko. Mensen uit
verschillende groepen kunnen dus wel met elkaar samenwerken. De film
praat met veel humor over problemen tussen die verschillende groepen.
Maar ik houd mijn hart vast. Want in de islam lijkt humor niet te
bestaan. (lacht) Godsdiensten zijn niet achterlijk. Maar sommige
ideeën zijn dat wel. En daar vecht ik tegen.


(Wablieft - 2006)