Qaiys
03-06-07, 22:36
“VN-Veiligheidsraad is hypocriet over kernwapens”
Thalif Deen
NEW YORK, 1 juni 2007 (IPS) - De vijf permanente leden van de VN-veiligheidsraad maken geen aanstalten om hun eigen kernarsenalen af te bouwen. Dat verzwakt hun autoriteit om de bouw van atoomwapens in andere landen tegen te gaan, besluit een studie van drie vredesgroepen.
Uit niets blijkt dat de VS, Rusland, China, Frankrijk en Groot-Brittannië, de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad en tegelijk de grootste kernmachten, van plan zijn hun eigen voorraad van die massavernietigingswapens af te bouwen, stelt de studie van de drie Amerikaanse vredesgroepen. Dat houdt in dat de beslissingen van de Veiligheidsraad over non-proliferatie van kernwapens automatisch verdacht zijn in de ogen van een groot deel van de wereld.
De opdrachtgevers van het onderzoek waren het Lawyers Committee on Nuclear Policy (LCNP) uit New York, de Western States Legal Foundation uit California en de Women's International League for Peace and Freedom, nog een organisatie uit New York.
Dat de permanente leden de eigen ontwapeningsverplichting naast zich neerleggen, heeft hun “morele en politieke autoriteit aangetast om de verspreiding van kernwapens aan te pakken", vindt John Burroughs, de directeur van de LCNP. Daarom kon de internationale gemeenschap niets beginnen tegen kernproeven van India en Pakistan en lijkt ze ook vrij machteloos tegenover Iran en Noord-Korea.
De afgelopen maanden heeft de V-raad resoluties goedgekeurd die Noord-Korea en Iran moeten dwingen kernprogramma's stil te leggen die kunnen bijdragen tot de aanmaak van kernwapens. Beide landen verwezen bij hun verzet tegen de beslissing van de Veiligheidsraad naar de grote kernarsenalen van de permanente leden van de raad.
Het handvest van de Verenigde Naties geeft de Veiligheidsraad uitgebreide bevoegdheden om landen aan te zetten te ontwapenen en om te verhinderen dat ze kernwapens in handen krijgen. Het machtigste orgaan van de VN kan daartoe zelfs economische sancties afkondigen en militaire interventies toestaan.
Volgens Burroughs is er nog altijd veel steun voor de Veiligheidsraad, want "landen willen een slagkrachtig politiek orgaan bovenaan de internationale politieke structuur dat problemen kan helpen oplossen die vrede en veiligheid bedreigen”. Maar daarvoor moeten de leden van de Veiligheidsraad zich dus wel zelf aan de regels houden. De permanente leden zouden de autoriteit van de raad ook kunnen opkrikken door het orgaan "representatiever en transparanter te maken" en door ervoor te zorgen dat de leden ook verantwoording moeten afleggen.
De Verenigde Staten krijgen extra veel kritiek. Door het werk aan een nieuwe generatie van kernwapens staat de regering van president George W. Bush er bijna garant voor dat andere landen die weg ook gaan bewandelen, oordeelt Natalie J. Goldring, een onderzoekster van het Centre for Peace and Security Studies in Washington. Ook dat de VS in instellingen als de Veiligheidsraad eerder kiezen voor intimidatie dan voor overleg, schiet experts in het verkeerde keelgat.
De auteurs van de studie vinden dat de Veiligheidsraad minder op confrontatie moet inzetten in de relaties met staten die ervan verdacht worden aan kernwapens te werken. Waar mogelijk moeten zeker dreigementen rond militaire acties achterwege worden gelaten. Flexibele onderhandelingstechnieken kunnen meer resultaat opleveren.
De druk helemaal van de ketel laten is ook niet goed. De meeste landen houden zich aan het internationale verbod om kernwapentechnologie of hoogverrijkt uranium aan te kopen, maar sommige landen gaan wel degelijk over de schreef. Als Noord-Korea een permanente atoommacht wordt of als Iran erin slaagt kernwapens te maken, kunnen nog andere landen in die regio's proberen de stap te zetten, schrijven de auteurs van de studie.
Sommige vredesorganisaties geloven dat een grote internationale top over ontwapening tot een doorbraak kan leiden. Misschien kunnen de permanente leden van de Veiligheidsraad over de streep worden getrokken door naast nucleaire ontwapening ook de proliferatiekwestie en het gevaar dat kernmateriaal in de handen van terroristen valt op de agenda te zetten, denkt Jennifer Nordstrom, projectbeheerder van de Women's International League for Peace and Freedom.
IPS(PD, ADR)
http://www.ipsnews.be/index.php?id=35&no_cache=1&tx_uwnews_pi4[art_id]=18257
Thalif Deen
NEW YORK, 1 juni 2007 (IPS) - De vijf permanente leden van de VN-veiligheidsraad maken geen aanstalten om hun eigen kernarsenalen af te bouwen. Dat verzwakt hun autoriteit om de bouw van atoomwapens in andere landen tegen te gaan, besluit een studie van drie vredesgroepen.
Uit niets blijkt dat de VS, Rusland, China, Frankrijk en Groot-Brittannië, de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad en tegelijk de grootste kernmachten, van plan zijn hun eigen voorraad van die massavernietigingswapens af te bouwen, stelt de studie van de drie Amerikaanse vredesgroepen. Dat houdt in dat de beslissingen van de Veiligheidsraad over non-proliferatie van kernwapens automatisch verdacht zijn in de ogen van een groot deel van de wereld.
De opdrachtgevers van het onderzoek waren het Lawyers Committee on Nuclear Policy (LCNP) uit New York, de Western States Legal Foundation uit California en de Women's International League for Peace and Freedom, nog een organisatie uit New York.
Dat de permanente leden de eigen ontwapeningsverplichting naast zich neerleggen, heeft hun “morele en politieke autoriteit aangetast om de verspreiding van kernwapens aan te pakken", vindt John Burroughs, de directeur van de LCNP. Daarom kon de internationale gemeenschap niets beginnen tegen kernproeven van India en Pakistan en lijkt ze ook vrij machteloos tegenover Iran en Noord-Korea.
De afgelopen maanden heeft de V-raad resoluties goedgekeurd die Noord-Korea en Iran moeten dwingen kernprogramma's stil te leggen die kunnen bijdragen tot de aanmaak van kernwapens. Beide landen verwezen bij hun verzet tegen de beslissing van de Veiligheidsraad naar de grote kernarsenalen van de permanente leden van de raad.
Het handvest van de Verenigde Naties geeft de Veiligheidsraad uitgebreide bevoegdheden om landen aan te zetten te ontwapenen en om te verhinderen dat ze kernwapens in handen krijgen. Het machtigste orgaan van de VN kan daartoe zelfs economische sancties afkondigen en militaire interventies toestaan.
Volgens Burroughs is er nog altijd veel steun voor de Veiligheidsraad, want "landen willen een slagkrachtig politiek orgaan bovenaan de internationale politieke structuur dat problemen kan helpen oplossen die vrede en veiligheid bedreigen”. Maar daarvoor moeten de leden van de Veiligheidsraad zich dus wel zelf aan de regels houden. De permanente leden zouden de autoriteit van de raad ook kunnen opkrikken door het orgaan "representatiever en transparanter te maken" en door ervoor te zorgen dat de leden ook verantwoording moeten afleggen.
De Verenigde Staten krijgen extra veel kritiek. Door het werk aan een nieuwe generatie van kernwapens staat de regering van president George W. Bush er bijna garant voor dat andere landen die weg ook gaan bewandelen, oordeelt Natalie J. Goldring, een onderzoekster van het Centre for Peace and Security Studies in Washington. Ook dat de VS in instellingen als de Veiligheidsraad eerder kiezen voor intimidatie dan voor overleg, schiet experts in het verkeerde keelgat.
De auteurs van de studie vinden dat de Veiligheidsraad minder op confrontatie moet inzetten in de relaties met staten die ervan verdacht worden aan kernwapens te werken. Waar mogelijk moeten zeker dreigementen rond militaire acties achterwege worden gelaten. Flexibele onderhandelingstechnieken kunnen meer resultaat opleveren.
De druk helemaal van de ketel laten is ook niet goed. De meeste landen houden zich aan het internationale verbod om kernwapentechnologie of hoogverrijkt uranium aan te kopen, maar sommige landen gaan wel degelijk over de schreef. Als Noord-Korea een permanente atoommacht wordt of als Iran erin slaagt kernwapens te maken, kunnen nog andere landen in die regio's proberen de stap te zetten, schrijven de auteurs van de studie.
Sommige vredesorganisaties geloven dat een grote internationale top over ontwapening tot een doorbraak kan leiden. Misschien kunnen de permanente leden van de Veiligheidsraad over de streep worden getrokken door naast nucleaire ontwapening ook de proliferatiekwestie en het gevaar dat kernmateriaal in de handen van terroristen valt op de agenda te zetten, denkt Jennifer Nordstrom, projectbeheerder van de Women's International League for Peace and Freedom.
IPS(PD, ADR)
http://www.ipsnews.be/index.php?id=35&no_cache=1&tx_uwnews_pi4[art_id]=18257