Bekijk Volledige Versie : De mythe van de vernietiging van israel, nu op ned. 2
De leugens over dat de arabische wereld Israel wilde vernietigen. Door de ogen van een Nederlandse VN waarnemer.
40 JAAR ISRAËLISCHE BEZETTING
Israël herdenkt morgen de Zesdaagse Oorlog van 1967.
In enkele dagen werden de legers van Egypte, Syrië en Jordanië verpletterend verslagen. De verwachting was toen, dat Israël van de kaart zou worden geveegd door de Arabische buurlanden.
"Maar het is precies andersom", beweert Jan Mühren, oud VN-waarnemer. NOVA reisde met hem door het Midden-Oosten, in een poging de waarheid te achterhalen.
Morgen houden tientallen maatschappelijke organisaties een manifestatie tegen de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden. De manifestatie vindt plaats de dag voordat de Vaste Kamercommissie Buitenlandse Zaken over het Nederlandse Midden-Oosten beleid debatteert en een week voordat minister Verhagen naar Israël en de Palestijnse gebieden afreist.
http://www.novatv.nl/index.cfm?ln=nl&fuseaction=videoaudio.details&reportage_id=5206&CFID=23855112&CFTOKEN=70808998
Het lijkt wel Grote Waarheiddag op tv. Hebben die omroepen ander geld gevonden ofzo, uit de VAE? :hihi:
Geplaatst door mark61
Het lijkt wel Grote Waarheiddag op tv. Hebben die omroepen ander geld gevonden ofzo, uit de VAE? :hihi:
:D
En dan zijn er nog mensen die beweren dat alles wat op de westerse tv uitgezonden wordt propaganda is.
tr_imparator
05-06-07, 00:18
Geplaatst door mark61
Het lijkt wel Grote Waarheiddag op tv. Hebben die omroepen ander geld gevonden ofzo, uit de VAE? :hihi:
Heb net de documentaire over de Aya Sofya gezien, was direct na dit programma. Daar kwamen ook een paar waarheden boven tafel.
Een paar voorbeelden.
Minarethoogte van de moskee was een van de belemmeringen voor de bouw van die moskee. Men vond een minarethoogte van 40 meter onaanvaardbaar, omdat alle gebouwen 15-20 meter waren en die minaret er dan bovenuit zou steken.
1000 m2 was de afspraak, na technies geneuzel kwam de uiteindelijke oppervlakte op 1040 m2. Ook dat was een probleem.
-> racisten!
En natuurlijk de geldverduistering van de bestuur van Aya Sofya.
-> uitbuiters!
tr_imparator
05-06-07, 00:19
Geplaatst door Qaiys
Nu de herhaling
Heb net gekeken. Weinig aan toe te voegen.
Het laat volgens mij in voldoende mate zien, wat voor smiechtland Nederland destijds was en nu is.
Coolassprov MC
05-06-07, 06:41
Geplaatst door Julien
:D
En dan zijn er nog mensen die beweren dat alles wat op de westerse tv uitgezonden wordt propaganda is.
Nog steeds 40jaar te laat,.. of niet?
Coolassprov MC
05-06-07, 06:43
Geplaatst door Qaiys
De leugens over dat de arabische wereld Israel wilde vernietigen. Door de ogen van een Nederlandse VN waarnemer.
40 JAAR ISRAËLISCHE BEZETTING
Israël herdenkt morgen de Zesdaagse Oorlog van 1967.
In enkele dagen werden de legers van Egypte, Syrië en Jordanië verpletterend verslagen. De verwachting was toen, dat Israël van de kaart zou worden geveegd door de Arabische buurlanden.
"Maar het is precies andersom", beweert Jan Mühren, oud VN-waarnemer. NOVA reisde met hem door het Midden-Oosten, in een poging de waarheid te achterhalen.
Morgen houden tientallen maatschappelijke organisaties een manifestatie tegen de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden. De manifestatie vindt plaats de dag voordat de Vaste Kamercommissie Buitenlandse Zaken over het Nederlandse Midden-Oosten beleid debatteert en een week voordat minister Verhagen naar Israël en de Palestijnse gebieden afreist.
http://www.novatv.nl/index.cfm?ln=nl&fuseaction=videoaudio.details&reportage_id=5206&CFID=23855112&CFTOKEN=70808998
Ex-regeringsadviseur Israel en wereldtop-jurist: ''ZESDAAGSE OORLOG EN NEDERZETTINGEN ILLEGAAL'' (http://www.maroc.nl/nieuws/forums/showthread.php?s=&threadid=221785)
Geplaatst door tr_imparator
Minarethoogte van de moskee was een van de belemmeringen voor de bouw van die moskee. Men vond een minarethoogte van 40 meter onaanvaardbaar, omdat alle gebouwen 15-20 meter waren en die minaret er dan bovenuit zou steken.
1000 m2 was de afspraak, na technies geneuzel kwam de uiteindelijke oppervlakte op 1040 m2. Ook dat was een probleem.
Wat een zootje volk was dat idd. Ik had ze gevraagd of ze soms elke ochtend eerst een rondje boven de Baarsjes vliegen in hun Cessna, dat ze last hadden van een minaret. Hoe je xenofobie al niet kan verpakken.
Twas trouwens een giga warrige docu, in de beste Nederlandse traditie, waar geen touw aan vast te knopen was. Meneer Dag lijkt me lichtelijk overspannen.
Coolassprov MC
05-06-07, 07:10
Geplaatst door mark61
Wat een zootje volk was dat idd. Ik had ze gevraagd of ze soms elke ochtend eerst een rondje boven de Baarsjes vliegen in hun Cessna, dat ze last hadden van een minaret. Hoe je xenofobie al niet kan verpakken.
Nog nooit van een bestemmingsplan gehoord? Die schrijven o.a. die hoogtes nl. voor.
tr_imparator
05-06-07, 13:55
Geplaatst door Coolassprov MC
Nog nooit van een bestemmingsplan gehoord? Die schrijven o.a. die hoogtes nl. voor.
Jawel, de gemeente had er ook geen problemen mee. Enkel de buurtbewoners, die hadden er een zaak tegen gespannen ofzoiets.
Geplaatst door Coolassprov MC
Nog nooit van een bestemmingsplan gehoord? Die schrijven o.a. die hoogtes nl. voor.
Wat aardig dat je advocaat vd duivel speelt :hihi:
Bestemmingsplannen zijn er om plotseling dingen neer te teren waar het plan niet in voorziet, die de burgers niet willen, etc.
In any case is een minaret geen gebouw, en ken je van beneden toch niet zien of ie 35 of 75 meter hoog is.
Coolassprov MC
05-06-07, 15:53
Geplaatst door mark61
In any case is een minaret geen gebouw, en ken je van beneden toch niet zien of ie 35 of 75 meter hoog is.
Geef me de definitie van een bouwwerk!
tr_imparator
05-06-07, 19:19
Wij staan/stonden achter Israël
Door Bertus Hendriks
04-06-2007
Komende week is het veertig jaar geleden dat Israël zijn Zesdaagse Oorlog lanceerde, op 5 juni 1967. Het werd een verpletterende overwinning die leidde tot de bezetting van de Egyptische Sinaiwoestijn (in 1979 ontruimd onder het Camp David vredesverdrag) en van de 40 jaar na dato nog altijd bezette Syrische Golanhoogte, de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Aan die aanval was een wereldwijde mobilisatie van de publieke opinie voorafgegaan. Die campagne leidde in Nederland tot onvoorwaardelijke steun aan Israël.
Bertus Hendriks
Hoe is het nu 40 jaar later gesteld met die steun? Een persoonlijk gekleurd commentaar van Midden-Oostenredacteur Bertus Hendriks.
"Israël heeft geen vrienden, behalve Holland" zei de voormalige Israëlische premier Golda Meir eens in de periode na de Juni-oorlog, in een mengeling van bitterheid en dankbaarheid. En inderdaad waren er in die junidagen weinig landen die Nederland naar de kroon konden steken als het ging om steun aan de joodse staat. De stickers "Wij staan achter Israël" sierden ontelbare auto's. Wij stonden niet 100 maar 200 % achter Israël.
Nuance
In die sfeer was het woord "nuance" al een een verdacht woord, zoals ik zelf mocht ervaren. Ik was in die tijd voorzitter van de Algemene Studentenvereniging Amsterdam ASVA. Ons standpunt was dat het hier ging om een "tragisch conflict van recht tegen
Pro-Israël demonstratie in Rotterdam, 5 juni 1967.
De burgemeester van Rotterdam in die tijd, mr.
Thomassen, sprak de demonstranten toe.
recht". En hoewel wij onvoorwaardelijk het bestaansrecht en de veiligheid van Israël ondersteunden, waarschuwden we ook tegen een onkritische eenzijdige opstelling in dit conflict en tegen ongenuanceerde anti-Arabische geluiden die in veel pro-Israëlische steunbetuigingen doorklonken. Dat standpunt leverde allerwege felle veroordelingen op.Hetzelfde lot trof het weekblad de Groene en de christelijke vooruitstrevende aktiegroep Shalom die als bijna enige andere ook een kritische noot hadden laten horen.
Schuldgevoel
Het Parool verwees met een hoofdartikel onder de kop 'FOUT' zelfs naar de Tweede Wereldoorlog om deze drie instanties te veroordelen omdat ze in het uur der waarheid niet of niet voldoende achter Israël hadden gestaan. Die onvoorwaardelijke steun was de optelsom van een aantal factoren. Op de eerste plaats speelde schuldgevoel over het lot van Nederlandse joden in de Tweede Wereldoorlog een belangrijke rol in deze houding. Want ondanks heroïsch verzet van enkelen, keken de meeste Nederlanders passief toe toen hun joodse landgenoten door de Duitse bezetters naar de vernietigingskampen werden afgevoerd.
Daarnaast was er sympathie voor het idee van het 'Heilige land' in bijbels-christelijke kringen en vooral ook een grote mate van onwetendheid over het ontstaan van Israël en de daarop gevolgde vlucht en ontheemding van de Palestijnen. Het was de tijd dat diezelfde premier Golda Meir nog kon roepen: "Er bestaan geen Palestijnen".
Natuurlijk was de Nederlandse houding ook een reactie op de uitzinnige Arabische propaganda en de dodelijke dreigingen aan het adres van de joden in Israël. Holle racistische retoriek, maar men kan het de Israeliërs en de wereldopinie na de Holocaust niet kwalijk nemen dat ze zich grote zorgen maakten, ook al wisten de Israëlische generaals wel beter hoe de werkelijke krachtsverhoudingen lagen.
Op de linkerfoto: vier Israëlische soldaten bereiken op 6 juni 1967 de
Klaagmuur in de Oude Stad van Jeruzalem. Op de rechterfoto drie
van hen, die veertig jaar later in het kader van een NCRV-
documentaire bij de Klaagmuur de 'Hereniging van Jeruzalem'
herdenken.
Opkomst Palestijnen
Aan de onvoorwaardelijke steun voor Israël kwam pas geleidelijk verandering. Voornamelijk door de opkomst van de Palestijnen zelf, die na de nederlaag van de Arabische regimes, de strijd voor hun rechten in eigen hand namen. Eerst leidden de Palestijnse bomaanslagen en vliegtuigkapingen tot nog meer afschuw over "die Arabieren en die Palestijnen". Maar toch dwongen die acties ook de Nederlanders kennis te nemen van het ontstaan van het probleem en te erkennen dat er nog een andere partij was in dit conflict die ook legitieme nationale rechten had.
Olieboycot
In oktober 1973 trokken Egypte en Syrië ten oorlog tegen Israël nadat alle VN bemiddelingspogingen om hun bezette gebieden terug te krijgen waren mislukt. En opnieuw stond Nederland massaal achter Israël. Nederland werd om die reden getroffen door een Arabische olieboycot. De regering voerde een paar autoloze zondagen in en de bevolking om zich af te vragen waaraan ze deze straf verdiend hadden.
Omslag
Maar de eerste echte omslag kwam na de Israëlische invasie van Libanon in 1982. De bombardementen op de Palestijnse wijk van Beirut en daarna de slachtingen in de Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila door anti-Palestijnse Libanezen, onder het toeziend oog van de latere premier Ariel Sharon en zijn leger domineerden wekenlang het nieuws.
De steun voor Israël kalfde verder af door de Eerste Intifada. De toenmalig premier Rabin beloofde "de botten te breken" van de Palestijnse jongeren die zich alleen maar stenengooiend tegen de Israëlische bezetting verzetten. En precies die beelden van bottenbrekende soldaten zagen we op televisie. Diezelfde Rabin sloot later de vredesakkoorden van Oslo.
Die hoop op vrede is inmiddels vervlogen, maar na 'Oslo' erkende Nederland eindelijk de Palestijnen. Het werd zelfs een van de grootste donors van de Palestijnse Autoriteit. Bovendien gingen nu ook allerlei NGO's, waaronder ook veel christelijke NGO's, concrete hulpplannen opzetten in de Palestijnse gebieden. Zo kwamen zij in direct contact met de werkelijkheid van de Israëlische bezetting.
De berichtgeving daarover naar het thuisfront heeft ongetwijfeld veel bijgedragen aan een kritischer houding tegenover Israël. Ook al ging die sympathie weer voor een deel verloren door de afschuwelijke zelfmoordaanslagen en de chaos in de Palestijnse gebieden.
Begrip
Ondanks de afbrokkelende sympathie kan Israël in Nederland nog steeds op veel begrip rekenen. De Israëlische bezetting duurt inmiddels veertig jaar. Het land heeft Oost-Jeruzalem en de Golan geannexeerd, het gaat nog steeds door met het bouwen van een Muur of Veiligheidshek, ondanks een veroordeling door het Internationale Hof van Justitie. Want het bouwt niet op eigen, maar op Palestijns grondgebied. En het gaat nog steeds ongestoord door met het stelen van Palestijnse grond voor het uitbreiden van wederom illegale joodse nederzettingen, zonder dat de Nederlandse (of de wereldopinie) daar echt wakker van ligt.
Nederland staat dus niet meer zo achter Israël, maar het staat ook niet te trappelen om deze goede vriend, in zijn diens eigen belang, tot de orde te roepen. Noch in nationaal noch - wat belangrijker is - in Europees verband.
http://www.wereldomroep.nl/actua/middenoosten/herdenkingzesdaagseoorlog
http://www.nos.nl/nosjournaal/artikelen/2007/6/5/050607_hendriks.html
Vandaag op Radio 5
22:02 - 23:02
Het andere geluid (NIO)
Discussie over moslims, islam en alles wat er speelt in de islamitische gemeenschap in Nederland en daarbuiten. Het andere geluid: informatief, verdieping, verbreding. Voor wie alles wil weten over de islam en de moslims in Nederland. -40 jaar bezetting: Duisenberg aan tafel met het CIDI. Deze week besteden diverse groeperingen veel aandacht aan de 40 jaar bezetting van de Palestijnse gebieden. In 1967 bezette Israel de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Voor de Palestijnse bevolking werd een normaal bestaan vrijwel onmogelijk gemaakt. Israël claimt een te groot veiligheidsrisico te lopen indien het deze gebieden op zou geven. Na veertig jaar discussie, VN-resoluties en niet-nagekomen afspraken lijkt de situatie steeds uitzichtlozer te worden. In Nederland lijkt de kloof tussen de publieke opinie en het standpunt van het kabinet groter te worden. Terwijl de publieke opinie steeds iets meer pro-Palestijns wordt, neigt de politiek juist naar een pro-Israëlisch beleid. In Het Andere Geluid wordt deze ingewikkelde kwestie van alle kanten belicht. Voor het eerst zitten aan één tafel Gretta Duisenberg (Stop de Bezetting), Ronny Naftaniel (CIDI), Tariq Shadid (Palestijnse Gemeenschap Nederland) en Jaap Hamburger (Een Ander Joods Geluid). Presentatie: Mohamed Bouzia, Madelon Stokman, Hatice Kursun en Nuweira Youskine.
http://www.nioweb.nl/
Shadid is die chriurg die uit een Nederlands ziekenhuis weggepest is omdat hij actief pro-Palestina is. Verder wordt lachen met die beroepsjood en Duisenberg aan één tafel, die trouwens in geen tijden meer in de media was te bekennen. Leuk om één van de laatste sterke en trotse Nederlanders weer eens te horen.
Coolassprov MC
06-06-07, 06:50
A new map of the West Bank (see below), 40 years after its conquest by Israel in the Six Day War, gives the most definitive picture so far of a territory in which 2.5m Palestinians are confined to dozens of enclaves separated by Israeli roads, settlements, fences and military zones. Produced by the United Nations’s Office for the Co-ordination of Humanitarian Affairs, it is based on extensive monitoring in the field combined with analysis of satellite imagery. It provides an overall picture officials say is even more comprehensive than charts drawn up by the Israeli military. The impact of Israeli civilian and military infrastructure is to render 40 per cent of the territory, which is roughly the size of the US state of Delaware or the English county of Norfolk, off-limits to Palestinians."
http://media.ft.com/cms/ca244c5c-12c3-11dc-a475-000b5df10621.gif
New UN map charts West Bank reality
By Sharmila Devi and Harvey Morris in Jerusalem
Published: June 4 2007 16:51 | Last updated: June 4 2007 16:51
A new map of the West Bank (see below), 40 years after its conquest by Israel in the Six Day War, gives the most definitive picture so far of a territory in which 2.5m Palestinians are confined to dozens of enclaves separated by Israeli roads, settlements, fences and military zones.
Produced by the United Nations’s Office for the Co-ordination of Humanitarian Affairs, it is based on extensive monitoring in the field combined with analysis of satellite imagery. It provides an overall picture officials say is even more comprehensive than charts drawn up by the Israeli military.
The impact of Israeli civilian and military infrastructure is to render 40 per cent of the territory, which is roughly the size of the US state of Delaware or the English county of Norfolk, off-limits to Palestinians.
The rest of the territory, including main centres such as Nablus and Jericho, is split into isolated spots. Movement between them is restricted by 450 roadblocks and 70 manned checkpoints.
The UN mapmakers focused on land set aside for Jewish settlements, roads reserved for settler access, the West Bank separation barrier, closed military areas and nature reserves.
What remains is an area of habitation remarkably close to territory set aside for the Palestinian population in Israeli security proposals dating back to postwar 1967.
The process of enclosing the civilian enclaves has accelerated in the years since the outbreak of the Palestinian uprising in 2000, and the reintroduction by Israel of its military rule even in areas previously under Palestinian Authority security control.
A network of roads designed to ease the movement of Jewish settlers limits access between Palestinian enclaves. A secondary network being built would allow Palestinian limited movement via tunnels, bridges and trenches.
Diplomats say the effect of the infrastructure changes would be to formalise the de facto cantonisation of the West Bank. Some 450,000 Israelis live in the West Bank and occupied east Jerusalem and settlements have grown by at least 5.5 per cent a year compared with less than 3 per cent among Palestinians.
The map is one of a number of documents whose publication has coincided with Monday’s anniversary of the 1967 war. Amnesty, the rights group, issued a report that accused Israel of a land grab in the West Bank and called for urgent action to address “widespread human rights abuses committed under the occupation”.
The Israeli justice ministry branded the report as “one-sided, immoral and riddled with mistakes”.
Geplaatst door Sjowelo
Vandaag op Radio 5
22:02 - 23:02
Het andere geluid (NIO)
Discussie over moslims, islam en alles wat er speelt in de islamitische gemeenschap in Nederland en daarbuiten. Het andere geluid: informatief, verdieping, verbreding. Voor wie alles wil weten over de islam en de moslims in Nederland. -40 jaar bezetting: Duisenberg aan tafel met het CIDI. Deze week besteden diverse groeperingen veel aandacht aan de 40 jaar bezetting van de Palestijnse gebieden. In 1967 bezette Israel de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. Voor de Palestijnse bevolking werd een normaal bestaan vrijwel onmogelijk gemaakt. Israël claimt een te groot veiligheidsrisico te lopen indien het deze gebieden op zou geven. Na veertig jaar discussie, VN-resoluties en niet-nagekomen afspraken lijkt de situatie steeds uitzichtlozer te worden. In Nederland lijkt de kloof tussen de publieke opinie en het standpunt van het kabinet groter te worden. Terwijl de publieke opinie steeds iets meer pro-Palestijns wordt, neigt de politiek juist naar een pro-Israëlisch beleid. In Het Andere Geluid wordt deze ingewikkelde kwestie van alle kanten belicht. Voor het eerst zitten aan één tafel Gretta Duisenberg (Stop de Bezetting), Ronny Naftaniel (CIDI), Tariq Shadid (Palestijnse Gemeenschap Nederland) en Jaap Hamburger (Een Ander Joods Geluid). Presentatie: Mohamed Bouzia, Madelon Stokman, Hatice Kursun en Nuweira Youskine.
http://www.nioweb.nl/
Shadid is die chriurg die uit een Nederlands ziekenhuis weggepest is omdat hij actief pro-Palestina is. Verder wordt lachen met die beroepsjood en Duisenberg aan één tafel, die trouwens in geen tijden meer in de media was te bekennen. Leuk om één van de laatste sterke en trotse Nederlanders weer eens te horen.
Beluister hier (http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/radio5/nio/hetanderegeluid/20070605-22.wma).
Van: Hajo Meijer, Auschwitz-overlevende:
“Het Palestijnse volk bewust uitmoorden is genocide van de ergste soort, maar, het volk door belegering, uithongering en onderdrukking ertoe te brengen zichzelf te vernietigen doet de verantwoordelijkheid op het laagst denkbare morele niveau belanden. De Palestijnen zitten immers als ratten in te grote dichtheid met beperkt voedsel in kooien gepropt. Het is aangetoond dat deze elkaar wederzijds gaan vermoorden. Dát is ook de opzet, zodat de Israëliërs dit vuile werk niet zelf hoeven te doen”.
Geplaatst door Sjowelo
Beluister hier (http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/radio5/nio/hetanderegeluid/20070605-22.wma).
Van: Hajo Meijer, Auschwitz-overlevende:
“Het Palestijnse volk bewust uitmoorden is genocide van de ergste soort, maar, het volk door belegering, uithongering en onderdrukking ertoe te brengen zichzelf te vernietigen doet de verantwoordelijkheid op het laagst denkbare morele niveau belanden. De Palestijnen zitten immers als ratten in te grote dichtheid met beperkt voedsel in kooien gepropt. Het is aangetoond dat deze elkaar wederzijds gaan vermoorden. Dát is ook de opzet, zodat de Israëliërs dit vuile werk niet zelf hoeven te doen”.
Kijk toch eens aan wat een prachtig land we leven vrije nieuwsgaring volop. TV, Internet, Radio.
Chapeau voor Nederland!! Kunnen de moslimlanden nog een puntje aanzuigen.
Geplaatst door super ick
Kijk toch eens aan wat een prachtig land we leven vrije nieuwsgaring volop. TV, Internet, Radio.
Chapeau voor Nederland!! Kunnen de moslimlanden nog een puntje aanzuigen.
Vrije nieuwsgaring en toch miljoenen sukkelaars die nog steeds vinden dat Israel het slachtoffer is in deze genocide kwestie. Zo vrij is het kennelijk niet dus.
Geplaatst door Sjowelo
Vrije nieuwsgaring en toch miljoenen sukkelaars die nog steeds vinden dat Israel het slachtoffer is in deze genocide kwestie. Zo vrij is het kennelijk niet dus.
Hoezo niet? Dus iedereen moet het met je eens zijn anders is er geen vrije nieuwsgaring?
Geplaatst door naam
Hoezo niet? Dus iedereen moet het met je eens zijn anders is er geen vrije nieuwsgaring?
Stel die vraag maar aan een professor etymologie ofzo. De werkelijkheid is dat Palestijnen schandalig ontmenselijkt worden, vernietigd en verjaagd, terwijl Israeliers door ontzettend veel Nederlanders nog steeds als slachtoffer worden gezien. Dan moet er idd iets gigantisch mis zijn in die nieuwsgaring of zijn die Nederlanders gewoon van nature immorele beesten dat ze die onmetelijke onrechtvaardigheid stelselmatig ontkennen of bagateliseren?
‘Europa zou Israël moeten boycotten’
"In het midden van de jaren vijftig was de eerste premier van Israël en de belangrijkste leider van de zionistische beweging in Palestina, David Ben-Goerion, voor het eerst niet aan de macht en had zodoende tijd om door het land te reizen. Omdat hij het noorden niet goed kende, besloot hij door Galilea te trekken. Ben-Goerion bezocht er een fabriek, een kibboets, een militaire basis en al met al leek hij een aangename tijd te hebben. Maar ’s avonds schreef de vader des vaderlands in zijn dagboek dat één ding zijn dag danig had verpest, namelijk het feit dat hij voor het eerst besefte dat er zoveel Arabieren in Galilea woonden. Zijn ergernis benadrukt nog eens het feit dat Ben-Goerion een ideologische beweging leidde die al sinds het eind van de negentiende eeuw Palestina wilde veranderen in een joodse staat, waarin zo min mogelijk Palestijnen zouden leven, eigenlijk geen. Met andere woorden: als de aanwezigheid van zoveel Palestijnen de grondlegger van de joodse staat dwars zat, dan betekende dit dat het plan om het te ontvolken van alle Palestijnen niet gelukt was. En als de leider van het Israëlische zionisme - en dus geen marginale randdebiel - zich stoorde aan de aanwezigheid van zoveel Palestijnen, dan kunnen we zonder meer aannemen dat ook de meeste Israëlische joden in de jaren vijftig zich hieraan stoorden. Wat dat betreft is er anno 2007 niets veranderd. Vanaf het allereerste moment dat Palestina gekozen werd als territorium voor een zogeheten ‘joodse staat’ was de enige formule die zionistische leiders als Ben-Goerion konden bedenken het de-arabiseren van het land, aangezien het meteen voor hen duidelijk was dat er een ander volk leefde. Al in 1937 schreef hij aan zijn zoon Amos: “Geen zionist kan afstand doen van ook maar het kleinste gedeelte van het land van Israël. Een joodse staat in een deel van Palestina is geen einde, maar een begin.” Het bezit van een eigen stuk grondgebied was, volgens hem, doorslaggevend want juist “daardoor vergroten we onze macht en elke machtstoename maakt het mogelijk het land in zijn geheel in handen te krijgen. Het vestigen van een [kleine] staat… zal dienen als een zeer krachtig instrument in onze historische inspanning om het hele land te bevrijden.” Kortom, men wilde gewoon een lege ruimte om de zionistische droom te verwezenlijken. Dat was een vitaal onderdeel van de ideologie en het betekende in de praktijk: verdrijf alle inwoners van Palestina, en wel omdat men geen joodse staat kon stichten met destijds slechts 600.000 joden terwijl er ook nog eens 1 miljoen Palestijnen leefden.
Gedetailleerde orders
Die etnische zuivering werd militair voorbereid in een van de mooiste panden in Tel Aviv, bijgenaamd Het Rode Huis, waar sinds 1947 het hoofdkwartier was gevestigd van de Haganna, de belangrijkste ondergrondse zionistische militie, de gewapende tak van links. En in dit inmiddels gesloopte gebouw, er staat nu een Sheraton Hotel, werd op de koude woensdagmiddag van 10 maart 1948 door elf speciaal geselecteerde zionistische leiders van de joodse gemeenschap in Palestina (na een jaar lang op woensdag te hebben vergaderd) de laatste hand gelegd aan een plan om ongeveer 1 miljoen Palestijnen te deporteren. Diezelfde avond nog werden militaire bevelen rond gestuurd naar gevechtseenheden in het hele land voor een systematische verdrijving van de Palestijnen. Die orders waren voorzien van gedetailleerde beschrijvingen van de methodes die gebruikt moesten worden om de Palestijnse burgers met geweld te verjagen: grootscheepse intimidatie; het belegeren en bombarderen van dorpen en bevolkingscentra; het in brand steken van woningen en eigendommen; en tenslotte het opblazen van bebouwde centra om te voorkomen dat de verdreven inwoners zouden terugkeren. Elke gevechtseenheid kreeg haar eigen lijst van dorpen en buurten die etnisch gezuiverd en met explosieven verwoest moesten worden. Deze militaire campagne kreeg als codenaam Plan D. Net als bij andere dergelijke catastrofale besluiten bestaan ook van deze bijeenkomst geen notulen. Politici en generaals die besluiten het lot van zoveel mensen in handen te nemen, laten doorgaans geen bewijzen hiervan achter. Maar er bestaat in dit geval genoeg indirect bewijs, stille getuigen, die het ons als historici mogelijk maken om te reconstrueren wat er tijdens die bijeenkomst werd besloten. Misschien veel belangrijker nog, we beschikken nu over de documentatie die resulteerde uit deze geheime bijeenkomst, te weten een reeks militaire orders aan de joodse gevechtseenheden om te beginnen met de systematische verdrijving van een miljoen Palestijnen uit hun woningen, dorpen en steden. In een tijdsbestek van zeven à acht maanden was de operatie voorbij en hadden tenminste 750.000 Palestijnen hun huizen verloren, hun velden, boomgaarden, bedrijven, bankrekeningen en hun leven in Palestina, waar hun families eeuwenlang zo niet langer hadden geleefd.
De wereld keek toe
Het verbazingwekkende van deze campagne was dat het gemeld werd door de internationale pers. De meeste grote westerse kranten en radiostations berichtten destijds bijna dagelijks over de grootscheepse deportaties en verwoestingen. Bovendien waren ook waarnemers van het Rode Kruis en de Verenigde Naties ter plaatse die aan hun hoofdkwartieren uiterst feitelijk verslag uitbrachten van wat ze zagen. En toch was al deze informatie voor de internationale gemeenschap geen aanleiding om krachtdadige stappen te ondernemen, met als gevolg dat driekwart van de Palestijnse bevolking kon worden verdreven en hun huizen en bedrijven konden worden verpulverd. Aan het eind van 1948, toen de omvang van de misdaad niet meer genegeerd kon worden, deed de VN nog wel een zwakke poging om het onrecht te stoppen. De Algemene Vergadering nam resolutie 194 aan die bepaalde dat Israël de terugkeer van de vluchtelingen moest toestaan, maar Israël negeerde die resolutie net zoals het naderhand alle andere resoluties zou negeren waarin een beroep wordt gedaan op de “joodse natie” om de Palestijnen menswaardig te behandelen. Voor enige tijd was de wereldgemeenschap tamelijk verbolgen over de Israëlische houding, zelfs de Amerikaanse regering ergerde zich eraan en, geloof het of niet, legde Israël enkele maanden lang sancties op, om het land te dwingen de verdreven Palestijnen te laten terugkeren. Maar uiteindelijk liet de wereldgemeenschap Israël zijn gang gaan en werden zo de kiemen gelegd van wat nu eufemistisch heet het Arabisch-Israëlisch Conflict, een conflict dat niet alleen het Midden Oosten destabiliseert maar nu ook de veiligheid in de rest van de wereld in gevaar brengt.
Dit alles als direct gevolg van het feit dat elf mannen, joodse leiders die claimden de slachtoffers van de holocaust te vertegenwoordigen, drie jaar na de holocaust koelbloedig besloten alle Palestijnen te deporteren. Het was de logische consequentie van het eerdere zionistische besluit dat Palestina de enige ruimte in de wereld was waar men niet alleen een veilige plaats voor de joden kon scheppen maar waar men tevens het judaïsme kon herdefiniëren als een nationale beweging. Deze speciaal door Ben-Goerion samengestelde denktank besliste bovendien dat in Palestina een westerse joodse staat moest worden gevestigd, ze wilden geen joden uit Arabische landen, want Ben-Goerion had verklaard dat die joden in feite Arabieren waren en die wilden ze niet. Later veranderde hij zijn standpunt, toen hij er meer joden bij wilde hebben. Ze werden toegelaten op voorwaarde dat ze allereerst gede-arabiseerd en verwesterd zouden worden. En zo gebeurde het ook. Tegelijkertijd realiseerden de adviseurs zich ook dat de holocaust in Europa dermate drastisch was geweest dat emigratie daar vandaan nagenoeg verwaarloosbaar zou zijn. Ten derde wisten ze dat de demografische balans in Palestina ten nadele was voor de joden. Hoe ze ook de grenzen van een toekomstige joodse staat zouden laten lopen, de joden zouden altijd in de minderheid blijven. En dus kwamen ze tot de conclusie dat alleen een etnische zuivering een joodse staat mogelijk zou maken. En aldus geschiedde.
Verachtelijke ideologie
Het is duidelijk dat een ideologie waarbij een ander verdreven moet worden om mij veilig te laten voelen in moreel opzicht absoluut verachtelijk is. Bovendien is het juridisch volstrekt illegaal. Als elf mannen kunnen besluiten dat één bepaalde groep mensen, louter en alleen omdat ze Palestijnen zijn, geen recht heeft om in hun eigen huizen te leven, dan beschouwd zeker vandaag de dag het internationaal recht, de internationale gemeenschap, dit als een misdaad tegen de mensheid. Met andere woorden: deze elf mannen zijn misdadigers, maar zo worden ze niet gezien door de Israëli’s. Integendeel, zij behoren tot de meest gerespecteerde helden in het Israëlische pantheon, de bekendste is de vader des vaderlands David Ben-Goerion, die de bijeenkomst voorzat en die de etnische zuivering bedacht, het initiatief ervoor nam en de leiding erover had. Nu gaat het mij niet om het veroordelen van deze daders, die zijn inmiddels allemaal dood, maar in mijn boek hou ik me bezig met de misdaad, het verdrijven van al die burgers, het opblazen van 531 dorpen en zwaar beschadigen van 11 steden, het stelen van al hun bezittingen. Weliswaar slaagden de zionisten er niet in om heel Palestina te zuiveren, maar toch was het voor de joodse kolonisten en hun militaire eenheden geen slecht resultaat. Slechts 250.000 Palestijnen bleven achter, vooral in het Noorden waar de zionistische troepen op het laatst te uitgeput waren om hen te verdrijven. Het was een onvoorstelbare tragedie voor al die burgers die uit hun huizen werden verdreven, die ineens hun geboorte- en woonplaats verloren, en voor al die nabestaanden van mensen die waren afgeslacht, en al die vrouwen die waren verkracht tijdens de militaire operaties. Los van deze wreedheden ben ik van mening dat men anno 2007 de Israëlische misdaden van 1948 moet erkennen, niet om rekeningen te vereffenen, want wie zou moeten worden veroordeeld? De daders zijn al dood. Ik denk dat we het briljante idee van Desmond Tutu zouden moeten adopteren dat uitgaat van de gedachte: we willen de daders niet eens misdadigers noemen, we willen dat ze de misdaad toegeven. Wij moeten die misdaad onder ogen zien. We zullen moeten erkennen dat de etnische zuiveringen waren gepland, dat Israël de oorlog in 1948 wilde om Palestina etnisch te kunnen zuiveren en niet - zoals de Israëli’s beweren - dat die oorlog de reden was om de Palestijnen te verdrijven. Het was allemaal voorbereid, de orders lagen klaar. Niet alleen de joods-Israëli’s zullen de misdaden moeten erkennen, maar ook de rest van de zwijgende wereld, en zeker Europa.
‘Deel van de schepping’
De wereld heeft Israël al in 1948 een vrijbrief gegeven. En als een staat gebaseerd is op de verdrijving van een ander volk en de mensheid zwijgt daarover, dan moet men niet verbaasd zijn dat deze staat nog steeds de ideologie van het etnisch zuiveren als hoeksteen heeft. De boodschap die de zionistische beweging en later Israël van de wereld kreeg was dat dit geen misdaad was, maar dat het een legitiem onderdeel is van de schepping van de staat Israël. Geen officiële instantie in de wereld heeft Israël ooit veroordeeld voor de etnische zuiveringen van 1948. En nog steeds krijgt het de boodschap dat het onderdeel is van de beschaafde wereld en dat het ervan mag uitgaan dat in moreel, juridisch en politiek opzicht Israël volkomen gelijk heeft om een moderne staat te vestigen op een ideologische basis van etnische exclusiviteit. Zodra het gaat om de rechten van de joden om het enige volk te zijn op Palestijns gebied hoeven ze zich in de praktijk niet druk te maken over mensenrechten, of rechten van de burger of over de democratie. En omdat dit de boodschap was van de machtige westerse wereld gelooft elk zionistisch Knessetlid blind dat het belang van een joodse meerderheid in Palestina alle andere religieuze of humanitaire waarden teniet doet. Die mentaliteit is het product van de misdaden van 1948 en de stilzwijgende goedkeuring ervan door met name de Europese elites, die gepijnigd werden door de gedachten aan wat Europa de joden had aangedaan. Daardoor zijn ze nu blind voor wat de Israëlische joden de Palestijnen aandoen. Die boodschap heeft de merkwaardige tweedeling veroorzaakt in het denken van de joods-Israëli’s. Enerzijds zijn ze ervan overtuigd geraakt dat ze de enige Verlichte mensen in het Midden Oosten zijn, de enige democraten, het enige westerse volk aldaar, het enige cultureel ontwikkelde volk in het Midden Oosten. En anderzijds menen de Israëli’s dat ze het volste recht hebben om nu soms zelfs openlijk te zeggen dat Palestijnen verdreven moeten worden uit welk gebied dan ook waar de Israëlische joden geen meerderheid vormen. Zodra de Palestijnen in de ogen van de zionisten daar een zogeheten ‘existentiële bedreiging’ vormen, dan zijn alle middelen toegestaan, inclusief bloedbaden, inclusief het bombarderen van burgers met F-16’s, inclusief het deporteren in vrachtwagens van Palestijnen en inclusief het economisch wurgen van hun samenleving door hen op te sluiten achter een muur, in de hoop dat hun leven zo miserabel wordt dat ze zelf besluiten te vertrekken. Om hiermee ongestoord door te kunnen gaan, moeten natuurlijk de westerse media worden bespeeld en daar zijn de zionisten buitengewoon effectief in. Ze beseffen maar al te goed dat ze kleine wreedheden moeten begaan, want daar is de Amerikaanse en Europese pers niet echt in geïnteresseerd, die wil kolossale catastrofes. Zolang men vijf mensen of meer per maand verdrijft, hier en daar een dertigtal huizen vernietigt en permanent het leven van burgers bij militaire controleposten ondraaglijk maakt, zijn de massamedia niet geïnteresseerd. Ondertussen blijft het Israëlisch beleid gebaseerd op het inpikken van zoveel mogelijk Palestijns grondgebied, maar dan zonder Palestijnen. Onderling debatteren ze over hoe ze dat doel het best kunnen verwezenlijken. Het meest doortrapt zijn de linkse partijen. De verlichte Israëli’s maakt het niet uit om het grote gevangeniskamp Gaza en de Bantoestans op de Westbank een Palestijnse staat te noemen. Links doet het voorkomen alsof het bereid is tot een grootmoedig gebaar, namelijk het geven van wel 15 procent van het Palestijns gebied aan het Palestijnse volk. Maar rechts in Israël is niet zo hypocriet. De rechtsen willen het liefst ook nog die 15 procent. Die zeggen tegen links: “Als jullie Palestina willen, neem dan het hele grondgebied en verdrijf alle Palestijnen ineens. Wat voor spelletje is het van jullie om 85 procent in te pikken en vervolgens de bewoners van de resterende 15 procent langzaam weg te treiteren?” En ze hebben gelijk, het liberale zionisme is het meest verachtelijk.
Het onrecht gaat door
Sinds de Oslo-akkoorden zijn er meer nederzettingen gebouwd dan voorheen. Het zogenaamde vredeproces is het middel bij uitstek dat Israël helpt het beleid van de langzame de-arabisering ten uitvoer te brengen. Daarom zal de wereld de Israëli’s een duidelijke boodschap moeten geven, namelijk: als jullie vrede en verzoening willen zullen jullie allereerst moeten erkennen wat er in 1948 is gebeurd. Ze moeten ophouden het te ontkennen, ze moeten verantwoording voor hun misdaden nemen. Daarnaast zouden ze officieel moeten verklaren dat er een automatisch recht op terugkeer is voor de slachtoffers van de etnische zuiveringen, zoals overigens het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken op zijn website bepleit. Alleen verzwijgt Washington de Israëlische verdrijving van Palestijnen. Een tweede boodschap aan de Israëli’s zou moeten zijn dat ze onmiddellijk ophouden met de politiek van het etnisch zuiveren die sinds 1948 wordt gevoerd. En de Israëli’s moet duidelijk worden gemaakt dat het ontmenselijken van de oorspronkelijke bevolking slechts tot misdaden leidt. Daarbij moet dit niet bij een vermaning blijven, het veroordelen van mijn volk helpt niet, Israëli’s zijn totaal immuun tegen veroordelingen, ze lachen erom, want ze weten dat die geen consequenties hebben dankzij het Amerikaanse vetorecht. Daarom zou Europa de ‘joodse natie’ moeten boycotten, net zoals het deed met Zuid-Afrika toen daar misdaden tegen de mensheid werden begaan. Anders gaat het onrecht gewoon door. Sterker nog: er is sprake van een escalatie, op korte termijn zullen de Palestijnen worden geconfronteerd met nog wredere Israëlische beleidsdaden. Het einde van de etnische zuiveringen in Palestina is nog lang niet in zicht. Op dit moment sturen ze aan op een etnische zuivering van de Westbank. Het resultaat van die politiek zal verschrikkelijke reacties oproepen tegen de joden in Israël en ik durf zelfs te zeggen tegen de joodse gemeenschappen in de rest van de wereld."
© de Humanist 1/2007
Geplaatst door Sjowelo
Vrije nieuwsgaring en toch miljoenen sukkelaars die nog steeds vinden dat Israel het slachtoffer is in deze genocide kwestie. Zo vrij is het kennelijk niet dus.
Sukkelaars? Nee jij hebt de wijsheid in pacht. Jij hebt jezelf hetzelfde standpunt aangemeten als mensen die in landen wonen waar alle media gesencureerd wordt.
Vrije nieuwsgaring wil dus niet zeggen dat iedereen er dezelfde mening uit vormt.
Dus een tamelijk domme koppeling die je hier maakt, sukkelaar.