PDA

Bekijk Volledige Versie : Amerika's aftocht uit Irak gaat beginnen



Alim
14-06-07, 10:33
door onze redacteur Jan van Benthem
De tekenen zijn onmiskenbaar: het Amerikaanse leger gaat zich vanaf begin volgend jaar terugtrekken uit Irak. Militair Amerika heeft het gehad met de regering in Bagdad. 'De oorlog is verloren. De Amerikanen moeten zich gaan realiseren wat dat betekent'.
Met deze kop begint een opinieartikel in de Los Angeles Times van dinsdag. De schrijver is Christopher Fettweis, een wetenschapper aan het Amerikaanse Naval War College, de denktank voor de bevelhebber van de marine.

Het is een van de tekenen dat militaire analisten en leiders tot de conclusie zijn gekomen, dat Amerika zich terug moet trekken uit Irak.

Op veel terreinen is deze conclusie terug te vinden. Eind vorige week en begin deze week verschenen in de VS allerlei berichten die er op duidden, dat er in de leiding van de Amerikaanse strijdkrachten een ander denken is gekomen.

Generaal Douglas Lute, die president Bush wil benoemen om als een 'oorlogstsaar' de oorlogvoering in Irak en Afghanistan te coördineren, verscheen vorige week donderdag voor een hoorzitting in de senaat. Hij zei dat ,,de toename van het aantal Amerikaanse troepen in Irak de stabiliteit in Irak niet in belangrijke mate heeft verbeterd'' en dat hij niet verwacht dat daar over een jaar veel verschil in te zien zal zijn.

Schoonmaak
Enkele dagen later maakte minister van Defensie Gates bekend dat de hoogste militair in het land, de voorzitter van de gezamenlijke chef staven generaal Peter Pace, in september zal aftreden, samen met de vice-voorzitter, admiraal Giambastiani.

Pace staat bekend als een trouwe volgeling van de vorige minister van Defensie Rumsfeld en met zijn vertrek is de 'schoonmaak' in de top van het militaire apparaat vrijwel compleet.

Onder hoge Amerikaanse militairen in Irak is het denken over de terugtrekking begonnen. Ze zien het onvermogen - en volgens velen onwil - van de Iraakse regering om echt te zorgen voor veiligheid en stabiliteit, wat betekent dat bij een volledige terugtrekking in een staat van anarchie en ongecontroleerd geweld terechtkomt die niemand wil. Dat zou ook de strijd van de afgelopen jaren achteraf totaal zinloos maken.

Het denken richt zich daarom op het terugtrekken van ruwweg tweederde van de huidige 150.000 manschappen, vanaf midden volgend jaar.

Tegenover de Washington Post verklaarden ongeveer twintig commandanten, strategen en analisten dat het politieke debat in de VS over een ‘snelle terugtrekking’ een valse voorstelling van zaken is. Het terugtrekken van de Amerikaanse militairen langs de enig beschikbare route, naar Koeweit, vergt ongeveer 3000 konvooien over een periode van zo’n tien maanden. Bovendien zal het hele opstandelingendom zich langs de route verschansen om het vertrekkende Amerikaanse leger nog zoveel mogelijk schade toe te brengen.

De militaire planners gaan er vanuit dat een volledige terugtrekking onverantwoord is en er voor langere tijd nog zo’n 30.000 Amerikaanse militairen in Irak zullen moeten blijven. Hun plannen komen sterk overeen met de opvattingen van een interne studie voor de chefs staven, die vorig jaar is gemaakt.

Veelzeggend is dat betrekkelijk veel leden van die studiegroep nu onder generaal Petraeus in Bagdad dienen. September is om nog een andere reden een belangrijke maand. Dan moet de bevelhebber van de Amerikaanse troepen in Irak, generaal Petraeus, rapport uitbrengen aan de regering en het parlement, of de huidige operatie met inzet van ruim 20.000 extra militairen effect heeft.

Pittig gesprek
De nieuwe chef-staf van de Amerikaanse strijdkrachten wordt admiraal Michael Mullen, met generaal der mariniers James Cartwright als zijn tweede man. Zij zijn, evenals de ‘oorlogstsaar’ Lute, onafhankelijk denkers en volgens Raymond Dubois van het Centrum voor Strategische en Internationale Studies in Washington ,,de sterkste strategische denkers in de toplagen van het geüniformeerde leiderschap’’. Geen mensen die een uitgezette koers moeten handhaven, maar die gekozen zijn om hun vermogen problemen op te lossen.

Dat probleem is niet in de eerste plaats het dagelijkse geweld in Irak. Dat is met een goed gecoördineerde militaire actie, als die in Bagdad, wel degelijk te verminderen. Het probleem is dat de Iraakse regering daarna verstek laat gaan. Voor de Amerikaanse commandant in het Midden-Oosten, admiraal William Fallon, was de maat vol. In een pittig gesprek achter gesloten deuren maakte hij afgelopen zondag de Iraakse premier al-Maliki duidelijk dat er binnen een maand tastbare vooruitgang moet komen in het politieke proces, of dat anders de politiek in Amerika echt de handen van Irak af zal trekken.

Admiraal Fallon werd tijdens dit gesprek bijgestaan door de nieuwe Amerikaanse ambassadeur in Irak, Ryan Crocker. De boodschap van Fallon was dus ook de boodschap van het Witte Huis. Maar de Iraakse premier al-Maliki kwam in het gesprek niet verder dan de opmerking dat ,,het eindresultaat gemarkeerd zal zijn in de geschiedenis.’’ De regering Bush, die volgende maand al een tussenrapport aan het Congres moet uitbrengen, kan met een dergelijke opstelling helemaal niets. De praktijk leert, dat de politieke leiders in Irak er niet in zijn geslaagd ook maar één belangrijke wet aan te nemen, zoals de verdeling van de olieopbrengsten, het integreren van voormalige leden van de Baathpartij in het bestuur of de positie van de president.

Kennelijk heeft admiraal Fallon de frustratie van de Amerikaanse militaire top en het Witte Huis zó krachtig verwoord, dat premier al-Maliki zich nu toch ernstig zorgen maakt. Gisteren verscheen er in de opiniebijlage van de Wallstreet Journal een stuk van zijn hand onder de titel ‘Onze gezamenlijke strijd’, waarin hij betoogt dat de VS zelf een jarenlange en uiterst bloedige burgeroorlog hebben gekend en dat daarom juist de VS niet kunnen verwachten dat in Irak in een paar maanden een eenheid kan worden bereikt.

Steun verloren
Voor het Amerikaanse publiek maakt dit alles eigenlijk niet meer uit. Volgens de analyse van Fettweis heeft de oorlog in Irak de steun van het Amerikaanse publiek definitief verloren. Politici zetten de oorlog nu in voor eigen politiek gewin. Dat bewijst volgens Fettweis opnieuw dat ,,politiek de eeuwige vijand is van strategie’’. Maar ook los van het eventuele misbruik door politici, is de oorlog in Irak niet langer op dezelfde voet voort te zetten. De Amerikaanse strijdkrachten kunnen dat eenvoudigweg niet veel langer volhouden, zonder aanzienlijk uitbreiding van de omvang van het leger. En daar zal het door de Democraten beheerste Congres vrijwel zeker een stokje voor steken.

Geen vraag meer
Uit alles komt het beeld naar voren dat de terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Irak in de loop van volgend jaar geen vraag, maar een gegeven is. In de streng beveiligde Groene Zone, waar de Iraakse regering zich met van alles behalve effectief regeren bezig heeft gehouden, realiseert zich men dat nu ook met schrik. Het wordt tijd om echt te gaan regeren, anders is het uiteenvallen van Irak vrijwel even zeker als de uittocht van de Amerikanen.

Bron: ND.nl