Orakel
26-07-07, 21:08
Via vrienden en familie
Sociale web verspreidt de vetzucht
Door Niki Korteweg
Rotterdam, 26 juli.
Vrienden van mensen die veel te dik zijn, lopen meer risico dan gewoonlijk om zelf ook dik te worden. Ernstige vetzucht, ofwel obesitas, verspreidt zich via sociale groepen van vrienden en familie.
Die sociale verspreiding is een aparte factor, los van genetische aanleg en van de plaats waar iemand woont. Dat schrijft de arts en socioloog Nicholas Christakis van Harvard Medical School vandaag in the New England Journal of Medicine. Het goede nieuws: dunne vrienden houden elkaar dun.
Vrienden hadden de grootste invloed op elkaars lichaamsgewicht. Die invloed ging drie ‘lagen’ door, tot vrienden van vrienden van vrienden. Wanneer iemand obees werd, nam de kans dat zijn (of haar) vriend dik werd met 57% toe. De broer of zus van de dikkerd liep 40% meer risico om ook dik te worden, en de huwelijkspartner 37%. Vooral onder vrienden van hetzelfde geslacht, broers onderling, of zussen onderling was het verband sterk. Verder gold: hoe beter de vriendschap, hoe groter die invloed op de omvang.
Christakis analyseerde de familie- of vriendschapsbanden tussen 12.067 mensen, hun lengte en gewicht, en zaken als hun woonplaats en sociaal-economische status. Zij waren tussen 1971 en 2003 zeven keer onderzocht en gemeten voor de Framingham Heart Study, een Amerikaans onderzoek naar hart- en vaatziekten.
In de Verenigde Staten is het percentage volwassenen met obesitas de afgelopen 25 jaar verdubbeld van 15% naar 32%. In Nederland is nu 10% van de volwassenen obees. Het kost de samenleving per jaar bijna drie miljard euro aan gezondheidszorg, ziekteverzuim en verloren arbeidsjaren. Van obesitas is sprake als iemand 30 keer zwaarder is dan zijn lichaamslengte (in meters) in het kwadraat.
De grote invloed van vrienden laat zien dat vetzucht niet alleen door biologische aanleg komt. Het verband stond ook los van de voorkeur van mensen om met ‘gelijken’ om te gaan, en los van de leefomgeving. Familie en vrienden die op afstand van de obesitaspatiënt woonden, liepen een even hoog risico als de naasten dichterbij. Buurtgenoten buiten het netwerk van de dikkerd hadden geen verhoogde kans om dik te worden.
Volgens Christakis verandert bij mensen met dikke vrienden het idee over wat een acceptabel gewicht is . Hij verwacht dat de behandeling van obesitas meer zal besparen dan beraamd, omdat verbeteringen doorwerken in familie en vriendenkring. Christakis zag ook netwerken van mensen met een normaal gewicht. Slanke vrienden houden elkaar dus evengoed slank.
26 juli 2007
http://www.nrc.nl/wetenschap/article744205.ece/Sociale_web_verspreidt_de_vetzucht
Sociale web verspreidt de vetzucht
Door Niki Korteweg
Rotterdam, 26 juli.
Vrienden van mensen die veel te dik zijn, lopen meer risico dan gewoonlijk om zelf ook dik te worden. Ernstige vetzucht, ofwel obesitas, verspreidt zich via sociale groepen van vrienden en familie.
Die sociale verspreiding is een aparte factor, los van genetische aanleg en van de plaats waar iemand woont. Dat schrijft de arts en socioloog Nicholas Christakis van Harvard Medical School vandaag in the New England Journal of Medicine. Het goede nieuws: dunne vrienden houden elkaar dun.
Vrienden hadden de grootste invloed op elkaars lichaamsgewicht. Die invloed ging drie ‘lagen’ door, tot vrienden van vrienden van vrienden. Wanneer iemand obees werd, nam de kans dat zijn (of haar) vriend dik werd met 57% toe. De broer of zus van de dikkerd liep 40% meer risico om ook dik te worden, en de huwelijkspartner 37%. Vooral onder vrienden van hetzelfde geslacht, broers onderling, of zussen onderling was het verband sterk. Verder gold: hoe beter de vriendschap, hoe groter die invloed op de omvang.
Christakis analyseerde de familie- of vriendschapsbanden tussen 12.067 mensen, hun lengte en gewicht, en zaken als hun woonplaats en sociaal-economische status. Zij waren tussen 1971 en 2003 zeven keer onderzocht en gemeten voor de Framingham Heart Study, een Amerikaans onderzoek naar hart- en vaatziekten.
In de Verenigde Staten is het percentage volwassenen met obesitas de afgelopen 25 jaar verdubbeld van 15% naar 32%. In Nederland is nu 10% van de volwassenen obees. Het kost de samenleving per jaar bijna drie miljard euro aan gezondheidszorg, ziekteverzuim en verloren arbeidsjaren. Van obesitas is sprake als iemand 30 keer zwaarder is dan zijn lichaamslengte (in meters) in het kwadraat.
De grote invloed van vrienden laat zien dat vetzucht niet alleen door biologische aanleg komt. Het verband stond ook los van de voorkeur van mensen om met ‘gelijken’ om te gaan, en los van de leefomgeving. Familie en vrienden die op afstand van de obesitaspatiënt woonden, liepen een even hoog risico als de naasten dichterbij. Buurtgenoten buiten het netwerk van de dikkerd hadden geen verhoogde kans om dik te worden.
Volgens Christakis verandert bij mensen met dikke vrienden het idee over wat een acceptabel gewicht is . Hij verwacht dat de behandeling van obesitas meer zal besparen dan beraamd, omdat verbeteringen doorwerken in familie en vriendenkring. Christakis zag ook netwerken van mensen met een normaal gewicht. Slanke vrienden houden elkaar dus evengoed slank.
26 juli 2007
http://www.nrc.nl/wetenschap/article744205.ece/Sociale_web_verspreidt_de_vetzucht