Marsipulami
29-07-07, 12:18
’Europese christendom staat niet op uitsterven’
Godsdienstwetenschapper Philip Jenkins:
UTRECHT (RKnieuws.net) - Staat Europa op het punt te worden gekolonialiseerd door de islam? Onzin, zegt de Amerikaanse godsdienstwetenschapper Philip Jenkins. "Christendom is de enige bron die ons voedt. Al het andere is postmodern gebabbel.’’
Het Westen zou bang moeten zijn voor de islamisering van Europa, zei onlangs de Amerikaanse historicus Niall Ferguson. Hij ziet een sterke beweging van vurige moslims ontstaan die het oude, na-christelijke Europa vanuit het zuiden en oosten zullen proberen te koloniseren, totdat een soort Eurabië ontstaat.
"Zulke zwarte profetieën verkopen misschien goed, maar ze stroken totaal niet met de realiteit’’, zegt op zijn beurt de Amerikaanse godsdienstwetenschapper Philip Jenkins. "Ondanks alles wat we horen over de islam, is Europa een sterker christelijk fort dan velen zich realiseren. Sterker nog: het christendom lijkt zich juist te revitaliseren, en is niet bereid de islam voet aan de grond te geven.’’
Jenkins oogstte enkele jaren geleden veel lof in de wetenschappelijke wereld met zijn boek Next Christendom , waarin hij als een van de eersten de opkomst van de kerken op het zuidelijk halfrond met wetenschappelijke bewijzen ondersteunde, In een nieuw boek, God’s Continent: Christianity, Islam and Europe’s Religious Crisis , doet hij onderzoek naar het godsdienstig leven van Europa. In een artikel in het Amerikaanse blad Foreign Policy licht hij zijn belangrijkste conclusies toe.
Malariamuggen
Jenkins spreekt van een tegendraadse trend. "Europa is lange tijd een van malariamuggen vergeven moeras geweest voor elk traditioneel of orthodox geloof: vergeleken met de rest van de wereld is de religieuze trouw in Europa pijnlijk slecht ontwikkeld. Het is dan ook niet lastig om het bewijs van deze erosie te vinden: elke reiziger naar Europa zal daar verlaten en leeggelopen kerkgebouwen zijn tegengekomen die nu weinig meer zijn dan musea.’’
Dit betekent volgens Jenkins echter niet dat het Europese christendom op het punt van uitsterven staat, zoals sommigen van zijn collega’s beweren. "Sterker nog: te midden van de ruïnes van het geloof, past het christendom in Europa zich aan aan een maatschappij waarin zijn aanhangers een kleine maar levendige minderheid zijn.’’
In feite heeft de enorme kerkverlating de kerken een dienst bewezen, meent Jenkins. "De secularisatie heeft de kerken bevrijd van de neiging zich te gedragen als grote nationale instituten, die het geheel van de samenleving willen bedienen. Vandaag de dag kan geen enkele kerk nog iedereen bereiken. Kleinere, meer toegewijde gemeenschappen daarentegen, zijn meer gepassioneerd, enthousiast en toegewijd aan het persoonlijke geestelijke leven. Als een ster implodeert, verandert hij in een witte dwerg. Die is kleiner dan de oorspronkelijke ster, maar straalt meer licht uit. Overal in Europa groeien tegenwoordig wittedwerggemeenschappen uit de overblijfselen van de oude massakerken.’’
Charismatisch
Jenkins ziet deze trend met name ontstaan in rooms-katholieke kring, waar charismatische - "maar tegelijkertijd ook voluit katholieke’’ - bewegingen als Focolare en de Neocatechumenale Weg volgens hem "grote invloed hebben op een nieuwe generatie geestelijken, die de kerk de komende generatie zullen vormen’’.
Hetzelfde bespeurt hij echter ook in protestantse kring, in Engeland bijvoorbeeld. "In de Kerk van Engeland ontstaan steeds meer evangelische en charismatische parochies die in feite zijn uitgegroeid tot megakerken, en die uitermate succesvol zijn in het bereiken van een seculiere maatschappij die niets meer weet van het christelijk geloof.’’
Daarnaast ontstaan er in Europese steden steeds meer "enorm energieke migrantengemeenschappen’’, zegt Jenkins.
De godsdienstwetenschapper kan na zijn rondgang door Europa alleen maar tot de conclusie komen dat Europa zijn christelijke wortels aan het herontdekken is. "Zelfs zij die dat lange tijd hebben ontkend, erkennen nu toch de waarde van het culturele christendom voor Europa.’’
Hij citeert de Duitse filosoof Jürgen Habermas, die hij typeert als "geharnast links’’, die onlangs zijn toehoorders schokte door te zeggen: "Christendom, en alleen het christendom is het ultieme fundament van vrijheid, geweten, mensenrechten en democratie, de zuilen van de westerse beschaving. Tot op de dag van vandaag hebben we geen andere optie dan het christendom. We blijven ons voortdurend voeden uit deze bron. Al het andere is postmodern gebabbel.’’
Jenkins’ eindoordeel is helder: "Europa mag dan worden geconfronteerd met de dilemma’s van een multiculturele samenleving, maar nu het christendom bezig is met een comeback, staat het in elk geval niet op het punt een islamitische kolonie te worden.’’
Godsdienstwetenschapper Philip Jenkins:
UTRECHT (RKnieuws.net) - Staat Europa op het punt te worden gekolonialiseerd door de islam? Onzin, zegt de Amerikaanse godsdienstwetenschapper Philip Jenkins. "Christendom is de enige bron die ons voedt. Al het andere is postmodern gebabbel.’’
Het Westen zou bang moeten zijn voor de islamisering van Europa, zei onlangs de Amerikaanse historicus Niall Ferguson. Hij ziet een sterke beweging van vurige moslims ontstaan die het oude, na-christelijke Europa vanuit het zuiden en oosten zullen proberen te koloniseren, totdat een soort Eurabië ontstaat.
"Zulke zwarte profetieën verkopen misschien goed, maar ze stroken totaal niet met de realiteit’’, zegt op zijn beurt de Amerikaanse godsdienstwetenschapper Philip Jenkins. "Ondanks alles wat we horen over de islam, is Europa een sterker christelijk fort dan velen zich realiseren. Sterker nog: het christendom lijkt zich juist te revitaliseren, en is niet bereid de islam voet aan de grond te geven.’’
Jenkins oogstte enkele jaren geleden veel lof in de wetenschappelijke wereld met zijn boek Next Christendom , waarin hij als een van de eersten de opkomst van de kerken op het zuidelijk halfrond met wetenschappelijke bewijzen ondersteunde, In een nieuw boek, God’s Continent: Christianity, Islam and Europe’s Religious Crisis , doet hij onderzoek naar het godsdienstig leven van Europa. In een artikel in het Amerikaanse blad Foreign Policy licht hij zijn belangrijkste conclusies toe.
Malariamuggen
Jenkins spreekt van een tegendraadse trend. "Europa is lange tijd een van malariamuggen vergeven moeras geweest voor elk traditioneel of orthodox geloof: vergeleken met de rest van de wereld is de religieuze trouw in Europa pijnlijk slecht ontwikkeld. Het is dan ook niet lastig om het bewijs van deze erosie te vinden: elke reiziger naar Europa zal daar verlaten en leeggelopen kerkgebouwen zijn tegengekomen die nu weinig meer zijn dan musea.’’
Dit betekent volgens Jenkins echter niet dat het Europese christendom op het punt van uitsterven staat, zoals sommigen van zijn collega’s beweren. "Sterker nog: te midden van de ruïnes van het geloof, past het christendom in Europa zich aan aan een maatschappij waarin zijn aanhangers een kleine maar levendige minderheid zijn.’’
In feite heeft de enorme kerkverlating de kerken een dienst bewezen, meent Jenkins. "De secularisatie heeft de kerken bevrijd van de neiging zich te gedragen als grote nationale instituten, die het geheel van de samenleving willen bedienen. Vandaag de dag kan geen enkele kerk nog iedereen bereiken. Kleinere, meer toegewijde gemeenschappen daarentegen, zijn meer gepassioneerd, enthousiast en toegewijd aan het persoonlijke geestelijke leven. Als een ster implodeert, verandert hij in een witte dwerg. Die is kleiner dan de oorspronkelijke ster, maar straalt meer licht uit. Overal in Europa groeien tegenwoordig wittedwerggemeenschappen uit de overblijfselen van de oude massakerken.’’
Charismatisch
Jenkins ziet deze trend met name ontstaan in rooms-katholieke kring, waar charismatische - "maar tegelijkertijd ook voluit katholieke’’ - bewegingen als Focolare en de Neocatechumenale Weg volgens hem "grote invloed hebben op een nieuwe generatie geestelijken, die de kerk de komende generatie zullen vormen’’.
Hetzelfde bespeurt hij echter ook in protestantse kring, in Engeland bijvoorbeeld. "In de Kerk van Engeland ontstaan steeds meer evangelische en charismatische parochies die in feite zijn uitgegroeid tot megakerken, en die uitermate succesvol zijn in het bereiken van een seculiere maatschappij die niets meer weet van het christelijk geloof.’’
Daarnaast ontstaan er in Europese steden steeds meer "enorm energieke migrantengemeenschappen’’, zegt Jenkins.
De godsdienstwetenschapper kan na zijn rondgang door Europa alleen maar tot de conclusie komen dat Europa zijn christelijke wortels aan het herontdekken is. "Zelfs zij die dat lange tijd hebben ontkend, erkennen nu toch de waarde van het culturele christendom voor Europa.’’
Hij citeert de Duitse filosoof Jürgen Habermas, die hij typeert als "geharnast links’’, die onlangs zijn toehoorders schokte door te zeggen: "Christendom, en alleen het christendom is het ultieme fundament van vrijheid, geweten, mensenrechten en democratie, de zuilen van de westerse beschaving. Tot op de dag van vandaag hebben we geen andere optie dan het christendom. We blijven ons voortdurend voeden uit deze bron. Al het andere is postmodern gebabbel.’’
Jenkins’ eindoordeel is helder: "Europa mag dan worden geconfronteerd met de dilemma’s van een multiculturele samenleving, maar nu het christendom bezig is met een comeback, staat het in elk geval niet op het punt een islamitische kolonie te worden.’’