Bekijk Volledige Versie : De doden uit naam van ''de beschaving''
Coolassprov MC
15-08-07, 19:24
De doden uit naam van ''de beschaving''
Geplaatst door Coolassprov MC
De doden uit naam van ''de beschaving''
Hebben ze Gifgas Ali ingehuurd ?
Coolassprov MC
16-08-07, 06:46
Geplaatst door AdamRon
Hebben ze Gifgas Ali ingehuurd ?
Leg eens uit..
Zucht :wat?!:
Gaan we weer die discussie voeren over wie er verantwoordelijk is voor de doden in Irak. Dat gebeurt nu al bijna in elk topic dat door jouw gestart wordt.
Amerikaan doodt Irakees - > Statistieken
Irakees doodt Irakees - > Uit die statistieken
Ja de VS is binnen gevallen. Nee de VS is niet verantwoordelijk voor elke Irakees die een andere Irakees doodsteekt, opblaast, neerschiet, wurgt, stenigt of van een flatgebouw afgooit.
:usa::usa::usa::usa::usa::usa::usa::usa::usa::usa: :usa::usa:
Coolassprov MC
16-08-07, 13:28
Geplaatst door Freesaf2
Nee de VS is niet verantwoordelijk voor elke Irakees die een andere Irakees doodsteekt, opblaast, neerschiet, wurgt, stenigt of van een flatgebouw afgooit.
Wat zegt dat?
De Wet Van De Jungle?
Het Darwinisme?
Survival Of The Fittest?
Natural Selection?
Bokito?
Het princiepe van vrije wil.
Als ik een pistool tegen iemand zijn hoofd zet is het mijn keus om de trekker over te halen of niet. Los van alle omgevingsfactoren die misschien hiertoe geleid hebben, blijft het mijn persoonlijke keus waarvoor ik de grootste verantwoordelijkheid draag.
Max Stirner
16-08-07, 13:46
Geplaatst door Coolassprov MC
De doden uit naam van ''de beschaving''
Irak is altijd een sh*thole geweest, waar sadistische moordenaars de dienst uitmaakten.
Het enige wat je het Westen kan verwijten, is dat het de illusie had dat te kunnen veranderen.
Coolassprov MC
16-08-07, 14:17
Geplaatst door Max Stirner
Irak is altijd een sh*thole geweest, waar sadistische moordenaars de dienst uitmaakten.
Het enige wat je het Westen kan verwijten, is dat het de illusie had dat te kunnen veranderen.
Dat westen verkijkt zich, met al hun goede bedoelingen, overal op, he?
Twee Wereldoorlogen;
Twee Atoombommen;
Genocide op Gehele mensenrassen (Joden, Negers en Indianen bijvoorbeeld);
Kolonisatie van Gehele Werelddelen (Afrika, Azie en het Midden-Oosten bijvoorbeeld);
De beste wil van de wereld maar toch de wereld naar de klote!
Shithole! en Klotewereld!
Geplaatst door Coolassprov MC
Dat westen verkijkt zich, met al hun goede bedoelingen, overal op, he?
Twee Wereldoorlogen;
Twee Atoombommen;
Genocide op Gehele mensenrassen (Joden, Negers en Indianen bijvoorbeeld);
Kolonisatie van Gehele Werelddelen (Afrika, Azie en het Midden-Oosten bijvoorbeeld);
De beste wil van de wereld maar toch de wereld naar de klote!
Shithole! en Klotewereld!
Je bestrijkt in een paar zinnen een periode van eeuwen waarbij het Westen toen ook nog lekker onder elkaar oorlog voerde.
---------------------------------------------------
De eerste wereld oorlog was een Europeese aangelegenheid.
---------------------------------------------------
De tweede wereldoorlog was in eerste instantie een puur Europees conflict. Azia raakte betrokken toen Japan zijn buurlanden ging aanvallen (al dan niet kolonies). Amerika raakte pas betrokken toen PH werd platgebombardeerd.
Met de atoombommen is het een interessante discussie hoe het had afgelopen indien deze niet gevallen waren. VS had zich van eiland naar eiland moeten vechten tot het hoofd einland was bereikt waarop het vechten was doorgegaan (Indien Japan nog soldaten overhad die geen zelfmoordaanslag hadden gepleegd). Het is goed mogelijk dat dit tot meer slachtoffers had geleid dan de bommen.
--------------------
Effe kijken wat nog meer:
Oh ja, de kolonisatie: Volgens mij waren de Perzen en Mongolen eerder bezig hiermee dan wij toch? (mogelijk met uitzondering van de romeinen). Hmm, Perzen, dat lag toch richting het M-O of niet?
----------------------------------
Genocide op Gehele mensenrassen (Joden, Negers en Indianen bijvoorbeeld);
Wow, ok per stukje:
Een groep duitsers probeert de joden uit te roeien tijdens een oorlog met 'andere'westerse landen. Dat vind jij een Westers besluit?
Negers
Wij probeerde die niet uit te roeien hoor. Brachten veel te veel op als slaven. Vooral omdat ze ook lekker goedkoop aangeboden werden door arabische slavendrijvers.
Indianen
Nou, gelukkig. We hebben een stukje gevonden waar je gelijk in hebt. Geen excus voor, wat ze die mensen > 100 jaar geleden hebben aangedaan is echt schandalig.
----------------------------------------------------
Dat was het wel zo'n beetje toch? Wil ik nog even melden dat ik me niets schuldig voel over zaken die Hollandse 400 jaar geleden fout hebben gedaan.
Ik zeg zeker niet dat we in het verleden van die lieverdjes waren. Het enige wat we kunnen proberen is het nu beter te doen. Gezien het feit dat er in de afgelopen 62 jaar maar in 1 Europees land oorlog is geweest en dit kwam niet door het Westen, maar door het matchsvacuum vanwege het overlijden van de communistische leider. Hierbij zijn wel enkele lokale conflicten (IRA, Basken) buiten beschouwing gelaten.
Max Stirner
16-08-07, 15:38
[QUOTE]Geplaatst door Coolassprov MC
Dat westen verkijkt zich, met al hun goede bedoelingen, overal op, he?[QUOTE]
Het Westen heeft zich inderdaad verkeken op het aantal achterlijke, van de pot gerukte zelfmoordlustige godsdienstwaanzinnigen in Irak, ja.
Twee Wereldoorlogen;
Twee Atoombommen;
Genocide op Gehele mensenrassen (Joden, Negers en Indianen bijvoorbeeld);
Kolonisatie van Gehele Werelddelen (Afrika, Azie en het Midden-Oosten bijvoorbeeld);
Het Westen deed wat volkeren in de voorgaande tig millennia ook al deden - oorlog voeren, en andere volkeren koloniseren, onderdrukken en afmaken.
Alleen waren we ook daar beter in.
Coolassprov MC
16-08-07, 16:18
Geplaatst door Max Stirner
Het Westen heeft zich inderdaad verkeken op het aantal achterlijke, van de pot gerukte zelfmoordlustige godsdienstwaanzinnigen in Irak, ja.
Je bent vergeten wat de officeel verklaarde reden was om Irak binnen te vallen?
Geplaatst door Max Stirner
Het Westen deed wat volkeren in de voorgaande tig millennia ook al deden - oorlog voeren, en andere volkeren koloniseren, onderdrukken en afmaken.
Als het daarom gaat is iedereen ineens weer aan jullie gelijk, he?
Geplaatst door Max Stirner
Alleen waren we ook daar beter in.
Wees maar trots op je superieure nazisme (ook een westerse vinding).
Geplaatst door Coolassprov MC
Leg eens uit..
Wat wil je nou.. ?
Het enigste wat je will suggereren met dat plaatje dat het westen daar schuldig aan is... ben je vergeten wat saddam hoesein en familie heeft uitgevreten met de eigen bevolking ????
Daarom noemde ik Gifgas Ali....
Start eens wat zinnigs op de Forum inplaats van geluid te maken en niets zeggen..
Ga ook niet meteen komen bij mij met moslimhater.. niets is minder waar..
Heb je some teveel aan die Joint / waterpijp lopen lurken ??
Max Stirner
16-08-07, 16:56
Geplaatst door Coolassprov MC
Je bent vergeten wat de officeel verklaarde reden was om Irak binnen te vallen?
Als het daarom gaat is iedereen ineens weer aan jullie gelijk, he?
Wees maar trots op je superieure nazisme (ook een westerse vinding).
Gozert, ik meld je slechts de naakte feiten, namelijk:
1) Het Westen heeft zich verkeken op het aantal godsdienstwaanzinnige zelfmoordenaars in Irak (gister weer 500 doden).
2) Volkeren jagen elkaar al sinds mensenheugenis over de kling. Het Westen was daar de afgelopen eeuwen echter beter in dan andere volkeren, vanwege haar technologische superioriteit.
Dat je dat allemaal heel frustrerend vind, heb je nu zo langzamerhand wel duidelijk gemaakt; ik kan er helaas echter weinig aan veranderen.
Coolassprov MC
16-08-07, 18:51
Geplaatst door Max Stirner
Gozert, ik meld je slechts de naakte feiten, namelijk:
http://z.about.com/d/politicalhumor/1/0/F/_/bush_flipping_finger.jpg
Geplaatst door Max Stirner
Het Westen heeft zich verkeken op het aantal godsdienstwaanzinnige zelfmoordenaars in Irak (gister weer 500 doden).
Kan me ook niet voorstellen dat er een straf op ''verkijken'' staat.
Geplaatst door Max Stirner
2) Volkeren jagen elkaar al sinds mensenheugenis over de kling. Het Westen was daar de afgelopen eeuwen echter beter in dan andere volkeren, vanwege haar technologische superioriteit.
Goeie advocaat zou je zijn.
Geplaatst door Max Stirner
Dat je dat allemaal heel frustrerend vind, heb je nu zo langzamerhand wel duidelijk gemaakt; ik kan er helaas echter weinig aan veranderen.
Applaus voor de vrouw die jou gebaard heeft!
(wordt een ei nou ook gebaard?)
Coolassprov MC
16-08-07, 19:17
Geplaatst door AdamRon
Wat wil je nou.. ?
Uitleg bij Gifgas Ali; hoofdafnemer van de Nederlandse chemie t.t.v. Saddam Hussein.
Geplaatst door AdamRon
Het enigste wat je will suggereren met dat plaatje dat het westen daar schuldig aan is...
Klopt!
Ze willen niet eens weten hoeveel doden er zijn gevallen; en dan wil jij mij laten geloven dat het ze wat kan schelen?
Geplaatst door AdamRon
... ben je vergeten wat saddam hoesein en familie heeft uitgevreten met de eigen bevolking ????
Boven het plaatje staat ''juni 2003 tot en met mei 2007''.
Geplaatst door AdamRon
Start eens wat zinnigs op de Forum inplaats van geluid te maken en niets zeggen..
Misschien moet je er even aan wennen dat hetgeen jij ''onzinnig'' heel ''zinnig'' gevonden wordt door mij; dat kan knap irritant voor jou zijn maar
frustreer je vooral niet teveel aan mij.
Ok.. laat ik maar eens eens zinnige vraag aan jou stellen...
Heb je met het plaatsen van dat suggestive plaatje ook ingecalculeerd de moorden op het eigen volk door mensen (ik zou het beesten noemen) die hunzelf opblazen om zoveel mogenlijk slachtoffers te maken. ?
Geplaatst door Coolassprov MC
Dat westen verkijkt zich, met al hun goede bedoelingen, overal op, he?
Twee Wereldoorlogen;
Twee Atoombommen;
Genocide op Gehele mensenrassen (Joden, Negers en Indianen bijvoorbeeld);
Kolonisatie van Gehele Werelddelen (Afrika, Azie en het Midden-Oosten bijvoorbeeld);
De beste wil van de wereld maar toch de wereld naar de klote!
Shithole! en Klotewereld!
Mijn moment van contemplatie.
Geplaatst door Coolassprov MC
Als je de keuze neemt,
om de vrijheid te nemen,
om in vrijheid feiten te volgen,
Zijn leugens dan nog nodig?
Geplaatst door Coolassprov MC
http://z.about.com/d/politicalhumor/1/0/F/_/bush_flipping_finger.jpg
Kan me ook niet voorstellen dat er een straf op ''verkijken'' staat.
Goeie advocaat zou je zijn.
Applaus voor de vrouw die jou gebaard heeft!
(wordt een ei nou ook gebaard?)
Uiteindelijk blijk je elke keer weer zó infantiel.
Schaam je je nou nooit daarvoor?
Inleiding
Tot 1958 was Irak een koninkrijk. Er was een gekozen parlement en er waren meerdere partijen. De koers van Irak was gematigd pro-Brits. Dit veranderde in 1958 toen militairen naar de macht grepen en de koning vermoordden. De nieuwe machthebber, generaal Qasim, was nationalistisch, anti-Brits en papte ook aan met de communistische partij. In 1959 mislukte een aanslag op hem waar de 22-jarige Saddam Hoessein bij betrokken was. In 1963 lukte het wel Qasim te doden maar het ontbrak de nieuwe machthebbers aan een duidelijke koers. Ze werden dan ook in 1968 afgezet. Hassan al-Bakr, leider van de Baathpartij, werd president. Zijn neef en beschermeling was Saddam Hoessein - een rijzende ster in de Baathpartij. Hij bond de strijd aan met de communistische partij en reorganiseerde de veiligheidsdiensten. In 1979 trad al-Bakr af en werd onmiddellijk opgevolgd door Saddam Hoessein die in feite al sinds 1975 in Irak de lakens uitdeelde.Saddam begon al direct met zuiveringen in de partij. Rondom hem ontwikkelde zich een Stalinistische persoonscultus. In 1980 viel hij Iran binnen, omdat hij meende dat dit land na de val van de Sjah in 1979 militair ernstig was verzwakt. Het was een misrekening. Alleen dankzij massale westerse en Arabische steun en de inzet van verboden chemische wapens kon hij de Iraniërs van zich af houden. In 1988 kwam het tot een wapenstilstand.
De volgende fout die Saddam maakte was de gewelddadige annexatie Koeweit in 1990. Onder Amerikaanse leiding werd een tegenoffensief ingezet en Irak moest zich in 1991 weer terugtrekken. De Verenigde Naties namen resoluties aan waarin werd bepaald dat Irak afstand moest doen van als zijn verboden wapens. Er werden sancties ingesteld. Er kwamen VN-inspecteurs die en passant ook nog ontdekten dat Saddam in het geheim aan een atoombom en aan biologische wapens had gewerkt. Irak probeerde de inspecties voortdurend te saboteren, uiteindelijk moesten de VN-inspecteurs in 1998 het land uit. Tussen 1998 en 2002 kon Saddam min of meer zijn gang gaan. Na de aanslagen van 11 september besefte de nieuwe regering-Bush dat het probleem-Irak te lang was blijven liggen. Weliswaar had Saddam niets met die aanslagen te maken gehad, maar hij had wel begrip voor de aanslagplegers getoond. Onder zware Amerikaanse druk nam de VN-Veiligheidsraad in november unaniem een resolutie aan die Irak dwong nieuwe wapeninspecties toe te staan. Irak ging schoorvoetend akkoord. Nog diezelfde maand arriveerden de eerste inspecteurs in Irak.
Britse Invloed
Het huidige Irak was al bekend in bijbelse tijden. Het gebied van wat nu Irak heet omvatte toen ruwweg Babylonië en Assyrië. De Soemeriërs, Assyriërs en Babyloniërs stichtten niet alleen de eerste steden, maar maakten met de uitvinding van het schrift ook een einde aan het prehistorie. Ze verrichtten als het ware pionierswerk dat duidelijk maakte hoe grote groepen mensen samen kunnen leven. Via opgeschreven wetten bijvoorbeeld, en vastgelegde rechten en plichten. Grote bekendheid kreeg de Babylonische koning Nebucadnezar (605-562 v.C.). Nebucadnezar veroverde het heilige land en voerde een groot aantal joden in ballingschap. Hij zette enorme bouwwerken neer. "Is dit niet het grote Babel dat ik gebouwd heb," zei hij eens trots. Dit is een van de redenen dat de huidige Iraakse dictator Saddam Hoessein zich zo graag aan de Babylonische vorst spiegelt. Saddam liet de resten van de oude hoofdstad Babylon reconstrueren.
1914-1949
In de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw maakte het huidige Irak, net als een groot deel van de Arabische wereld deel uit van het Ottomaanse (Turkse) Rijk. Tijdens de Eerste Wereldoorlog namen de Britten de belangrijkste Iraakse steden in waarna het gebied overging in een Brits mandaat.
Irak werd in 1932 onafhankelijk. Het werd een Hasjemitisch koninkrijk - maar de Britse invloed en militaire presentie bleef voorlopig. Erg stabiel was de jonge staat niet.
In 1936 vond er een staatsgreep plaats die een jaar later weer ongedaan werd gemaakt met de moord op couppleger generaal Bakr Sidqi. In 1939 kwam de Iraakse koning Ghazi om het leven bij een auto-ongeluk. Omdat zijn zoon Faisal nog minderjarig was, kwam de feitelijke macht in handen van een regent, Abd al-Ilah.
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog sympathiseerden veel Irakezen met Nazi-Duitsland. Dat had deels te maken met het groeiend nationalisme en toenemende anti-Britse sentimenten. De Engelsen hadden nog steeds behoorlijk veel troepen in Irak gelegerd. In 1941 vond er een staatsgreep plaats. De nieuwe machthebbers flirtten met Nazi-Duitsland.
Mufti Haj Amin al Hoesseini
Eén van de figuren achter de staatsgreep was de Palestijnse mufti (geestelijke) Sjeik Haj Amin al-Hoesseini, een openlijke bondgenoot van de nazi's en een groot bewonderaar van Hitler en Himmler. Voor Engeland waren de nieuwe machthebbers volstrekt onacceptabel. De in Irak gelegerde Britse troepen en de luchtmacht kregen bevel in actie te komen. Sjeik Haj Amin al-Hoesseini stookte daarop de Islamitische geestelijkheid tegen de Britten op waarna deze in een speciale boodschap aan het Iraakse volk de jihad (heilige oorlog) uitriep. Al na enkele maanden wisten de Engelsen de nieuwe machthebbers te verdrijven. De hulp vanuit Nazi-Duitsland bleek onvoldoende. De regent keerde naar Bagdad terug. De man die tussen 1930 en 1958 de Iraakse politiek domineerde heette Nuri al-Said, een man met een gematigd pro-westerse oriëntatie maar met autocratische trekken. In die 28 jaar was hij zeven maal premier en als hij geen premier was, speelde hij doorgaans een belangrijke rol op de achtergrond.
1945-1958
Na de Tweede Wereldoorlog probeerde Nuri het instabiele Irak, waar Koerden streefden naar onafhankelijkheid en Sjiïeten hun invloed probeerden te vergroten, bijeen te houden en te moderniseren. De bovenklasse en de officieren in het leger bestonden grotendeels uit soennieten. Nuri richtte een eigen politieke partij op, de Constitutionele Eenheidspartij.
Het jaar 1948 was een kritiek jaar. Toen riep Israël de onafhankelijkheid uit, direct gevolgd door een massale militaire actie van de Arabische wereld tegen de pasgeboren Joodse staat. Irak stuurde bijna 18.000 soldaten naar het front. Maar het werd een groot fiasco. In Irak zelf werd wraak genomen op de Joodse gemeenschap van wie een groot deel naar Israël uitweek. Tegen 1952 waren er bijna geen joden meer in Irak.
Na 1950 kwam het accent te liggen op economische ontwikkeling en grotere inkomsten uit oliewinning.
Nuri al Said
Maar Nuri al-Said verzette zich met succes tegen plannen van anti-Britse nationalisten om, net als Iran, de oliebronnen te nationaliseren. In het leger begon het te gisten: vooral de jongere officieren waren nog steeds verontwaardigd over de nederlaag tegen Israël.
In 1953 trad Abd al-Ilah, de regent, terug te gunste van de nieuwe koning Faisal II. Op de achtergrond bleef de ex-regent als "kroonprins" en adviseur van de onervaren koning een dominante rol spelen. Verschillende regeringen wisselden elkaar af, pogingen het land verder te hervormen stuitten op verzet van conservatieven en landeigenaren. In toenemende mate werd ook olie een factor van betekenis. In 1952 werd afgesproken dat de Iraakse staat 50 procent van de winst van de Iraakse Aardolie Maatschappij (IPC) mocht opstrijken. De productie ging sprongsgewijs omhoog. In 1955 sloten Irak, Turkije en Engeland het zogenaamde Pact van Bagdad, dat zich onder meer keerde tegen de Sovjet-Unie. Engeland gaf de twee luchtmachtbases die het nog bezat aan Irak terug, maar zegde toe Irak in geval van gewapende aanval te hulp te zullen schieten.
Militairen aan de macht
1958: staatsgreep
De pro-Britse oriëntatie van Nuri al-Said wekte irritatie op bij jongere nationalistische officieren in het leger. Zij vonden steun bij de groeiende linkse oppositie. Nuri was ook tegen pan-Arabische ambities van hen die geloofden dat soennitische Arabieren over de grenzen heen één natie vormden. De Egyptische president Nasser was hun grote voorbeeld.
De door Nasser geprovoceerde Suezcrisis van 1956 versterkte deze pan-Arabische gevoelens nog. De Arabische "natie" voelde zich diep vernederd nadat Engeland en Frankrijk, bijgestaan door nota bene Israël, Nasser op de knieën dwongen. In de grote steden kwam het tot massale demonstraties en Nuri haastte zich solidair te verklaren met de rest van de Arabische wereld. Maar hij had z'n langste tijd gehad. De oppositie bundelde zich in 1957 in het "Verenigde Nationaal Front". Daarin zat een nieuwe politieke groepering die zich Baath Partij noemde. In het leger hadden de dissidente jonge officieren zich gebundeld in de beweging van "Vrije Officieren". Met steun van de oppositie pleegden die in 1958 een militaire staatsgreep. De koning, de ex-regent en Nuri werden doodgeschoten. De monarchie werd afgeschaft en de republiek werd uitgeroepen. Waren de Britten, net als in 1941, nog in de positie geweest militair in te grijpen, dan zou Irak voor veel onheil zijn behoed. Zo'n ingrijpen zou overigens toch zijn afgedaan als westers "kolonialisme" en "imperialisme". Na 1958 werd Irak een totalitaire staat waar via men alleen militaire coups president kon worden. Het Bagdad Pact werd al snel na de coup van 1958 door Irak opgezegd.
1958-1963: generaal Qasim
Na de coup van 1958 werd de sterke man in Irak generaal Abd al-Karim Qasim, die president werd.
Generaal Kasim / Abdul Salam Arif
De tweede sterke man was kolonel Abd al-Salam Arif, die premier werd. Al spoedig kwam het tussen Qasim en Arif tot een breuk. Arif was een typische pan-Arabist en een bewonderaar van de Egyptische president Nasser. Qasim moest daar niets van hebben. Verder speelde persoonlijke rivaliteit tussen beiden een rol. Ook waren degenen die Qasim in het zadel hadden geholpen niet te spreken over diens toenadering tot de communistische partij. Het conflict werd vooralsnog beslist ten gunste Qasim die Arif in de gevangenis liet zetten. Qasim botste ook met de Baath partij. Deze had in 1959 geprobeerd een aanslag op Qasim te plegen. Bij het complot was ook de toen nog geheel onbekende 22-jarige Saddam Hoessein nauw betrokken. Na de mislukte aanslag dook hij een tijdje in Syrië en Egypte onder. De Baathpartij ging daarop ondergronds. Een ander probleem voor Qasim was de opstand van de Koerden in het noorden die de militaire machthebbers maar niet konden neerslaan.
Onder Qasim maakte Irak in 1961 ook aanspraak op het zojuist onafhankelijk geworden Koeweit. De Irakezen betoogden dat Koeweit in de Ottomaanse tijd een district was geweest van de provincie Basra. De Britten stuurden direct troepen naar Koeweit om de soevereiniteit van de nieuwe staat te garanderen, later werden die troepen vervangen door troepen van de Arabische Liga.
Arif werd in 1962 vrijgelaten. Hij ging al spoedig tegen zijn belangrijkste rivaal complotteren. In het leger had zich een kern van de Baathpartij gevormd waarin generaal Ahmad Hassan-al-Bakr een leidende rol speelde. Al-Bakr was een oom van Saddam Hoessein.
1963-1968: de gebroeders Arif
In 1963 kwam het tot een staatsgreep waarbij Qasim werd gedood.
Arif werd president, al-Bakr werd premier. Er werd een nieuwe elite-eenheid gevormd die de machthebbers in het vervolg tegen staatsgrepen moest beschermen: de Nationale Garde. Arif was een bewonderaar van Nasser en diens pan-Arabische idealen. Hij experimenteerde ook een tijdje met het socialisme door diverse nationalisaties door te voeren die echter niet leidden tot meer welvaart. Arif werd in zijn streven gehinderd door de opstandige Koerden in het noorden en de onrustige Sjiïeten in het zuiden die geen enkele affiniteit met de dominante soennitische Arabische minderheid - laat staan met pan-Arabische eenheid - en met het "socialisme" hadden. Ook de Baathpartij was intern nogal verdeeld. Met de benoeming van een burgerpremier (de bekwame technocraat Abd al-Rahman al-Bazzaz) in 1965 probeerde Arif het tij te keren. Hij kwam in 1966 plotseling om bij een helikopter ongeluk waarna hij werd opgevolgd door zijn broer Abd al-Rahman Arif. Deze had niet gezag en de invloed van zijn omgekomen broer. Premier al-Bazzaz haalde zich het ongenoegen van het leger op de hals en moest aftreden. In de oppositionele Baathpartij hadden Hassan al-Bakr en Saddam Hoessein de macht steeds meer naar zich toegetrokken. Saddam had in de partij een geheim veiligheidsapparaat opgezet. In 1964 werd Saddam na een mislukte poging tot een staatsgreep gevangengezet. In de gevangenis werd hij opvallend goed behandeld. Na twee jaar wist hij te ontsnappen waarna hij zich wederom toelegde op de vorming van conspiratieve cellen. De jonge Saddam had overigens geen militaire achtergrond.. Zijn oom al-Bakr slaagde er met andere vertrouwelingen uit de Baathpartij in Atif in 1968 af te zetten.
1968-1979: rijzende ster van Saddam Hoessein
Al-Bakr werd president.
Hij was ook secretaris-generaal van de Baathpartij en voorzitter van de Revolutionaire Commando Raad - het machtigste orgaan in Irak. Al-Bakr had dus alle touwtjes in handen. Saddam Hoessein werd een van zijn belangrijkste vertrouwelingen. Hij was een specialist in het ontdekken van "samenzweringen" en het organiseren van zuiveringen. In 1969 werd Saddam Hoessein benoemd tot vice-voorzitter van de Revolutionaire Commando Raad. Geleidelijk trok hij steeds meer macht naar zich toe. Na 1975 was hij de feitelijke machthebber in Irak, al bleef al-Bakr nog vier jaar president. De banden met de Sovjet-Unie werden aangehaald. Na een bezoek van Saddam aan Moskou in januari 1972 sloot Irak met de Sovjet-Unie een Vriendschaps- en Samenwerkingsverdrag. Tegelijk werd de communistische partij (ICP) steeds meer onderdrukt - tot ongenoegen van de Russen.
In het conflict met Israël presenteerde Irak zich steeds meer als de kampioen van de Arabische zaak al was de Iraakse bijdrage aan de oorlogen van 1967 en 1973 uiterst gering. De oorlog tegen de Koerden in het noorden ging intussen onverminderd door.
Mustafa Barzani
De Koerdische leider Mustafa Barzani werd gesteund door de Shah van Iran. Iran en Irak maakten tegengestelde aanspraken op Shatt al-Arab, de smalle waterweg die de Iraakse havenstad Basra met de Perzische Golf verbindt. In 1975 bereikten beide landen overeenstemming over het geschil en beëindigde Iran abrupt zijn steun aan de Koerden in Noord-Irak. In de gelederen van de Koerden kwam het tot een splitsing toen Jalal Talabani zijn Volksunie van Koerdistan (PUK) oprichtte. Barzani stierf in 1979 in ballingschap. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Masoud Barzani.
Saddam en al-Bakr hadden het ook toenemende problemen met de onrustige sjiïetsche bevolking in het zuiden. De invloedrijke Iraanse Ajatollah Ruhollah Khomeini had zijn toevlucht in Irak gezocht, maar in oktober 1978 gaf Irak toe aan Iraanse druk om hem het land uit te zetten.
Ayatollah Khomeini
De ayatollah vertrok daarop naar Parijs waar hij de Iraanse revolutie voorbereidde. Begin 1979 werd de sjah van Iran van de troon gestoten waarop Khomeini in triomf naar Iran terugkeerde - tot ongenoegen van Saddam Hoessein en al-Bakr die de sjiïtische fundamentalisten bepaald geen warm hard toedroegen.
Het tijdperk Saddam Hoessein
Saddam Hoessein: een kopie van Stalin
In juli 1979 trad al-Bakr af. Hij werd onmiddellijk opgevolgd door Saddam Hoessein. Saddam was in 1937 geboren in Tikrit. Hij was van eenvoudige boerenafkomst en behoorde ook niet tot de elitaire officiersklasse in het leger al pretendeerde hij later wel een militair genie te zijn. In de schaduw van machtige beschermers uit de Baathpartij was hij groot geworden. In die opzichten gelijkt hij op de vroegere Russische dictator Stalin voor wie hij een duidelijke bewondering heeft. Zo zou hij in zijn jonge jaren eens tegen vrienden gezegd hebben: "Wacht tot ik aan de macht kom, dan zal ik Irak besturen zoals Stalin Rusland bestuurd heeft." Daarnaast is hij een openlijke antisemiet die zich door Hitlers Mein Kampf had laten inspireren. Hij is ook een groot bewonderaar van de Palestijnse sjeik Haj Amin al-Hoesseini die in de Tweede Wereldoorlog de Arabieren had opgeroepen om de kant van Nazi-Duitsland te kiezen. Zijn oom Adnan Khairallah, die de jonge Saddam opvoedde, steunde de pro-Duitse coup van 1941 volledig. Later gaf Saddam financiële steun aan Palestijse zelfmoordterroristen die zoveel mogelijk Joden willen ombrengen. Saddam is net zo meedogenloos als Stalin en Hitler. Ook rond Saddam ontwikkelde zich een persoonscultus. Zijn regime kenmerkte zich al direct door brute terreur en intimidatie. Het begon met een bloedige zuivering onder vermeende tegenstanders in de Baathpartij. Tijdens een cruciale partijbijeenkomst in 1979 rookte Saddam rustig een sigaar terwijl de ene na de andere vooraanstaande partijman na een "bekentenis" ter dood werd veroordeeld. Af en toe liet Saddam een traan - zogenaamd uit droefheid dat sommigen van zijn beste vrienden tot de "verraderskliek" behoorden. Hij liet de hele bijeenkomst op film vastleggen en gaf opdracht de video aan alle partijleden te sturen. Stalin had zich in schijnprocessen op soortgelijke van hoge partijbonzen ontdaan. Die processen werden in de Russische media breed uitgemeten.
Meer nog dan zijn voorgangers bediende Saddam Hoessein zich van clan- en familiebanden, het verlenen van gunsten aan vrienden en het wegzuiveren van tegenstanders. Zijn eigen al-Majid-clan werd sterk bevoordeeld. Naar buiten probeerde Saddam soms een democratische schijn op te houden. Zo werd er in 1980 een Nationale Assemblee ingesteld - die in feite niets te vertellen had.
1980-1988: Problemen met de sjiïeten en de oorlog met Iran
In het Noorden en Zuiden begonnen afscheidingsbewegingen zich weer te roeren. In april 1980 mislukte een aanslag op de Iraakse vice-premier Tariq Aziz, een vertrouweling van Saddam.
Een sjiïetische groepering bleek erachter te zitten. Het regime nam wraak en liet de belangrijkste sjiïetische leider ayatollah Baqir al-Sadar ter dood brengen. Nog niet eerder was in Irak zo'n invloedrijke geestelijke vermoord. In het sjiïetische Iran werd met ontzetting op de executie gereageerd. Saddam op zijn beurt was ervan overtuigd dat Iran militair ernstig verzwakt was, nadat de nieuwe Iraanse machthebbers alle banden met de Verenigde Staten hadden verbroken. Plotseling ging Saddam weer aanspraak maken op eilandjes in de Perzische Golf die Iran in 1971 geannexeerd had. Ook zegde hij het verdrag van 1975 waarin de kwestie van Shatt al-Arab was geregeld op.
In een snelle Blitzkrieg hoopte Saddam de nieuwe en onervaren machthebbers in Iran op de knieën te kunnen dwingen. Maar hij had het fanatieke doorzettingsvermogen van vooral Khomeini ernstig onderschat. Khomeini riep de heilige oorlog uit, het deerde hem niet hoeveel slachtoffers er vielen - zelfs kinderen werden massaal naar het front gestuurd en in groten getale door Iraakse mitrailleurs neergemaaid. In 1982 zette Iran een krachtig tegenoffensief in. Een Iraaks voorstel tot een staakt-het-vuren werd door Khomeini met hoongelach begroet. Irak kreeg veel steun van de Arabische wereld en het Westen. De Amerikanen verstrekten Irak zelfs satellietgegevens over Iraanse troepenposities. Tijdens de oorlog tegen Iran probeerde Saddam Hoessein zich intensief met de oorlogvoering in te laten, maar zijn generaals hadden al snel door dat hij geen briljant strateeg was. Ze dwongen hem de beslissingen over de oorlogvoering grotendeels aan hen over te laten (na de oorlog werd een deel van de legerleiding weer weggezuiverd, ook daarin volgde hij het voorbeeld van Stalin).
In loop van de oorlog zou het tij dan ook ten gunste van Irak keren. Dat kwam mede door de steeds massalere inzet van chemische wapens (na 1984) op het slagveld - dit was waarschijnlijk een idee van Saddam Hossein zelf geweest. Protesten vanuit het Westen tegen de inzet van deze verboden wapens klonken er nauwelijks. De Amerikanen hadden feitelijk de zijde van Irak gekozen. In 1986 bezette Iran het strategisch gelegen schiereiland al-Faw - een zware klap voor Saddam Hoessein. Na een felle en lange strijd kon het schiereiland in 1988 worden heroverd. Toen begon Irak weer overwicht te krijgen in de oorlog en accepteerde Iran een door de VN voorgesteld staakt-het-vuren. In zijn grootheidswaan riep Saddam het staakt-het-vuren meteen tot een klinkende overwinning uit. Intussen had hij zijn chemische wapens ook ingezet tegen de Koerden. Bij een gifgasaanval op het Koerdische stadje Halabja in maart 1988 kwamen 4000 onschuldige burgers om.
Chemische wapens werden ook elders in Noord-Irak ingezet. Het Koerdische verzet werd grotendeels gebroken, voorlopig althans.
De invasie van Koeweit, de Golfoorlog en de wapeninspecties
De Koeweitcrisis en de Golfoorlog (1990/1991)
De kostbare oorlog met Iran had Irak aan de rand van de financiële afgrond gebracht. Het land kon de enorme schulden niet meer opbrengen. Saddam wierp al spoedig een begerige blik op het rijke oliestaatje Koeweit dat halsstarrig weigerde het enorme bedrag dat het aan Irak geleend had kwijt te schelden. Gaat het niet goedschiks, dan maar kwaadschiks moet Saddam gedacht hebben. Op 2 augustus 1990 viel zijn leger Koeweit binnen. Vier weken later werd het oliestaatje als negentiende provincie van Irak formeel geannexeerd. Maar Saddam had zijn tegenstanders opnieuw onderschat. Hij had nooit verwacht dat de Amerikanen met succes de wereldopinie (inclusief de Arabische wereld) zouden mobiliseren en een heel leger op de been zouden brengen om Koeweit te bevrijden. President Bush slaagde erin een coalitie van westerse en Arabische landen tegen Irak te vormen.
George Bush sr
In november 1991 nam de Veiligheidsraad een resolutie aan waarin van Irak onvoorwaardelijke terugtrekking werd geëist. Als dat niet gebeurde zou geweld worden gebruikt. Saddam Hoessein zette de hakken in het zand en trotseerde de wereldopinie. Op 16 januari 1991 begon een wekenlang bombardement op Iraakse stellingen, gevolgd door een grondoffensief. Saddam probeerde wraak te nemen door scudraketten op Israël en Saoedi-Arabië af te vuren. De Iraakse soldaten, deels al murw gebeukt door de bombardementen, waren geen partij voor de uiterst moderne Amerikaanse tanks.
Uit wraak stak Saddam de oliebronnen van Koeweit in brand - een milieuramp van ongekende omvang voltrok zich.
Nadat Saddams leger Koeweit in paniek en met zware verliezen verlaten had stond de Amerikaanse bevelhebber generaal Norman Schwarzkopf voor de keus: wel of niet doormarcheren naar Bagdad. De weg naar Bagdad lag vrijwel open. Het besluit viel dat niet te doen. Eind februari werd een wapenstilstand getekend.
In maart 1991 riep de Amerikaanse president Bush de Iraakse bevolking op tegen Saddam Hoessein in opstand te komen. Toen de Koerden en de sjiïeten aan die oproep daadwerkelijk gehoor gaven, bleef Amerikaanse hulp uit. Saddam sloeg de opstand met zijn nog geheel intacte Republikeinse Garde keihard neer. Twee miljoen Koerden vluchtten naar Turkije en Iran. Na een Veiligheidsraadresolutie stelden Amerikanen en Britten daarop in het noorden een veiligheidszone in waar de Iraakse luchtmacht niet mocht opereren. Saddam Hoessein trok zijn legers terug.
Sancties, wapeninspecties en misleiding (1991-2002)
De Veiligheidsdraad had Irak in 1991 een aantal sancties en verplichtingen opgelegd. Eén van de verplichtingen was dat Irak VN-inspecteurs van "Unscom" moest toelaten die Saddams chemische wapenarsenaal en de scuds moesten ontmantelen. Die inspecteurs ontdekten dat Irak over veel grotere voorraden chemische wapens beschikte dan eerder was aangenomen. Ook kwamen ze erachter dat hij op het punt had gestaan een kernbom te ontwikkelen. Tenslotte kwamen ze erachter dat Irak ook over biologische wapens als antrax (miltvuur) beschikte. Dr. A.J.J. ("Koos") Ooms, het Nederlandse lid van Unscom, zei in een interview met NRC Handelsblad dat Irak ook lange afstandsraketten had die met biologische wapens waren geladen. "We hebben zwart-op-wit dat bij de Golfoorlog het bevel al werd gegeven om die raketten op Israël af te vuren, zodra Bagdad met een kernwapen werd aangevallen. Ze waren ook bezig met 2000 km-raketten die Europa konden bereiken. Die moesten van biologische of kernwapens worden voorzien."
Bij hun werk werden de inspecteurs voortdurend dwarsgezeten. Alles werd uit de kast gehaald om hen om de tuin te leiden en te intimideren. Tariq Aziz, Saddams belangrijkste propagandakanon, ontkende bijvoorbeeld nadrukkelijk dat Irak biologische wapens had, tot de inspecteurs erachter kwamen dat er weer eens gelogen was. Saddams schoonzoon Kamil Hoessein was in 1995 naar Jordanië gevlucht waar hij tal van details over geheime Iraakse wapenprogramma's onthulde. Hij was zo onverstandig naar Irak terug te keren waar hij en een groot deel van zijn familie direct vermoord werden.
In 1998 hadden Amerikanen en Britten er genoeg van. Vier dagen lang werd Irak gebombardeerd ("Operatie Desert Fox"). Unscom mocht daarop van Saddam niet meer terugkomen. Frankrijk en Rusland (beide permanent lid van de Veiligheidsraad) keerden zich nadrukkelijk tegen de Amerikaanse aanpak. Op het propagandafront was Saddam heel actief. Het Iraakse bewind liet westerse journalisten en parlementariërs - ook enkele Nederlandse - naar Bagdad komen waar ze met eigen ogen konden zien hoe de arme Iraakse bevolking te lijden had onder de sancties. Dat de VN een olie voor voedselprogramma had ingesteld en dat de kliek rond Saddam in weelde baadde, werd natuurlijk verzwegen. In augustus 2002 werd een groep journalisten rondgeleid in een fabriek waar volgens Amerikanen en Britten chemische wapens werden gemaakt. Ze kregen maar een klein deel van het immense complex te zien.
Tussen 1998 en 2002 wist Saddam op behendige wijze de verdeeldheid in de Veiligheidsraad uit te buiten. Maar in 2001 werd de Republikein George Bush, zoon van de door Saddam diep verachte oud-president George Bush, president. De nieuwe regering in Washington stond een veel hardere aanpak van Irak voor. De aanslagen van 11 september 2001 door terroristen van bin Ladens al-Qaedanetwerk, sterkten de Amerikaanse regering in de overtuiging dat een fluwelen aanpak bij terreurstaten als Afghanistan en Irak niet echt werkte. Het inzicht begon bij Amerikanen en Britten te dagen dat Saddam zelf weg moest wilde het probleem-Irak echt worden opgelost. Onder zware Amerikaanse en Britse druk en na wekenlange onderhandelingen nam de Veiligheidsraad in november 2002 unaniem een resolutie aan waarin Irak verplicht werd nieuwe VN-inspectieteams toe te laten.
VN-resolutie 1441
De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties neemt op 9 november, na twee maanden van onderhandelingen, unaniem Resolutie 1441 aan. Hierin krijgt de Iraakse leider Saddam Hussein "een laatste kans". Een laatste mogelijkheid om de wapeninspecteurs in zijn land toe te laten, die vast moeten stellen of Irak verboden wapens heeft ontwikkeld, en zo ja, welke. Het niet nakomen van de afspraken heeft voor Irak "ernstige gevolgen", zo staat in de resolutie.
De resolutie is een overwinning voor de Amerikaanse president Bush. Al maanden dreigt hij Irak aan te vallen, al dan niet ondersteund door een mandaat van de Verenigde Naties. De permanente leden van de VN-veiligheidsraad China, Frankrijk en Rusland zijn echter niet overtuigd van de noodzaak van een militaire aanval op Irak.
Bush bindt daarop wat in en gooit het over de diplomatieke, multilaterale boeg. Hij past zijn ontwerpresolutie keer op keer aan, tot eerst China en later ook Frankrijk en Rusland de tekst aanvaardbaar vinden. Dat is opmerkelijk, omdat hij zich sinds zijn aantreden, met uitzondering van een korte periode na 11 september 2001, nauwelijks iets gelegen laat liggen aan de mening van andere landen. Volgens waarnemers zijn de Verenigde Staten er op dat moment al van overtuigd dat uiteindelijk zal blijken dat Irak de resolutie schendt. Bush gaat er vanuit dat hij dan met volledige internationale steun militair kan ingrijpen.
De belangrijkste punten uit VN-resolutie 1441:
- Irak moet uiterlijk op 15 november bevestigen dat het volledig gehoor geeft aan de bepalingen uit de resolutie.
- Irak moet uiterlijk 8 december alle programma's, materialen en plaatsen bekend maken voor de vervaardiging en ontwikkeling van chemische, biologische en nucleaire wapens.
- Uiterlijk op 23 december moeten de wapeninspecteurs hun werk beginnen. Zestig dagen daarna moeten zij aan de Veiligheidsraad rapporteren.
- De inspecteurs moeten overal toegang krijgen, ook tot Saddam Husseins presidentiële paleizen.
- De inspecteurs mogen iedereen in Irak interviewen zonder dat vertegenwoordigers van de regering daarbij aanwezig zijn.
- Elke verstoring van de inspecties door Irak moeten de wapeninspecteurs direct aan de Veiligheidsraad rapporteren, evenals elk teken dat Irak niet meewerkt aan de verplichting om te ontwapenen.
Enkele geografische gegevens van Irak
Geografie
Irak ligt op het Arabisch schiereiland en deelt grenzen met Iran (1458 km), Jordanië (181 km), Koeweit (240 km), Saudi-Arabië (814 km), Syrië (605 km) en Turkije (352 km). De kustlijn, aan de Perzische Golf, is slechts 58 kilometer lang. Landschappelijk bestaat Irak voornamelijk uit laagland, het tweestromenland langs de twee grote rivieren de Tigris en de Eufraat. In het noordoosten is het bergachtig en in het droge westen ligt de woestijn.
Het woestijnklimaat brengt droge, zeer hete zomers en aangenaam milde winters met zich mee. In oppervlakte is Irak met 437.072 vierkante kilometer tien keer zo groot als Nederland, net groter dan Duitsland en net kleiner dan Frankrijk. Door de barre klimatologische omstandigheden is maar dertien procent van het land is in cultuur gebracht. De belangrijkste steden zijn de hoofdstad Bagdad (vijf miljoen inwoners), Basra in het zuiden en Mosul en Kirkuk in het noorden.
Bevolking
Irak telt ruim 24 miljoen inwoners. De gemiddelde Irakees heeft een levensverwachting van 66,3 jaar, de vrouwen worden ruim twee jaar ouder (Nederland: mannen 75,7 vrouwen 81,7) Het geboortecijfer is 34,2 (Nederland: 11,6). Bijna tachtig procent van de bevolking is Arabier. De Koerden, die in het noorden wonen, maken vijftien procent van de bevolking uit. Verder zijn er nog kleine Armeense, Perzische en Turkse minderheden.
Bijna de gehele bevolking (97 procent) is moslim. Daarvan hangt tweederde de shi'itische geloofsrichting aan en eenderde de soennitische. Drie procent is christen, vice-premier Tareq Aziz is één van hen. In Bagdad is nog een kleine joodse gemeenschap. De officiële taal is Arabisch. Verder wordt in Irak Koerdisch, Assyrisch en Armeens gesproken. Van de volwassen bevolking kan 58 procent lezen en schijven. Het analfabetisme komt bij vrouwen veel vaker voor dan bij mannen.
Bestuur
Saddam Hussein is zowel president als premier en opperbevelhebber van de republiek Irak (officieel: Joemhoeria Al Irak). Alle Irakezen van achttien jaar en ouder kiezen eens in de vier jaar een parlement dat louter bestaat uit leden van de Baath-partij of mensen die "de beginselen van de Baath-partij zijn toegedaan". De werkelijke macht is in handen van de achtkoppige Revolutionaire Commando Raad, waarvan Saddam de allesbepalende voorzitter is.
Irak is administratief verdeeld in achttien provincies, met aan het hoofd een gouverneur. De hoofdstad Bagdad heeft een aparte status.
Economie
Olie is de kurk waar de Irakese economie op drijft. Of beter gezegd: op dreef. De na de Golfoorlog ingestelde VN-sancties hebben de olieproductie goeddeels lamgelegd. Sinds de VN-sancties mag Irak alleen olie exporteren in ruil voor humanitaire hulpgoederen. Tot de sancties was Irak na Saudi-Arabië de grootste olieproducent ter wereld. Los van het olie-voor-voedsel-programma exporteert Irak, naar algemeen wordt aangenomen, illegaal olie. De prijs voor zo'n smokkelvat ligt beduidend lager dan die op de wereldmarkt.
De afgelopen decennia heeft de landbouw aan belang gewonnen. De voornaamste exportproducten zijn dadels en graan. Toch is dit niet meer dan een druppel op een gloeiende plaat. De economie verkeert door de sancties in deplorabele toestand. De inflatie is opgelopen tot boven de zestig procent en de buitenlandse schuld is opgelopen tot zestig miljard dollar. De dinar is buiten Irak hoegenaamd niets waard. Op de zwarte markt wordt voor één Amerikaanse dollar 2000 dinars neergeteld. De officiële door de regering vastgestelde wisselkoers is drie dinar voor een dollar. Het gemiddelde jaarinkomen per hoofd van de bevolking is 2500 dollar.
:terrorist
Coolassprov MC
17-08-07, 07:09
Geplaatst door AdamRon
De invasie van Koeweit, de Golfoorlog en de wapeninspecties
De Koeweitcrisis en de Golfoorlog (1990/1991)
De kostbare oorlog met Iran had Irak aan de rand van de financiële afgrond gebracht. Het land kon de enorme schulden niet meer opbrengen. Saddam wierp al spoedig een begerige blik op het rijke oliestaatje Koeweit dat halsstarrig weigerde het enorme bedrag dat het aan Irak geleend had kwijt te schelden. Gaat het niet goedschiks, dan maar kwaadschiks moet Saddam gedacht hebben. Op 2 augustus 1990 viel zijn leger Koeweit binnen. Vier weken later werd het oliestaatje als negentiende provincie van Irak formeel geannexeerd. Maar Saddam had zijn tegenstanders opnieuw onderschat. Hij had nooit verwacht dat de Amerikanen met succes de wereldopinie (inclusief de Arabische wereld) zouden mobiliseren en een heel leger op de been zouden brengen om Koeweit te bevrijden. President Bush slaagde erin een coalitie van westerse en Arabische landen tegen Irak te vormen.
George Bush sr
In november 1991 nam de Veiligheidsraad een resolutie aan waarin van Irak onvoorwaardelijke terugtrekking werd geëist. Als dat niet gebeurde zou geweld worden gebruikt. Saddam Hoessein zette de hakken in het zand en trotseerde de wereldopinie. Op 16 januari 1991 begon een wekenlang bombardement op Iraakse stellingen, gevolgd door een grondoffensief. Saddam probeerde wraak te nemen door scudraketten op Israël en Saoedi-Arabië af te vuren. De Iraakse soldaten, deels al murw gebeukt door de bombardementen, waren geen partij voor de uiterst moderne Amerikaanse tanks.
Uit wraak stak Saddam de oliebronnen van Koeweit in brand - een milieuramp van ongekende omvang voltrok zich.
Nadat Saddams leger Koeweit in paniek en met zware verliezen verlaten had stond de Amerikaanse bevelhebber generaal Norman Schwarzkopf voor de keus: wel of niet doormarcheren naar Bagdad. De weg naar Bagdad lag vrijwel open. Het besluit viel dat niet te doen. Eind februari werd een wapenstilstand getekend.
In maart 1991 riep de Amerikaanse president Bush de Iraakse bevolking op tegen Saddam Hoessein in opstand te komen. Toen de Koerden en de sjiïeten aan die oproep daadwerkelijk gehoor gaven, bleef Amerikaanse hulp uit. Saddam sloeg de opstand met zijn nog geheel intacte Republikeinse Garde keihard neer. Twee miljoen Koerden vluchtten naar Turkije en Iran. Na een Veiligheidsraadresolutie stelden Amerikanen en Britten daarop in het noorden een veiligheidszone in waar de Iraakse luchtmacht niet mocht opereren. Saddam Hoessein trok zijn legers terug.
Sancties, wapeninspecties en misleiding (1991-2002)
De Veiligheidsdraad had Irak in 1991 een aantal sancties en verplichtingen opgelegd. Eén van de verplichtingen was dat Irak VN-inspecteurs van "Unscom" moest toelaten die Saddams chemische wapenarsenaal en de scuds moesten ontmantelen. Die inspecteurs ontdekten dat Irak over veel grotere voorraden chemische wapens beschikte dan eerder was aangenomen. Ook kwamen ze erachter dat hij op het punt had gestaan een kernbom te ontwikkelen. Tenslotte kwamen ze erachter dat Irak ook over biologische wapens als antrax (miltvuur) beschikte. Dr. A.J.J. ("Koos") Ooms, het Nederlandse lid van Unscom, zei in een interview met NRC Handelsblad dat Irak ook lange afstandsraketten had die met biologische wapens waren geladen. "We hebben zwart-op-wit dat bij de Golfoorlog het bevel al werd gegeven om die raketten op Israël af te vuren, zodra Bagdad met een kernwapen werd aangevallen. Ze waren ook bezig met 2000 km-raketten die Europa konden bereiken. Die moesten van biologische of kernwapens worden voorzien."
Bij hun werk werden de inspecteurs voortdurend dwarsgezeten. Alles werd uit de kast gehaald om hen om de tuin te leiden en te intimideren. Tariq Aziz, Saddams belangrijkste propagandakanon, ontkende bijvoorbeeld nadrukkelijk dat Irak biologische wapens had, tot de inspecteurs erachter kwamen dat er weer eens gelogen was. Saddams schoonzoon Kamil Hoessein was in 1995 naar Jordanië gevlucht waar hij tal van details over geheime Iraakse wapenprogramma's onthulde. Hij was zo onverstandig naar Irak terug te keren waar hij en een groot deel van zijn familie direct vermoord werden.
In 1998 hadden Amerikanen en Britten er genoeg van. Vier dagen lang werd Irak gebombardeerd ("Operatie Desert Fox"). Unscom mocht daarop van Saddam niet meer terugkomen. Frankrijk en Rusland (beide permanent lid van de Veiligheidsraad) keerden zich nadrukkelijk tegen de Amerikaanse aanpak. Op het propagandafront was Saddam heel actief. Het Iraakse bewind liet westerse journalisten en parlementariërs - ook enkele Nederlandse - naar Bagdad komen waar ze met eigen ogen konden zien hoe de arme Iraakse bevolking te lijden had onder de sancties. Dat de VN een olie voor voedselprogramma had ingesteld en dat de kliek rond Saddam in weelde baadde, werd natuurlijk verzwegen. In augustus 2002 werd een groep journalisten rondgeleid in een fabriek waar volgens Amerikanen en Britten chemische wapens werden gemaakt. Ze kregen maar een klein deel van het immense complex te zien.
Tussen 1998 en 2002 wist Saddam op behendige wijze de verdeeldheid in de Veiligheidsraad uit te buiten. Maar in 2001 werd de Republikein George Bush, zoon van de door Saddam diep verachte oud-president George Bush, president. De nieuwe regering in Washington stond een veel hardere aanpak van Irak voor. De aanslagen van 11 september 2001 door terroristen van bin Ladens al-Qaedanetwerk, sterkten de Amerikaanse regering in de overtuiging dat een fluwelen aanpak bij terreurstaten als Afghanistan en Irak niet echt werkte. Het inzicht begon bij Amerikanen en Britten te dagen dat Saddam zelf weg moest wilde het probleem-Irak echt worden opgelost. Onder zware Amerikaanse en Britse druk en na wekenlange onderhandelingen nam de Veiligheidsraad in november 2002 unaniem een resolutie aan waarin Irak verplicht werd nieuwe VN-inspectieteams toe te laten.
VN-resolutie 1441
De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties neemt op 9 november, na twee maanden van onderhandelingen, unaniem Resolutie 1441 aan. Hierin krijgt de Iraakse leider Saddam Hussein "een laatste kans". Een laatste mogelijkheid om de wapeninspecteurs in zijn land toe te laten, die vast moeten stellen of Irak verboden wapens heeft ontwikkeld, en zo ja, welke. Het niet nakomen van de afspraken heeft voor Irak "ernstige gevolgen", zo staat in de resolutie.
De resolutie is een overwinning voor de Amerikaanse president Bush. Al maanden dreigt hij Irak aan te vallen, al dan niet ondersteund door een mandaat van de Verenigde Naties. De permanente leden van de VN-veiligheidsraad China, Frankrijk en Rusland zijn echter niet overtuigd van de noodzaak van een militaire aanval op Irak.
Bush bindt daarop wat in en gooit het over de diplomatieke, multilaterale boeg. Hij past zijn ontwerpresolutie keer op keer aan, tot eerst China en later ook Frankrijk en Rusland de tekst aanvaardbaar vinden. Dat is opmerkelijk, omdat hij zich sinds zijn aantreden, met uitzondering van een korte periode na 11 september 2001, nauwelijks iets gelegen laat liggen aan de mening van andere landen. Volgens waarnemers zijn de Verenigde Staten er op dat moment al van overtuigd dat uiteindelijk zal blijken dat Irak de resolutie schendt. Bush gaat er vanuit dat hij dan met volledige internationale steun militair kan ingrijpen.
De belangrijkste punten uit VN-resolutie 1441:
- Irak moet uiterlijk op 15 november bevestigen dat het volledig gehoor geeft aan de bepalingen uit de resolutie.
- Irak moet uiterlijk 8 december alle programma's, materialen en plaatsen bekend maken voor de vervaardiging en ontwikkeling van chemische, biologische en nucleaire wapens.
- Uiterlijk op 23 december moeten de wapeninspecteurs hun werk beginnen. Zestig dagen daarna moeten zij aan de Veiligheidsraad rapporteren.
- De inspecteurs moeten overal toegang krijgen, ook tot Saddam Husseins presidentiële paleizen.
- De inspecteurs mogen iedereen in Irak interviewen zonder dat vertegenwoordigers van de regering daarbij aanwezig zijn.
- Elke verstoring van de inspecties door Irak moeten de wapeninspecteurs direct aan de Veiligheidsraad rapporteren, evenals elk teken dat Irak niet meewerkt aan de verplichting om te ontwapenen.
Enkele geografische gegevens van Irak
Geografie
Irak ligt op het Arabisch schiereiland en deelt grenzen met Iran (1458 km), Jordanië (181 km), Koeweit (240 km), Saudi-Arabië (814 km), Syrië (605 km) en Turkije (352 km). De kustlijn, aan de Perzische Golf, is slechts 58 kilometer lang. Landschappelijk bestaat Irak voornamelijk uit laagland, het tweestromenland langs de twee grote rivieren de Tigris en de Eufraat. In het noordoosten is het bergachtig en in het droge westen ligt de woestijn.
Het woestijnklimaat brengt droge, zeer hete zomers en aangenaam milde winters met zich mee. In oppervlakte is Irak met 437.072 vierkante kilometer tien keer zo groot als Nederland, net groter dan Duitsland en net kleiner dan Frankrijk. Door de barre klimatologische omstandigheden is maar dertien procent van het land is in cultuur gebracht. De belangrijkste steden zijn de hoofdstad Bagdad (vijf miljoen inwoners), Basra in het zuiden en Mosul en Kirkuk in het noorden.
Bevolking
Irak telt ruim 24 miljoen inwoners. De gemiddelde Irakees heeft een levensverwachting van 66,3 jaar, de vrouwen worden ruim twee jaar ouder (Nederland: mannen 75,7 vrouwen 81,7) Het geboortecijfer is 34,2 (Nederland: 11,6). Bijna tachtig procent van de bevolking is Arabier. De Koerden, die in het noorden wonen, maken vijftien procent van de bevolking uit. Verder zijn er nog kleine Armeense, Perzische en Turkse minderheden.
Bijna de gehele bevolking (97 procent) is moslim. Daarvan hangt tweederde de shi'itische geloofsrichting aan en eenderde de soennitische. Drie procent is christen, vice-premier Tareq Aziz is één van hen. In Bagdad is nog een kleine joodse gemeenschap. De officiële taal is Arabisch. Verder wordt in Irak Koerdisch, Assyrisch en Armeens gesproken. Van de volwassen bevolking kan 58 procent lezen en schijven. Het analfabetisme komt bij vrouwen veel vaker voor dan bij mannen.
Bestuur
Saddam Hussein is zowel president als premier en opperbevelhebber van de republiek Irak (officieel: Joemhoeria Al Irak). Alle Irakezen van achttien jaar en ouder kiezen eens in de vier jaar een parlement dat louter bestaat uit leden van de Baath-partij of mensen die "de beginselen van de Baath-partij zijn toegedaan". De werkelijke macht is in handen van de achtkoppige Revolutionaire Commando Raad, waarvan Saddam de allesbepalende voorzitter is.
Irak is administratief verdeeld in achttien provincies, met aan het hoofd een gouverneur. De hoofdstad Bagdad heeft een aparte status.
Economie
Olie is de kurk waar de Irakese economie op drijft. Of beter gezegd: op dreef. De na de Golfoorlog ingestelde VN-sancties hebben de olieproductie goeddeels lamgelegd. Sinds de VN-sancties mag Irak alleen olie exporteren in ruil voor humanitaire hulpgoederen. Tot de sancties was Irak na Saudi-Arabië de grootste olieproducent ter wereld. Los van het olie-voor-voedsel-programma exporteert Irak, naar algemeen wordt aangenomen, illegaal olie. De prijs voor zo'n smokkelvat ligt beduidend lager dan die op de wereldmarkt.
De afgelopen decennia heeft de landbouw aan belang gewonnen. De voornaamste exportproducten zijn dadels en graan. Toch is dit niet meer dan een druppel op een gloeiende plaat. De economie verkeert door de sancties in deplorabele toestand. De inflatie is opgelopen tot boven de zestig procent en de buitenlandse schuld is opgelopen tot zestig miljard dollar. De dinar is buiten Irak hoegenaamd niets waard. Op de zwarte markt wordt voor één Amerikaanse dollar 2000 dinars neergeteld. De officiële door de regering vastgestelde wisselkoers is drie dinar voor een dollar. Het gemiddelde jaarinkomen per hoofd van de bevolking is 2500 dollar.
:terrorist
Waar haal je je leugens vandaan?
Coolassprov MC
17-08-07, 07:14
Geplaatst door AdamRon
Ok.. laat ik maar eens eens zinnige vraag aan jou stellen...
Heb je met het plaatsen van dat suggestive plaatje ook ingecalculeerd de moorden op het eigen volk door mensen (ik zou het beesten noemen) die hunzelf opblazen om zoveel mogenlijk slachtoffers te maken. ?
De VS en Israel stellen daarvoor in Palestina de Palestijnse regering verantwoordelijk voor iedere iedere dode van een terreur-actie.
Beetje hypocriet om in Irak een andere maatstaf toe te passen, no?
Coolassprov MC
17-08-07, 07:17
Geplaatst door Slinger
:maf2:
Coolassprov MC
17-08-07, 12:22
Geplaatst door Max Stirner
Gozert, ik meld je slechts de naakte feiten, namelijk:
1) Het Westen heeft zich verkeken op het aantal godsdienstwaanzinnige zelfmoordenaars in Irak (gister weer 500 doden).
http://www.maroc.nl/nieuws/forums/showthread.php?s=&threadid=227058
Geplaatst door Coolassprov MC
De VS en Israel stellen daarvoor in Palestina de Palestijnse regering verantwoordelijk voor iedere iedere dode van een terreur-actie.
Beetje hypocriet om in Irak een andere maatstaf toe te passen, no?
Wel een behoorlijk manke vergelijking. Palestijnen plegen veelal aanslag in buitenlands gebied (lees Israelisch) en gericht tegen Israelische burgers.
Iraakse terroristen plegen aanslagen tegen de Iraakse bevolking.