IbnRushd
21-08-07, 21:13
Crisis in India om nucleair akkoord met VS
Voor het eerst sinds haar aantreden in 2004 verkeert de Indiase regering in diepe crisis. De communistische partijen dreigen hun steun in te trekken als het veelbesproken nucleaire akkoord met de VS doorgaat.
Door onze correspondent Philip de Wit
New Delhi, 21 augustus. Boze volksvertegenwoordigers die met veel kabaal het parlement verlaten; het is in New Delhi bijna wekelijks aan de orde. Vrijwel niemand die daarvan opkijkt. Maar de afgelopen weken is het menens in het Indiase Lagerhuis, de Lokh Sabah. De communistische partijen dreigen met veel lawaai hun steun aan de Indiase regering te staken, uit onvrede over het nucleaire verdrag met de Verenigde Staten.
Plotseling is er een heuse crisis in New Delhi en worden er serieuze vragen gesteld. Hoe ver zullen de communisten gaan om hun zin te krijgen? Laten ze de minderheidsregering van premier Manmohan Singh ontsporen? Durven de linkse partijen het te laten aankomen op vervroegde verkiezingen (volgend jaar in plaats van in 2009)? Durven zij daarmee een eventuele terugkeer naar de macht van de door hen gehate hindoenationalistische BJP te riskeren?
Eind vorige maand zetten India en de Verenigde Staten hun handtekening onder het nucleaire samenwerkingsverdrag, waarvoor de fundamenten tijdens het bezoek van president Bush aan India in 2006 waren gelegd. Hierin is vastgelegd dat de VS civiele nucleaire techniek aan India gaan verkopen. Vervolgens openden de communisten – de linkse partijen zoals ze ook genoemd worden – een frontale aanval op de regering. Tien dagen geleden volgde een ongekend felle reactie van de doorgaans zeer bedachtzame Singh. Onomwonden daagde hij de communisten uit zijn kabinet te laten vallen als ze zo sterk tegen de overeenkomst waren. Sindsdien zijn de messen geslepen.
De Indiase communisten zeggen te vrezen dat India in de toekomst zijn oren moet laten hangen naar de VS als er belangrijke beslissingen moeten worden genomen op het vlak van buitenlands beleid. Moet New Delhi straks de Verenigde Staten volgen als zij bijvoorbeeld besluiten Iran, een land waarmee India van oudsher goede banden heeft, aan te vallen?
Voor de communistische partijen is het vooral een ideologische kwestie. Hoe kunnen zij een regering steunen die zich zo nadrukkelijk wil scharen aan de zijde van hun ideologische aartsvijand, de VS, die voor hen symbool staan voor imperialisme (Irak, Afghanistan) en kapitalisme? Hoe moeten ze dat verkopen aan hun achterban, die bestaat uit arme boeren, fabrieksarbeiders en moslims?
In New Delhi bestaan grote meningsverschillen over de interpretatie en consequenties van de zogenoemde Hyde Act (Henry J. Hyde U.S.-India Peaceful Atomic Energy Cooperation Act). De Hyde Act is de door het Amerikaanse Congres aangenomen wet, waarin de nucleaire samenwerking ligt verankerd en de condities zijn vastgelegd.
De grootste oppositiepartij, de hindoenationalistische Bharatiya Janata Partij (BJP), vreest dat India op basis van de Hyde Act geen kernwapens meer mag testen, iets wat de regering ontkent. Ook is de BJP fel tegen het openstellen van de kerninstallaties voor inspecties door het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA), een voorwaarde van de VS.
India ziet in kernenergie een van de oplossingen voor de explosief stijgende energiebehoefte van zijn snel groeiende economie. Nu is kernenergie slechts goed voor 3 procent van de energiebehoefte, op termijn moet dat percentage op zijn minst verdubbeld worden.
Voor de Indiase regering is het akkoord vooral een prestigekwestie; het land wordt uit een decennialang isolement gehaald en via een omweg erkend als kernmacht. India is altijd een buitenstaander geweest in de club van kernnaties, omdat het steevast heeft geweigerd het non-proliferatieverdrag (NPV) te tekenen. In 1998 kreeg India nog Amerikaanse sancties voor zijn kiezen (die na ‘11 september’ werden ingetrokken), omdat het onverwachts kernproeven had uitgevoerd.
Als de communisten hun steun aan de regering intrekken loopt het akkoord gevaar. De Indiase regering wordt gevormd door de zogeheten United Progressive Alliance (UPA), een coalitie van Singhs Congrespartij en negen regionale partijen. Dankzij de gedoogsteun van de communisten hebben zij een meerderheid in het parlement.
Een van de scenario’s is dat de communisten hun vertrouwen niet opzeggen, maar wel dit akkoord afkeuren. De UPA zou dan kunnen doorregeren, maar voortdurend afhankelijk zijn van gelegenheidscoalities in het parlement. De vraag is of zo’n zwakke regering een dermate belangrijke deal kan doordrukken zonder overtuigende politieke steun.
Een andere optie is dat de linkse partijen hun vertrouwen in de regering opzeggen. Maar daarmee roepen zij nieuwe verkiezingen over zich af. En dan kunnen zij hun huidige cruciale rol op regeringsniveau volledig kwijtraken.
Vervroegde verkiezingen zouden waarschijnlijk het einde van de overeenkomst betekenen en de relatie met Amerika schaden. Bush ziet in India een strategische partner en is ver gegaan voor de deal. Het afblazen van het akkoord zou voor de opkomende grootmacht een enorme diplomatieke afgang betekenen. Welk land zal daarna nog met vol vertrouwen belangrijke verdragen met India durven te sluiten?
nrc.nl
Voor het eerst sinds haar aantreden in 2004 verkeert de Indiase regering in diepe crisis. De communistische partijen dreigen hun steun in te trekken als het veelbesproken nucleaire akkoord met de VS doorgaat.
Door onze correspondent Philip de Wit
New Delhi, 21 augustus. Boze volksvertegenwoordigers die met veel kabaal het parlement verlaten; het is in New Delhi bijna wekelijks aan de orde. Vrijwel niemand die daarvan opkijkt. Maar de afgelopen weken is het menens in het Indiase Lagerhuis, de Lokh Sabah. De communistische partijen dreigen met veel lawaai hun steun aan de Indiase regering te staken, uit onvrede over het nucleaire verdrag met de Verenigde Staten.
Plotseling is er een heuse crisis in New Delhi en worden er serieuze vragen gesteld. Hoe ver zullen de communisten gaan om hun zin te krijgen? Laten ze de minderheidsregering van premier Manmohan Singh ontsporen? Durven de linkse partijen het te laten aankomen op vervroegde verkiezingen (volgend jaar in plaats van in 2009)? Durven zij daarmee een eventuele terugkeer naar de macht van de door hen gehate hindoenationalistische BJP te riskeren?
Eind vorige maand zetten India en de Verenigde Staten hun handtekening onder het nucleaire samenwerkingsverdrag, waarvoor de fundamenten tijdens het bezoek van president Bush aan India in 2006 waren gelegd. Hierin is vastgelegd dat de VS civiele nucleaire techniek aan India gaan verkopen. Vervolgens openden de communisten – de linkse partijen zoals ze ook genoemd worden – een frontale aanval op de regering. Tien dagen geleden volgde een ongekend felle reactie van de doorgaans zeer bedachtzame Singh. Onomwonden daagde hij de communisten uit zijn kabinet te laten vallen als ze zo sterk tegen de overeenkomst waren. Sindsdien zijn de messen geslepen.
De Indiase communisten zeggen te vrezen dat India in de toekomst zijn oren moet laten hangen naar de VS als er belangrijke beslissingen moeten worden genomen op het vlak van buitenlands beleid. Moet New Delhi straks de Verenigde Staten volgen als zij bijvoorbeeld besluiten Iran, een land waarmee India van oudsher goede banden heeft, aan te vallen?
Voor de communistische partijen is het vooral een ideologische kwestie. Hoe kunnen zij een regering steunen die zich zo nadrukkelijk wil scharen aan de zijde van hun ideologische aartsvijand, de VS, die voor hen symbool staan voor imperialisme (Irak, Afghanistan) en kapitalisme? Hoe moeten ze dat verkopen aan hun achterban, die bestaat uit arme boeren, fabrieksarbeiders en moslims?
In New Delhi bestaan grote meningsverschillen over de interpretatie en consequenties van de zogenoemde Hyde Act (Henry J. Hyde U.S.-India Peaceful Atomic Energy Cooperation Act). De Hyde Act is de door het Amerikaanse Congres aangenomen wet, waarin de nucleaire samenwerking ligt verankerd en de condities zijn vastgelegd.
De grootste oppositiepartij, de hindoenationalistische Bharatiya Janata Partij (BJP), vreest dat India op basis van de Hyde Act geen kernwapens meer mag testen, iets wat de regering ontkent. Ook is de BJP fel tegen het openstellen van de kerninstallaties voor inspecties door het Internationaal Atoomenergieagentschap (IAEA), een voorwaarde van de VS.
India ziet in kernenergie een van de oplossingen voor de explosief stijgende energiebehoefte van zijn snel groeiende economie. Nu is kernenergie slechts goed voor 3 procent van de energiebehoefte, op termijn moet dat percentage op zijn minst verdubbeld worden.
Voor de Indiase regering is het akkoord vooral een prestigekwestie; het land wordt uit een decennialang isolement gehaald en via een omweg erkend als kernmacht. India is altijd een buitenstaander geweest in de club van kernnaties, omdat het steevast heeft geweigerd het non-proliferatieverdrag (NPV) te tekenen. In 1998 kreeg India nog Amerikaanse sancties voor zijn kiezen (die na ‘11 september’ werden ingetrokken), omdat het onverwachts kernproeven had uitgevoerd.
Als de communisten hun steun aan de regering intrekken loopt het akkoord gevaar. De Indiase regering wordt gevormd door de zogeheten United Progressive Alliance (UPA), een coalitie van Singhs Congrespartij en negen regionale partijen. Dankzij de gedoogsteun van de communisten hebben zij een meerderheid in het parlement.
Een van de scenario’s is dat de communisten hun vertrouwen niet opzeggen, maar wel dit akkoord afkeuren. De UPA zou dan kunnen doorregeren, maar voortdurend afhankelijk zijn van gelegenheidscoalities in het parlement. De vraag is of zo’n zwakke regering een dermate belangrijke deal kan doordrukken zonder overtuigende politieke steun.
Een andere optie is dat de linkse partijen hun vertrouwen in de regering opzeggen. Maar daarmee roepen zij nieuwe verkiezingen over zich af. En dan kunnen zij hun huidige cruciale rol op regeringsniveau volledig kwijtraken.
Vervroegde verkiezingen zouden waarschijnlijk het einde van de overeenkomst betekenen en de relatie met Amerika schaden. Bush ziet in India een strategische partner en is ver gegaan voor de deal. Het afblazen van het akkoord zou voor de opkomende grootmacht een enorme diplomatieke afgang betekenen. Welk land zal daarna nog met vol vertrouwen belangrijke verdragen met India durven te sluiten?
nrc.nl