angkor
12-10-07, 15:28
Sharia blijft achter de voordeur
door Martijn van Beek
Groepjes radicale moslims proberen heimelijk te leven volgens de sharia, de islamitische rechtspraak. Onwenselijk, stelt de AIVD. Maar de sharia in Nederland is vaak keurig Nederlands, meent Maurits Berger van instituut Clingendael.
DEN HAAG - Een elektrische muggendoder gebruiken mag. Een hypotheek afsluiten niet. Kermissen, bij uitstek een plek waar mensen met elkaar flirten, zijn uit den boze, maar een vroom gezin mag best naar het pretpark.
Kleine groepjes orthodoxe moslims proberen, zo schrijft de AIVD deze week in een rapport, zo veel mogelijk te leven naar islamitische religieuze wetten, de sharia. Bijvoorbeeld in familieverband. Ze plaatsen zich daarmee niet alleen buiten de Nederlandse samenleving, waarschuwt de veiligheidsdienst, maar mogelijk ook boven de wet. Neem islamitische huwelijken: uit ideologische overtuiging worden die vaak niet gemeld bij de burgerlijke stand. Heimelijk en onverdraagzaam, oordeelt de AIVD.
Maurits Berger, deskundige op het gebied van islamitisch recht bij het instituut Clingendael, stoort zich aan die typeringen. ,,Het suggereert dat er een ondergrondse beweging zou zijn met eigen rechtbanken. Die is er niet. Wat je wel ziet zijn orthodox-religieuze kringen die dingen op hun eigen manier regelen, binnen de grenzen van de wet. De sharia in Nederland is vaak keurig Nederlands.''
Berger geeft het 'sharia-testament' als voorbeeld. Dochters krijgen dan bij een erfenis de helft van wat de zonen krijgen. De achterliggende gedachte is dat de vrouw het geld zelf mag houden en de man er zijn gezin mee moet onderhouden. ,,Het gebeurt een enkele keer dat een moslim het zo bij de notaris laat vastleggen. Volstrekt volgens de regels. Zoals een boer vroeger de boerderij naliet aan zijn zonen.''
De sharia is vooral berucht om enkele regels die absoluut onverenigbaar zijn met de westerse norm: stenigingen bij overspel, handen afhakken bij diefstal. Maar bij toepassing van die rechtspraak in West-Europa is dat niet aan de orde. Daar gaat het erom dat orthodoxe gelovigen er bij een onderling conflict nog weleens een bemiddelaar uit eigen kring bij halen. Of dat ze geen hypotheek willen afsluiten, want rente vragen of betalen is verboden.
Wetboek
Verder gaat het, zegt Berger, niet zozeer om rechtspraak, maar om voorschriften voor sociale omgangsvormen: goed moslimfatsoen. Er is niet zoiets als een sharia-wetboek, het islamitisch recht bestaat uit een grote verzameling overleveringen in verschillende geschriften. Geleerden geven daar hun, vaak zeer uiteenlopende, interpretaties aan. Van ruimdenkend tot puriteins.
Een uiterst puriteinse vraagbaak is imam Sjeik Fawaz Jneid van de Haagse As-Soennah-moskee. Zijn website staat bol van sharia-adviezen. Moet je je in een niet-islamitisch land aan de plaatselijke verkeersregels houden, vraagt iemand. Natuurlijk, is het antwoord, anders zou het een wanorde worden. Ook wordt duidelijk dat vrouwen buitenshuis mogen werken, mits ze alleen vrouwelijke collega's hebben. Het verdiende geld mogen ze houden. In huis mogen vrouwen en mannen in één ruimte zitten als de vrouwen lichaam en hoofd maar bedekt houden. De vrouw mag de mannelijke gasten van haar man ook best eens een kop thee inschenken, als ze maar een niqaab draagt en er geen gewoonte van maakt. Niet-islamitische namen geven aan je kinderen mag, als ze maar niet een betekenis hebben die strijdig is met de leer. Stemmen bij verkiezingen is evenmin taboe. Verjaardagen vieren weer wel.
Of je daar blij mee moet zijn, is volgens Berger een héél ander verhaal. ,,Steeds meer moslimjongeren kiezen voor een strikte uitleg. Daarmee is de staatsveiligheid weliswaar niet in het geding, het is wel een maatschappelijk probleem.'' Hij maakt zich vooral zorgen over de houding jegens liberalere moslims. ,,De neiging hen te verketteren omdat ze geen echte moslims zouden zijn, is groot. Dat is erg bedreigend.''
Copyright: Nederlands Dagblad 12 oktober 2007
door Martijn van Beek
Groepjes radicale moslims proberen heimelijk te leven volgens de sharia, de islamitische rechtspraak. Onwenselijk, stelt de AIVD. Maar de sharia in Nederland is vaak keurig Nederlands, meent Maurits Berger van instituut Clingendael.
DEN HAAG - Een elektrische muggendoder gebruiken mag. Een hypotheek afsluiten niet. Kermissen, bij uitstek een plek waar mensen met elkaar flirten, zijn uit den boze, maar een vroom gezin mag best naar het pretpark.
Kleine groepjes orthodoxe moslims proberen, zo schrijft de AIVD deze week in een rapport, zo veel mogelijk te leven naar islamitische religieuze wetten, de sharia. Bijvoorbeeld in familieverband. Ze plaatsen zich daarmee niet alleen buiten de Nederlandse samenleving, waarschuwt de veiligheidsdienst, maar mogelijk ook boven de wet. Neem islamitische huwelijken: uit ideologische overtuiging worden die vaak niet gemeld bij de burgerlijke stand. Heimelijk en onverdraagzaam, oordeelt de AIVD.
Maurits Berger, deskundige op het gebied van islamitisch recht bij het instituut Clingendael, stoort zich aan die typeringen. ,,Het suggereert dat er een ondergrondse beweging zou zijn met eigen rechtbanken. Die is er niet. Wat je wel ziet zijn orthodox-religieuze kringen die dingen op hun eigen manier regelen, binnen de grenzen van de wet. De sharia in Nederland is vaak keurig Nederlands.''
Berger geeft het 'sharia-testament' als voorbeeld. Dochters krijgen dan bij een erfenis de helft van wat de zonen krijgen. De achterliggende gedachte is dat de vrouw het geld zelf mag houden en de man er zijn gezin mee moet onderhouden. ,,Het gebeurt een enkele keer dat een moslim het zo bij de notaris laat vastleggen. Volstrekt volgens de regels. Zoals een boer vroeger de boerderij naliet aan zijn zonen.''
De sharia is vooral berucht om enkele regels die absoluut onverenigbaar zijn met de westerse norm: stenigingen bij overspel, handen afhakken bij diefstal. Maar bij toepassing van die rechtspraak in West-Europa is dat niet aan de orde. Daar gaat het erom dat orthodoxe gelovigen er bij een onderling conflict nog weleens een bemiddelaar uit eigen kring bij halen. Of dat ze geen hypotheek willen afsluiten, want rente vragen of betalen is verboden.
Wetboek
Verder gaat het, zegt Berger, niet zozeer om rechtspraak, maar om voorschriften voor sociale omgangsvormen: goed moslimfatsoen. Er is niet zoiets als een sharia-wetboek, het islamitisch recht bestaat uit een grote verzameling overleveringen in verschillende geschriften. Geleerden geven daar hun, vaak zeer uiteenlopende, interpretaties aan. Van ruimdenkend tot puriteins.
Een uiterst puriteinse vraagbaak is imam Sjeik Fawaz Jneid van de Haagse As-Soennah-moskee. Zijn website staat bol van sharia-adviezen. Moet je je in een niet-islamitisch land aan de plaatselijke verkeersregels houden, vraagt iemand. Natuurlijk, is het antwoord, anders zou het een wanorde worden. Ook wordt duidelijk dat vrouwen buitenshuis mogen werken, mits ze alleen vrouwelijke collega's hebben. Het verdiende geld mogen ze houden. In huis mogen vrouwen en mannen in één ruimte zitten als de vrouwen lichaam en hoofd maar bedekt houden. De vrouw mag de mannelijke gasten van haar man ook best eens een kop thee inschenken, als ze maar een niqaab draagt en er geen gewoonte van maakt. Niet-islamitische namen geven aan je kinderen mag, als ze maar niet een betekenis hebben die strijdig is met de leer. Stemmen bij verkiezingen is evenmin taboe. Verjaardagen vieren weer wel.
Of je daar blij mee moet zijn, is volgens Berger een héél ander verhaal. ,,Steeds meer moslimjongeren kiezen voor een strikte uitleg. Daarmee is de staatsveiligheid weliswaar niet in het geding, het is wel een maatschappelijk probleem.'' Hij maakt zich vooral zorgen over de houding jegens liberalere moslims. ,,De neiging hen te verketteren omdat ze geen echte moslims zouden zijn, is groot. Dat is erg bedreigend.''
Copyright: Nederlands Dagblad 12 oktober 2007