PDA

Bekijk Volledige Versie : Bouwwoede in Irak - "America is here to stay"



IbnRushd
06-11-07, 16:51
Bouwwoede in Irak - "America is here to stay"

dinsdag 06 november 2007

(MO) - Het plan van de Amerikaanse regering om een luxueuze ambassade in het centrum van Bagdad neer te planten, deed heel wat stof opwaaien. Maar met de bouw van dit megalomaan project houdt de Amerikaanse bouwwoedde in Irak niet op.

Met ontsteltenis werd vorig jaar gereageerd op de bouw van de Amerikaanse ambassade in Bagdad: aan de oevers van de Tigris zou een mastodont ter grootte van het Vaticaan verrijzen die naast slaapplaatsen en vergaderruimtes ook plaats zou bieden aan bioscopen, een zwembad en een minigolfbaan. Maar wat voorheen onbelicht is gebleven, zijn de schaalvergrotingen van de andere Amerikaanse basissen in Irak, die steeds meer beginnen lijken op kleine Amerikaanse steden.

Camp Anaconda, 70 km ten noorden van Bagdad, is één van de grootste Amerikaanse basissen. Het complex biedt onderdak aan 20.000 Amerikaanse soldaten en 10.000 contractuelen. Op de basis zijn wegen aangelegd, verbinden busdiensten de verschillende wijken met elkaar en zijn de eerste supermarkten reeds geopend. Bovendien hebben Pizza Hut, Burger King en Subway er hun intrede gedaan. Guy Raz, correspondent voor de National Public Radio, vergeleek de aanblik van Camp Anaconda met Las Vegas: ‘Terwijl de omringende Irakese dorpen ongeveer over 10 uur elektriciteit per dag beschikken, gaan de lichten op de basis nooit uit.’

Het verschil met de dagelijkse realiteit in het door geweld verscheurde land, wordt op de Amerikaanse basissen steeds groter. Korporaal Matt Sanchez gaf onlangs een beschrijving van Camp Asad, een luchtmachtbasis in de Irakese woestijn: ‘Asad is gekend als Camp Cupcake, men kan er zwemmen in een overdekt zwembad met airconditioning, tot laat in de nacht uitgaan en ’s ochtends vroeg yogalessen nemen.’ De straten zijn er proper, voorzien van trottoirs en verlichting. De chauffeurs riskeren er verkeersboetes voor overdreven snelheid en verkeerd parkeren. Volgens Sanchez leek de basis meer op een kleine stad in Arizona dan op een legerbasis in oorlogstijd. ‘Bovendien behoort het merendeel van de 17.000 inwoners niet eens tot het leger.’

Vertrek uit Irak

Naast Camp Anaconda en Camp Asad zijn er nog vier vergelijkbare basissen, die het grootste deel van het Amerikaanse budget voor de heropbouw van het land opslokken. Het is niet gemakkelijk deze feiten te verenigen met de beloftes van Washington het land zo snel mogelijk te verlaten. De verstedelijking van de legerbasissen wijst eerder op het voornemen zich er permanent te willen vestigen, zoals ex-opperbevelhebber John Abizaid onlangs suggereerde: ‘We hoeven niet aan te nemen dat het Amerikaanse leger binnen de eerste 25 of 50 jaar naar huis zal kunnen komen.’

Hoewel de bouw van deze Amerikaanse enclaves in de Irakese woestijn de Amerikaanse staat miljarden kost, is de kwestie tot nog toe onbesproken in de pers. Essayist Tom Engelhardt merkte hierover op: ‘Je kan je televisie aanzetten en Amerikaanse journalisten zien die verslag uitbrengen vanop Camp Victory. Maar wanneer heeft één van hen je ooit meegenomen op een rondrit door de megabasis?’

Bron: MO.be
Door: Daan Bauwens

lihoed
06-11-07, 17:12
Geplaatst door IbnRushd
Bouwwoede in Irak - "America is here to stay"

dinsdag 06 november 2007

(MO) - Het plan van de Amerikaanse regering om een luxueuze ambassade in het centrum van Bagdad neer te planten, deed heel wat stof opwaaien. Maar met de bouw van dit megalomaan project houdt de Amerikaanse bouwwoedde in Irak niet op.

Met ontsteltenis werd vorig jaar gereageerd op de bouw van de Amerikaanse ambassade in Bagdad: aan de oevers van de Tigris zou een mastodont ter grootte van het Vaticaan verrijzen die naast slaapplaatsen en vergaderruimtes ook plaats zou bieden aan bioscopen, een zwembad en een minigolfbaan. Maar wat voorheen onbelicht is gebleven, zijn de schaalvergrotingen van de andere Amerikaanse basissen in Irak, die steeds meer beginnen lijken op kleine Amerikaanse steden.

Camp Anaconda, 70 km ten noorden van Bagdad, is één van de grootste Amerikaanse basissen. Het complex biedt onderdak aan 20.000 Amerikaanse soldaten en 10.000 contractuelen. Op de basis zijn wegen aangelegd, verbinden busdiensten de verschillende wijken met elkaar en zijn de eerste supermarkten reeds geopend. Bovendien hebben Pizza Hut, Burger King en Subway er hun intrede gedaan. Guy Raz, correspondent voor de National Public Radio, vergeleek de aanblik van Camp Anaconda met Las Vegas: ‘Terwijl de omringende Irakese dorpen ongeveer over 10 uur elektriciteit per dag beschikken, gaan de lichten op de basis nooit uit.’

Het verschil met de dagelijkse realiteit in het door geweld verscheurde land, wordt op de Amerikaanse basissen steeds groter. Korporaal Matt Sanchez gaf onlangs een beschrijving van Camp Asad, een luchtmachtbasis in de Irakese woestijn: ‘Asad is gekend als Camp Cupcake, men kan er zwemmen in een overdekt zwembad met airconditioning, tot laat in de nacht uitgaan en ’s ochtends vroeg yogalessen nemen.’ De straten zijn er proper, voorzien van trottoirs en verlichting. De chauffeurs riskeren er verkeersboetes voor overdreven snelheid en verkeerd parkeren. Volgens Sanchez leek de basis meer op een kleine stad in Arizona dan op een legerbasis in oorlogstijd. ‘Bovendien behoort het merendeel van de 17.000 inwoners niet eens tot het leger.’

Vertrek uit Irak

Naast Camp Anaconda en Camp Asad zijn er nog vier vergelijkbare basissen, die het grootste deel van het Amerikaanse budget voor de heropbouw van het land opslokken. Het is niet gemakkelijk deze feiten te verenigen met de beloftes van Washington het land zo snel mogelijk te verlaten. De verstedelijking van de legerbasissen wijst eerder op het voornemen zich er permanent te willen vestigen, zoals ex-opperbevelhebber John Abizaid onlangs suggereerde: ‘We hoeven niet aan te nemen dat het Amerikaanse leger binnen de eerste 25 of 50 jaar naar huis zal kunnen komen.’

Hoewel de bouw van deze Amerikaanse enclaves in de Irakese woestijn de Amerikaanse staat miljarden kost, is de kwestie tot nog toe onbesproken in de pers. Essayist Tom Engelhardt merkte hierover op: ‘Je kan je televisie aanzetten en Amerikaanse journalisten zien die verslag uitbrengen vanop Camp Victory. Maar wanneer heeft één van hen je ooit meegenomen op een rondrit door de megabasis?’

Bron: MO.be
Door: Daan Bauwens

over 15 jaar krijgen we zo'n situatie als die van Ceuta en Melilla.
Hoort Bagdad nou bij Israel of hoort het bij Koerdistan?
God damn stupid Arabs, Ik ben blij dat ik er niet een ben.