Marsipulami
24-11-07, 13:13
Reuzenschorpioen van 2,5 meter ontdekt
Als u niet van wriemelende beestjes houdt, wees dan blij dat u 390 miljoen jaar geleden niet in Duitsland woonde.
Daar is immers pas de fossiele klauw gevonden van een tot nog toe onbekende zeeschorpioen. Volgens een studie die deze week gepubliceerd wordt door de Royal Society was het beest 2,5 meter lang en woog het 200 kilo - een stuk groter dan een mens, ongeveer even groot als een Smart-auto.
“We wisten al langer van gigantische duizendpoten, kolossale kakkerlakken en reuzenlibellen, maar we wisten niet dat die insecten vroeger zó groot werden”, zegt paleontoloog Simon Braddy, één van de auteurs van de studie.
De tijd van de reuzeninsecten situeert zich zelfs nog vóór die van de dinosaurussen. Eén theorie over waarom ze zo groot werden, stelt dat er in dat tijdperk veel meer zuurstof in de atmosfeer was.
Een andere speculeert dat er een ‘wapenwedloop’ gaande was tussen jagers en prooien, die om ter grootst probeerden te zijn. “Deze zeeschorpioenen hadden toen de bovenhand op gewervelden - dieren met ruggengraat, zoals wijzelf”, aldus Braddy. Maar na tien miljoen jaar opperheerschappij in de Duitse wateren vielen ze zelf ten prooi aan grotere, getande vissen.
Als u niet van wriemelende beestjes houdt, wees dan blij dat u 390 miljoen jaar geleden niet in Duitsland woonde.
Daar is immers pas de fossiele klauw gevonden van een tot nog toe onbekende zeeschorpioen. Volgens een studie die deze week gepubliceerd wordt door de Royal Society was het beest 2,5 meter lang en woog het 200 kilo - een stuk groter dan een mens, ongeveer even groot als een Smart-auto.
“We wisten al langer van gigantische duizendpoten, kolossale kakkerlakken en reuzenlibellen, maar we wisten niet dat die insecten vroeger zó groot werden”, zegt paleontoloog Simon Braddy, één van de auteurs van de studie.
De tijd van de reuzeninsecten situeert zich zelfs nog vóór die van de dinosaurussen. Eén theorie over waarom ze zo groot werden, stelt dat er in dat tijdperk veel meer zuurstof in de atmosfeer was.
Een andere speculeert dat er een ‘wapenwedloop’ gaande was tussen jagers en prooien, die om ter grootst probeerden te zijn. “Deze zeeschorpioenen hadden toen de bovenhand op gewervelden - dieren met ruggengraat, zoals wijzelf”, aldus Braddy. Maar na tien miljoen jaar opperheerschappij in de Duitse wateren vielen ze zelf ten prooi aan grotere, getande vissen.