III
10-12-07, 11:24
Waarom gerechtigheid aan de zijde van Israėl staat
Tijdens het lezen van de website van Ayn Rand Instituut kwam ik een leuk artikel tegen over het bestaansrecht van Israƫl. Ik ben gelijk maar zo vrij geweest om deze even snel, speciaal voor Vrijspreker.nl te vertalen.
http://www.vrijspreker.nl/vs/media/itemthumbnails/20051205-Israel.jpg
Waarom gerechtigheid aan de zijde van Israėl staat.
Op het moment dat opnieuw een zelfmoordbom in Israėl is ontploft waarbij er in een schoolbus 19 mensen de dood hebben gevonden en tientallen gewonden zijn gevallen en Hamas de aansprakelijkheid voor dit tragische geval claimt, blijven Amerikaanse beleidsmakers nog steeds volharden in een tweezijdige diplomatische oplossing.
In de laatste 18 maanden hebben de zes miljoen Israėliėrs 12.480 terroristische aanvallen te verduren gehad. Ze hebben meer dan 400 slachtoffers moeten begraven. Dit is statistisch gezien over de gehele bevolking, 6 keer meer dan wat de Verenigde Staten op 11 september te verduren heeft gehad. Toch, als een weerzinwekkend gevolg van onrechtvaardigheid, wordt Israėl nog steeds door de Verenigde Staten onder druk gezet om concessies met Yasser Arafat (de bron van deze terroristische acties) te maken. Op de lange termijn betekent dit dat Israėl onder druk wordt gezet om hun eigen bestaansrecht op te heffen.
We moeten Israėl's recht, het ondernemen van militaire acties om zichzelf te verdedigen tegen haar vijanden, steunen. Israėl is moraal en militair Amerika's infanterie in de oorlog tegen het terrorisme. Als Amerika door Arafat's retoriek is overgehaald, en hem toe staat om door te gaan met het dreigen naar Israėl toe, zal onze eigen campagne tegen terrorisme hypocriet worden en zal uiteindelijk ook mislukken.
Bekijk de feiten en oordeel zelf:
De Israėliėrs en de Palestijnen zijn elkaar, op moreel gebied, niet gelijkwaardig.
Israėl is het enige vrije land in een regio die gedomineerd wordt door Arabische monarchieėn, theocratieėn en dictators. Het zijn alleen de Israėliėrs - Arabieren en joden - die genieten van hun recht op meningsuiting, het bekritiseren van hun overheid, het publiceren van particuliere kranten en het vormen van politieke partijen. Wanneer Arabische overheden de meeste basisvrijheden voor hun eigen bevolking achterhouden, is het tegen de goede zeden als zij zeggen dat IsraĆ«l de Palestijnse rechten overtreden. Alle Arabische burgers die echt bezorgd zijn met de mensenrechten van Palestijnen zouden allereerst moeten zorgen dat hun despotische leiders worden verdrongen en dat ze het principe van de vrije samenleving leren kennen welke in IsraĆ«l gemeengoed is.
Al sinds de stichting is Israƫl altijd al het slachtoffer geweest.
Sinds de stichting van Israƫl in 1948, heeft het al vijf keer, alleen ter verdediging, een oorlog moeten voeren tegen in totaal 22 vijandige Arabische dictators. Bovendien is het herhaaldelijk aangevallen door Palestijnse terroristen. Arafat is verantwoordelijk voor het kidnappen en vermoorden van Israƫlische schoolkinderen, de kapingen van vliegtuigen en de autobommen en groepsmoorden van duizenden Israƫlische, Amerikaanse, Libanese en Palestijnse burgers. Vandaag de dag sponsort hij ook terreurgroepen als Hamas, Islamic Jihad en de Al Aksa brigade.
Het land dat Israƫl "bezet" houdt, werd ingenomen in een oorlog die begonnen is door zijn Arabische buren. Zoals elk slachtoffer van agressie, heeft Israƫl het morele recht om controle uit te oefenen op zoveel land als nodig is om zichzelf te vrijwaarden tegen volgende aanvallen. De Palestijnen willen dat Israƫl vernietigd wordt terwijl Israƫl gewoon met rust gelaten wil worden. Als er ook maar ƩƩn morele fout bij Israƫl ligt, dan bestaat het uit zijn tegenzin om nog sterkere militaire acties te ondernemen. Als het correct is, dat Amerika schuilplaatsen van Al-Qaeda in Afghanistan bombardeert, dan is het ook correct dat Israƫl een gelijkwaardig recht heeft om terroristische schuilplaatsen in bezet gebied te bombarderen.
Haat tegen Israƫl en de Verenigde Staten, is haat tegen de westerse waarden.
Net zoals de oorlog van Amerika tegen de Taliban en Al-Qaeda is, is het Arabisch-Israelische geschil is een conflict tussen tegenstrijdige filosofieƫn. Aan de ene kant heb je mysticisme, middeleeuws tribalisme, dictators en verschrikking. Aan de andere kant heb je de krachten van de rede, individualisme, kapitalisme, civilisatie. Arafat en z'n sympathisanten haten Israƫl om dezelfde reden dat Osama bin Laden met zijn sympathisanten Amerika haten. Namelijk, om het omarmen van seculaire westerse waarden. Geen vredesproces is mogelijk met zulke vijanden. Dit is geen ethisch gevecht tussen joden en Arabieren, maar een moreel gevecht tussen mensen die individuele rechten om vrij te zijn waarderen en degenen die dat niet doen. De Arabieren die individuele vrijheid waarderen vormen een vijand tegen Arafat's regime en verdienen het om omhelst te worden door Israƫl. De joden die de individuele vrijheid niet waarderen verdienen het om veroordeeld te worden door Israƫl
Israƫliƫrs hebben het recht op het land.
Alleen Israƫliƫrs hebben het morele recht om in het betreffende gebied een overheid te bouwen. Niet op ethische en/of gelovige gronden, maar gewoon vanwege een rationeel principe. Alleen een staat gebaseerd op politieke en economische vrijheden heeft een moreel bestaansrecht. In tegenstelling tot dat wat de palestijnen willen: Er kan geen recht bestaan tot het stichten van een dictatorschap.
De rechtmatige eigenaren van specifieke stukken grond, de oprichters van Israƫl, hebben (zoals ook de oprichters van de V.S.) het recht op het land vanwege de simpele reden dat ze het hebben ontwikkeld. Zij waren namelijk in eerste instantie gearriveerd op een troosteloos en dun bevolkte regio waarna zij de moerassen afvoerde, de woestijn irrigeerde, gewassen lieten groeien en steden bouwden. Ze werkten op ongeclaimt of door hun zelf gekocht land. Ze introduceerde industrieƫn, kunstgaleries, universiteiten en het concept van individuele rechten. De Arabieren die hun land hadden verlaten om zo de militaire strijd tegen Israƫl te beginnen hebben daarmee hun recht tot eigendom vergooid. En als er ook maar ƩƩn vredelievende Arabier bestaat die zijn recht tot op een specifiek stuk land wil opeisen, moet hij zich wenden tot een rechtbank in Israƫl die, in tegenstelling tot Arabische autocratieƫn, een onafhankelijke en objectieve jurisprudentie heeft die wel principiƫle eigendomsrechten erkend.
Palestijnen zijn geen vrijheidsstrijders.
De Palestijnen willen niet een staat om hun vrijheid te garanderen maar om de dictatoriale Arafat's Palestijnse Autoriteit (PLO) te laten regeren. Arafat's 'politie' onteigent brutaal particulier eigendom en laat andere oppositionele meningen het zwijgen opleggen door radio en TV stations plat te leggen. Systematisch arresteren, martelen en vermoorden ze individuen die er een andere mening erop na houden. Het benoemen van militante Palestijnen tot 'vrijheidsstrijders' - die hun eigen volk onderwerpen, doelbewust kinderen in de straten vermoorden of die dit geweld alleen maar aanmoedigen - is een rare perversie.
Palestijnen hebben steeds consequent naar manieren gezocht om de staat Israƫl te vernietigen.
In 1947 kregen de Palestijnen een aanbieding van de V.N. om een staat te stichten, die zelfs groter was dan wat ze eisten. Dit hebben ze afgewezen. In plaats daarvan deden ze mee in een oorlog om Israƫl van de kaart te vegen. Vandaag de dag is deze vijandigheid alleen maar groter geworden. Een voorbeeld: in een openbare preek op televisie sprak een Palestijnse Imam: "Als Allah het wil, wordt deze onrechtvaardige staat van Israƫl verwijderd". Palestijnse lesboeken zitten vol met verachtelijke, antisemitische propaganda. Zoals ook een specifieke paragraaf van een dergelijk vijfde klas Arabisch lesboek zegt: "De Jihad tegen de jood is de religieuze plicht van elke moslim, man of vrouw".
Een Palestijnse staat onder het gezag van Arafat zal een terroristische basis betekenen.
Een Palestijnse staat met aan het hoofd Arafat zal een startbaan en een trainingsgrond betekenen voor terroristische organisaties met als aanvalsdoel niet alleen Israƫl maar ook de Verenigde Staten. Het dwingen van Israƫliƫrs tot het accepteren van een Palestijnse staat onder het bewind van Arafat is ongeveer hetzelfde als het dwingen van Amerikanen tot het accepteren van een staat ter grote van Mexico gelegen 25 kilometer naast New York City, welke onder gezag staat van Bin Laden. Zolang de Palestijnen nog agressiviteit voorstaan, zouden ze niet toegelaten mogen worden tot het vormen van een eigen staat.
Arafat's loze woorden zullen het leven van zijn terroristische slachtoffers niet herstellen. Niet gisteren en ook niet vandaag.
Geen retoriek van Arafat kan het feit veranderen dat hij een vrijheidshater is en een vernietiger van levens van onschuldige slachtoffers. Veronderstel Osama bin Laden, die door Amerikaanse diplomaten wordt verleid om te zeggen: "Wij veroordelen acties die Amerikaanse burgers tot doel hebben, vooral de laatste in New York, evenzeer veroordelen we ook de gruwelijkheden die worden/zijn gepleegd door Amerikaanse occupationele militairen tegen de Talibanse burgers in Kandahar, Shah-i-Kot en Tora Bora". Zal er een weldenkend iemand zijn, die hierbij oproept tot een onmiddellijke terugtrekking van troepen uit Afghanistan en de creatie van een Talibanse staat, met aan het hoofd bin Laden, gelegen naast Amerika? Zo niet, waarom wordt van Israel dan verwacht om dit soort zelfmoordachtige acties wel te doen?
Amerika moet, voor haar eigen belang, Israƫl de ruimte geven om zichzelf te verdedigen.
De groeiende druk op Israƫl om met Arafat te gaan onderhandelen komt van een ongedisciplineerde, waan-van-de-dag mentaliteit. Overgave aan de afpersing, welke de "land-voor-vrede" participanten onderschrijven, is zeer immoreel en onpraktisch. In de land-voor-vrede versie van 1938 tijdens Nazi Duitsland werd aan Duitsland de mogelijkheid geboden om Tsjecho-Slowakije over te nemen om zo de Arische mensen hun thuisland te geven. Het resultaat was dat Hitler gemotiveerd werd om een Wereld Oorlog te beginnen.
Het Arabische-Israelische conflict kan een repetitie zijn voor een groter conflict over de gehele wereld. Als Amerika nu stopt met het wraak nemen tegen Arafat, de vader van het internationale terrorisme, hoe kan het dan ooit de wraak tegen onze eigen vijanden rechtvaardigen? Als we Israƫl dwingen om Arafat te accepteren, zullen we tegen de gehele wereld het beeld scheppen dat terrorisme ook de Verenigde Staten tot de knieƫn kan krijgen.
We moeten zo snel mogelijk onze overheid laten inzien dat er maar ƩƩn manier is om een langdurige vrede te krijgen in het Midden Oosten. Namelijk door het principe van de vrije maatschappij hoog houden, en begrip op te brengen voor de Israƫlische vergeldingsaanvallen tegen terrorisme.
Dit artikel is geschreven door Yaron Brook en Peter Schwartz. Yaron Brook is de manager en Peter Schwarz de voorzitter van de raad van bestuur van het Ayn Rand instituut in Irvine, Calif. Het instituut promoot de filosofie van Ayn Rand (de auteur van Atlas Shrugged en The Fountainhead).
Vertaling door Mike Madison.
http://www.vrijspreker.nl/vs/item/2005/12/waarom-gerechtigheid-aan-de-zijde-van-isral-staat
Tijdens het lezen van de website van Ayn Rand Instituut kwam ik een leuk artikel tegen over het bestaansrecht van Israƫl. Ik ben gelijk maar zo vrij geweest om deze even snel, speciaal voor Vrijspreker.nl te vertalen.
http://www.vrijspreker.nl/vs/media/itemthumbnails/20051205-Israel.jpg
Waarom gerechtigheid aan de zijde van Israėl staat.
Op het moment dat opnieuw een zelfmoordbom in Israėl is ontploft waarbij er in een schoolbus 19 mensen de dood hebben gevonden en tientallen gewonden zijn gevallen en Hamas de aansprakelijkheid voor dit tragische geval claimt, blijven Amerikaanse beleidsmakers nog steeds volharden in een tweezijdige diplomatische oplossing.
In de laatste 18 maanden hebben de zes miljoen Israėliėrs 12.480 terroristische aanvallen te verduren gehad. Ze hebben meer dan 400 slachtoffers moeten begraven. Dit is statistisch gezien over de gehele bevolking, 6 keer meer dan wat de Verenigde Staten op 11 september te verduren heeft gehad. Toch, als een weerzinwekkend gevolg van onrechtvaardigheid, wordt Israėl nog steeds door de Verenigde Staten onder druk gezet om concessies met Yasser Arafat (de bron van deze terroristische acties) te maken. Op de lange termijn betekent dit dat Israėl onder druk wordt gezet om hun eigen bestaansrecht op te heffen.
We moeten Israėl's recht, het ondernemen van militaire acties om zichzelf te verdedigen tegen haar vijanden, steunen. Israėl is moraal en militair Amerika's infanterie in de oorlog tegen het terrorisme. Als Amerika door Arafat's retoriek is overgehaald, en hem toe staat om door te gaan met het dreigen naar Israėl toe, zal onze eigen campagne tegen terrorisme hypocriet worden en zal uiteindelijk ook mislukken.
Bekijk de feiten en oordeel zelf:
De Israėliėrs en de Palestijnen zijn elkaar, op moreel gebied, niet gelijkwaardig.
Israėl is het enige vrije land in een regio die gedomineerd wordt door Arabische monarchieėn, theocratieėn en dictators. Het zijn alleen de Israėliėrs - Arabieren en joden - die genieten van hun recht op meningsuiting, het bekritiseren van hun overheid, het publiceren van particuliere kranten en het vormen van politieke partijen. Wanneer Arabische overheden de meeste basisvrijheden voor hun eigen bevolking achterhouden, is het tegen de goede zeden als zij zeggen dat IsraĆ«l de Palestijnse rechten overtreden. Alle Arabische burgers die echt bezorgd zijn met de mensenrechten van Palestijnen zouden allereerst moeten zorgen dat hun despotische leiders worden verdrongen en dat ze het principe van de vrije samenleving leren kennen welke in IsraĆ«l gemeengoed is.
Al sinds de stichting is Israƫl altijd al het slachtoffer geweest.
Sinds de stichting van Israƫl in 1948, heeft het al vijf keer, alleen ter verdediging, een oorlog moeten voeren tegen in totaal 22 vijandige Arabische dictators. Bovendien is het herhaaldelijk aangevallen door Palestijnse terroristen. Arafat is verantwoordelijk voor het kidnappen en vermoorden van Israƫlische schoolkinderen, de kapingen van vliegtuigen en de autobommen en groepsmoorden van duizenden Israƫlische, Amerikaanse, Libanese en Palestijnse burgers. Vandaag de dag sponsort hij ook terreurgroepen als Hamas, Islamic Jihad en de Al Aksa brigade.
Het land dat Israƫl "bezet" houdt, werd ingenomen in een oorlog die begonnen is door zijn Arabische buren. Zoals elk slachtoffer van agressie, heeft Israƫl het morele recht om controle uit te oefenen op zoveel land als nodig is om zichzelf te vrijwaarden tegen volgende aanvallen. De Palestijnen willen dat Israƫl vernietigd wordt terwijl Israƫl gewoon met rust gelaten wil worden. Als er ook maar ƩƩn morele fout bij Israƫl ligt, dan bestaat het uit zijn tegenzin om nog sterkere militaire acties te ondernemen. Als het correct is, dat Amerika schuilplaatsen van Al-Qaeda in Afghanistan bombardeert, dan is het ook correct dat Israƫl een gelijkwaardig recht heeft om terroristische schuilplaatsen in bezet gebied te bombarderen.
Haat tegen Israƫl en de Verenigde Staten, is haat tegen de westerse waarden.
Net zoals de oorlog van Amerika tegen de Taliban en Al-Qaeda is, is het Arabisch-Israelische geschil is een conflict tussen tegenstrijdige filosofieƫn. Aan de ene kant heb je mysticisme, middeleeuws tribalisme, dictators en verschrikking. Aan de andere kant heb je de krachten van de rede, individualisme, kapitalisme, civilisatie. Arafat en z'n sympathisanten haten Israƫl om dezelfde reden dat Osama bin Laden met zijn sympathisanten Amerika haten. Namelijk, om het omarmen van seculaire westerse waarden. Geen vredesproces is mogelijk met zulke vijanden. Dit is geen ethisch gevecht tussen joden en Arabieren, maar een moreel gevecht tussen mensen die individuele rechten om vrij te zijn waarderen en degenen die dat niet doen. De Arabieren die individuele vrijheid waarderen vormen een vijand tegen Arafat's regime en verdienen het om omhelst te worden door Israƫl. De joden die de individuele vrijheid niet waarderen verdienen het om veroordeeld te worden door Israƫl
Israƫliƫrs hebben het recht op het land.
Alleen Israƫliƫrs hebben het morele recht om in het betreffende gebied een overheid te bouwen. Niet op ethische en/of gelovige gronden, maar gewoon vanwege een rationeel principe. Alleen een staat gebaseerd op politieke en economische vrijheden heeft een moreel bestaansrecht. In tegenstelling tot dat wat de palestijnen willen: Er kan geen recht bestaan tot het stichten van een dictatorschap.
De rechtmatige eigenaren van specifieke stukken grond, de oprichters van Israƫl, hebben (zoals ook de oprichters van de V.S.) het recht op het land vanwege de simpele reden dat ze het hebben ontwikkeld. Zij waren namelijk in eerste instantie gearriveerd op een troosteloos en dun bevolkte regio waarna zij de moerassen afvoerde, de woestijn irrigeerde, gewassen lieten groeien en steden bouwden. Ze werkten op ongeclaimt of door hun zelf gekocht land. Ze introduceerde industrieƫn, kunstgaleries, universiteiten en het concept van individuele rechten. De Arabieren die hun land hadden verlaten om zo de militaire strijd tegen Israƫl te beginnen hebben daarmee hun recht tot eigendom vergooid. En als er ook maar ƩƩn vredelievende Arabier bestaat die zijn recht tot op een specifiek stuk land wil opeisen, moet hij zich wenden tot een rechtbank in Israƫl die, in tegenstelling tot Arabische autocratieƫn, een onafhankelijke en objectieve jurisprudentie heeft die wel principiƫle eigendomsrechten erkend.
Palestijnen zijn geen vrijheidsstrijders.
De Palestijnen willen niet een staat om hun vrijheid te garanderen maar om de dictatoriale Arafat's Palestijnse Autoriteit (PLO) te laten regeren. Arafat's 'politie' onteigent brutaal particulier eigendom en laat andere oppositionele meningen het zwijgen opleggen door radio en TV stations plat te leggen. Systematisch arresteren, martelen en vermoorden ze individuen die er een andere mening erop na houden. Het benoemen van militante Palestijnen tot 'vrijheidsstrijders' - die hun eigen volk onderwerpen, doelbewust kinderen in de straten vermoorden of die dit geweld alleen maar aanmoedigen - is een rare perversie.
Palestijnen hebben steeds consequent naar manieren gezocht om de staat Israƫl te vernietigen.
In 1947 kregen de Palestijnen een aanbieding van de V.N. om een staat te stichten, die zelfs groter was dan wat ze eisten. Dit hebben ze afgewezen. In plaats daarvan deden ze mee in een oorlog om Israƫl van de kaart te vegen. Vandaag de dag is deze vijandigheid alleen maar groter geworden. Een voorbeeld: in een openbare preek op televisie sprak een Palestijnse Imam: "Als Allah het wil, wordt deze onrechtvaardige staat van Israƫl verwijderd". Palestijnse lesboeken zitten vol met verachtelijke, antisemitische propaganda. Zoals ook een specifieke paragraaf van een dergelijk vijfde klas Arabisch lesboek zegt: "De Jihad tegen de jood is de religieuze plicht van elke moslim, man of vrouw".
Een Palestijnse staat onder het gezag van Arafat zal een terroristische basis betekenen.
Een Palestijnse staat met aan het hoofd Arafat zal een startbaan en een trainingsgrond betekenen voor terroristische organisaties met als aanvalsdoel niet alleen Israƫl maar ook de Verenigde Staten. Het dwingen van Israƫliƫrs tot het accepteren van een Palestijnse staat onder het bewind van Arafat is ongeveer hetzelfde als het dwingen van Amerikanen tot het accepteren van een staat ter grote van Mexico gelegen 25 kilometer naast New York City, welke onder gezag staat van Bin Laden. Zolang de Palestijnen nog agressiviteit voorstaan, zouden ze niet toegelaten mogen worden tot het vormen van een eigen staat.
Arafat's loze woorden zullen het leven van zijn terroristische slachtoffers niet herstellen. Niet gisteren en ook niet vandaag.
Geen retoriek van Arafat kan het feit veranderen dat hij een vrijheidshater is en een vernietiger van levens van onschuldige slachtoffers. Veronderstel Osama bin Laden, die door Amerikaanse diplomaten wordt verleid om te zeggen: "Wij veroordelen acties die Amerikaanse burgers tot doel hebben, vooral de laatste in New York, evenzeer veroordelen we ook de gruwelijkheden die worden/zijn gepleegd door Amerikaanse occupationele militairen tegen de Talibanse burgers in Kandahar, Shah-i-Kot en Tora Bora". Zal er een weldenkend iemand zijn, die hierbij oproept tot een onmiddellijke terugtrekking van troepen uit Afghanistan en de creatie van een Talibanse staat, met aan het hoofd bin Laden, gelegen naast Amerika? Zo niet, waarom wordt van Israel dan verwacht om dit soort zelfmoordachtige acties wel te doen?
Amerika moet, voor haar eigen belang, Israƫl de ruimte geven om zichzelf te verdedigen.
De groeiende druk op Israƫl om met Arafat te gaan onderhandelen komt van een ongedisciplineerde, waan-van-de-dag mentaliteit. Overgave aan de afpersing, welke de "land-voor-vrede" participanten onderschrijven, is zeer immoreel en onpraktisch. In de land-voor-vrede versie van 1938 tijdens Nazi Duitsland werd aan Duitsland de mogelijkheid geboden om Tsjecho-Slowakije over te nemen om zo de Arische mensen hun thuisland te geven. Het resultaat was dat Hitler gemotiveerd werd om een Wereld Oorlog te beginnen.
Het Arabische-Israelische conflict kan een repetitie zijn voor een groter conflict over de gehele wereld. Als Amerika nu stopt met het wraak nemen tegen Arafat, de vader van het internationale terrorisme, hoe kan het dan ooit de wraak tegen onze eigen vijanden rechtvaardigen? Als we Israƫl dwingen om Arafat te accepteren, zullen we tegen de gehele wereld het beeld scheppen dat terrorisme ook de Verenigde Staten tot de knieƫn kan krijgen.
We moeten zo snel mogelijk onze overheid laten inzien dat er maar ƩƩn manier is om een langdurige vrede te krijgen in het Midden Oosten. Namelijk door het principe van de vrije maatschappij hoog houden, en begrip op te brengen voor de Israƫlische vergeldingsaanvallen tegen terrorisme.
Dit artikel is geschreven door Yaron Brook en Peter Schwartz. Yaron Brook is de manager en Peter Schwarz de voorzitter van de raad van bestuur van het Ayn Rand instituut in Irvine, Calif. Het instituut promoot de filosofie van Ayn Rand (de auteur van Atlas Shrugged en The Fountainhead).
Vertaling door Mike Madison.
http://www.vrijspreker.nl/vs/item/2005/12/waarom-gerechtigheid-aan-de-zijde-van-isral-staat