Sjoweloo
11-12-07, 20:38
Pluralisme in de Islam
27-11-07
dr. M. Aulad Abdallah
Ondanks de technologische ontwikkelingen op het gebied van media en de populariteit daarvan in de hele wereld, zijn moslims nog steeds niet erin geslaagd om hun cultuur en religie beter te verkondigen. De Islam kent normen met een universeel karakter. Deze fundamenten zijn niet in strijd met de normen en waarden van vele andere culturen die juist wel goed weten hoe ze zichzelf beter kunnen presenteren aan de wereld.
Aan de andere kant hebben we te maken met sommige machthebbers die middels geweld hun macht willen behouden en op die manier onderdrukken en tomen zij iedereen in die een andere mening heeft. Sommigen van hen baseren hun ideologie op de religie en anderen op hun superieuriteitsgevoel dat ze hebben tegenover anderen.
Naar aanleiding hiervan wil ik het in dit artikel hebben over verscheidenheid en diversiteit als universele normen, maar ook in de Islam. De islam is niet in strijd met de moderne samenleving en erkent de diversiteit van culturen, rassen en religies.
Rechten van minderheden staan vast in internationale verdragen, maar daarvoor waren ze al (en nog steeds) gegarandeerd in alle religies. Zo mogen minderheden niet onderdrukt worden, ongeacht hun aantallen of achtergronden. Deze rechten gelden zowel voor niet-moslims in de islamitische wereld als voor moslimminderheden in de Westerse samenleving.
Jammer genoeg wordt de laatste tijd veel nadruk gelegd op de pluriformiteit, en omdat (sommige) moslims daarvoor gevoelig zijn, maken de media hiervan gebruik om te propageren dat de Islam tegen modernisme en ontwikkeling zou zijn.
Pluralisme is een maatschappelijke noodzaak en bovendien is het een wil van God op deze aarde. Of het nu gaat om dieren, mensen of andere schepsels, alles in het universum wijst naar diversiteit en pluriformiteit. Maar sommigen in deze wereld willen dat ontkennen, zoals het geval is bij een aantal wetenschappers die proberen de mens te klonen tot één soort. Volgens deze groep vormt alles wat niet tot hun soort, religie of ideologie behoort een bedreiging, en moet daarom bestreden worden en desnoods uitgeroeid worden. Een zeer rare redenering in deze tijd van democratie, openheid en mondialisering. Maar tegelijkertijd worden we ook geconfronteerd met imperialisme en extremisme die kunnen leiden tot het creëren van primitieve en wilde samenlevingen, waar geweld en macht centraal staan.
Op het moment dat de wereld toenadering zoekt, is er een grote angst voor het toenemen van discriminatie en vijandige houding tegen diversiteit.
Als wij het over pluralisme hebben, dan bedoelen wij daarmee politieke, culturele en religieuze pluriformiteit.
Ik ga me nu echter beperken tot de culturele en religieuze diversiteit. In de Koran staan diverse verzen over religieuze pluriformiteit: “Voor een ieder van jullie hebben Wij een norm en een weg bepaald. En als God het gewild had, zou Hij jullie tot één gemeenschap gemaakt hebben” Al Ma’ida 48.
Dit vers laat zien dat de Islam de religieuze diversiteit erkent en benadrukt ook dat Allah er juist vor heeft gekozen om de mensen divers te scheppen. Dit heeft God bewust gedaan om de mensen in de gelegenheid te stellen van elkaars verschillen te leren en te profiteren van de rijkdommen die iedere cultuur bevat.
Een aantal moslimtheologen concludeert (op basis van Koranteksten) dat er maar één religie is, maar iedere natie heeft zijn eigen geloofsovertuiging, en de Koran is geopenbaard om al die openbaringen die eerder zijn gezonden (voor de periode van onze profeet Mohamed) te beschermen.
In de Koran staat duidelijk dat het belangrijkste doel van religie is het helpen van mensen om het juiste evenwicht te vinden in hun leven en gelukkig en in vrede met elkaar te kunnen samenleven.
De Koran maakt geen onderscheid tussen moslims en niet-moslims: “Het gebeurt niet volgens jullie verlangens, noch volgens de verlangens van de mensen van het boek. Wie iets slechts doet, aan hem wordt vergolden en hij vindt in plaats van God beschermer noch helper voor zich” An-Nisaa’ 123.
Daarnaast benadrukt de Koran het aspect van de vrijheid van religie: “In de godsdienst is geen dwang” Al Bakara 256.
God waardeert alle mensen en vraagt van moslims om in dialoog te gaan met aanhangers van andere religies en hiervoor moet men een beschaafde taal gebruiken: “Spreekt tot de mensen ten goede” Al Bakara 83.
Wij concluderen hieruit dat islam een religie is die de diversiteit en verschillen tussen mensen erkent. In de Koran staat dat Allah alle mensen uit één ziel heeft geschapen en dat zij dezelfde oorsprong delen. Daarnaast erkent de Koran de etnische verschillen: “En tot Zijn tekenen behoren de schepping van de hemelen en de aarde en het verschil in jullie talen en kleuren. Daarin zijn tekenen voor de wereldbewoners” Ar Roem 22.
“O mensen wij hebben jullie uit een man en een vrouw geschapen en wij hebben jullie tot volkeren en stammen gemaakt opdat jullie elkaar zouden kennen ” Al Hoedjoeraat 13.
Alle deze Koranverzen laten zien dat de Islam diversiteit in religie, cultuur en etniciteit erkent. De Koran benadrukt ook het respecteren en beschermen van de heilige plaatsen zonder onderscheid te maken tussen een kerk, een moskee of een synagoge.
Toen onze profeet (v.z.m.h) van Mekka naar Medina immigreerde, heeft hij een wet samengesteld waarin rechten zowel van Moslims, Christenen als Joden gegarandeerd stonden. Deze grondwet hield rekening met de verschillende achtergronden van mensen die leefden in die tijd, onder één en dezelfde staat. En als wij het op de dag van vandaag over diversiteit of pluralisme hebben, dan is dit geen vreemd of nieuw onderwerp voor de Islam.
Op basis van de Koran en de overleveringen van onze profeet, moeten de Moslims met anderen omgaan volgens de richtlijnen van de Islam: respect, openheid, erkenning en geen vijandige houden aannemen ten opzichte van anderen.
Naties bestaan uit verschillende volkeren die in staat moeten zijn om in harmonie te kunnen leven en samenwonen, zonder te proberen elkaar te onderdrukken of elimineren.
http://www.nioweb.nl/2007/11/27/pluralisme-in-de-islam
27-11-07
dr. M. Aulad Abdallah
Ondanks de technologische ontwikkelingen op het gebied van media en de populariteit daarvan in de hele wereld, zijn moslims nog steeds niet erin geslaagd om hun cultuur en religie beter te verkondigen. De Islam kent normen met een universeel karakter. Deze fundamenten zijn niet in strijd met de normen en waarden van vele andere culturen die juist wel goed weten hoe ze zichzelf beter kunnen presenteren aan de wereld.
Aan de andere kant hebben we te maken met sommige machthebbers die middels geweld hun macht willen behouden en op die manier onderdrukken en tomen zij iedereen in die een andere mening heeft. Sommigen van hen baseren hun ideologie op de religie en anderen op hun superieuriteitsgevoel dat ze hebben tegenover anderen.
Naar aanleiding hiervan wil ik het in dit artikel hebben over verscheidenheid en diversiteit als universele normen, maar ook in de Islam. De islam is niet in strijd met de moderne samenleving en erkent de diversiteit van culturen, rassen en religies.
Rechten van minderheden staan vast in internationale verdragen, maar daarvoor waren ze al (en nog steeds) gegarandeerd in alle religies. Zo mogen minderheden niet onderdrukt worden, ongeacht hun aantallen of achtergronden. Deze rechten gelden zowel voor niet-moslims in de islamitische wereld als voor moslimminderheden in de Westerse samenleving.
Jammer genoeg wordt de laatste tijd veel nadruk gelegd op de pluriformiteit, en omdat (sommige) moslims daarvoor gevoelig zijn, maken de media hiervan gebruik om te propageren dat de Islam tegen modernisme en ontwikkeling zou zijn.
Pluralisme is een maatschappelijke noodzaak en bovendien is het een wil van God op deze aarde. Of het nu gaat om dieren, mensen of andere schepsels, alles in het universum wijst naar diversiteit en pluriformiteit. Maar sommigen in deze wereld willen dat ontkennen, zoals het geval is bij een aantal wetenschappers die proberen de mens te klonen tot één soort. Volgens deze groep vormt alles wat niet tot hun soort, religie of ideologie behoort een bedreiging, en moet daarom bestreden worden en desnoods uitgeroeid worden. Een zeer rare redenering in deze tijd van democratie, openheid en mondialisering. Maar tegelijkertijd worden we ook geconfronteerd met imperialisme en extremisme die kunnen leiden tot het creëren van primitieve en wilde samenlevingen, waar geweld en macht centraal staan.
Op het moment dat de wereld toenadering zoekt, is er een grote angst voor het toenemen van discriminatie en vijandige houding tegen diversiteit.
Als wij het over pluralisme hebben, dan bedoelen wij daarmee politieke, culturele en religieuze pluriformiteit.
Ik ga me nu echter beperken tot de culturele en religieuze diversiteit. In de Koran staan diverse verzen over religieuze pluriformiteit: “Voor een ieder van jullie hebben Wij een norm en een weg bepaald. En als God het gewild had, zou Hij jullie tot één gemeenschap gemaakt hebben” Al Ma’ida 48.
Dit vers laat zien dat de Islam de religieuze diversiteit erkent en benadrukt ook dat Allah er juist vor heeft gekozen om de mensen divers te scheppen. Dit heeft God bewust gedaan om de mensen in de gelegenheid te stellen van elkaars verschillen te leren en te profiteren van de rijkdommen die iedere cultuur bevat.
Een aantal moslimtheologen concludeert (op basis van Koranteksten) dat er maar één religie is, maar iedere natie heeft zijn eigen geloofsovertuiging, en de Koran is geopenbaard om al die openbaringen die eerder zijn gezonden (voor de periode van onze profeet Mohamed) te beschermen.
In de Koran staat duidelijk dat het belangrijkste doel van religie is het helpen van mensen om het juiste evenwicht te vinden in hun leven en gelukkig en in vrede met elkaar te kunnen samenleven.
De Koran maakt geen onderscheid tussen moslims en niet-moslims: “Het gebeurt niet volgens jullie verlangens, noch volgens de verlangens van de mensen van het boek. Wie iets slechts doet, aan hem wordt vergolden en hij vindt in plaats van God beschermer noch helper voor zich” An-Nisaa’ 123.
Daarnaast benadrukt de Koran het aspect van de vrijheid van religie: “In de godsdienst is geen dwang” Al Bakara 256.
God waardeert alle mensen en vraagt van moslims om in dialoog te gaan met aanhangers van andere religies en hiervoor moet men een beschaafde taal gebruiken: “Spreekt tot de mensen ten goede” Al Bakara 83.
Wij concluderen hieruit dat islam een religie is die de diversiteit en verschillen tussen mensen erkent. In de Koran staat dat Allah alle mensen uit één ziel heeft geschapen en dat zij dezelfde oorsprong delen. Daarnaast erkent de Koran de etnische verschillen: “En tot Zijn tekenen behoren de schepping van de hemelen en de aarde en het verschil in jullie talen en kleuren. Daarin zijn tekenen voor de wereldbewoners” Ar Roem 22.
“O mensen wij hebben jullie uit een man en een vrouw geschapen en wij hebben jullie tot volkeren en stammen gemaakt opdat jullie elkaar zouden kennen ” Al Hoedjoeraat 13.
Alle deze Koranverzen laten zien dat de Islam diversiteit in religie, cultuur en etniciteit erkent. De Koran benadrukt ook het respecteren en beschermen van de heilige plaatsen zonder onderscheid te maken tussen een kerk, een moskee of een synagoge.
Toen onze profeet (v.z.m.h) van Mekka naar Medina immigreerde, heeft hij een wet samengesteld waarin rechten zowel van Moslims, Christenen als Joden gegarandeerd stonden. Deze grondwet hield rekening met de verschillende achtergronden van mensen die leefden in die tijd, onder één en dezelfde staat. En als wij het op de dag van vandaag over diversiteit of pluralisme hebben, dan is dit geen vreemd of nieuw onderwerp voor de Islam.
Op basis van de Koran en de overleveringen van onze profeet, moeten de Moslims met anderen omgaan volgens de richtlijnen van de Islam: respect, openheid, erkenning en geen vijandige houden aannemen ten opzichte van anderen.
Naties bestaan uit verschillende volkeren die in staat moeten zijn om in harmonie te kunnen leven en samenwonen, zonder te proberen elkaar te onderdrukken of elimineren.
http://www.nioweb.nl/2007/11/27/pluralisme-in-de-islam