Bekijk Volledige Versie : Canada bezwijkt onder ZIONISTISCHE druk... Over de SCHURKEN STATEN LIJST...
Canada to rewrite 'torture' manual
The document singled out Guantanamo Bay as a place where inmates could face torture [AP]
Amnesty International has criticised a decision by Canada to rewrite a training manual that put the US and Israel on a list of nations where prisoners risk being tortured.
The document, released on Friday, named the US, Israel, Afghanistan, China, Egypt, Iran, Saudi Arabia, Mexico and Syria as places where torture was used.
It had classified some interrogation methods used by the US as torture, including isolation, sleep deprivation and blindfolding, according to an official document obtained by Reuters news agency.
The decision to redraft the manual used by Canadian diplomats came after the US objected.
Alex Neve, secretary general of Amnesty International, said: "It was commendable to see that manual, which seemed to include an important section that was an objective assessment of human rights concerns around the world.
"To see that now be undermined by concerns about embarrassing allies is very disappointing."
US objection
In a statement issued on Saturday, Maxime Bernier, Canada's Foreign Affairs Minister, said that he was embarrassed by the public disclosure of the manual that "wrongly" includes some of Canada's closest allies.
"I regret the embarrassment caused by the public disclosure of the manual used in the department's torture awareness training," Bernier said.
"It contains a list that wrongly includes some of our closest allies. I have directed that the manual be reviewed and rewritten. The manual is neither a policy document nor a statement of policy. As such, it does not convey the government's views or positions," the statement added.
Foreign Affairs spokeswoman Marina Wilson said on Saturday that she could not say yet how long it would take to review the manual or what the process might involve.
Sharp response
The document had prompted a sharp response from the US, a key NATO ally and trading partner, which asked to be removed from the manual.
"We find it to be offensive for us to be on the same list with countries like Iran and China. Quite frankly it's absurd," David Wilkins, the US Ambassador told The Associated Press on Friday.
"For us to be on a list like that is just ridiculous."
He said the US does not authorise or condone torture. "We think it should be removed and we've made that request. We have voiced our opinion very forcefully," Wilkins said.
A Canadian citizen, 21-year-old Omar Khadr, is in custody at Guantanamo on charges that include killing a US medic with a grenade during a July 2002 firefight in Afghanistan.
He has claimed in the past that he has been abused, but Canadian foreign affairs officials have said they accept US assurances Khadr has been treated humanely.
Human rights groups believe Canada has not done enough to ensure Khadr, who has been in custody since he was 15, is being fairly treated.
Alleged abuse
The workshop manual, which was used in the foreign affairs department's torture awareness training, was produced about two years ago while Canada's justice Dennis O'Connor was investigating the case of Maher Arar.
Arar, a Syrian-born Canadian engineer, was imprisoned and tortured in Syria for almost a year after he was detained and sent there by US authorities in 2002, wrongfully accused of having terrorist ties.
A Canadian judicial inquiry, led by O'Connor, later cleared him.
The government inadvertently released the manual to lawyers for Amnesty International who are working on a lawsuit involving alleged abuse of Afghan detainees by local Afghan authorities, after the detainees were handed over by Canadian troops.
The document offers a section on laws prohibiting torture and what diplomats should do when cases are suspected.
zo gaat het op de internationale vlak.Ik heb ook altijd twijfels gehad over organisaties en internationale verdragen die pretenderen de mensenrechten hoog in de vaandel hebben,deze twijfel heeft geenszins te maken dat ik dit op ideeële gronden vind maar dat uiteindelijk beslissingen en besluiten opzij kunnen worden geschoven door supermachten, hun invloed op het politieke proces en internationale vlak is groter dan een verdrag...
Geplaatst door Wizdom [/B]
Maak je toch niet zo druk. Het was allang duidelijk hoe dit zou gaan aflopen. Het kon nooit lang duren.
Op lager niveau werd de lijst geproduceerd. En het was ook de bedoeling om de rechtse regering daar te porren. Op zich al een knap staaltje door ambtenaren. Die zullen ook wel gezorgd hebben het goed te kunnen verkopen, anders lagen ze er al meteen uit.
Maar uiteindelijk ligt alle verantwoording bij de regering. Dus dat terugdraaien was gewoon een kwestie van tijd.
Maar intussen was het wel een goede methode, om de zaak onder de aandacht te brengen. En ook bijvoorbeeld Amnesy International had nou een gelegenheid om te protesteren. En de zaak is even volop in de media. De protesten zijn dus gelukt.
Je had geen media-aandacht gehad, en geen kans voor protest, als Israel en de VS domweg niet op de lijst gestaan hadden.
De ambtenaren die het deden wisten natuurlijk van te voren al, dat de zaak teruggedraaid ging worden. Het valt allemaal onder regeringsverantwoordelijkheid. Maar ik hoop gewoon voor ze, dat ze niet ontslagen worden. Die kans is best wel groot. De regering zal wel willen laten zien, dat ambtenaren niet van die geintjes moeten uithalen.
PS: oh en.. Canada bezweek niet onder de druk. Ze hebben een regering die dit echt wil. Het was dus een interne aangelegenheid.
AmirAlMominien
22-01-08, 17:09
Geplaatst door elTahar76
zo gaat het op de internationale vlak.Ik heb ook altijd twijfels gehad over organisaties en internationale verdragen die pretenderen de mensenrechten hoog in de vaandel hebben,deze twijfel heeft geenszins te maken dat ik dit op ideeële gronden vind maar dat uiteindelijk beslissingen en besluiten opzij kunnen worden geschoven door supermachten, hun invloed op het politieke proces en internationale vlak is groter dan een verdrag...
Daar heb je een punt. De voorloper van de VN, de Volkenbond, is oorspronkelijk ook een overwinnaarsorganisatie, waarin degenen die de oorlog hadden gewonnen (oa de VS en Engeland) bepaalden hoe de wereld eruit moest gaan zien. Om er geen gras over te laten groeien dat zij qua moraal eveneens de beteren waren, besloten ze middels dit clubje de Duitsers als schuldige van WO 1 aan te wijzen met de daarbij behorende bestraffing van de Duitsers.
Het grappige is dat de VS geen lid was van de Volkenbond, terwijl zij er wel de oprichter van was. Als je begrijpt waarom dat zo is, begrijp je ook de ware aard van zo'n organisatie en die van de VS, die nog steeds grote overeenkomsten vertonen. Zo heeft de VS tot op de dag van vandaag het Internationaal Strafhof niet erkend, en dringt wel aan op proliferatie van kernwapens, maar staat wel toe dat de grootste oorlogszuchtige machines als Israel en zijzelf die wel hebben.
Toen stond in artikel 10 van het handvest van de Volkenbond te lezen dat 'de leden van de Bond zich verplichten de territoriale integriteit en politieke onafhankelijkheid van elkaar te garanderen.' Daarom wenste de VS zich uiteindelijk niet aan te sluiten bij de Volkenbond; 'Thousand of our gallant youth lie buried in France, and buried for what? For the redemption of America? America was not directly attacked. For the salvation of America? America was not immediately in danger. No; for the salvation of mankind. It is the noblest errand that troops ever went on' (11 september 1919 , Montana), aldus president Wilson. Met andere woorden, zijn ze dan voor niks gestorven? Het was een nobele daad voor het verlossen van de mensheid. Vergelijk tegenwoordig: democratie en mensrechten in het Midden Oosten brengen. 'De leden van de Bond verplichten zich de territoriale integriteit en politieke onafhankelijkheid van elkaar te garanderen,' is dat niet een prachtig uitgangspunt? Als je de geschiedenis tot op de dag van vandaag doorkijkt, begrijp je waarom dat voor de VS niet zo kan zijn:
* In 1953 brachten Amerikanen en Britten in Iran Mohammed Mossadegh ten val nadat die de Anglo-Iranian Oil Company had genationaliseerd.
* In 1954 wierp een door de CIA en lokale helpers georganiseerde staatsgreep de verkozen president Jacobo Arbenz van Guatemala omver toen die landhervormingen doorvoerde.
* In 1961 trachtte een door de CIA gesteunde invasie op Cuba het bewind van Fidel Castro ten val te brengen. Castro had de pro-Amerikaanse dictator Fulgencio Batista verjaagd, hervormingen doorgevoerd en een bondgenootschap met de Sovjet-Unie aangegaan. In 1975 stelde een commissie van de Amerikaanse Senaat vast dat de CIA acht moordpogingen tegen Castro had gesteund -- Castro zelf zegt dat er veel meer zijn geweest.
* In 1965 belette een Amerikaanse militaire invasie in de Dominicaanse Republiek het heraantreden van de twee jaar eerder afgezette, hervormingsgezinde president Juan Bosch. De invasie installeerde de zeer volgzame Joaquin Balaguer.
* In 1973 bracht een door de CIA gesteunde staatsgreep in Chili de verkozen president Salvador Allende ten val. Die was door nationalisaties en goede relaties met Cuba bij Washington in ongenade gevallen.
* Begin jaren ´80 richtten de VS in Nicaragua een contra-legertje op om de sandinisten, die de pro-Amerikaanse dictator Anastasio Somoza hadden verjaagd, ten val te brengen. Die geheime oorlog duurde bijna het hele decennium. De sandinisten waren overgegaan tot nationalisaties en hadden goede relaties met Moskou opgebouwd.
* In 1983 viel een Amerikaanse strijdmacht het Caribische eiland Grenada binnen kort nadat premier Maurice Bishop daar was omgebracht. Bishop had populaire hervormingen doorgevoerd en goede banden met Cuba ontwikkeld. De invasie moest de Nicaraguaanse sandinisten en de wereld tonen dat de VS de terughoudendheid voor buitenlandse interventies opgaven die ze sinds hun nederlaag in 1975 in Vietnam in acht hadden genomen.
* In 1989 voerden de VS een invasie uit in Panama om hun onbruikbaar en hinderlijk geworden bondgenoot Manuel Noriega ten val te brengen.
* In 1994 vielen Amerikaanse troepen Haïti binnen om militairen en voormalige aanhangers van de Duvalier-dictatuur te verjagen. Die militairen hadden ze enkele jaren eerder gesteund tegen de verkozen anti-Duvalieristische president Jean-Bertrand Aristide -- wat in 1991 tot de val van Aristide had geleid en tot drie jaar bloedige militaire repressie tegen diens aanhang. Toen die was uitgeschakeld bracht de invasie een ondertussen volgzaam geworden Aristide terug.
* In april 2002 probeerde een staatsgreep met Amerikaanse steun in Venezuela de verkozen president Hugo Chavez ten val te brengen. De pogingen om Chavez te verjagen houden aan.
Dat is dus de hele grap. De mensenrechten kan de VS en haar bondgenoten, die hele facade dat ze de VN noemen en haar voorloper de Volkenbond, geen reet schelen. Het is altijd gebruikt om de koloniale, imperialistische machtspolitiek van de VS en haar bondgenoten te legitimeren en van een moreel sausje te voorzien. Macht en verrijking is het doel, nobele motieven als mensenrechten, vrede en democratie het middel.
Toen de VS Irak en Afghanistan binnenviel gebruikte ze ook de VN als legitimatie. Nu wordt, eveneens in internationaal verband, onder andere in Libanon, Iran en andere islamitische landen, een passificatie-politiek gevoerd om ze aan de grillen van Israel, de VS en hun bondgenoten over te leveren. Wederom gebruikt de VS de VN, bijvoorbeeld in Iran, en in het verleden in Irak met 100.000en doden en ondervoede kinderen tot gevolg, om zware sancties erdoor te drukken en om haar dominantie en controle over de regio te vergroten en veilig te stellen.
Geplaatst door AmirAlMominien
Toen de VS Irak en Afghanistan binnenviel gebruikte ze ook de VN als legitimatie. Nu wordt, eveneens in internationaal verband, onder andere in Libanon, Iran en andere islamitische landen, een passificatie-politiek gevoerd om ze aan de grillen van Israel, de VS en hun bondgenoten over te leveren. Wederom gebruikt de VS de VN, bijvoorbeeld in Iran, en in het verleden in Irak met 100.000en doden en ondervoede kinderen tot gevolg, om zware sancties erdoor te drukken en om haar dominantie en controle over de regio te vergroten en veilig te stellen.
Liever Amerikaanse dominantie maar leven in vrijheid dan zuchten onder een socialistische (Irak) of islamitische (Iran en Afghanistan) dictatuur. Dat is wat de meeste mensen in Irak of Afghanistan ook willen, maar zij worden tegengewerkt door kleine groepen extreem gewelddadige landgenoten die geen enkel middel schuwen om hun mening aan anderen op te dringen. Enne, hoe graag jij het ook wil geloven, de ondervoeding in Irak kwam niet door de sancties, maar door het regime van Saddam Hoessein dat voedsel bewust niet aan de bevolking gaf.
Geplaatst door Bart
Liever Amerikaanse dominantie maar leven in vrijheid dan zuchten onder een socialistische (Irak) of islamitische (Iran en Afghanistan) dictatuur. Dat is wat de meeste mensen in Irak of Afghanistan ook willen, maar zij worden tegengewerkt door kleine groepen extreem gewelddadige landgenoten die geen enkel middel schuwen om hun mening aan anderen op te dringen. Enne, hoe graag jij het ook wil geloven, de ondervoeding in Irak kwam niet door de sancties, maar door het regime van Saddam Hoessein dat voedsel bewust niet aan de bevolking gaf.
Jouw bedoelde vrijheid is een wassen neus, wat weet jij nu wat de meeste van de Afghanen en Iraken willen blijlkbaar heb jij weet van de collectieve gedachtengang van die mensen.De Amerikanen willen invloed behouden in die regio, de vrijheids streven is een excuus om geweld te gebruiken of om zwakke landen te bezetten
AmirAlMominien
22-01-08, 20:53
Geplaatst door Bart
Liever Amerikaanse dominantie maar leven in vrijheid dan zuchten onder een socialistische (Irak) of islamitische (Iran en Afghanistan) dictatuur. Dat is wat de meeste mensen in Irak of Afghanistan ook willen, maar zij worden tegengewerkt door kleine groepen extreem gewelddadige landgenoten die geen enkel middel schuwen om hun mening aan anderen op te dringen. Enne, hoe graag jij het ook wil geloven, de ondervoeding in Irak kwam niet door de sancties, maar door het regime van Saddam Hoessein dat voedsel bewust niet aan de bevolking gaf.
Je kan best in die idealen geloven, al vind ik ze bedroevend naief. Laat ik nu even uitgaan van het te goeder trouw zijn. Vind je oorlog dan zelf een goede oplossing om deze doelen te verwezelijken?
Met resolutie 986 uit 1995 werd de toelating gegeven om 2 miljard dollar aan Iraakse olie te verkopen om de 180 dagen. Dit zou nauwlettend worden gevolgd door een door de Verenigde Naties gecontroleerde bankrekening. De inkomsten van de olieverkoop konden echter maar voor een deel naar humanitaire doeleinden gaan. Het merendeel diende aangewend te worden voor herstellingen en administratieve kosten. Tot korte tijd geleden was dit Olie-Voor-Voedsel-Programma nog van kracht. Het werd meerdere keren aangepast. In resolutie 1153, daterend uit 1998, werd de hoeveelheid olie die Irak mocht verkopen aanzienlijk uitgebreid. Ook resolutie 1284 betekende op papier een mildere houding vanwege de VN. Irak kreeg nu ook de toelating om meer geld te investeren in de herstelling van de zwaar beschadigde olie-industrie. Deze zogenaamde verzachting van de sancties betekende echter geen oplossing voor het lijden van de doorsneebevolking.
* De werking van de sancties
Midden- en Zuid-Irak ontving geen cash-geld voor zijn olie-export. Noord-Irak kreeg een voorkeursbehandeling in de vorm van cash. Via het Olie-Voor-Voedsel-Programma kreeg Irak voedselpakketten, geneesmiddelen en andere goederen (zoals reserve-onderdelen voor machines, vrachtwagens, etc.) die eerst een goedkeuring nodig hadden van het VN- Sanctiecomité. Niets kon het land legaal binnenkomen zonder dat comité. Als een goed werd beschouwd als ‘dual use’, en dus ook voor militaire doeleinden zou kunnen worden aangewend, dan mocht het Irak niet binnen.
Irak financierde alle humanitaire steun via de olie-export. Voor de waarde van de olie-export kreeg Irak:
- 59% in humanitaire leveringen voor het centrum en het zuiden, met voedsel, gezondheidsmateriaal, medicijnen, vervoer, water, huisvesting, elektriciteit, scholen, irrigatie, landbouw, telecommunicatie, etc.
- 13% in humanitaire programma’s voor het noorden van Irak.
- 25% voor een compensatiefonds, met onder andere herstelbetalingen aan Koeweit
- 2,2% voor distributie en monitoring, bankkosten, olie- en douanecontroles, deskundigen bij het Sanctiecomité.
- 0,8% naar de VN-wapeninspecties (UNSCOM)
* De humanitaire implicaties van de sancties tegen Irak
“Op het einde van de jaren 1970 was Irak één van de rijkste en meest welvarende landen van het Midden-Oosten. Het land had een bloeiende economie dankzij de grote oliereserves. Tussen 1975 en 1985 investeerde de regering massaal in de sociale sector, waardoor de levensstandaard van de onderdanen opmerkelijk steeg. Twee decennia later is de situatie dramatisch veranderd. De Irak-Iran oorlog en de eerste Golfoorlog vernietigden een groot deel van de Iraakse infrastructuur. 12 jaar internationale sancties verhinderden Irak om het land herop te bouwen en te investeren in sociale systemen zoals gezondheidszorg. Dit alles heeft een zware impact gehad op de Iraakse kinderen.”
U leest hier niet een speech van Mohammed Al-Sahaf, de Iraaks Minister van Informatie, maar een fragment uit een persbericht van UNICEF. Deze VN-organisatie heeft kunnen vaststellen dat het embargo tegen Irak catastrofale humanitaire gevolgen heeft. Ook andere organisaties zoals de Wereldgezondheidsorganisatie en het Wereldvoedselprogramma berichtten meermaals over de negatieve impact van de sancties op de doorsneebevolking. Bewegingen uit de civiele maatschappij ijverden jarenlang voor de opheffing van de sancties. In rapporten, briefings, petities werd de aandacht gevraagd op het trieste lot van de Iraakse bevolking. De echte verantwoordelijken sloegen vrijwel alle kritische rapporten in de wind (al dan niet onder druk van de VS en GB).
Hieronder kan u een overzicht van de humanitaire gevolgen lezen. De gegevens zijn gebaseerd op drie verschillende bronnen: UNICEF persberichten , een uitgebreid rapport van verschillende bewegingen verschenen bij het Global Policy Forum en de resultaten van een studie van Jan Oberg en Christian Harleman.
Voedsel- en watervoorziening
- Ongeveer 3,7 miljoen gezinnen ontvingen gemiddeld 2470 kcal per persoon en per dag als rantsoen. Deze rantsoenen werden door de Iraakse regering verdeeld via 40.000 winkels. Het was het grootste voedseldistributiesysteem dat de Verenigde Naties ooit heeft gekend. Het werkte redelijk goed, maar het heeft er wel voor gezorgd dat de mensen volledig afhankelijk waren geworden van de regering. De voedselrantsoenen waren slechts voldoende voor 25 dagen. 40% van de gezinnen moest verschillende goederen (juwelen, kunst, porselein, boeken) verkopen om essentiële producten, zoals kleding, te kunnen kopen. Het gevolg is dat er een enorme kloof is ontstaan tussen de hoogste en de laagste klassen.
- 5 miljoen mensen – dat is meer dan een vijfde van de totale bevolking - hebben geen toegang tot proper drinkwater. Tussen 1999 en 2000 is de beschikbare hoeveelheid drinkwater per hoofd van de bevolking met meer dan 50% gedaald. Gevolg hiervan is een toename van watergebonden ziektes en ondervoeding bij de kinderen.
Armoede en ontwikkeling
- Binnen het Olie-Voor-Voedsel-Programma was er voor elke Irakees per jaar slechts 172 dollar beschikbaar.
- 55% van de Iraakse bevolking leeft onder de armoedegrens. Dat zou tot 90% opgelopen zijn als er onder het programma niet maandelijks een voedselpakket gratis ter beschikking werd gesteld ter waarde van 25 dollar.
- Sinds 1991 is de plaats van Irak in de rangorde van de UNDP Human Development Index gedaald van 96 naar 127 (op 174). Geen enkel ander land is zo snel en zo sterk gedaald. In 1990 stond Irak drie plaatsen voor buurland Jordanië. In 2000 stond het er 34 plaatsen onder.
Kinderen en vrouwen zijn het zwaarst getroffen
- In het jaarlijkse UNICEF-rapport over de toestand van de kinderen werd gezegd dat de kindersterfte (kinderen van minder dan vijf jaar) met 160% toenam in de periode 1990-1999. Dit was de hoogste toename van alle 188 besproken landen.
- Kindersterfte: 1 op 8 kinderen onder de 5 jaar sterft. 70% sterft door diarree, uitdroging en accute ademhalingsproblemen.
- Ondervoeding: 30% van de kinderen lijdt aan chronische ondervoeding, 8% aan accute ondervoeding, 24,7% van de kinderen wordt met een te laag gewicht geboren.
Lees het VN-rapport: http://www.globalpolicy.org/security/sanction/unreports/bossuyt.htm
http://archive.indymedia.be/news/2004/04/83780.html
'Mei 1996 verscheen de toenmalige Amerikaanse ambassadrice bij de VN, Madeleine Albright, in het befaamde CBS programma '60 Minutes.' Haar werd een reactie gevraagd op een VN-rapport waarin melding werd gemaakt van het feit dat als gevolg van de sancties en de Amerikaanse en Britse bombardementen die de infrastructuur volledig hadden verwoest, meer dan een half miljoen Irakese kinderen onder de vijf jaar om het leven was gekomen. De programmamaakster voegde eraan toe: 'Dat zijn meer kinderen dan in Hiroshima stierven… Is het de prijs waard?' Albright antwoordde: 'Wij denken dat het de prijs waard is.' Toen programmamaakster Lesley Stahl aandrong en de ambassadrice vroeg of de Amerikaanse regering 'zelfs met de hongerdood' van kleuters akkoord ging, rechtvaardigde Albright deze genocidale politiek met de opmerking: 'Weet je Lesley… het is moeilijk voor mij om dit te zeggen, want ik ben een humaan mens, maar mijn eerste verantwoordelijkheid is om ervoor te zorgen dat Amerikaanse troepen niet weer opnieuw de Golfoorlog hoeven uit te vechten.' Met andere woorden: een ongewapend, hulpeloos kind wordt opgeofferd voor een getrainde militair die zich wel kan verdedigen. Burgers worden opgeofferd voor militairen, de omgekeerde wereld, meer dan 1000 jaar nadat in het jaar 975 in het Zuid-Franse Le Pui voor het eerst in de geschiedenis de bescherming van burgers tegen oorlogsgeweld werd vastgelegd. Nog geen zes maanden na haar uitspraak werd Madeleine Albright bevorderd tot minister van buitenlandse zaken. Vier jaar later confronteerde de Australische journalist John Pilger de Amerikaanse onderminister van buitenlandse zaken James Rubin met haar uitspraak. Zijn reactie kwam erop neer dat Pilger te 'idealistisch' was. 'Bij het uitvoeren van politiek beleid moet men een keuze maken tussen twee kwaden… en helaas zijn de gevolgen van de sancties groter dan we gehoopt hadden,' aldus Rubin. Hij adviseerde Pilger niet zo naïef te zijn omdat er nu eenmaal een 'echte wereld' bestaat waar 'werkelijke keuzes moeten worden gemaakt.'
Ik begrijp dat de machthebbers in de VS zulke harteloze beesten zijn, maar vind je nu zelf dat massamoord en de grootste schendingen van mensenrechten door oorlogen een goed middel zijn? Vind je dan dat Abu Ghraib, Guantanamo, clusterbommen en uraniummunitie goede middelen zijn? De Afghanen zouden toch ook worden 'bevrijd' met een democratische regering, waarom hebben ze nu dan de grootste boeven en opiummaffia aan de macht?
Volgens jou zijn dit allemaal goede middelen om de Amerikaanse invasies te rechtvaardigen om de dominantie in de regio te versterken.
Tenslotte is het Afghaanse volk het ook niet met je eens:
The US and Her Fundamentalist Stooges are
the Main Human Rights Violators in Afghanistan
10 december 2007
The US and her allies tried to legitimize their military occupation of Afghanistan under the banner of “bringing freedom and democracy for Afghan people”. But as we have experienced in the past three decades, in regard to the fate of our people, the US government first of all considers her own political and economic interests and has empowered and equipped the most traitorous, anti-democratic, misogynist and corrupt fundamentalist gangs in Afghanistan.
Human rights violations are widespread across Afghanistan
In the past few years, for a thousand times the lies of US claims in the so-called “War on terror” were uncovered. By relying on the criminal bands of the Northern Alliance, the US made a game of values like democracy, human rights, women’s rights etc. thus disgracing our mournful nation. The US created a government from those people responsible for massacres in Pul-e-Charkhi, Dasht-e-Chamtala, Kapisa, Karala, Dasht-e-Lieli, 65,000 Kabulis and tens of mass graves across the country. Now the US tries to include infamous killers like Mullah Omer and Gulbuddin Hekmatyar into the government, which will be another big hypocrisy in the “war against terror”.
The reinstatement of the Northern Alliance to power crushed the hopes of our people for freedom and prosperity into desperation and proved that for the Bush administration, defeating terrorism so that our people can be happy, have no significance at all. The US administration plays a funny anti-Taliban game and pretends that a super power is unable to defeat a small, marginalized and medieval-minded gang which is actually her own product. But our people found by experience in the past few years that the US doesn’t want to defeat the Taliban and Al-Qaeda, because then they will have no excuse to stay in Afghanistan and work towards the realization of its economical, political and strategic interests in the region.
Lees verder:
http://www.rawa.org/events/dec10-07_e.htm
Geplaatst door elTahar76
Jouw bedoelde vrijheid is een wassen neus, wat weet jij nu wat de meeste van de Afghanen en Iraken willen blijlkbaar heb jij weet van de collectieve gedachtengang van die mensen.De Amerikanen willen invloed behouden in die regio, de vrijheids streven is een excuus om geweld te gebruiken of om zwakke landen te bezetten
Weet jij wel dan wat de gemiddelde Irakees of Afghani wil? Nou, het is een educated guess om te stellen dat die mensen gewoon vrijheid willen, brood op de plank, goede gezondheidszorg, enz, enz. Niks anders dan wat de gemiddelde Nederlander wil. En ja, dat krijg je eerder en beter onder Amerikaanse dominantie dan onder een socialistische of Islamitische dictatuur.
Geplaatst door AmirAlMominien
Je kan best in die idealen geloven, al vind ik ze bedroevend naief. Laat ik nu even uitgaan van het te goeder trouw zijn. Vind je oorlog dan zelf een goede oplossing om deze doelen te verwezelijken?
Nee, oorlog is uiteraard de minst gewenste oplossing. Maar daar ging het niet om. De stelling was of leven onder Amerikaanse dominantie beter was dan onder een socialistische of Islamitische dictatuur.