Voetstappen In Het Zand

[Marsipulami]

VOETSTAPPEN IN HET ZAND

Ik droomde eens en zie ik liep aan 't strand bij lage tij. Ik was daar niet alleen, want ook de Heer liep aan mijn zij.

We liepen samen 't leven door en lieten in het zand, een spoor van stappen, twee aan twee; de Heer liep aan mijn hand.

Ik stopte en keek achter mij en zag mijn levensloop, in tijden van geluk en vreugd, van diepe smart en hoop.

Maar als ik goed het spoor bekeek, zag ik langs heel de baan, daar waar het juist het moeilijkst was maar één paar stappen staan.

Ik zei toen: "Heere, waarom dan toch?" Juist toen 'k U nodig had, juist toen ik zelf geen uitkomst zag op 't zwaarste deel van 't pad...

De Heer keek toen vol liefde mij aan en antwoordde op mijn vragen: "Mijn lieve kind, toen 't moeilijk was, toen heb Ik jou gedragen".


Geschreven in 1936 door Mary Stevenson (1922-1966)

[Marsipulami]

’Voetstappen’ heeft veel vaders

BARNEVELD (RKnieuws.net) - Zeker vijf mensen in Amerika en Canada claimen halsstarrig de auteursrechten van het beroemde christelijke gedicht ’Voetstappen in het zand’, ook bekend onder de titel ’Waar was U, God?’. Het gedicht, waarin de hoofdpersoon met de Heer over het strand wandelt en zijn leven overziet, is wereldwijd bekend onder gelovigen.

De verschillende auteurs liggen al jaren met elkaar in de clinch over de vraag wie de eerste was die het gedicht opschreef. Er zijn talloze versies in omloop, maar de hoofdgedachte is altijd dezelfde: in de moeilijkste periode van het leven, wordt de hoofdpersoon gedragen door de Heer. In een seculiere versie is dat overigens een ’helper’.

Volgens Bruce Swaffield, een hoogleraar aan de Amerikaanse Regent University die naspeuring deed naar het voetstappengedicht, is het onwaarschijnlijk dat de waarheid over de herkomst ooit nog boven water komt. Hij vermoedt dat de schrijver het gedicht heeft gedeeld met enkele vrienden. ,,Het zou kunnen dat talloze generaties later iemand de tekst ontdekt in een doos en vervolgens claimt dat een voorouder het gedicht bedacht heeft’’, zegt Swaffield, die ook niet uitsluit dat het gedicht decennialang mondeling is overgeleverd. ,,Totdat er iemand kwam die het opschreef.’’

[knuppeltje]

VOETSTAPPEN IN HET ZAND

Ik droomde eens en zie ik liep aan 't strand bij lage tij. Ik was daar niet alleen, want ook de Heer liep aan mijn zij.

We liepen samen 't leven door en lieten in het zand, een spoor van stappen, twee aan twee; de Heer liep aan mijn hand.

Ik stopte en keek achter mij en zag mijn levensloop, in tijden van geluk en vreugd, van diepe smart en hoop.

Maar als ik goed het spoor bekeek, zag ik langs heel de baan, daar waar het juist het moeilijkst was maar één paar stappen staan.

Ik zei toen: "Heere, waarom dan toch?" Juist toen 'k U nodig had, juist toen ik zelf geen uitkomst zag op 't zwaarste deel van 't pad...

De Heer keek toen vol liefde mij aan en antwoordde op mijn vragen: "Mijn lieve kind, toen 't moeilijk was, toen heb Ik jou gedragen".


Geschreven in 1936 door Mary Stevenson (1922-1966)


Eens liep ik als in een droom over het strand, niet alleen-
want ik liep daar met jou hand in hand.

We banjerden samen de golven door, en tekenden in het natte zand
ons beider voetenspoor.

Totdat we stopten- en keken of er niemand anders meer was, en daarna
strekten we ons heerlijk languit tussen het helmgras.

Terwijl je nog even omkeek naar ons spoor, de hele baan-
zag je opeens maar een paar voetsappen meer staan.

Hoe is het mogelijk zei je toen, het was te zwaar en niet te doen,
dus hoe ik hier kom in deze kom- vraag mij daar niet om.

Ik keek je toen vol liefde aan en antwoordde op je vragen: Ach lieve meid,
toen ik zag dat het niet meer ging, heb ik jouw het duin maar even over gedragen.

Deze is geschreven door knuppeltje, en is net zo melig.