Marsipulami
05-03-08, 14:18
"Niemand wil de doodskist dragen"
Begrafenisondernemers vinden steeds moeilijker personeel om uitvaarten te begeleiden. Vooral jongeren lijken niet geïnteresseerd in een job als ‘kistdrager’. “Het personeel dat vroeger mijn uitvaarten mee verzorgde, is te oud geworden en ik kan maar geen nieuw personeel vinden”, zegt begrafenisondernemer Roger Barthels uit Lanaken.
Johan Dexters, voorzitter van de federatie van Belgische begrafenisondernemers, erkent het probleem. “Een uitvaartbegeleider heeft geen vaste werkuren en dat maakt zo’n job natuurlijk minder interessant”.
De meeste begrafenisondernemers in Vlaanderen laten zich tijdens uitvaarten begeleiden door gepensioneerde medewerkers, maar nu die in verschillende ondernemingen beginnen af te haken, dreigt er in de sector een personeelstekort. “Vroeger werkten we tijdens begrafenissen altijd met jonggepensioneerden, dikwijls mensen die op jonge leeftijd uit de mijn zijn ontslagen, maar die hebben nu de kracht niet meer om de kisten te dragen”, zegt begrafenisondernemer Roger Barthels uit Lanaken.
“Tegenwoordig is het veel moeilijker om jonggepensioneerden te recruteren - bruggepensioneerden mogen immers nauwelijks nog iets bijverdienen - en jongeren zijn al helemaal niet geïnteresseerd in een job als ‘kistdrager’. In drukke periodes ben ik nu aangewezen op collega-begrafenisondernemers die hun personeel uitlenen om mijn uitvaarten te verzorgen.”
Oorbellen
Een job als ‘kistdrager’ is niet alleen economisch weinig aantrekkelijk, daarbij blijkt ook niet iedereen geschikt als uitvaartbegeleider. “We staan open voor jong personeel, maar mannen met lange haren en oorbellen laat ik geen kist dragen”, zegt begrafenisondernemer Nico Eraerts uit Sint-Truiden, die op korte termijn eveneens op zoek moet naar nieuw personeel. “En zo’n nieuwe werknemer moeten we ook voor honderd procent kunnen vertrouwen”, zegt Roger Barthels nog. “Als we ‘s morgens op een begrafenis merken dat we maar drie mannen hebben om de kist te dragen, hebben we wel een probleem.”
Koen SNOEKX
Begrafenisondernemers vinden steeds moeilijker personeel om uitvaarten te begeleiden. Vooral jongeren lijken niet geïnteresseerd in een job als ‘kistdrager’. “Het personeel dat vroeger mijn uitvaarten mee verzorgde, is te oud geworden en ik kan maar geen nieuw personeel vinden”, zegt begrafenisondernemer Roger Barthels uit Lanaken.
Johan Dexters, voorzitter van de federatie van Belgische begrafenisondernemers, erkent het probleem. “Een uitvaartbegeleider heeft geen vaste werkuren en dat maakt zo’n job natuurlijk minder interessant”.
De meeste begrafenisondernemers in Vlaanderen laten zich tijdens uitvaarten begeleiden door gepensioneerde medewerkers, maar nu die in verschillende ondernemingen beginnen af te haken, dreigt er in de sector een personeelstekort. “Vroeger werkten we tijdens begrafenissen altijd met jonggepensioneerden, dikwijls mensen die op jonge leeftijd uit de mijn zijn ontslagen, maar die hebben nu de kracht niet meer om de kisten te dragen”, zegt begrafenisondernemer Roger Barthels uit Lanaken.
“Tegenwoordig is het veel moeilijker om jonggepensioneerden te recruteren - bruggepensioneerden mogen immers nauwelijks nog iets bijverdienen - en jongeren zijn al helemaal niet geïnteresseerd in een job als ‘kistdrager’. In drukke periodes ben ik nu aangewezen op collega-begrafenisondernemers die hun personeel uitlenen om mijn uitvaarten te verzorgen.”
Oorbellen
Een job als ‘kistdrager’ is niet alleen economisch weinig aantrekkelijk, daarbij blijkt ook niet iedereen geschikt als uitvaartbegeleider. “We staan open voor jong personeel, maar mannen met lange haren en oorbellen laat ik geen kist dragen”, zegt begrafenisondernemer Nico Eraerts uit Sint-Truiden, die op korte termijn eveneens op zoek moet naar nieuw personeel. “En zo’n nieuwe werknemer moeten we ook voor honderd procent kunnen vertrouwen”, zegt Roger Barthels nog. “Als we ‘s morgens op een begrafenis merken dat we maar drie mannen hebben om de kist te dragen, hebben we wel een probleem.”
Koen SNOEKX