IbnRushd
05-03-08, 23:29
Israëlisch wantrouwen jegens Obama
woensdag 05 maart 2008
JERUZALEM (Volkskrant) - Het centrale thema van de campagne van Barack Obama is verandering. Geen plezierige gedachte voor Israël, dat zich acht jaar heeft gewarmd aan de onvoorwaardelijke steun van de Amerikaanse president George W. Bush.
Op bezoek in Jeruzalem zei Malcolm Hoenlein, voorzitter van het koepeloverleg van grote Amerikaans-Joodse organisaties, onlangs: ‘Al het gepraat over verandering, zonder te definiëren wat de verandering moet zijn, schept een opening voor velerlei onheil.’
Het sterke optreden van Barack Obama in de Democratische voorverkiezingen is in Israël reden tot zorg. Wat als de soepele redenaar straks in het Witte Huis belandt? Wel, hij gaat in ieder geval niet met Hamas, de Palestijnse islamistische beweging, praten, zo zei Obama maandag in Texas.
Het is de jongste belofte uit een reeks, die bedoeld lijkt zich als ‘vastberaden medestander’ van Israël te profileren. De veiligheid van de Joodse staat is ‘heilig’, zei hij in het tv-debat in Ohio. Voor de camera’s verwierp Obama ook de steunverklaring die hij had gekregen van de ‘antisemiet’ Louis Farrakhan, leider van Nation of Islam.
Het pro-Israël-offensiefje van Obama volgt op een reeks emailcampagnes in de VS uit rechts-Joodse alsook evangelisch-christelijke kringen. De integriteit van zijn adviseurs voor het Midden-Oostenbeleid werd daarin in twijfel getrokken. Ook werden leugens verspreid over zijn kinderjaren, die hij op een koranschool in Indonesië zou hebben doorgebracht. Al die verhalen klinken door in de Israëlische berichtgeving over de Amerikaanse voorverkiezingen.
De eerste vraag in het schriftelijke interview met Obama dat de grootste tabloid Yedioth Ahronot pas hield, luidde: ‘In Israël (*) bestaat de angst dat u vanwege uw islamitische achtergrond zal overhellen naar de Arabische kant.’ Na die mythe ontkracht te hebben, bezwoor Obama dat de vriendschap die VS voelen voor Israël onveranderd blijft, mochten de Amerikanen hem tot president kiezen.
Het Amerikaans-Joodse tijdschrift Commentary lichtte het doopceel van Samantha Power, vooraanstaand adviseur van Obama en bekend van het alom bejubelde boek A Problem from Hell – America and the Age of Genocide. In 2002 zei ze dat een ‘reusachtige beschermingsmacht’ nodig is om een Palestijnse staat kans van leven te geven, ‘niet van het oude Rwandasoort, maar een betekenisvolle militaire aanwezigheid’.
Onlangs zei ze in een interview met de Israëlische kwaliteitskrant Haaretz niet meer te begrijpen wat ze toen had bedoeld. Nu gelooft ze in ieder geval niet in ‘het opleggen van een akkoord’; Israëli’s en Palestijnen moeten ‘over hun eigen vrede onderhandelen’. Dat zegt president Bush ook steeds.
De steun voor Israël in de VS is ‘op een nooit eerder vertoond hoogtepunt’, zei Hoenlein. ‘Maar ons opinieonderzoek toont dat die steun even breed als dun is, en dat Amerikanen Israël zien als een duistere, militaristische plek.’ Zijn vrees behelst niet zozeer Obama, als wel het perspectief dat hij een ‘overgangsfiguur’ is – een wegbereider van een omslag in het Amerikaanse denken over Israël.
Door: Alex Burghoorn
woensdag 05 maart 2008
JERUZALEM (Volkskrant) - Het centrale thema van de campagne van Barack Obama is verandering. Geen plezierige gedachte voor Israël, dat zich acht jaar heeft gewarmd aan de onvoorwaardelijke steun van de Amerikaanse president George W. Bush.
Op bezoek in Jeruzalem zei Malcolm Hoenlein, voorzitter van het koepeloverleg van grote Amerikaans-Joodse organisaties, onlangs: ‘Al het gepraat over verandering, zonder te definiëren wat de verandering moet zijn, schept een opening voor velerlei onheil.’
Het sterke optreden van Barack Obama in de Democratische voorverkiezingen is in Israël reden tot zorg. Wat als de soepele redenaar straks in het Witte Huis belandt? Wel, hij gaat in ieder geval niet met Hamas, de Palestijnse islamistische beweging, praten, zo zei Obama maandag in Texas.
Het is de jongste belofte uit een reeks, die bedoeld lijkt zich als ‘vastberaden medestander’ van Israël te profileren. De veiligheid van de Joodse staat is ‘heilig’, zei hij in het tv-debat in Ohio. Voor de camera’s verwierp Obama ook de steunverklaring die hij had gekregen van de ‘antisemiet’ Louis Farrakhan, leider van Nation of Islam.
Het pro-Israël-offensiefje van Obama volgt op een reeks emailcampagnes in de VS uit rechts-Joodse alsook evangelisch-christelijke kringen. De integriteit van zijn adviseurs voor het Midden-Oostenbeleid werd daarin in twijfel getrokken. Ook werden leugens verspreid over zijn kinderjaren, die hij op een koranschool in Indonesië zou hebben doorgebracht. Al die verhalen klinken door in de Israëlische berichtgeving over de Amerikaanse voorverkiezingen.
De eerste vraag in het schriftelijke interview met Obama dat de grootste tabloid Yedioth Ahronot pas hield, luidde: ‘In Israël (*) bestaat de angst dat u vanwege uw islamitische achtergrond zal overhellen naar de Arabische kant.’ Na die mythe ontkracht te hebben, bezwoor Obama dat de vriendschap die VS voelen voor Israël onveranderd blijft, mochten de Amerikanen hem tot president kiezen.
Het Amerikaans-Joodse tijdschrift Commentary lichtte het doopceel van Samantha Power, vooraanstaand adviseur van Obama en bekend van het alom bejubelde boek A Problem from Hell – America and the Age of Genocide. In 2002 zei ze dat een ‘reusachtige beschermingsmacht’ nodig is om een Palestijnse staat kans van leven te geven, ‘niet van het oude Rwandasoort, maar een betekenisvolle militaire aanwezigheid’.
Onlangs zei ze in een interview met de Israëlische kwaliteitskrant Haaretz niet meer te begrijpen wat ze toen had bedoeld. Nu gelooft ze in ieder geval niet in ‘het opleggen van een akkoord’; Israëli’s en Palestijnen moeten ‘over hun eigen vrede onderhandelen’. Dat zegt president Bush ook steeds.
De steun voor Israël in de VS is ‘op een nooit eerder vertoond hoogtepunt’, zei Hoenlein. ‘Maar ons opinieonderzoek toont dat die steun even breed als dun is, en dat Amerikanen Israël zien als een duistere, militaristische plek.’ Zijn vrees behelst niet zozeer Obama, als wel het perspectief dat hij een ‘overgangsfiguur’ is – een wegbereider van een omslag in het Amerikaanse denken over Israël.
Door: Alex Burghoorn