Bekijk Volledige Versie : Marokkaanse Identiteit criminaliseren, verloochenen etc. oorzaak toename schizofrenie
Schizofrenie in de Schilderswijk
Het terrein van Parnassia is een oase van rust in zuidelijk Den Haag. Hier kunnen volwassenen die langdurig zorgafhankelijk zijn en psychiatrische problemen hebben, tijdelijk een onderkomen vinden. De woonunits hebben namen als Plevier, Stern, Duinroos en Helmgras. De zee is dan ook niet ver weg. Op de hoogste etage van het enige stuk hoogbouw op het complex huist Wim Veling. Sinds 2002 werkt de 33-jarige psychiater in spe hier aan zijn promotieonderzoek, dat hij op 12 maart hoopt af te ronden.
Onderwerp van zijn dissertatie is het voorkomen van schizofrenie onder eerste en tweede generatie immigranten woonachtig in de hofstad. Bekend was dat deze ziekte vaker voorkwam binnen deze groep. Veling probeerde sociale en culturele factoren te achterhalen voor dit fenomeen, en vond die ook.
Uitermate chronisch
“Wist je dat schizofrenie in een rapport van de World Health Organisation tot de mondiale top 10 van ernstige ziekten wordt gerekend, als je ziet hoeveel gezonde levensjaren er mee verloren gaan en als het gaat om de impact ervan op de economie?”, vraagt Veling retorisch. “Het komt weliswaar niet erg veel voor, maar het is uitermate chronisch.”
Dat Veling straks promoveert en over een jaar psychiater zal zijn, was bij zijn afstuderen geen uitgemaakte zaak. Hij werkte aanvankelijk als arts-assistent in een provinciestadje in Zambia. “Ik vond het fantastisch om daar te zijn en te leven, maar het was qua werk nogal uitzichtloos. Het was een perifeer ziekenhuis in the middle of nowhere. Ik kon er weliswaar individuele patiënten helpen, maar een ontwikkeling in de verbetering van de zorg zat er absoluut niet in. Ik vroeg mezelf af of dit voor mij nu de manier was om met geneeskunde bezig te zijn en kwam tot de conclusie van niet. Daarop keerde ik terug naar mijn oorspronkelijke idee om in de psychiatrie te gaan werken; het klikte meteen.”
Een belangrijke reden dat Veling juist bij de Parnassia Bavo groep in Den Haag een werkplek zocht en vond, was zijn voorkeur om patiëntenzorg met onderzoek te kunnen combineren in een verder niet al te academische omgeving. Graag staat hij ‘aan het front om kennis te ontwikkelen waar het veld wat mee kan’. Daarin is hij nu ruimschoots geslaagd. Honderden Haagse ‘allochtonen’ met psychoses sprak en onderzocht hij de afgelopen zeven jaar – al zal hij zelf dat woord nimmer gebruiken. Niet voor niets luidt de achtste stelling van zijn proefschrift: ‘Als je verwacht dat iemand met een andere etnische achtergrond zich geheel aanpast aan Nederland, maar je blijft hem ‘allochtoon’ noemen, dan doe je hetzelfde wanneer je iemand blinddoekt en hem kortzichtigheid verwijt.’
Het blijkt dat eerste- en tweedegeneratie immigranten een verhoogd risico hebben om schizofrenie te krijgen. Gemiddeld een factor twee meer dan autochtonen. Bij Marokkaanse mannen van de tweede generatie is dit zelfs zeven maal. Veling: “Men weet al langer dan vandaag, dat minderheden in het Westen een verhoogde kans op schizofrenie hebben, maar men wist nooit waarom dit zo was. Vooral in Engeland is veel onderzoek gedaan. Een jaar of tien geleden was daar veel discussie over het waarom: Was alles wel goed onderzocht? Kwam in de landen van oorsprong schizofrenie vaker voor? Stelde men wel de goede diagnose? Maar men kwam niet tot een sluitende verklaring. Daarna verdween het zoeken naar verklaringen enigszins naar de achtergrond, ook omdat men huiverig was voor sociale en culturele verklaringen; schizofrenie is toch immers genetisch en neurobiologisch bepaald? Maar angzamerhand werd duidelijk dat het toch in die hoek moest worden gezocht. En daar ben ik ingestapt.”
Negatieve stereotypen
Het onderzoek begon met het opsporen en interviewen alle mensen in Den Haag die zich voor het eerste bij een arts hadden gemeld met psychotische symptomen.Tevens spraken Veling cum suis, waar mogelijk, met een familielid. De verhalende verslagen die daaruit voortkwamen, legden zij voor aan een koppel psychiaters, om zo tot een juiste diagnose te komen.
“Om etnische vooroordelen in de diagnostiek te voorkomen deden we dat op twee manieren”, vertelt Veling. “Bij de ene helft typexten we alle aanwijzingen naar etniciteit weg. Bij de ander helft lieten we die juist staan. Gelukkig bleken er geen grote verschillen in diagnosebepaling te zijn ontstaan.”
De bevindingen bleken overeen te komen met het beeld dat al uit ander onderzoek naar voren kwam: schizofrenie komt ook onder Haagse eerste- en tweede generatie immigranten vaker voor dan bij de autochtone meerderheid. Bovendien bleken bij Marokkanen de symptomen bovengemiddeld ernstig.
Vervolgens ving Veling een tweede ronde – uitgebreidere – gesprekken aan bij de patiënten thuis. Talloze koppen thee en zoete lekkernijen kreeg hij voorgeschoteld en, hoewel woonachtig in Leiden, kent hij Den Haag inmiddels als zijn broekzak.
Sociale en culturele factoren – zowel op groeps- als op individueel niveau – blijken wel degelijk een belangrijke rol te spelen bij een verhoogd risico op schizofrenie, vond Veling uit. Zo blijkt dat hoe meer een etnische groep discriminatie ervaart, des te vaker schizofrenie binnen die groep vóórkomt. “Dat is dus iets anders dan persoonlijk uitgescholden worden door iemand, of discriminatie aan den lijve ondervinden”, nuanceert Veling. “Het gaat hier bijvoorbeeld om negatieve stereotypen over de groep die rondwaren en waarvan men op de hoogte is.”
Ook is het gegeven met hoeveel gelijken men in een bepaalde wijk woont van belang. Wonen met veel andere mensen van je eigen etnische groep beschermt tegen het ontwikkelen van schizofrenie. In de Schilderswijk zullen daarom relatief minder allochtone mensen met schizofrenie rondlopen, dan pakweg in Scheveningen – al zullen dat er in absolute zin juist meer zijn, vanwege de aantallen eerste- en tweede generatie immigranten die er wonen.
Op individueel niveau bleek etnische identiteit een factor van belang. “Mensen die hun roots hebben losgelaten of negatief denken over de groep waarvan ze deel uitmaken, hebben een grotere kans om schizofrenie te krijgen”, verklaart Veling.
Naar het waarom van de toch grote verschillen wat betreft risico op schizofrenie tussen de verschillende minderheidsgroepen, kan Veling slechts gissen.
“Het feit bijvoorbeeld dat Turken een lager risico hebben dan Marokkanen, heeft waarschijnlijk te maken met de sterkte van de sociale cohesie binnen de groep; die is bij Turkse mensen namelijk groter. Marokkanen zijn daarbij ook vanuit hun cultuur op de een of andere manier meer op hun hoede. Niet voor niets heeft men daar een spreekwoord dat luidt: ‘Ik tegen mijn broer, mijn broer en ik tegen mijn neef, ik, wij drieën tegen de rest van de wereld’.”
Veling voelt zich wel geroepen om kort-door-de bocht conclusies te voorkomen: “Het is natuurlijk niet zo dat er allemaal krankzinnige Marokkanen met bommen door de stad rennen. Schizofreniepatiënten zijn niet vaak agressief, maar juist erg kwetsbaar. De onderzoeksresultaten zijn wel een marker van hoe ingewikkeld samenleven met verschillende groepen is, en welke gevolgen voor de geestelijke gezondheid sociale spanningen kunnen hebben.”
Cannabis
Een apart hoofdstuk wijdt Veling aan de relatie tussen cannabisgebruik en schizofrenie. Het hebben van een genetische kwetsbaarheid voor schizofrenie bleek op zichzelf niet tot het gebruik van cannabis te leiden. Wel vond hij een statistisch signi.cant verband tussen het gebruik en het vóórkomen van schizofrenie. Cannabisgebruik is dus mogelijk een oorzaak van schizofrenie, maar is waarschijnlijk ook een gevolg van symptomen van de ziekte. “Het is een beetje een kip-en-het-eiverhaal”, legt hij uit. “Blowen mensen nu omdat ze psychisch niet in orde zijn, of worden ze zo omdat ze blowen? Het lijkt er echter wel op dat cannabisgebruik ook een gevolg kan zijn van sociale stress, want het gebruik was geassocieerd met het ervaren van discriminatie en een negatieve etnische identiteit. Toch is cannabisgebruik niet een verklaring voor de hogere kans op schizofrenie bij allochtonen, omdat zij niet vaker gebruiken dan autochtonen, en het effect van cannabis op ontstaan van schizofrenie in alle etnische groepen even groot was.”
Het belangrijkste vindt Veling dat, dankzij bevindingen zoals de zijne, er een betere en meer gerichte behandeling van schizofreniepatiënten in de nabije toekomst mogelijk is, en uiteindelijk misschien zelfs gebruikt kunnen worden om te voorkomen dat mensen schizofrenie krijgen. “Door in behandelingen rekening te houden met factoren als discriminatie en geringe etnische identiteit. Vooral jongeren kun je zo weerbaarder maken, waardoor het risico op schizofrenie misschien kan worden verkleind.”
http://www.erasmusmagazine.nl/upload/em/EDITIES/Jaargang%2011/EM%20nr%2013//EM13.pdf
Mmm.. Ik dacht dat de oververtegenwoordiging onder Marokkanen in schizofrenie veel ouder was dan de "criminalisering".
Schizofrenie in de Schilderswijk
Het terrein van Parnassia is een oase van rust in zuidelijk Den Haag. Hier kunnen volwassenen die langdurig zorgafhankelijk zijn en psychiatrische problemen hebben, tijdelijk een onderkomen vinden. De woonunits hebben namen als Plevier, Stern, Duinroos en Helmgras. De zee is dan ook niet ver weg. Op de hoogste etage van het enige stuk hoogbouw op het complex huist Wim Veling. Sinds 2002 werkt de 33-jarige psychiater in spe hier aan zijn promotieonderzoek, dat hij op 12 maart hoopt af te ronden.
Onderwerp van zijn dissertatie is het voorkomen van schizofrenie onder eerste en tweede generatie immigranten woonachtig in de hofstad. Bekend was dat deze ziekte vaker voorkwam binnen deze groep. Veling probeerde sociale en culturele factoren te achterhalen voor dit fenomeen, en vond die ook.
Uitermate chronisch
“Wist je dat schizofrenie in een rapport van de World Health Organisation tot de mondiale top 10 van ernstige ziekten wordt gerekend, als je ziet hoeveel gezonde levensjaren er mee verloren gaan en als het gaat om de impact ervan op de economie?”, vraagt Veling retorisch. “Het komt weliswaar niet erg veel voor, maar het is uitermate chronisch.”
Dat Veling straks promoveert en over een jaar psychiater zal zijn, was bij zijn afstuderen geen uitgemaakte zaak. Hij werkte aanvankelijk als arts-assistent in een provinciestadje in Zambia. “Ik vond het fantastisch om daar te zijn en te leven, maar het was qua werk nogal uitzichtloos. Het was een perifeer ziekenhuis in the middle of nowhere. Ik kon er weliswaar individuele patiënten helpen, maar een ontwikkeling in de verbetering van de zorg zat er absoluut niet in. Ik vroeg mezelf af of dit voor mij nu de manier was om met geneeskunde bezig te zijn en kwam tot de conclusie van niet. Daarop keerde ik terug naar mijn oorspronkelijke idee om in de psychiatrie te gaan werken; het klikte meteen.”
Een belangrijke reden dat Veling juist bij de Parnassia Bavo groep in Den Haag een werkplek zocht en vond, was zijn voorkeur om patiëntenzorg met onderzoek te kunnen combineren in een verder niet al te academische omgeving. Graag staat hij ‘aan het front om kennis te ontwikkelen waar het veld wat mee kan’. Daarin is hij nu ruimschoots geslaagd. Honderden Haagse ‘allochtonen’ met psychoses sprak en onderzocht hij de afgelopen zeven jaar – al zal hij zelf dat woord nimmer gebruiken. Niet voor niets luidt de achtste stelling van zijn proefschrift: ‘Als je verwacht dat iemand met een andere etnische achtergrond zich geheel aanpast aan Nederland, maar je blijft hem ‘allochtoon’ noemen, dan doe je hetzelfde wanneer je iemand blinddoekt en hem kortzichtigheid verwijt.’
Het blijkt dat eerste- en tweedegeneratie immigranten een verhoogd risico hebben om schizofrenie te krijgen. Gemiddeld een factor twee meer dan autochtonen. Bij Marokkaanse mannen van de tweede generatie is dit zelfs zeven maal. Veling: “Men weet al langer dan vandaag, dat minderheden in het Westen een verhoogde kans op schizofrenie hebben, maar men wist nooit waarom dit zo was. Vooral in Engeland is veel onderzoek gedaan. Een jaar of tien geleden was daar veel discussie over het waarom: Was alles wel goed onderzocht? Kwam in de landen van oorsprong schizofrenie vaker voor? Stelde men wel de goede diagnose? Maar men kwam niet tot een sluitende verklaring. Daarna verdween het zoeken naar verklaringen enigszins naar de achtergrond, ook omdat men huiverig was voor sociale en culturele verklaringen; schizofrenie is toch immers genetisch en neurobiologisch bepaald? Maar angzamerhand werd duidelijk dat het toch in die hoek moest worden gezocht. En daar ben ik ingestapt.”
Negatieve stereotypen
Het onderzoek begon met het opsporen en interviewen alle mensen in Den Haag die zich voor het eerste bij een arts hadden gemeld met psychotische symptomen.Tevens spraken Veling cum suis, waar mogelijk, met een familielid. De verhalende verslagen die daaruit voortkwamen, legden zij voor aan een koppel psychiaters, om zo tot een juiste diagnose te komen.
“Om etnische vooroordelen in de diagnostiek te voorkomen deden we dat op twee manieren”, vertelt Veling. “Bij de ene helft typexten we alle aanwijzingen naar etniciteit weg. Bij de ander helft lieten we die juist staan. Gelukkig bleken er geen grote verschillen in diagnosebepaling te zijn ontstaan.”
De bevindingen bleken overeen te komen met het beeld dat al uit ander onderzoek naar voren kwam: schizofrenie komt ook onder Haagse eerste- en tweede generatie immigranten vaker voor dan bij de autochtone meerderheid. Bovendien bleken bij Marokkanen de symptomen bovengemiddeld ernstig.
Vervolgens ving Veling een tweede ronde – uitgebreidere – gesprekken aan bij de patiënten thuis. Talloze koppen thee en zoete lekkernijen kreeg hij voorgeschoteld en, hoewel woonachtig in Leiden, kent hij Den Haag inmiddels als zijn broekzak.
Sociale en culturele factoren – zowel op groeps- als op individueel niveau – blijken wel degelijk een belangrijke rol te spelen bij een verhoogd risico op schizofrenie, vond Veling uit. Zo blijkt dat hoe meer een etnische groep discriminatie ervaart, des te vaker schizofrenie binnen die groep vóórkomt. “Dat is dus iets anders dan persoonlijk uitgescholden worden door iemand, of discriminatie aan den lijve ondervinden”, nuanceert Veling. “Het gaat hier bijvoorbeeld om negatieve stereotypen over de groep die rondwaren en waarvan men op de hoogte is.”
Ook is het gegeven met hoeveel gelijken men in een bepaalde wijk woont van belang. Wonen met veel andere mensen van je eigen etnische groep beschermt tegen het ontwikkelen van schizofrenie. In de Schilderswijk zullen daarom relatief minder allochtone mensen met schizofrenie rondlopen, dan pakweg in Scheveningen – al zullen dat er in absolute zin juist meer zijn, vanwege de aantallen eerste- en tweede generatie immigranten die er wonen.
Op individueel niveau bleek etnische identiteit een factor van belang. “Mensen die hun roots hebben losgelaten of negatief denken over de groep waarvan ze deel uitmaken, hebben een grotere kans om schizofrenie te krijgen”, verklaart Veling.
Naar het waarom van de toch grote verschillen wat betreft risico op schizofrenie tussen de verschillende minderheidsgroepen, kan Veling slechts gissen.
“Het feit bijvoorbeeld dat Turken een lager risico hebben dan Marokkanen, heeft waarschijnlijk te maken met de sterkte van de sociale cohesie binnen de groep; die is bij Turkse mensen namelijk groter. Marokkanen zijn daarbij ook vanuit hun cultuur op de een of andere manier meer op hun hoede. Niet voor niets heeft men daar een spreekwoord dat luidt: ‘Ik tegen mijn broer, mijn broer en ik tegen mijn neef, ik, wij drieën tegen de rest van de wereld’.”
Veling voelt zich wel geroepen om kort-door-de bocht conclusies te voorkomen: “Het is natuurlijk niet zo dat er allemaal krankzinnige Marokkanen met bommen door de stad rennen. Schizofreniepatiënten zijn niet vaak agressief, maar juist erg kwetsbaar. De onderzoeksresultaten zijn wel een marker van hoe ingewikkeld samenleven met verschillende groepen is, en welke gevolgen voor de geestelijke gezondheid sociale spanningen kunnen hebben.”
Cannabis
Een apart hoofdstuk wijdt Veling aan de relatie tussen cannabisgebruik en schizofrenie. Het hebben van een genetische kwetsbaarheid voor schizofrenie bleek op zichzelf niet tot het gebruik van cannabis te leiden. Wel vond hij een statistisch signi.cant verband tussen het gebruik en het vóórkomen van schizofrenie. Cannabisgebruik is dus mogelijk een oorzaak van schizofrenie, maar is waarschijnlijk ook een gevolg van symptomen van de ziekte. “Het is een beetje een kip-en-het-eiverhaal”, legt hij uit. “Blowen mensen nu omdat ze psychisch niet in orde zijn, of worden ze zo omdat ze blowen? Het lijkt er echter wel op dat cannabisgebruik ook een gevolg kan zijn van sociale stress, want het gebruik was geassocieerd met het ervaren van discriminatie en een negatieve etnische identiteit. Toch is cannabisgebruik niet een verklaring voor de hogere kans op schizofrenie bij allochtonen, omdat zij niet vaker gebruiken dan autochtonen, en het effect van cannabis op ontstaan van schizofrenie in alle etnische groepen even groot was.”
Het belangrijkste vindt Veling dat, dankzij bevindingen zoals de zijne, er een betere en meer gerichte behandeling van schizofreniepatiënten in de nabije toekomst mogelijk is, en uiteindelijk misschien zelfs gebruikt kunnen worden om te voorkomen dat mensen schizofrenie krijgen. “Door in behandelingen rekening te houden met factoren als discriminatie en geringe etnische identiteit. Vooral jongeren kun je zo weerbaarder maken, waardoor het risico op schizofrenie misschien kan worden verkleind.”
http://www.erasmusmagazine.nl/upload/em/EDITIES/Jaargang%2011/EM%20nr%2013//EM13.pdf
Het artikel hangt aan elkaar van de 'misschiens', de 'wellichts' en 'waarschijnlijk'. Op mij komt het uitermate onwetenschappelijk over. Het gaat in tegen het steeds meer toenemende inzicht dat erfelijkheid in het ontstaan van psyschische aandoeningen toch wel heel erg belangrijk is.
VerbalSmaeel
13-03-08, 12:22
Het artikel hangt aan elkaar van de 'misschiens', de 'wellichts' en 'waarschijnlijk'. Op mij komt het uitermate onwetenschappelijk over. Het gaat in tegen het steeds meer toenemende inzicht dat erfelijkheid in het ontstaan van psyschische aandoeningen toch wel heel erg belangrijk is.
Dat inzicht is alleen jouw inzicht. Wetenschappers komen er steeds meer achter hoe bio-sociaal de mens eigenlijk is.
"Het blijkt dat eerste- en tweedegeneratie immigranten een verhoogd risico hebben om schizofrenie te krijgen."
Dit is namelijk het inzicht dat al heel lang in allerlei wetenschappelijke onderzoeken naar voren komt als het gaat om schizofrenie en emigratie. Het lijkt me dat erfelijkheid en etnische achtergrond geen causale relatie hebben, behalve bij mensen die een ideologische agenda proberen te rechtvaardigen om achterlijkheid toe te schrijven aan andere etniciteiten.
Dat inzicht is alleen jouw inzicht. Wetenschappers komen er steeds meer achter hoe bio-sociaal de mens eigenlijk is.
"Het blijkt dat eerste- en tweedegeneratie immigranten een verhoogd risico hebben om schizofrenie te krijgen."
Dit is namelijk het inzicht dat al heel lang in allerlei wetenschappelijke onderzoeken naar voren komt als het gaat om schizofrenie en emigratie. Het lijkt me dat erfelijkheid en etnische achtergrond geen causale relatie hebben, behalve bij mensen die een ideologische agenda proberen te rechtvaardigen om achterlijkheid toe te schrijven aan andere etniciteiten.
Weet jij zeker wie er wel of niet een ideologische agenda heeft? En zijn dat niet degenen die 'vermoedens' uiten? In elk geval blijkt dat hun 'vermoeden' niet keihard aangetoond. Er zouden wel meer 'vermoedens' geuit kunnen worden, bijvoorbeeld over het verband tussen inteelt en schizofrenie. Weet jij of dat al onderzocht is?
Het artikel hangt aan elkaar van de 'misschiens', de 'wellichts' en 'waarschijnlijk'. Op mij komt het uitermate onwetenschappelijk over. Het gaat in tegen het steeds meer toenemende inzicht dat erfelijkheid in het ontstaan van psyschische aandoeningen toch wel heel erg belangrijk is.
Dat is het in dit geval dus niet, aangezien in de landen van herkomst schizofrenie niet vaker voorkomt dan hier.
Overigens weet Veling dus ook niet waarom in NL met name Marokkanen zo gevoelig zijn voor schizofrenie. In Engeland zijn dat de 'West-Indians'. Ik vermoed dat een laag zelfbeeld er veel mee te maken heeft.
Ik begrijp verder niet hoe het 'discriminatie'-inzicht bij therapie kan worden ingezet.
Het eenzijdige van het verhaal is dat de 'migratie-ervaring' wordt teruggebracht tot 'gediscrimineerd' worden. Het is toch echt wel wat meer.
Dat is het in dit geval dus niet, aangezien in de landen van herkomst schizofrenie niet vaker voorkomt dan hier.
Hoe weet je dat? Overigens wil dat nog niets zeggen, het kan "recessief" aanwezig zijn. Er kan dus ook een verband zijn met inteelt.
Ik begrijp verder niet hoe het 'discriminatie'-inzicht bij therapie kan worden ingezet.
Het eenzijdige van het verhaal is dat de 'migratie-ervaring' wordt teruggebracht tot 'gediscrimineerd' worden. Het is toch echt wel wat meer.
Dan lees je niet zo goed. Hij brengt nergens zijn bevindingen terug op discriminatie. Hij noemt discriminatie als één van de factoren.
Hoe weet je dat?
Omdat uit internationale onderzoek van het WHO is gebleken dat het in de landen van herkomst van migranten schizofrenie vrijwel overal het zelfde is.
Overigens wil dat nog niets zeggen, het kan "recessief" aanwezig zijn.
Als het recessief aanwezig is dan zou het in het land van herkomst even vaak voorkomen.
Er kan dus ook een verband zijn met inteelt
Zo een conclusie trekken op grond van je opmerking over recessief slaat als een tang op een varken, want als het recessief zou zijn dan zou het in de landen van herkomst ook hoog moeten zijn.
Geen ene minderheid in Nederland van de laatste 100 jaar is zo langdurig en frequent gestigmatiseerd, gecriminaliseerd, gediscrimineerd, de identiteit zo vaak beschimpt etc.. als de Marokkanen. Marokkanen worden nu minstens 18 jaar routinematig ondr vuur genomen door de Nederlandse media, politiek en autochtonen om hun ongenoegen af te schuiven op Marokkanen. Dat gaat zich wreken op de lange termijn.
Een Marokkaanse jongere van nu heeft in zijn leven vrijwel niets anders meegemaakt dan dat zijn identiteit bespuugd en beschimpt wordt in de media, op straat en in de politiek. Ik heb met wel met ze te doen die Marokkaanse jongeren.
Geen ene minderheid in Nederland van de laatste 100 jaar is zo langdurig en frequent gestigmatiseerd, gecriminaliseerd, gediscrimineerd, de identiteit zo vaak beschimpt etc.. als de Marokkanen. Marokkanen worden nu minstens 18 jaar routinematig ondr vuur genomen door de Nederlandse media, politiek en autochtonen om hun ongenoegen af te schuiven op Marokkanen. Dat gaat zich wreken op de lange termijn.
Een Marokkaanse jongere van nu heeft in zijn leven vrijwel niets anders meegemaakt dan dat zijn identiteit bespuugd en beschimpt wordt in de media, op straat en in de politiek. Ik heb met wel met ze te doen die Marokkaanse jongeren.
18 Jaar pas? Homo's kennen dit al eeuwen.
Hoe weet je dat? Overigens wil dat nog niets zeggen, het kan "recessief" aanwezig zijn. Er kan dus ook een verband zijn met inteelt.
Ik zit in de branche. Genoeg studies die dat aantonen, er is geen discussie over.
Dan lees je niet zo goed. Hij brengt nergens zijn bevindingen terug op discriminatie. Hij noemt discriminatie als één van de factoren.
Niet zo agressief meteen. Je mag wel wat vriendelijker doen als ik het voor je 'zaak' opneem. Ik lees nl. prima. Het is de enige factor die hij noemt, over andere laat hij zich niet uit. Jah, 'geringe etnische identiteit', wat dat ook mag betekenen. Hoe kan een mens zich van zijn 'etnos' bewust zijn?
Oh ja, en 'op hun hoede zijnde' Marokkanen. Achterdocht als oorzaak van schizofrenie. Erg wetenschappelijk klinkt het allemaal niet. Andere volkeren zijn net zo 'achterdochtig'. Het is juist de witte psychiatrie die mensen die uit een collectieve cultuur komen, daarom ervaring hebben met en bang zijn voor roddel als 'schizofreen' betitelt op een moment dat die mensen net hoogst rationeel bezig zijn. :)
By the way, jij wou niet meer op mij reageren :vreemd:
Geen ene minderheid in Nederland van de laatste 100 jaar is zo langdurig en frequent gestigmatiseerd, gecriminaliseerd, gediscrimineerd, de identiteit zo vaak beschimpt etc.. als de Marokkanen. Marokkanen worden nu minstens 18 jaar routinematig ondr vuur genomen door de Nederlandse media, politiek en autochtonen om hun ongenoegen af te schuiven op Marokkanen. Dat gaat zich wreken op de lange termijn.
Een Marokkaanse jongere van nu heeft in zijn leven vrijwel niets anders meegemaakt dan dat zijn identiteit bespuugd en beschimpt wordt in de media, op straat en in de politiek. Ik heb met wel met ze te doen die Marokkaanse jongeren.
Als je zo eenzijdig en hysterisch denkt ben je inderdaad een goede kandidaat voor de aandoening. Je hebt met jezelf te doen. Zelfmedelijden noemen we dat ook wel. Het gaat trouwens alleen over jongens, niet gaan verhullen.
Het alleenvertoningsrecht opeisen op gediscrimineerd worden etc., of anders iig de pole position, staat wel sullig. Alsof je een soort historisch onschuldig slachtoffer bent. Calimero.
Dat laatste honderd jaar zeg je natuurlijk omdat iemand anders met de joden komt. Nou moet je zien: joden hebben wel ff wat meer meegemaakt dan Marokkaanse jongens (meisjes en vrouwen zijn niet zo vaak schizofreen, en worden ook niet half zo gediscrimineerd), en toch zijn joden niet vaker schizofreen dan Marokkaanse jonge mannen.
Het is de enige factor die hij noemt, over andere laat hij zich niet uit.
Nee je leest niet goed. Hij noemt minstens 3 factoren in algemene termen en van sommige factoren pikt hij er een voorbeeld uit, één ervan is dan discriminatie. Dat is echt iets anders dan alles eenzijdig op discriminatie af te schuiven.
Hier een paar factoren:
Sociale en culturele factoren – zowel op groeps- als op individueel niveau – blijken wel degelijk een belangrijke rol te spelen bij een verhoogd risico op schizofrenie, vond Veling uit. Zo blijkt dat hoe meer een etnische groep discriminatie ervaart, des te vaker schizofrenie binnen die groep vóórkomt. “Dat is dus iets anders dan persoonlijk uitgescholden worden door iemand, of discriminatie aan den lijve ondervinden”, nuanceert Veling. “Het gaat hier bijvoorbeeld om negatieve stereotypen over de groep die rondwaren en waarvan men op de hoogte is.”
Ook is het gegeven met hoeveel gelijken men in een bepaalde wijk woont van belang. Wonen met veel andere mensen van je eigen etnische groep beschermt tegen het ontwikkelen van schizofrenie. In de Schilderswijk zullen daarom relatief minder allochtone mensen met schizofrenie rondlopen, dan pakweg in Scheveningen – al zullen dat er in absolute zin juist meer zijn, vanwege de aantallen eerste- en tweede generatie immigranten die er wonen.
Op individueel niveau bleek etnische identiteit een factor van belang. “Mensen die hun roots hebben losgelaten of negatief denken over de groep waarvan ze deel uitmaken, hebben een grotere kans om schizofrenie te krijgen”, verklaart Veling.
Niet zo agressief meteen. Je mag wel wat vriendelijker doen als ik het voor je 'zaak' opneem. Ik lees nl. prima. Het is de enige factor die hij noemt, over andere laat hij zich niet uit. Jah, 'geringe etnische identiteit', wat dat ook mag betekenen. Hoe kan een mens zich van zijn 'etnos' bewust zijn?
Oh ja, en 'op hun hoede zijnde' Marokkanen. Achterdocht als oorzaak van schizofrenie. Erg wetenschappelijk klinkt het allemaal niet. Andere volkeren zijn net zo 'achterdochtig'. Het is juist de witte psychiatrie die mensen die uit een collectieve cultuur komen, daarom ervaring hebben met en bang zijn voor roddel als 'schizofreen' betitelt op een moment dat die mensen net hoogst rationeel bezig zijn. :)
By the way, jij wou niet meer op mij reageren :vreemd:
Ik agressief? Ben ik onvriendelijk? Waar blijkt dat uit mijn reaktie?
Dergelijke ongegronde opmerkingen beneemt mij de lust om je reaktie serieus te nemen en er verder op in te gaan.
Nee je leest niet goed. Hij noemt minstens 3 factoren in algemene termen en van sommige factoren pikt hij er een voorbeeld uit, één ervan is dan discriminatie. Dat is echt iets anders dan alles eenzijdig op discriminatie af te schuiven.
Jij ziet een hoop wat ik niet zie. Hij zegt wel 'cultureel', maar benoemt niks. Dus die valt af, tis gewoon achteloos en gedachtenloos 'soc. cult.' roepen, heel populair tegenwoordig, maar dan moet je het wel specificeren.
Sociale en culturele factoren – zowel op groeps- als op individueel niveau – blijken wel degelijk een belangrijke rol te spelen bij een verhoogd risico op schizofrenie, vond Veling uit. Zo blijkt dat hoe meer een etnische groep discriminatie ervaart, des te vaker schizofrenie binnen die groep vóórkomt. “Dat is dus iets anders dan persoonlijk uitgescholden worden door iemand, of discriminatie aan den lijve ondervinden”, nuanceert Veling. “Het gaat hier bijvoorbeeld om negatieve stereotypen over de groep die rondwaren en waarvan men op de hoogte is.”
Wat het verschil tussen persoonlijk en groepservaren is is mij een raadsel.
Ook is het gegeven met hoeveel gelijken men in een bepaalde wijk woont van belang. Wonen met veel andere mensen van je eigen etnische groep beschermt tegen het ontwikkelen van schizofrenie. In de Schilderswijk zullen daarom relatief minder allochtone mensen met schizofrenie rondlopen, dan pakweg in Scheveningen – al zullen dat er in absolute zin juist meer zijn, vanwege de aantallen eerste- en tweede generatie immigranten die er wonen.
Dit is een uitwerking van het vorige, geen nieuwe factor. Bovendien is het strijdig met de notie van discriminatie in de media, politiek en publiek opinie ervaren, want die worden niet anders van in de Schilderswijk wonen. Daar hebben ze dezelfde Telegraaf en dezelfde RTL4.
Waar dit wel op wijst, is dat nieuwkomers de locale cultuur niet kunnen trekken. Dat is in feite discriminatie vanaf de andere kant. Het verbaast me dus dat autochtonendiscriminatie breed uitgemeten wordt, maar dat eventueel allo's auto's niet lusten totaal onvermeld blijft.
Op individueel niveau bleek etnische identiteit een factor van belang. “Mensen die hun roots hebben losgelaten of negatief denken over de groep waarvan ze deel uitmaken, hebben een grotere kans om schizofrenie te krijgen”, verklaart Veling.
Dat zei ik al, negatief zelfbeeld. Alleen maakt hij het collectief, ik zou het maar gewoon individueel houden. De overeenkomst met West-Indians wijst daar ook op.
Overigens tettert je topickop ook alleen maar over één oorzaak.
Wat me ook verbaast is dat Veling uitgerekend in de grote stad met het kleinste aandeel Marokkanen naar Marokkanen op zoek gaat. Of zou de prevalentie van schizofrenie in Den Haag onder Marokkanen dan de pan uitrijzen?
Omdat uit internationale onderzoek van het WHO is gebleken dat het in de landen van herkomst van migranten schizofrenie vrijwel overal het zelfde is.
Als het recessief aanwezig is dan zou het in het land van herkomst even vaak voorkomen.
Zo een conclusie trekken op grond van je opmerking over recessief slaat als een tang op een varken, want als het recessief zou zijn dan zou het in de landen van herkomst ook hoog moeten zijn.
Noem dat onderzoek eens.
De ander heeft er schuld aan. Past goed bij een psychose, borderline. Hoort een beetje bij elkaar in dit geval.
Als je zo eenzijdig en hysterisch denkt ben je inderdaad een goede kandidaat voor de aandoening. Je hebt met jezelf te doen. Zelfmedelijden noemen we dat ook wel. Het gaat trouwens alleen over jongens, niet gaan verhullen.
Het alleenvertoningsrecht opeisen op gediscrimineerd worden etc., of anders iig de pole position, staat wel sullig. Alsof je een soort historisch onschuldig slachtoffer bent. Calimero.
Dat laatste honderd jaar zeg je natuurlijk omdat iemand anders met de joden komt. Nou moet je zien: joden hebben wel ff wat meer meegemaakt dan Marokkaanse jongens (meisjes en vrouwen zijn niet zo vaak schizofreen, en worden ook niet half zo gediscrimineerd), en toch zijn joden niet vaker schizofreen dan Marokkaanse jonge mannen.
Het is een feit dat Marokkanen het meest negatief zijn bejegend door de media en politiek.
Ik ga niet in op je aanval op mijn persoon. Dat zijn zinloze discussies die de topic vervuilen. Probeer aub wat volwassener te reageren. Upgrade jezelf.
De reden dat ik 100 jaar genoemd heb is omdat ik daar het meest over weet. Het is niet meer en niets minder. Ik ga geen beweringen maken die ik door gebrek aan kennis niet kan staven.
Ik heb niet de beschikking over cijfers die over Joden gaan. Als je daar meer over hebt kunnen we die discussie vervolgen. Ik ga geen discussie voeren op basis van onbewezen stellingen en/of hypothese.
Noem dat onderzoek eens.
Zo toont een studie van de Wereld gezondheidsorganisatie WHO aan dat schizofrenie overal hoegenaamd evenveel vóórkomt en leren andere studies datzelfde specifiek voor het Caribisch gebied.
http://www.schizofrenieplein.nl/hulp/nieuws/yn93/immigranten.htm
Noem dat onderzoek eens.
http://www.schizofrenieplein.nl/hulp/nieuws/yn93/immigranten.htm
Niet het onderzoek, wel de verwijzing door Selten, ook een specialist op het gebied, maar dan met bizarder opvattingen.
Je kan ook even zelf zoeken, vanwaar deze gespeelde luiheid?
http://www.who.int/healthinfo/statistics/bod_schizophrenia.pdf
Puerto Rico springt er overigens uit. Misschien om de zelfde redenen.
Jij ziet een hoop wat ik niet zie. Hij zegt wel 'cultureel', maar benoemt niks. Dus die valt af, tis gewoon achteloos en gedachtenloos 'soc. cult.' roepen, heel populair tegenwoordig, maar dan moet je het wel specificeren.
Wat het verschil tussen persoonlijk en groepservaren is is mij een raadsel.
Dit is een uitwerking van het vorige, geen nieuwe factor. Bovendien is het strijdig met de notie van discriminatie in de media, politiek en publiek opinie ervaren, want die worden niet anders van in de Schilderswijk wonen. Daar hebben ze dezelfde Telegraaf en dezelfde RTL4.
Waar dit wel op wijst, is dat nieuwkomers de locale cultuur niet kunnen trekken. Dat is in feite discriminatie vanaf de andere kant. Het verbaast me dus dat autochtonendiscriminatie breed uitgemeten wordt, maar dat eventueel allo's auto's niet lusten totaal onvermeld blijft.
Dat zei ik al, negatief zelfbeeld. Alleen maakt hij het collectief, ik zou het maar gewoon individueel houden. De overeenkomst met West-Indians wijst daar ook op.
Kortgezegd hij noemt meerdere factoren en brengt hij het niet eenzijdig en alleen terug op discriminatie.
Overigens tettert je topickop ook alleen maar over één oorzaak.
Dan kan ik niets anders concluderen dat je weer verkeerd leest.
Ga eens voor de lol reakties van autochtonen lezen op nieuwsberichten in de telegraaf en/of het Algemeen Dagblad waar allochtonen in voorkomen. Je zult niet verbaasd zijn wie ze er telkens met de haren bij slepen en op afgeven. Het maakt vrijwel niet uit waar het over gaat, Marokkanen zijn de schuldige. Zelfs ik schrik me af en toe rot van wat ze allemaal wel niet zeggen. Nog meer verbaast het mij dat de kranten dergelijke keiharde racistische opmerkingen vaak laten staan.
Zo toont een studie van de Wereld gezondheidsorganisatie WHO aan dat schizofrenie overal hoegenaamd evenveel vóórkomt en leren andere studies datzelfde specifiek voor het Caribisch gebied.
http://www.schizofrenieplein.nl/hulp/nieuws/yn93/immigranten.htm
Zo zie je maar :hihi: Die Selten is trouwens niet helemaal dat je zegt, hoor.
Wat ik geleerd heb op school, van een bekende hoogleraar strafrecht en crminologie is dat diegenen die de meeste kans hebben om schizofreen te worden, hoogopgeleid/intelligent, man en met een leeftijd iets tussen de 18 en 32 jaar zijn.
Uit mijn eigen leven heb ik van dichtbij meegemaakt hoe drie kennissen schizofreen zijn geworden. Één ervan is inmiddels 'genezen' door mede medicijnen in het begin. En nadat hij geemigreerd is naar zijn vaderland, Spanje, is hij inmiddels getrouwd heeft een kindje werk etc.. en maakt hij het zeer goed. Bij alle drie vermoed ik dat de trigger die schizofrenie naar boven bracht overmatig drugsgebruik (drank, coke, xtc en cannabis), veel uitgaan, te weinig slapen en verblijf in de gevangenis.
Zo toont een studie van de Wereld gezondheidsorganisatie WHO aan dat schizofrenie overal hoegenaamd evenveel vóórkomt en leren andere studies datzelfde specifiek voor het Caribisch gebied.
http://www.schizofrenieplein.nl/hulp/nieuws/yn93/immigranten.htm
Acculturation stress as explanation for the increased dence of schizophrenia among immigrants
Samenvatting Er zijn veel meer nieuwe gevallen van schizofrenie in enkele groepen immigranten in West-Europa dan in de autochtone bevolking. In Nederland is het risico voor schizofrenie fors verhoogd bij eerste en tweede generatie immigranten uit Marokko, Suriname en de Nederlandse Antillen, maar niet bij de Turkse immigranten. Omdat een heel aantal methodologische en biologische hypotheses geen goede verklaring voor de verschillen vormde, is het waarschijnlijker dat omgevingsfactoren, met name sociaal-culturele factoren, het verschil maken. Chronische stress gerelateerd aan acculturatie, zou de ziekte kunnen uitlokken bij genetisch kwetsbare personen. Grote acculturatiestress, geassocieerd met bepaalde manieren van acculturatie en problemen met etnische identiteit, voorspelt een slechtere geestelijke gezondheid. Het kan leiden tot depressieve klachten en angst. Tot op heden is de relatie tussen acculturatiestress en schizofrenie niet onderzocht. - Doel: onderzoeken of acculturatiestress een determinant van schizofrenie is, en of een verschil in acculturatiestress een verklaring zou kunnen zijn voor verschillen in voorkomen van schizofrenie tussen de verschillende groepen immigranten. - Methode: het design is een case-control studie. De cases zijn Marokkaanse, Surinaamse, Turkse en Antilliaanse schizofrenie-patiënten uit een eerste psychose cohort (N=100). Twee controlegroepen worden gevormd: een bestaande uit broers en zussen van de cases, en een bestaande uit psychiatrisch gezonde immigranten (N=100 in elke groep). Acculturatiestress wordt in alle groepen onderzocht, waarbij acculturatie-strategieën worden bepaald, en informatie wordt verzameld over ervaren discriminatie, etnische identiteit, zelfwaardering, stress-symptomen en sociale steun. Om de betrouwbaarheid te vergroten geven key-informanten ook informatie over acculturatiestress van de cases en de controles. De hypothese is dat cases meer acculturatiestress ervaren dan hun broers en zussen, die op hun beurt meer acculturatiestress hebben dan de andere controles. Data van onderzoeken onder gezonde immigranten in Nederland, gebaseerd op dezelfde vragenlijsten, zullen worden gebruikt om te bepalen of verschillen in voorkomen van schizofrenie tussen groepen immigranten corresponderen met verschillen in acculturatiestress tussen de groepen.
Wat ik geleerd heb op school, van een bekende hoogleraar strafrecht en crminologie is dat diegenen die de meeste kans hebben om schizofreen te worden, hoogopgeleid/intelligent, man en met een leeftijd iets tussen de 18 en 32 jaar zijn.
Uit mijn eigen leven heb ik van dichtbij meegemaakt hoe drie kennissen schizofreen zijn geworden. Één ervan is inmiddels 'genezen' door mede medicijnen in het begin. En nadat hij geemigreerd is naar zijn vaderland, Spanje, is hij inmiddels getrouwd heeft een kindje werk etc.. en maakt hij het zeer goed. Bij alle drie vermoed ik dat de trigger die schizofrenie naar boven bracht overmatig drugsgebruik (drank, coke, xtc en cannabis), veel uitgaan, te weinig slapen en verblijf in de gevangenis.
www.tijdschriftvoorpsychiatrie.nl/zoeken/download.php?id=1425
tr_imparator
16-03-08, 11:31
Even voor de duidelijkheid: het artikel gaat niet over discriminatie. De enige conclusie die getrokken wordt is dat schizofrenie vaker voorkomt in wijken waarbij een relatief kleine groep allochtonen zijn. Vervolgens kijkt men naar waarschijnlijke oorzaken. En de conclusies die men trekt die is medegebaseerd op andere eerdere onderzoeken. Dus wat slinger zegt dat het artikel vol zit met 'misschiens' en 'wellichts', is niet helemaal juist.
Ik heb het artikel even gelezen en hij geeft wel degelijk verklaringen, anders dan wat Mark61 beweert. Wat Qaiys zegt van zoveel jaar lang criminalisering en stigmatisering is wel degelijk een goede verklaring: ook implicaties uit de onderzoek zelf geeft aan dat sociale interacties invloed hebben op het ontwikkelingen van de hersenen. Een van die interacties wat men noemt is het ervaren van discrimatie.
''The most plausible interpretation of our findings is that our measure of neighborhood ethnic density captured a social experience that had a quantifiable impact on the incidence of psychotic disorders. Animal and human studies indicate that social experiences can affect brain development and the risk of mental disorders (26, 27). At present, we can only speculate on how the particular social experiences of immigrants could influence the emergence of psychoses. The finding of a similar ethnic density effect among first- and second-generation immigrants implies that ethnic density represents social experiences that are relevant for both generations.
Several mechanisms may be considered, which are not mutually exclusive. One possibility is that high ethnic density mitigates the pathogenic effects of discrimination (8, 28). We have reported elsewhere that the increased risk of schizophrenia for non-Western ethnic minority groups was associated with the groups’ experiences of discrimination (29), and some studies have found that perceived discrimination may foster the emergence of psychotic symptoms (30, 31). Conceivably, living in a high-ethnic-density neighborhood could buffer the impact of discrimination and stigma (32, 33) by enhancing positive identification with one’s own ethnic group, or it could reduce exposure to discrimination by reducing daily contact with the native Dutch majority.
Another possibility is that high ethnic density, which is likely to be associated with a greater probability of social support, increases access to normalizing explanations for anomalous perceptual experiences and abnormal beliefs that are present in individuals at high risk of developing psychosis (34). Whereas social isolation may contribute to the acceptance of a psychotic appraisal of these early abnormal mental states, a social network may have a normalizing function, thus preventing transition into psychosis (35).''
tr_imparator
16-03-08, 11:39
Off-topic misschien. Misschien is het helemaal niet good om sociaal te engineren. (Allochtonen te verspreiden door huizen te slopen).
Ik heb het artikel even gelezen en hij geeft wel degelijk verklaringen, anders dan wat Mark61 beweert.
Ook in jouw quote geeft hij maar 1 verklaring, nl. discriminatie. Wat geen goede verklaring is aangezien ook Turken worden gediscrimineerd.
Dus waar zijn die andere verklaringen nou? En waarom worden verklaringen alleen buiten de patiënt, groep gezocht, en niet in?
tr_imparator
16-03-08, 13:03
Ook in jouw quote geeft hij maar 1 verklaring, nl. discriminatie. Wat geen goede verklaring is aangezien ook Turken worden gediscrimineerd.
Dus waar zijn die andere verklaringen nou? En waarom worden verklaringen alleen buiten de patiënt, groep gezoch, en niet in?
Uit die onderzoek komt een feit naar voren:
De aantal schizofrene allochtonen is hoger in wijken waar relatief weinig allochtonen wonen dan in wijken waar meer allochtonen wonen. Waarom is de vraag. Je gaat dan niet naar een individu kijken, omdat je het hier hebt over een groep. Toeval is namelijk uitgesloten, onderzoeksresultaten zijn significant. Dat betekent dat het niet toevallig is dat men in zulke wijken het aantal schizofrene allochtonen hoger is. Vervolgens suggereert men dat het wel te maken kan hebben met sociale interacties(ervaringen).
Discriminatie, versterking ervan en verzwakking ervan. Blootstelling aan. Factoren die invloed erop hebben. Ervaringen die ten onrechte als discriminatie worden ervaren, factoren die hier invloed op hebben. Sociale isolatie en het hebben van een sociale netwerk.
Er wordt gezegd dat er verschillende mechanismen zijn. Vervolgens heeft men het over 1 mogelijkheid. Discriminatie.
Jammer eigenlijk dat andere mogelijkhede nauwelijks worden besproken. Maar dat komt ook misschien door de welbekendheid van andere mogelijkheden zoals isolatie, netwerk hebben. Enzovoorts.
Ja als laatst zou men natuurlijk ook de copingsmechanismen van een bepaalde individu en groep kunnen bespreken. Dat doet men ook, zo wordt bijvoorbeeld de sociale cohesie genoemt.
Kan je nader specificeren wat er volgens jou ontbreekt?
Uit die onderzoek komt een feit naar voren:
De aantal schizofrene allochtonen is hoger in wijken waar relatief weinig allochtonen wonen dan in wijken waar meer allochtonen wonen. Waarom is de vraag. Je gaat dan niet naar een individu kijken, omdat je het hier hebt over een groep.
Een geestesziekte is een individuele aandoenen. Collectieve schizofrenie moet nog ontdekt worden, hoewel ik daar persoonlijk wel aanknopingspunten voor zie. Maar de experts hebben het daar niet over.
Vandaar dat je gaat kijken wat voor invloeden een invloed ondergaat. Tabii ki de omgeving daar een rol in speelt.
Er wordt gezegd dat er verschillende mechanismen zijn. Vervolgens heeft men het over 1 mogelijkheid. Discriminatie.
Precies. Dat zeg ik de hele tijd al. Hij noemt GEEN andere factoren.
En nog maar een keer, voor de prevalentieverschillen tussen Tr, Ma, Ant, Sur in 3 smaken heeft hij geen verklaring. Zoals ook in Engeland nog geen verklaring is gevonden voor prevalentie bij 'West-Indians' (Antillianen, zeg maar voor het gemak).
Ik heb daar wel ideeën over, maar ik heb er geen verstand van.
Kan je nader specificeren wat er volgens jou ontbreekt?
Dat zei ik al, ik vind het opmerkelijk dat er maar naar één kant van de zaak wordt gekeken, nl. wat 'auto's' 'allo's' aandoen. Tis blijkbaar niet interessant te kijken naar de mental make-up van de allo patiënt zelf. Zo zou je gerust kunnen stellen dat sommige immigranten negatief tegenover hun nieuwe vaderland staan, niet kunnen aarden, niet kunnen omgaan met diversiteit, van tevoren al een negatief zelfbeeld hebben, en nog zo wat.
In feite is dit een verhulde polcor politieke stellingname. Aan de patiënt zelf kan het nooit liggen, die is ziek zwak en misselijk, en zijn ziekte is de schuld van de Ander. Yeah right.
Terwijl het toch een simpele en evidente constatering is dat de emigratie-ervaring op zich een ingrijpende gebeurtenis is. Niemand zijn schuld. Jah van de emigrant, dan moet ie niet emigreren. :) Maar die is zich van tevoren natuurlijk niet bewust van wat voor impact dat heeft, naar een Andere wereld verhuizen. Voor een stabiel persoon al een hele klus, voor iemand die totaal onvoorbereid, zonder enige kennis, vaardigheden of inzicht komt, en al wat gevoelig is, grote heisa. Emigratie-PTSS zak maar zeggen.
Kan dan wel turkoloog zijn, als intercultureel psychiater zou ik het vast niet beroerd doen. :lachu:
Uit die onderzoek komt een feit naar voren:
De aantal schizofrene allochtonen is hoger in wijken waar relatief weinig allochtonen wonen dan in wijken waar meer allochtonen wonen. Waarom is de vraag.
Allochtonen die geconcentreerd bij elkaar wonen zij veelal lager opgeleid.
De hoger opgeleide is meestal intelligenter. Intelligente mensen in de leeftijd tussen 18 en 32 hebben meer kans het te ontwikkelen. Dat zou een verklaring kunnen zijn voor het feit dat het meer vookomt in wijken waar allochtonen in de minderheid zijn.
Een geestesziekte is een individuele aandoenen. Collectieve schizofrenie moet nog ontdekt worden, hoewel ik daar persoonlijk wel aanknopingspunten voor zie. Maar de experts hebben het daar niet over.
Vandaar dat je gaat kijken wat voor invloeden een invloed ondergaat. Tabii ki de omgeving daar een rol in speelt.
Precies. Dat zeg ik de hele tijd al. Hij noemt GEEN andere factoren.
En nog maar een keer, voor de prevalentieverschillen tussen Tr, Ma, Ant, Sur in 3 smaken heeft hij geen verklaring. Zoals ook in Engeland nog geen verklaring is gevonden voor prevalentie bij 'West-Indians' (Antillianen, zeg maar voor het gemak).
Ik heb daar wel ideeën over, maar ik heb er geen verstand van.
Dat zei ik al, ik vind het opmerkelijk dat er maar naar één kant van de zaak wordt gekeken, nl. wat 'auto's' 'allo's' aandoen. Tis blijkbaar niet interessant te kijken naar de mental make-up van de allo patiënt zelf. Zo zou je gerust kunnen stellen dat sommige immigranten negatief tegenover hun nieuwe vaderland staan, niet kunnen aarden, niet kunnen omgaan met diversiteit, van tevoren al een negatief zelfbeeld hebben, en nog zo wat.
In feite is dit een verhulde polcor politieke stellingname. Aan de patiënt zelf kan het nooit liggen, die is ziek zwak en misselijk, en zijn ziekte is de schuld van de Ander. Yeah right.
Terwijl het toch een simpele en evidente constatering is dat de emigratie-ervaring op zich een ingrijpende gebeurtenis is. Niemand zijn schuld. Jah van de emigrant, dan moet ie niet emigreren. :) Maar die is zich van tevoren natuurlijk niet bewust van wat voor impact dat heeft, naar een Andere wereld verhuizen. Voor een stabiel persoon al een hele klus, voor iemand die totaal onvoorbereid, zonder enige kennis, vaardigheden of inzicht komt, en al wat gevoelig is, grote heisa. Emigratie-PTSS zak maar zeggen.
Kan dan wel turkoloog zijn, als intercultureel psychiater zou ik het vast niet beroerd doen. :lachu:
Ik kan hier met Mark meegaan.
Het gaat hier vooral om frustratietoletantie.
Stel de frustratietolerantie is binnen elke bevlokingsgroep gelijk. Als je emigreert dan heb je een grotere frustratietolerantie nodig. Als de tolentantiegemiddelden over de groepen gelijk liggen dan zal in de groep die de meeste frustratie ondervindt de meeste ziektegevallen zijn. Dat zijn dus de emigranten, want zie betoog Mark.
Nederlanders de naar Australië geemigreerd zijn zullen daar ook de nadelige gevolgen van hebben ondervonden.
Ik kan hier met Mark meegaan.
Het gaat hier vooral om frustratietoletantie.
Stel de frustratietolerantie is binnen elke bevlokingsgroep gelijk. Als je emigreert dan heb je een grotere frustratietolerantie nodig. Als de tolentantiegemiddelden over de groepen gelijk liggen dan zal in de groep die de meeste frustratie ondervindt de meeste ziektegevallen zijn. Dat zijn dus de emigranten, want zie betoog Mark.
Nederlanders de naar Australië geemigreerd zijn zullen daar ook de nadelige gevolgen van hebben ondervonden.
Oeh dit wordt me te technisch. Frustratietolerantie is de mate waarin je met heisa kan omgaan zonder psychische problemen te krijgen?
Maar een volgende stap is natuurlijk dat er variatie is in de relatieve afstand van de ene cultuur tot de andere. Dat is natuurlijk een heikele zaak om dat te 'kwantificeren.' Het lijkt mij dat het voor NLers minder moeilijk is in Australië te integreren dan voor Marokkanen in Nederland, om maar wat te noemen, maar bij mijn weten is daar geen wetenschappelijk lijstje van.
Ik kan hier met Mark meegaan.
Het gaat hier vooral om frustratietoletantie.
Stel de frustratietolerantie is binnen elke bevlokingsgroep gelijk. Als je emigreert dan heb je een grotere frustratietolerantie nodig. Als de tolentantiegemiddelden over de groepen gelijk liggen dan zal in de groep die de meeste frustratie ondervindt de meeste ziektegevallen zijn. Dat zijn dus de emigranten, want zie betoog Mark.
Nederlanders de naar Australië geemigreerd zijn zullen daar ook de nadelige gevolgen van hebben ondervonden.
Wikipedia:
Symptomen en medicatie
Mensen die aan schizofrenie lijden, hebben één of meerdere psychosen doorgemaakt. Een dergelijke periode kan van enkele dagen tot vele jaren duren. Een psychose kan zeer heftig verlopen, waarbij de persoon vaak behalve verward ook heel druk is. Dit wordt ook wel een acute psychose genoemd. Als een psychose langer duurt, verloopt ze meestal rustiger. We noemen dit een chronische psychose. De meest kenmerkende verschijnselen van schizofrenie zijn de hallucinaties, wanen en verwardheid.
Schizofrene personen lijden onder negatieve en positieve symptomen. Positieve symptomen duiden op de aanwezigheid van ongebruikelijke percepties, gedachten en gedragingen zoals wanen en hallucinaties. De negatieve symptomen duiden op de afwezigheid of een gebrek in bepaalde gedragsdomeinen zoals energieverlies, geen plezier meer in dingen kunnen hebben (anhedonie) en lusteloosheid.
Er bestaan geneesmiddelen die de positieve symptomen (vooral hallucinaties en denkstoornissen) vrij goed onderdrukken, met als nadelig gevolg een duidelijke vervlakking van het emotionele leven. Doordat prikkels, verbale en non-verbale signalen uit de omgeving, door antipsychotica (geneesmiddel) enigszins gedempt worden, worden gebeurtenissen vaak minder intens beleefd. Zowel prettige als onprettige gebeurtenissen maken minder "indruk". Met recht kan daarom gezegd worden dat de medicatie een gewenste en ongewenste kant heeft.
Het verminderen van prikkels kan uiteraard ook bewerkstelligd worden door in een prikkelarme omgeving te vertoeven. In concreto: vermijden van drukke winkels, verjaardagsfeestjes, telefoon, televisie e.d.
Zogenaamde negatieve symptomen van de ziekte zijn vooral affectvervlakking, verlies van concentratievermogen en initiatiefverlies. Deze zijn moeilijker te behandelen dan de positieve symptomen. Voor de nieuwere atypische antipsychotica geldt dat zij effectiever zijn in de bestrijding van negatieve symptonen, vergeleken met de klassieke middelen.[1]
Er bestaan verschillende antipsychotica. Meestal worden ze onderverdeeld in de typische en atypische middelen. Het verschilt van persoon tot persoon welk middel werkt. Het is vaak een kwestie van proberen welk middel bij een bepaald persoon het best werkt. Stemmen horen, hallucinaties en wanen |dan is men psychotisch. Angsten, onrust en gespannenheid hoort ook bij schizofrenie.
Oorzaken
Tot nu toe is er nooit een echte duidelijke oorzaak gevonden. Biologische factoren spelen een rol bij het ontstaan van de ziekte. De ziekte brengt meestal een verhoogde gevoeligheid voor stress met zich mee, waardoor psychosociale factoren, zoals leef- en werkomstandigheden, mede bepalend zijn voor het beloop ervan.
Biologische factoren spelen de belangrijkste rol bij het ontstaan van schizofrenie. Psychosociale factoren zijn mede bepalend voor het beloop.
Biologische factoren: Erfelijkheid speelt een belangrijke, zo niet doorslaggevende rol bij het ontstaan van schizofrenie. In sommige families komt de ziekte vaker voor dan in andere. Ook negatieve invloeden (zoals een virusinfectie bij de moeder tijdens de zwangerschap of moeilijkheden bij de geboorte, hersen(vlies)ontstekingen en fysieke trauma's) kunnen een rol spelen. Deze factoren bepalen de aanleg om de ziekte te krijgen, met andere woorden, de gevoeligheid of kwetsbaarheid ervoor. Onderzoek heeft verder uitgewezen dat er bij schizofrenie sprake is van een verstoring van de activiteit van frontale en temporale gebieden in de hersenen. Dit uit zich in een verstoord evenwicht tussen de stoffen die nodig zijn voor de werking van de zenuwcellen.
Psychosociale factoren: Door de biologische kwetsbaarheid zijn patiënten gevoeliger voor stress. Veel druk van buitenaf, ingrijpende gebeurtenissen of ongunstige sociale omstandigheden (bijv. werkloosheid) blijken tot het optreden van psychotische verschijnselen te kunnen leiden.
Het gebruik van hallucinogenen en andere psychoactieve middelen kan het ontstaan van psychoses versnellen en versterken. Ook blijkt intensief gebruik van cannabis een verhoogd risiso op te leveren voor de ontwikkeling van schizofrene stoornissen. Er kunnen door middelengebruik verschillende psychotische verschijnselen ontstaan, maar het is onwaarschijnlijk dat dat ook de oorzaak van schizofrenie is. Wel kan middelengebruik een aanwezige predispositie, of de ernst van de ziekte versterken. Ook alcohol kan een negatief effect hebben, met name op de negatieve symptomen. Dergelijke middelen worden bij dit ziektebeeld dan ook ten stelligste ontraden.
Gezien de uitleg zou ik graag een onderzoek willen zien naar de sociale omstandigheden waarin de mensen zitten die aan deze ziekte lijden.
Blijft de stelling dan nog overeind dat allochtonen vaker aan schizofrenie lijden of komt het mede door de sociale omstandigheden waarin velen verkeren en valt het verschil weg in vergelijking een groep die in dezelfde sociale omstandigheden zit?
Uit de uitlag valt ook op te maken dat stress en prikkels zoveel mogelijk vermeden dienen te worden.
Je hoeft geen deskundige te zijn om te stellen dat emigratie een ingrijpende gebeurtenis is waar je het als schizofrene patient extra moeilijk mee hebt. (niet doen dus! :) )
Alle geluiden om vooral je eigen identiteit maar aan te houden en niet te integreren (dat is volgens deze mensen bijna een vies woord lijkt het), zal alleen maar leiden tot grotere sociale problemen.
Ouders die deze 'lijn' volgen en negatief t.o. de maatschappij staan waarin zij leven zorgen ervoor dat hun kinderen leven in twee werelden. Soms drie. (school, thuis en straat).
Mooie ingredienten voor de schizofreen.
Voordat er allerlei vingertjes naar de Nederlandse maatschappij en overheid gewezen worden kan het geen kwaad de eigen rol in het geheel eens onder de loep te nemen. Het zal ongetwijfeld een rol spelen.
knuppeltje
17-03-08, 12:57
Nederlanders de naar Australië geemigreerd zijn zullen daar ook de nadelige gevolgen van hebben ondervonden.
Yep- twee-derde van de eerste emigratiegolven naar Australië kwam zo snel als ze dat betalen konden terug.
De baantjes die ze daar de eerste jaren moesten doen zouden ze thuis niet gedaan hebben.
Vele jaren later vertelde me iemand dat als ze geen kinderen had daar, dat ze nooit meer terug zou gaan.
Ken heel wat verhalen uit eerste hand daarover.
The_Grand_Wazoo
17-03-08, 13:27
Ik kan hier met Mark meegaan.
Nederlanders de naar Australië geemigreerd zijn zullen daar ook de nadelige gevolgen van hebben ondervonden.
Mijn schoonouders zijn na 12 jaar teruggekeerd naar Nederland. Ondanks hun relatief hoge opleidingen kwamen zij er alleen in aanmerking voor laaggeschoold werk. Mijn schoonmoeder heeft letterlijk te horen gekregen dat zij veel kinderen moest krijgen omdat Autralie niet om hun, maar om hun kinderen zat te springen.
Desondanks houden zij zeer goede herinneringen aan die tijd.
Oeh dit wordt me te technisch. Frustratietolerantie is de mate waarin je met heisa kan omgaan zonder psychische problemen te krijgen?
[/QOUTE]
Ja dat klopt. Goede omschrijving, in feit gaat het erom in hoeverre je met psychische druk om kan gaan, heisa dus.
[QUOTE]
Maar een volgende stap is natuurlijk dat er variatie is in de relatieve afstand van de ene cultuur tot de andere. Dat is natuurlijk een heikele zaak om dat te 'kwantificeren.' Het lijkt mij dat het voor NLers minder moeilijk is in Australië te integreren dan voor Marokkanen in Nederland, om maar wat te noemen, maar bij mijn weten is daar geen wetenschappelijk lijstje van.
Dit is heel lastig te meten. Het lijkt wel aannemelijk dat naar mate de cultuur lijkt op die van het land van origine, je minder psychische heisa zal ondervinden. Je hoeft minder moeite te doen om he aan te passen aan de ongeschreven wetten.