Bekijk Volledige Versie : Veel commotie in de rechtzaal
Marsipulami
24-04-08, 20:03
Vijftien jaar cel voor jongeren die man blind sloegen
Het Brusselse hof van assisen heeft Khalid Halui (23), Bilal Bouquersa (21), Ridouan Hmidou Lamarti (20) en Mohamed El Hakkouni (22) veroordeeld tot 15 jaar opsluiting. Ze sloegen hun slachtoffer blind. Het arrest zorgde voor veel emotie in de zaal.
Geweld
Gisteren werden de vier schuldig bevonden aan diefstal met geweld, met de verzwarende omstandigheid dat het slachtoffer een orgaan verloren is. De man was al aan één oog blind sinds zijn jeugd en door de overval verloor hij ook zijn andere oog.
Commotie
Het arrest veroorzaakte heel wat commotie bij het publiek, dat voornamelijk bestond uit familieleden van de veroordeelden. Verschillende vrouwen begonnen te huilen en een zus van Ridouan Hmidou Lamarti werd onwel. Er kwam een ziekenwagen aan te pas.
Beledigingen
De toeschouwers uitten beledigingen aan het adres van het Belgische gerecht. Sommigen viseerden Meester Amaury de Craecker, de advocaat van het slachtoffer Willy Roobaert en schreeuwden "Ben je tevreden met het resultaat nu? Ben je trots op jezelf?". Een vrouw smeekte "Geef me mijn zoon terug! ". De veiligheidsdiensten van het justitiepaleis slaagden er niettemin in de rechtszaal zonder al te veel problemen te ontruimen.
De rechter heeft wel rekening gehouden met de jonge leeftijd van de daders en met het feit dat ze nog geen strafblad hadden. Ze riskeerden een celstraf van dertig jaar. (belga/gb)
Sallahddin
24-04-08, 20:08
Vijftien jaar cel voor jongeren die man blind sloegen
Het Brusselse hof van assisen heeft Khalid Halui (23), Bilal Bouquersa (21), Ridouan Hmidou Lamarti (20) en Mohamed El Hakkouni (22) veroordeeld tot 15 jaar opsluiting. Ze sloegen hun slachtoffer blind. Het arrest zorgde voor veel emotie in de zaal.
Geweld
Gisteren werden de vier schuldig bevonden aan diefstal met geweld, met de verzwarende omstandigheid dat het slachtoffer een orgaan verloren is. De man was al aan één oog blind sinds zijn jeugd en door de overval verloor hij ook zijn andere oog.
Commotie
Het arrest veroorzaakte heel wat commotie bij het publiek, dat voornamelijk bestond uit familieleden van de veroordeelden. Verschillende vrouwen begonnen te huilen en een zus van Ridouan Hmidou Lamarti werd onwel. Er kwam een ziekenwagen aan te pas.
Beledigingen
De toeschouwers uitten beledigingen aan het adres van het Belgische gerecht. Sommigen viseerden Meester Amaury de Craecker, de advocaat van het slachtoffer Willy Roobaert en schreeuwden "Ben je tevreden met het resultaat nu? Ben je trots op jezelf?". Een vrouw smeekte "Geef me mijn zoon terug! ". De veiligheidsdiensten van het justitiepaleis slaagden er niettemin in de rechtszaal zonder al te veel problemen te ontruimen.
De rechter heeft wel rekening gehouden met de jonge leeftijd van de daders en met het feit dat ze nog geen strafblad hadden. Ze riskeerden een celstraf van dertig jaar. (belga/gb)
15 jr is te ...KORT voor zulke ...verwerpelijk misdaad !!!:gefeli:
:zwaai:
Marsipulami
24-04-08, 20:11
15 jaar cel voor jongeren die man blind sloegen
BRUSSEL - De vier jongemannen die Willy Roobaert blind sloegen, kennen hun strafmaat. Het Brusselse assisenhof veroordeelde hen elk tot 15 jaar celstraf. De jongeren waren gisteren al schuldig bevonden. Ze riskeerden elk 30 jaar cel.
De Brusselse jongeren stonden voor het hof van assisen terecht wegens gijzeling en slagen en verwondingen met als verzwarende omstandigheid dat hun slachtoffer een oog verloor. De jury antwoordde gisteren 'ja' op bijna alle schuldvragen. De vier hebben gedurende het proces altijd de schuld op elkaar afgeschoven. Ze werden nu collectief veroordeeld voor wat ze Roobaert aandeden. 'Terecht', vindt Roobaert. 'Had één van hen op die fatale avond Stop gezegd, was er niets gebeurd.'
De vier Marokkaanse jongeren die niet aan hun proefstuk toe waren, drukten de voorbije week op het proces hun spijt uit voor wat gebeurd was, maar tegelijk minimaliseerden ze hun eigen aandeel in de feiten. Geen van hen geeft toe de fatale klap gegeven te hebben waardoor Roobaert blind werd.
'Het zou beter geweest zijn als diegene die op mijn oog heeft geslagen dat had toegegeven. Zelf zou ik het graag geweten hebben, maar ik denk dat het ook voor hem goed zou zijn als hij bekent.'
Een van de daders vroeg tijdens het proces om Roobaert te kunnen ontmoeten. 'Ik ga daar zeker op in. Maar nu nog niet. Pas wanneer alles gedaan is', reageerde Roobaert.
Marsipulami
24-04-08, 20:15
Blind geslagen maar bereid om te vergeven
Willy Roobaert (53) eist geen jarenlange straf voor aanranders
ANDERLECHT - Op 2 januari 2006 sloeg het leven van Willy Roobaert (52), uit Anderlecht, totaal om. Vier jonge Marokkanen ontvoerden de liftende man in hartje Brussel en ranselden hem af tot hij er blind van werd. Toch vraagt Willy Roobaert geen strenge straf. Yves Barbieux
Het liefst was Willy Roobaert slechts twee dagen op het proces aanwezig geweest. 'Maar mijn advocaat kon mij overtuigen om vaker te komen. Zo kan ik de beschuldigden terechtwijzen als ze het relaas van de feiten zouden proberen te verdraaien.'
Het worden zware dagen. 'Het proces rijt opnieuw een oude wonde open. Ik moet onvermijdelijk weer denken aan de laatste avond dat ik kon zien. En ik zal me weer dat allerlaatste beeld herinneren: een hek op het braakliggende terrein aan de Navezstraat in Schaarbeek, waar ik voor dood ben achtergelaten.'
Die avond had Willy aan de Hallepoort in Brussel de laatste tram gemist naar een karaokebar aan de Beurs. 'Ik liftte dan maar. Een zwarte Opel Kadett met vier jongeren erin stopte. Ik mocht mee. Maar zij lieten de Beurs links liggen en reden verder. Wij gaan naar het veld, zei een van hen. Het veld, dat was het terrein aan de Navezstraat.'
Willy was al blind aan één oog omdat hij op zijn elfde getroffen werd door een projectiel uit een loodjesgeweer. Maar die avond ranselden Khalid Hamui (23), Bilal Bouquersa (21), Ridouan Hmidou Lamarti (20) en Mohamed El Hakkouni (20) hem zo genadeloos af dat hij voor de rest van zijn dagen blind zal blijven. De vier moeten zich vanaf vandaag verantwoorden voor het assisenhof.
'Meteen toen ik uit de wagen stapte, kreeg ik die fatale slag op mijn rechteroog. Ze pakten mijn gsm en mijn portefeuille af en ze bleven maar eisen dat ik de code van mijn bankkaart zou geven. Het regende klappen, maar die voelde ik omzeggens niet. Ik was alleen bezorgd om mijn oog, het ene oog waarvan ik sinds mijn elfde had gehoopt dat het me nooit in de steek zou laten.'
De vier lieten Willy achter, badend in zijn bloed. 'Ik wist niet wat gedaan. Ik heb wanhopig om hulp geroepen. Een klein uur lang lag ik hulpeloos in de winterkou omdat ik geen kant uit kon. Tot een patrouille van de politie mij gevonden heeft.'
Maar hoe genadeloos hij ook werd geslagen, toch vraagt Willy niet dat het gerecht hen een jarenlange straf zou opleggen. 'Als ze mij weer zullen zien, zullen ze hopelijk inzien dat zij iets ergs hebben gedaan, iets dat niet voor herhaling vatbaar is en onherstelbare schade heeft aangericht. Als zij dat beseffen, hoeven zij voor mijn part niet absoluut voor tientallen jaren achter de tralies te verdwijnen. Natuurlijk, ze verdienen wel een straf, maar dan als teken dat ze over de schreef zijn gegaan'.
En Willy Roobaert voegt eraan toe: 'Ik heb een droom -een utopie, zeggen sommigen- dat de daders onthouden dat ze mijn leven hebben geruïneerd. Ik hoop dat dit besef hen bij het verlaten van de gevangenis zal aansporen om hun verdere leven een andere wending te geven. Als dat mag gebeuren, dan heeft mijn lijdensweg nog voor iets gediend. Ik zal hen dat ook zeggen, tijdens het proces of later in de gevangenis. Een van de daders heeft al laten weten dat hij me zou willen spreken. Na het proces, heb ik hem verteld. Waarom ook niet? Misschien help ik hem nog op het rechte pad.'