mark61
06-05-08, 16:19
Haags Filmhuis o.a.
|Do|Vr|Zo|Ma|Wo| 16:00 uur
|Do|Vr|Za|Zo|Ma|Di|Wo| 21:00 uur
2007/ 151 minuten
Frans gesproken
Nederlands ondertiteld
Na zijn ontslag op een scheepswerf wil de al wat oudere Slimane een specialiteitenrestaurant op een verbouwd schip beginnen. Dit eigenzinnige relaas over het leven, de ambities, de frustraties, de moed en de indolentie van Noord-Afrikaanse migrantenfamilies in Zuid-Frankrijk is al veelvuldig bekroond.
Op het festival van Venetië was de film genomineerd voor de Gouden Leeuw, maar die hoofdprijs ging naar een ander. Toch moet regisseur Abdellatif Kechiche uiterst tevreden zijn geweest over de première op dat festival: hij kreeg er de Speciale Juryprijs en de FIPRESCI-prijs van de critici uitgereikt en verder werd Hafsia Herzi bekroond met de prijs voor beste actrice. Daarna heeft Kechiche de prestigieuze Prix Louis Delluc ontvangen voor zijn regie van La graine et le mulet. Bij het Césars-feest - het Franse equivalent van de Oscars - is de film dan ook aan de haal gegaan met de prijzen in de belangrijkste categorieën: beste film, beste regie en beste (nieuwe) actrice.
Het zware ambachtswerk in en rond de havens maakt tegenwoordig plaats voor andersoortig werk: dienstverlening, horeca en toeristische attracties vullen de opgeknapte werfpanden. De Zuid-Franse kustplaats Sète vormt geen uitzondering. Slimane Beiji, een gescheiden zestiger van Algerijnse afkomst, werkt al decennia op een scheepswerf, maar het tij verloopt: hij moet een afvloeiingsregeling accepteren. Met dat geld wil hij een oude viskotter ombouwen tot Noord-Afrikaans specialiteitenrestaurant. Dit plan is ingewikkelder om te realiseren dan hij denkt. Voor aanvullende leningen en allerlei vergunningen moet hij langs vele loketten. Rym, de tienerdochter van de vriendin bij wie hij inwoont, helpt hem een handje.
Slimane´s complexe familieomstandigheden worden voor een groot deel duidelijk in schijnbaar geïmproviseerde gesprekken aan de keukentafel van zijn ex-vrouw, Souad. Daar komt de uitgebreide familie ´s zondags samen voor een overheerlijke couscous met vis, het gerecht uit de titel. Dat privé-etentje wordt gespiegeld in het tweede deel van de film, wanneer Slimane besluit een gratis openingsmaaltijd aan te bieden in zijn restaurant, om de boel op gang te helpen.
In de uitwerking van de plot slaagt Kechiche erin om van zijn film een epos te maken waarin spel, vorm, inhoud en analyse op één punt uitkomen. Uit de eigenschappen van zijn vele personages komt een diepgaande sociale analyse naar voren. Hiermee bewijst Kechiche momenteel de meest interessante chroniqueur te zijn van het leven van Noord-Afrikaanse emigranten in Europa. Maar de film is nergens zwaar op de maag of prekerig: La graine et le mulet is al vergeleken met hartverwarmende kassuccessen als Eat Drink Man Woman van Ang Lee of La ville est tranquille van Robert Guédiguian.
In:
Amsterdam
Antwerpen
Breda
Brugge
Brussel
Den Haag
Gent
Nijmegen
Utrecht
|Do|Vr|Zo|Ma|Wo| 16:00 uur
|Do|Vr|Za|Zo|Ma|Di|Wo| 21:00 uur
2007/ 151 minuten
Frans gesproken
Nederlands ondertiteld
Na zijn ontslag op een scheepswerf wil de al wat oudere Slimane een specialiteitenrestaurant op een verbouwd schip beginnen. Dit eigenzinnige relaas over het leven, de ambities, de frustraties, de moed en de indolentie van Noord-Afrikaanse migrantenfamilies in Zuid-Frankrijk is al veelvuldig bekroond.
Op het festival van Venetië was de film genomineerd voor de Gouden Leeuw, maar die hoofdprijs ging naar een ander. Toch moet regisseur Abdellatif Kechiche uiterst tevreden zijn geweest over de première op dat festival: hij kreeg er de Speciale Juryprijs en de FIPRESCI-prijs van de critici uitgereikt en verder werd Hafsia Herzi bekroond met de prijs voor beste actrice. Daarna heeft Kechiche de prestigieuze Prix Louis Delluc ontvangen voor zijn regie van La graine et le mulet. Bij het Césars-feest - het Franse equivalent van de Oscars - is de film dan ook aan de haal gegaan met de prijzen in de belangrijkste categorieën: beste film, beste regie en beste (nieuwe) actrice.
Het zware ambachtswerk in en rond de havens maakt tegenwoordig plaats voor andersoortig werk: dienstverlening, horeca en toeristische attracties vullen de opgeknapte werfpanden. De Zuid-Franse kustplaats Sète vormt geen uitzondering. Slimane Beiji, een gescheiden zestiger van Algerijnse afkomst, werkt al decennia op een scheepswerf, maar het tij verloopt: hij moet een afvloeiingsregeling accepteren. Met dat geld wil hij een oude viskotter ombouwen tot Noord-Afrikaans specialiteitenrestaurant. Dit plan is ingewikkelder om te realiseren dan hij denkt. Voor aanvullende leningen en allerlei vergunningen moet hij langs vele loketten. Rym, de tienerdochter van de vriendin bij wie hij inwoont, helpt hem een handje.
Slimane´s complexe familieomstandigheden worden voor een groot deel duidelijk in schijnbaar geïmproviseerde gesprekken aan de keukentafel van zijn ex-vrouw, Souad. Daar komt de uitgebreide familie ´s zondags samen voor een overheerlijke couscous met vis, het gerecht uit de titel. Dat privé-etentje wordt gespiegeld in het tweede deel van de film, wanneer Slimane besluit een gratis openingsmaaltijd aan te bieden in zijn restaurant, om de boel op gang te helpen.
In de uitwerking van de plot slaagt Kechiche erin om van zijn film een epos te maken waarin spel, vorm, inhoud en analyse op één punt uitkomen. Uit de eigenschappen van zijn vele personages komt een diepgaande sociale analyse naar voren. Hiermee bewijst Kechiche momenteel de meest interessante chroniqueur te zijn van het leven van Noord-Afrikaanse emigranten in Europa. Maar de film is nergens zwaar op de maag of prekerig: La graine et le mulet is al vergeleken met hartverwarmende kassuccessen als Eat Drink Man Woman van Ang Lee of La ville est tranquille van Robert Guédiguian.
In:
Amsterdam
Antwerpen
Breda
Brugge
Brussel
Den Haag
Gent
Nijmegen
Utrecht