IbnRushd
27-10-08, 18:41
Cat Stevens mag Israel niet in
zaterdag 25 oktober 2008
Het is maar een klein berichtje: de popzanger die eens beroemd was als Cat Stevens, en zich Yusuf Islam noemt sinds hij dertig jaar geleden moslim werd mag Israël niet in. Het opmerkelijke is dat hij aanvankelijk zelf door Israël werd uitgenodigd. Hij zou zijn bekende lied “Peace train” komen zingen op de prestigieuze tiende verjaardag van het Peres Center for Peace, een organisatie die door president Shimon Peres werd opgericht, met doel ‘de Israelisch-Palestijnse betrekkingen te verbeteren.”
Wat er gebeurde is dat zijn aanvraag om toegelaten te worden als routine werd doorgestuurd naar de Shin Beth, de veiligheidssdienst. En die zei nee: Cat Stevens is een ‘veiligheidsrisico’. Het ministerie van Buitenlandse Zaken, ongewoon, want motivaties worden zelden gegeven, liet weten dat de zanger in het verleden geld over had gemaakt aan ‘organisaties die vijandig staan tegenover Israel’, lees: islamitische liefdadigheid, en daarom in 2000 al een keer werd geweigerd, en standaard is dat je er dan tien jaar lang niet meer inkomt. En dat is genoeg reden om iemand geen liedje te laten komen zingen, mogen we aannemen, want officiële redenen om hem de toegang te weigeren worden er verder niet gegeven, en beroep is daarom ook niet mogelijk. Het kan ook zijn dat de Shin Beth het gewoon geen goed idee vindt dat een moslim een liedje komt zingen waarin hij pleit voor vrede tussen Palestijnen en Israeli’s. Past niet in het gecultiveerde vijandbeeld.
Ik heb hier al vaker betoogd dat het nogal tegenvalt met de democratie in Israel. Daar zijn veel argumenten voor: de overheersende rol van het leger, en de beslissingen die het militaire apparaat neemt in naam van de ‘veiligheid’, waar het parlement geen enkele invloed meer op heeft, de rol van het religieuze establishment, die zoveel politieke macht hebben veroverd dat ze het kan maken om allerlei voorrechten op te eisen in ruil voor, bijvoorbeeld, hun instemming met de ontruiming van de nederzettingen in Gaza - waarmee de ’scheiding kerk en staat’ een lachertje wordt. De hoogste rechterlijke macht, die ‘veiligheid’ hoger laat gelden dan de rechten van burgers - ik schreef daar pas over, hier. Maar dat is allemaal nog tamelijk openlijk.
Nog ondemocratischer is de rol van de geheime interne veiligheidsdienst, de Shin Beth, die geheel zonder daar verantwoording over af te hoeven leggen mag beslissen, onder andere, wie er Israel in en uit mogen. Wij mochten daar, Stichting Kifaia, onlangs ook kennis mee maken. Zelfs het leger dat de toegang tot Gaza bewaakt moet voor elk persoon toestemming hebben van de Shin Beth, de majoor van Erez die we spraken kan wel doen alsof hij de baas is, feitelijk heeft hij niets te zeggen. Ook de man van het ministerie van Buitenlandse Zaken die we spraken moest toegeven: zolang een zaak ‘under procedure’ is bij de veiligheidsdienst kan hij niets doen. Beslissingen van de veiligheidsdienst kan hij niet aanvechten.
Tot voor kort bestond de Shin Beth wettelijk niet, in geen enkele wet werden de bevoegdheden vastgelegd, noch de manier waarop mensen daarin werden aangesteld, of wie hen controleerde.(Lees Neve Gordon, Israel’s Occupation) Wat betekent dat een staatsorgaan waar noch het parlement, noch de regering en zelfs het Hooggerechtshof niets over te zeggen heeft wel belangrijke beslissingen kan nemen. Het is maar een klein geval, maar tekenend voor de situatie, dat het kan gebeuren dat een gerenommeerd instituut als het Peres Center iemand uit kan nodigen, en daarin gedwarsboomd wordt door een organisatie die zich aan elke democratische controle onttrekt.
Bron hier (http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/israel-invites-cat-stevens-then-tells-him-stay-away-971498.html).
Bron: anjameulenbelt.sp.nl (http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2008/10/25/cat-stevens-mag-israel-niet-in/)
zaterdag 25 oktober 2008
Het is maar een klein berichtje: de popzanger die eens beroemd was als Cat Stevens, en zich Yusuf Islam noemt sinds hij dertig jaar geleden moslim werd mag Israël niet in. Het opmerkelijke is dat hij aanvankelijk zelf door Israël werd uitgenodigd. Hij zou zijn bekende lied “Peace train” komen zingen op de prestigieuze tiende verjaardag van het Peres Center for Peace, een organisatie die door president Shimon Peres werd opgericht, met doel ‘de Israelisch-Palestijnse betrekkingen te verbeteren.”
Wat er gebeurde is dat zijn aanvraag om toegelaten te worden als routine werd doorgestuurd naar de Shin Beth, de veiligheidssdienst. En die zei nee: Cat Stevens is een ‘veiligheidsrisico’. Het ministerie van Buitenlandse Zaken, ongewoon, want motivaties worden zelden gegeven, liet weten dat de zanger in het verleden geld over had gemaakt aan ‘organisaties die vijandig staan tegenover Israel’, lees: islamitische liefdadigheid, en daarom in 2000 al een keer werd geweigerd, en standaard is dat je er dan tien jaar lang niet meer inkomt. En dat is genoeg reden om iemand geen liedje te laten komen zingen, mogen we aannemen, want officiële redenen om hem de toegang te weigeren worden er verder niet gegeven, en beroep is daarom ook niet mogelijk. Het kan ook zijn dat de Shin Beth het gewoon geen goed idee vindt dat een moslim een liedje komt zingen waarin hij pleit voor vrede tussen Palestijnen en Israeli’s. Past niet in het gecultiveerde vijandbeeld.
Ik heb hier al vaker betoogd dat het nogal tegenvalt met de democratie in Israel. Daar zijn veel argumenten voor: de overheersende rol van het leger, en de beslissingen die het militaire apparaat neemt in naam van de ‘veiligheid’, waar het parlement geen enkele invloed meer op heeft, de rol van het religieuze establishment, die zoveel politieke macht hebben veroverd dat ze het kan maken om allerlei voorrechten op te eisen in ruil voor, bijvoorbeeld, hun instemming met de ontruiming van de nederzettingen in Gaza - waarmee de ’scheiding kerk en staat’ een lachertje wordt. De hoogste rechterlijke macht, die ‘veiligheid’ hoger laat gelden dan de rechten van burgers - ik schreef daar pas over, hier. Maar dat is allemaal nog tamelijk openlijk.
Nog ondemocratischer is de rol van de geheime interne veiligheidsdienst, de Shin Beth, die geheel zonder daar verantwoording over af te hoeven leggen mag beslissen, onder andere, wie er Israel in en uit mogen. Wij mochten daar, Stichting Kifaia, onlangs ook kennis mee maken. Zelfs het leger dat de toegang tot Gaza bewaakt moet voor elk persoon toestemming hebben van de Shin Beth, de majoor van Erez die we spraken kan wel doen alsof hij de baas is, feitelijk heeft hij niets te zeggen. Ook de man van het ministerie van Buitenlandse Zaken die we spraken moest toegeven: zolang een zaak ‘under procedure’ is bij de veiligheidsdienst kan hij niets doen. Beslissingen van de veiligheidsdienst kan hij niet aanvechten.
Tot voor kort bestond de Shin Beth wettelijk niet, in geen enkele wet werden de bevoegdheden vastgelegd, noch de manier waarop mensen daarin werden aangesteld, of wie hen controleerde.(Lees Neve Gordon, Israel’s Occupation) Wat betekent dat een staatsorgaan waar noch het parlement, noch de regering en zelfs het Hooggerechtshof niets over te zeggen heeft wel belangrijke beslissingen kan nemen. Het is maar een klein geval, maar tekenend voor de situatie, dat het kan gebeuren dat een gerenommeerd instituut als het Peres Center iemand uit kan nodigen, en daarin gedwarsboomd wordt door een organisatie die zich aan elke democratische controle onttrekt.
Bron hier (http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/israel-invites-cat-stevens-then-tells-him-stay-away-971498.html).
Bron: anjameulenbelt.sp.nl (http://anjameulenbelt.sp.nl/weblog/2008/10/25/cat-stevens-mag-israel-niet-in/)