Marsipulami
09-12-08, 12:15
Lhermitte had moorden minutieus voorbereid
Op het assisenproces in Waals-Brabant ging ook op de tweede dag de ondervraging van Geneviève Lhermitte voort. Ze legde onder meer in detail uit hoe ze minutieus tewerk ging tijdens de moorden en dat ze in de gevangenis het idee had opgevat om zich te bekeren tot de islam.
De ondervraging van Lhermitte verliep vaak vrij stroef. De vrouw die haar vijf jonge kinderen vermoordde in haar woning in Nijvel antwoordde verward op enkele vragen en liet regelmatig lange stiltes vallen. Ze liet echter wel uitschijnen ten volle te willen meewerken aan het verloop van het proces.
Luc Maes, de voorzitter van de rechtbank legde Lhermitte een plattegrond van het huis voor, waarop ze moest uitleggen hoe ze tewerk ging tijdens de moorden. Uit haar uitleg bleek dat ze bewust koos om de kinderen één voor één te vermoorden in kamers op de bovenste verdiepingen, zodat de kinderen die nog in de woonkamer zaten niets konden horen of vermoeden. Ze vermeed telkens de kamers die net boven de woonkamer lagen.
De voorzitter vroeg haar ook of ze bewust had gekozen voor donkere kledij om te voorkomen dat bloedvlekken zouden opvallen, maar volgens Lhermitte had ze die kleren 's ochtends zonder veel nadenken aangetrokken.
moslim
Eerder in de ochtend verklaarde Lhermitte dat ze in de gevangenis er aan dacht om moslim te worden, omdat ze er in wilde geloven dat haar kinderen in het paradijs waren terecht gekomen én omdat ze enkel op die manier naast haar kinderen kon worden begraven.
Lhermitte besloot echter in september om niet mee te doen aan de Ramadan en om af te zien van haar plan om moslim te worden, omdat de islam haar geen innerlijke rust bracht.
<...>Lhermitte besloot echter in september om niet mee te doen aan de Ramadan en om af te zien van haar plan om moslim te worden, omdat de islam haar geen innerlijke rust bracht.
"Islambashers vaker kindermoordenaars"
Marsipulami
19-12-08, 21:17
Levenslang voor Lhermitte
Het hof van assisen van Waals-Brabant heeft vrijdagavond Geneviève Lhermitte veroordeeld tot levenslang voor de moord op haar vijf kinderen. De beschuldigde bleef onbewogen tijdens de voorlezing van het arrest.
De overwegingen in het arrest zijn uiterst hard. Het assisenhof gaat veel verder dan het openbaar ministerie, dat 30 jaar cel had gevorderd. De verdediging pleitte verzachtende omstandigheden.
Het hof en de juryleden noemen de feiten 'bijzonder wreed' en benadrukken dat de kinderen, die hun dood zagen naderen, ook psychisch erg geleden moeten hebben.
Het hof en de jury herinneren eraan hoe geïsoleerd Lhermitte zich voelde en dat haar depressieve geaardheid de dialoog mogelijk bemoeilijkte. Maar deze omstandigheden noch haar wil om met zelfmoord uit een situatie te stappen die ze als een impasse zag, kunnen het extreme geweld van haar daden rechtvaardigen, stellen het hof en de jury, die geen enkele verzachtende omstandigheid zien.
Sinds de tragedie probeerde Lhermitte steeds een rechtvaardiging te zoeken in elementen van haar bestaan die niet geverifieerd kunnen worden en door de verantwoordelijkheid bij Bouchaïb Moqadem en dokter Schaar te leggen, zo staat voorts in het arrest. Ook al heeft ze spijt betuigd, toch heeft ze onvoldoende besef van haar verantwoordelijkheid, zei de voorzitter nog.
In de ogen van het hof en de juryleden zijn de echte moeilijkheden van Geneviève Lhermitte geen verzachtende omstandigheid omdat de feiten extreem zwaar zijn.
'Straf laat me koud'
Geneviève Lhermitte kreeg het laatste woord op haar assisenproces in Nijvel. Ze begon met een diepe zucht, en had verder ook moeite om haar tranen te bedwingen. Eerder vandaag werd ze schuldig bevonden aan moord op haar vijf kinderen.
'Ik had het niet moeten doen', zei Lhermitte nogmaals. 'Het waren geweldige kinderen, gewenste kinderen, kinderen die uit liefde geboren zijn.' Ze erkende dat haar man evenveel pijn lijdt als zij, 'want het zijn ook zijn kinderen.' 'Ik was nooit te moe om voor hen op te staan 's nachts, om hen naar school te brengen, om hen te verzorgen en hen te beschermen. Wat ik geleerd heb uit dit proces, is dat ik te veel van hen gehouden heb.'
'Mijn straf? Die laat me koud. Ik ben immers al ingesloten in mijn eigen verdriet, in de pijn die ik elke dag opnieuw beleef.'
Horrorfilm
Ze dankte voorts de jury: 'U heeft een grote beproeving doorstaan. U heeft beelden gezien die men zelfs in een horrorfilm niet ziet, en woorden moeten horen die te vreselijk zijn. Zelf kon ik die niet aanhoren. Het leek toen alsof ik hen e en tweede keer doodde. Ik had dat niet moeten doen. Een moeder doodt haar kinderen niet.'
Ze dankte tot slot de mensen die haar steunen, die brieven schrijven of haar bezoeken in de gevangenis. 'Ze spreken mij moed in en zeggen dat er misschien nog een reden is waarom ik nog leef. Ik zou het niet weten....'
Arrest rond 17 uur
De openbare aanklager en de advocaten van de verdediging zijn rond 14.30 uur begonnen aan de discussie over de strafmaat. Omstreeks halfvijf is de zitting opgeschort. Het arrest wordt niet voor 17 u. verwacht.
Het openbaar ministerie vraagt 30 jaar celstraf voor Geneviève Lhermitte. Het is een straf die de deur op een kier laat, en nog een sprankeltje hoop biedt aan de veroordeelde, aldus advocaat-generaal Pierre Rans. Tot de jury en de rechters zei hij: 'Als u dat te veel vindt, geef haar dan tenminste 25 jaar. Dat is maar vijf jaar per kind.'
De advocaten van de verdediging wezen op de verzachtende omstandigheden: 'Het gaat er niet om dat ze nooit eerder is veroordeeld. Het gaat om veel meer hier: om die 14 jaar van voorbeeldig moederschap, om dat leven waarin ze alleen maar goed probeerde te doen voor de anderen?' zei Xavier Magnée.
Hij voegde eraan toe dat dit proces geen antwoord geeft op de vraag waarom ze het heeft gedaan: 'Hoe kan zo'n voorbeeldige moeder, hoe kan zo'n engel ineens in een duivel veranderen als ze niet ziek is? Want volgens u is ze dat niet.' Hij wees de jury erop dat zijn cliënte levenslang 'in haar eigen gevangenis' zal zitten: 'Als u haar dertig jaar geeft, zal ze dat accepteren. Maar ik kan niet garanderen dat ze nog 30 jaar zal leven, laat staan 30 dagen.'
'Blijft een verschrikkelijk drama'
De advocaten van Bouchaïb Moqadem, de echtgenoot van Lhermitte, en van de inwonende dokter Michel Schaar, zeiden dat de jury hun stellingen heeft gevolgd. Maar ze zeiden ook dat ze niet speciaal 'gelukkig' of 'tevreden' waren met dit oordeel. 'Vijf kinderen zijn vermoord. Dat blijft gewoon een verschrikkelijk drama', aldus Fernande Motte de Raet.
Lhermitte niet ongelukkig met uitspraak
'Geneviève Lhermitte is zelf niet ongelukkig met de uitspraak van de jury', zegt haar advocaat, Xavier Magnée. 'Ze heeft altijd, vanaf het begin, de horror van haar daden erkend. Dat lezen we ook in haar dagboeken. Ik denk dat ik mag zeggen dat zij, net als haar ouders, de gevangenisstraf die komt, zien als een manier om haar kruisweg te gaan. Om boete te doen voor haar fouten en om eindelijk te kunnen rouwen.'
Lhermitte neemt de jury niets kwalijk, zei haar advocaat ook. 'Ze beschouwt deze uitspraak als de logica zelf: de vraag die zij heeft opgeworpen met haar gruwelijke daad, kon voor haar alleen op deze manier worden beantwoord.'
Begin rouwproces
Lhermittes ouders stonden erbij en konden daar niet veel aan toevoegen. Haar moeder zei: 'Ik heb respect voor de rechtbank en de jury. Misschien kan ze zo beginnen aan haar rouwproces.'
De ouders waren er overigens niet bij toen de juryvoorzitter de uitspraak voorlas. Ze waren gaan eten en hadden niet verwacht dat de jury zo snel tot een besluit zou komen. Geneviève Lhermitte zelf bleef erg rustig. Ze zocht met haar ogen wel naar haar ouders in de zaal. vbr, llo, svh
VerbalSmaeel
20-12-08, 19:35
"Islambashers vaker kindermoordenaars"
Waarschijnlijk denkt ze de brute moord op haar vijf kinderen beter te kunnen verwerken wanneer ze haar kinderen en haar (ex-?) man's religie overneemt. Een gemakkelijke manier om de schuld af te schuiven op het blanke nest waaruit ze voortkomt, waarbij het afslachten van je gezin regelmatig de kop op steekt en eufemistisch als "gezinsdrama" bekend staat.
Summier gezegd, de gebruikelijke methode van psychologen en psychoanalytici om de zwakke en verwerpelijke daden van een mens aan de jeugd en het ouderlijk huis te koppelen. Is het immers niet zo dat ieder van ons als cultuurdrager niet zonder de geestelijke vrijheid kan de beknellende gebruiken van het eigen milieu overboord te gooien?