Marsipulami
20-03-09, 17:10
God ontbrak bij dienst na vliegtuigramp
De Syrische overlevenden in gebed bij de wrakstukken van de Boeing.
reacties (0) print stuur artikel door Het luchthavenpastoraat is ’genegeerd’ bij de herdenkingsdienst na de ramp met de Boeing van Turkish Airlines. Het religieuze aspect is in de marge gemanoeuvreerd vanwege de secularisatie, menen pastores.
Toen op 25 februari de Boeing van Turkish Airlines net voor de landingsbaan van Schiphol neerstortte, volgde voor Joop Albers een lange dag die tot diep in de nacht duurde. De luchthavenpastor deed met twaalf collega’s zijn werk onder de overlevenden van de crash.
In het rampenplan van de luchthaven is de inzet van geestelijken opgenomen – en de uitvoering van dat plan verliep goed, zegt Albers. Maar later ’zijn we genegeerd’.
Volgens Albers was het luchthavenpastoraat vooraf wel gevraagd mee te werken aan de herdenkingsdienst op 7 maart, maar op het laatste moment hoefde dat niet meer – alles was al in kannen en kruiken.
De gemeente Haarlemmermeer zegt dat de slachtoffers uiteenlopende godsdiensten hadden en dat daarom is gekozen voor een ’waardige, maar algemene herdenking’.
Albers: „Die dienst was keurig geregeld. En daar heb je alles mee gezegd: keurig. Negen witte rozen (voor de overledenen, red.) in een vaas. Mooi hoor. Maar er had een dominee het onzevader moeten bidden, een imam een tekst moeten lezen. Kerken, synagogen en moskeeën hebben al eeuwen ervaring met het bieden van troost. Dat hadden wij van het luchtvaartpastoraat moeten doen. Maar we zijn categorisch buiten beeld gehouden, genegeerd. Dat moet een volgende keer anders.”
Twee Syrische zeelieden, die de crash overleefden, hebben die godsdienstige toets in de herdenkingsdienst duidelijk gemist, vertelt koopvaardijpredikant Leon Rasser. Hij kwam de mannen kort na de vliegramp tegen aan boord van de Vans Queen, een vrachtschip dat in de Amsterdamse haven ligt. Bemanningsleden hadden gevraagd of Rasser de twee wilde begeleiden.
„Ze hadden nog veel van zich af te praten”, zegt pastor Rasser. „Over de crash en hoe ze met een taxi bij hun schip aankwamen, de een met een blauw oog, de ander met een korset, aangemeten vanwege de rugpijn. Over de slapeloze nachten en de lusteloosheid.”
Rasser begeleidde de mannen naar de herdenkingsdienst in een hangar op Schiphol. De dienst maakte weinig indruk op de Syriërs. Ze misten vooral ’het G-woord’, net als Rasser zelf. Niemand had het over religie, over God. „De politici uitten wat tegelwijsheden over een ramp die niet had mogen gebeuren. Verder zouden we aan het begin van een lange weg staan waarbij onze hoop en verwachting voor een piepklein deel te vinden zou zijn bij medemensen, medische wetenschappers en de kunst.”
Luchthavenpastor Albers herkende slechts ’twee religieuze momentjes’. Er klonk een religieus lied – Abide with me – en de Turkse ambassadeur vertelde dat hij een bericht had gekregen van een ouder echtpaar dat overlevenden en nabestaanden een hart onder de riem stak: ze hadden in de kerk voor hen gebeden.
Leon Rasser: „Pas na die bijeenkomst, bij de wrakstukken, werd er gehuild. En gebeden. Wat daar gebeurde, had in die dienst gemoeten. De sfeer was intens.” Volgens de pastor is het religieuze aspect ’in de marge’ gemanoeuvreerd vanwege de secularisatie. „Dat is zó West-Europees.”
Albers: „Er is gekozen voor religieuze neutraliteit. Dat klinkt leuk, maar zo distantieert de organisatie zich van de identiteit van de burgers die slachtoffer zijn geworden van die ramp. Aan hen is geen recht gedaan.” De Syriërs deed Rasser daarom een voorstel, waar de zeelieden graag op ingingen: de komst van een Arabisch-sprekende priester. „Dat zij islamiet zijn en hij geestelijke van de Syrisch-orthodoxe kerk is, was niet meer dan een detail.”
© Trouw 2009, op dit artikel rust copyright.
’Turkish Airlines intimideerde Syriërs’
Medewerkers van Turkish Airlines hebben twee Syrische zeelieden – overlevenden van de vliegramp bij Schiphol – geïntimideerd, vertelt kapitein Amir Younes van het vrachtschip Vans Queen. De Syriërs moesten naar de luchthaven om regelingen te treffen met de luchtvaartmaatschappij. Younes – door zeeliedenpastor Leon Rasser gewaarschuwd niets zomaar te tekenen – ging met hen mee. Enkele Turken in uniform commandeerden de twee zeelieden. De Syriërs zouden veel minder rechten hebben dan Nederlanders, de Turken hadden veel haast en de slachtoffers moesten meteen tekenen. Dan kregen ze 5000 euro en moesten ze van verdere claims afzien.
Toen de Syriërs daar niet op ingingen gooide Turkish Airlines het over een andere boeg. Ze deden een beroep op hun solidariteit met andere moslims – die van Turkish Airlines.
Younes: „Er is getekend voor 5000 euro, maar ik heb er persoonlijk bijgeschreven dat dat een precompensatie was. Een advocaat van slachtofferhulp zoekt het nu verder voor hen uit.”
De Syrische overlevenden in gebed bij de wrakstukken van de Boeing.
reacties (0) print stuur artikel door Het luchthavenpastoraat is ’genegeerd’ bij de herdenkingsdienst na de ramp met de Boeing van Turkish Airlines. Het religieuze aspect is in de marge gemanoeuvreerd vanwege de secularisatie, menen pastores.
Toen op 25 februari de Boeing van Turkish Airlines net voor de landingsbaan van Schiphol neerstortte, volgde voor Joop Albers een lange dag die tot diep in de nacht duurde. De luchthavenpastor deed met twaalf collega’s zijn werk onder de overlevenden van de crash.
In het rampenplan van de luchthaven is de inzet van geestelijken opgenomen – en de uitvoering van dat plan verliep goed, zegt Albers. Maar later ’zijn we genegeerd’.
Volgens Albers was het luchthavenpastoraat vooraf wel gevraagd mee te werken aan de herdenkingsdienst op 7 maart, maar op het laatste moment hoefde dat niet meer – alles was al in kannen en kruiken.
De gemeente Haarlemmermeer zegt dat de slachtoffers uiteenlopende godsdiensten hadden en dat daarom is gekozen voor een ’waardige, maar algemene herdenking’.
Albers: „Die dienst was keurig geregeld. En daar heb je alles mee gezegd: keurig. Negen witte rozen (voor de overledenen, red.) in een vaas. Mooi hoor. Maar er had een dominee het onzevader moeten bidden, een imam een tekst moeten lezen. Kerken, synagogen en moskeeën hebben al eeuwen ervaring met het bieden van troost. Dat hadden wij van het luchtvaartpastoraat moeten doen. Maar we zijn categorisch buiten beeld gehouden, genegeerd. Dat moet een volgende keer anders.”
Twee Syrische zeelieden, die de crash overleefden, hebben die godsdienstige toets in de herdenkingsdienst duidelijk gemist, vertelt koopvaardijpredikant Leon Rasser. Hij kwam de mannen kort na de vliegramp tegen aan boord van de Vans Queen, een vrachtschip dat in de Amsterdamse haven ligt. Bemanningsleden hadden gevraagd of Rasser de twee wilde begeleiden.
„Ze hadden nog veel van zich af te praten”, zegt pastor Rasser. „Over de crash en hoe ze met een taxi bij hun schip aankwamen, de een met een blauw oog, de ander met een korset, aangemeten vanwege de rugpijn. Over de slapeloze nachten en de lusteloosheid.”
Rasser begeleidde de mannen naar de herdenkingsdienst in een hangar op Schiphol. De dienst maakte weinig indruk op de Syriërs. Ze misten vooral ’het G-woord’, net als Rasser zelf. Niemand had het over religie, over God. „De politici uitten wat tegelwijsheden over een ramp die niet had mogen gebeuren. Verder zouden we aan het begin van een lange weg staan waarbij onze hoop en verwachting voor een piepklein deel te vinden zou zijn bij medemensen, medische wetenschappers en de kunst.”
Luchthavenpastor Albers herkende slechts ’twee religieuze momentjes’. Er klonk een religieus lied – Abide with me – en de Turkse ambassadeur vertelde dat hij een bericht had gekregen van een ouder echtpaar dat overlevenden en nabestaanden een hart onder de riem stak: ze hadden in de kerk voor hen gebeden.
Leon Rasser: „Pas na die bijeenkomst, bij de wrakstukken, werd er gehuild. En gebeden. Wat daar gebeurde, had in die dienst gemoeten. De sfeer was intens.” Volgens de pastor is het religieuze aspect ’in de marge’ gemanoeuvreerd vanwege de secularisatie. „Dat is zó West-Europees.”
Albers: „Er is gekozen voor religieuze neutraliteit. Dat klinkt leuk, maar zo distantieert de organisatie zich van de identiteit van de burgers die slachtoffer zijn geworden van die ramp. Aan hen is geen recht gedaan.” De Syriërs deed Rasser daarom een voorstel, waar de zeelieden graag op ingingen: de komst van een Arabisch-sprekende priester. „Dat zij islamiet zijn en hij geestelijke van de Syrisch-orthodoxe kerk is, was niet meer dan een detail.”
© Trouw 2009, op dit artikel rust copyright.
’Turkish Airlines intimideerde Syriërs’
Medewerkers van Turkish Airlines hebben twee Syrische zeelieden – overlevenden van de vliegramp bij Schiphol – geïntimideerd, vertelt kapitein Amir Younes van het vrachtschip Vans Queen. De Syriërs moesten naar de luchthaven om regelingen te treffen met de luchtvaartmaatschappij. Younes – door zeeliedenpastor Leon Rasser gewaarschuwd niets zomaar te tekenen – ging met hen mee. Enkele Turken in uniform commandeerden de twee zeelieden. De Syriërs zouden veel minder rechten hebben dan Nederlanders, de Turken hadden veel haast en de slachtoffers moesten meteen tekenen. Dan kregen ze 5000 euro en moesten ze van verdere claims afzien.
Toen de Syriërs daar niet op ingingen gooide Turkish Airlines het over een andere boeg. Ze deden een beroep op hun solidariteit met andere moslims – die van Turkish Airlines.
Younes: „Er is getekend voor 5000 euro, maar ik heb er persoonlijk bijgeschreven dat dat een precompensatie was. Een advocaat van slachtofferhulp zoekt het nu verder voor hen uit.”