PDA

Bekijk Volledige Versie : nieuws à la Marsupilami



Olive Yao
24-04-09, 21:31
Piloot landt op verkeerde luchthaven


Een piloot van TAAG, de nationale luchtvaartmaatschappij van Angola, heeft bewezen dat zijn werkgever niet voor niets op de zwarte lijst van de EU staat. Hij zette een Boeing 737 aan de grond op een ander vliegveld dan gepland.

De piloot landde op het City Airport in de Zambiaanse hoofdstad Lusaka, terwijl hij had moeten landen op Lusaka International Airport. ,,TAAG betreurt het leed dat dit heeft veroorzaakt voor passagiers en herhaalt zijn belofte om een dienst aan te bieden die aan de hoogste veiligheidseisen voldoet'', aldus de luchtvaartmaatschappij.

Sinds 2007 staat de onderneming op de zwarte lijst van de Europese Unie. In datzelfde jaar stortte een vliegtuig van het bedrijf neer, met zes doden als gevolg. De regering van Angola heeft vorig jaar de directie van de luchtvaartmaatschappij ontslagen en nieuwe managers aangesteld.

Ondanks het incident met de falende piloot stellen de autoriteiten in het Afrikaanse land vertrouwen te hebben in de toekomst van TAAG. Ze denken dat de maatschappij later dit jaar weer op Europa mag vliegen.


Krux / Maroc

Marsipulami
24-04-09, 23:42
Doet me denken aan het (waargebeurde) verhaal van een (analfabete) Marokkaanse buurman van mij. Die kwam met het vliegtuig terug van Marokko en belde naar zijn zoon dat hij hem moest komen afhalen aan de hoofdingang van de luchthaven van Zaventem. Toen die zoon na een hele tijd nog niet kwam opdagen werd er druk getelefoneerd met de gsm. De zoon kon zijn vader niet vinden op de afgesproken plaats. De vader schold zijn zoon uit voor stomme idioot en nog veel meer fraais totdat de batterij van hun beider gsm plat was. Achteraf bleek dat de vader niet in Zaventem, maar in Hamburg van het vliegtuig was afgestapt.

mark61
24-04-09, 23:57
Wat is dat voor broodje aap? Ik mag aannemen dat luchtverkeersleiders horen te weten welke vliegtuigen wanneer waar behoren aan te komen. Het zijn geen klaarovers.

Wat voor vlucht was dat dan dat je van Ibn Battuta via Hamburg naar Zaventem of andersom vliegt? Dat grondpersoneel in Marokko douwt willekeurige mensen in willekeurige vliegtuigen?

Kweenie, voor humor om te lachen moet je toch een wat gesofistikeerder verhaaltje bedenken.

Olive Yao
25-04-09, 01:34
Doet me denken aan het (waargebeurde) verhaal van een (analfabete) Marokkaanse buurman van mij. Die kwam met het vliegtuig terug van Marokko en belde naar zijn zoon dat hij hem moest komen afhalen aan de hoofdingang van de luchthaven van Zaventem. Toen die zoon na een hele tijd nog niet kwam opdagen werd er druk getelefoneerd met de gsm. De zoon kon zijn vader niet vinden op de afgesproken plaats. De vader schold zijn zoon uit voor stomme idioot en nog veel meer fraais totdat de batterij van hun beider gsm plat was. Achteraf bleek dat de vader niet in Zaventem, maar in Hamburg van het vliegtuig was afgestapt.

Dan ken ik er nog een. Kort gezegd (maar dit geeft onvoldoende beeld), de Belgische immigratieautoriteiten hebben in 2002 een 5-jarige kongolees meisje, Kaniki Mitunga, bij wijze van uitzetting op het vliegtuig naar Kongo gezet, waarbij een stewardess een oogje in het zeil hield. Op het vliegveld in Kinshasa heeft ze 6 uur lang alleen verbleven. Na 6 uur vroeg een Kongolese vrouw zich af wat dat kind daar deed.

Is een zaak voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens geworden, die in België stof heeft doen opwaaien; ooit van gehoord misschien?

Mubilanzila Mayeka and Kaniki Mitunga tegen België (http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?item=1&portal=hbkm&action=html&highlight=Mubilanzila&sessionid=22793639&skin=hudoc-en)

Marsipulami
25-04-09, 01:51
Dan ken ik er nog een. Kort gezegd (maar dit geeft onvoldoende beeld), de Belgische immigratieautoriteiten hebben in 2002 een 5-jarige kongolees meisje, Kaniki Mitunga, bij wijze van uitzetting op het vliegtuig naar Kongo gezet, waarbij een stewardess een oogje in het zeil hield. Op het vliegveld in Kinshasa heeft ze 6 uur lang alleen verbleven. Na 6 uur vroeg een Kongolese vrouw zich af wat dat kind daar deed.

Is een zaak voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens geworden, die in België stof heeft doen opwaaien; ooit van gehoord misschien?

Mubilanzila Mayeka and Kaniki Mitunga tegen België (http://cmiskp.echr.coe.int/tkp197/view.asp?item=1&portal=hbkm&action=html&highlight=Mubilanzila&sessionid=22793639&skin=hudoc-en)

De zaak Tabitha is me zeer goed bekend. Ze kwam toe in Zaventem onder begeleiding van een volwassene, die echter niet kon aantonen dat hij de nonkel was omdat het kind geen identiteits- of verblijfspapieren had. Omdat men vreesde voor kinderhandel heeft men het meisje opgevangen. Achteraf bleek dat de volwassen begeleider een Nederlandse verblijfsvergunning had en ook effectief de nonkel was van het meisje.

Nederland weigerde echter de toegang van het meisje tot het Nederlandse grondgebied zodat het meisje niet terecht kon bij haar nonkel. De Dienst Vreemdelingenzaken is vervolgens op zoek gegaan naar familie in Congo. Daar werd een andere nonkel bereid gevonden om het meisje op te vangen. Deze nonkel bleek zich echter niet aan de afspraak gehouden te hebben en kwam niet opdagen op de luchthaven van Kinshasa waarna het meisje de toelating kreeg om terug te keren naar België.

Na bemiddeling door de premier van België met zijn ambtsgenoot in Canada kon het meisje uiteindelijk terecht bij haar moeder in Canada.

Maar goed, de handelswijze van de Belgische instanties kan ik volgen, maar niet de onmenselijke NL aanpak waarbij het meisje niet mocht opgevangen worden door haar nonkel die in NL legaal verbleef en waarmee het kind het meest vertrouwd was.

Sedert deze zaak is de wetgeving in België trouwens gewijzigd en krijgen alle niet begeleide minderjarige vreemdelingen bij aankomst een voogd toegewezen die waakt over het welzijn van het kind. Kinderen kunnen een verblijfsvergunning krijgen op basis van hun minderjarigheid totdat ze 18 zijn, in de meeste gevallen wordt die verblijfsvergunning nadien verlengd.

Olive Yao
25-04-09, 02:09
De zaak Tabita is me zeer goed bekend. Ze kwam toe in Zaventem onder begeleiding van een volwassene, die echter niet kon aantonen dat hij de nonkel was omdat het kind geen identiteits- of verblijfspapieren had. Omdat mijn vreesde voor kinderhandel heeft men het meisje opgevangen. Achteraf bleek dat de volwassen begeleider een Nederlandse verblijfsvergunning had en ook effectief de nonkel was van het meisje.

Nederland weigerde echter de toegang van het meisje tot het Nederlandse grondgebied zodat het meisje niet terecht kon bij haar nonkel. De Dienst Vreemdelingenzaken is vervolgens op zoek gegaan naar familie in Congo. Daar werd een andere nonkel bereid gevonden om het meisje op te vangen. Deze nonkel bleek zich echter niet aan de afspraak gehouden te hebben en kwam niet opdagen op de luchthaven van Kinshasa waarna het meisje de toelating kreeg om terug te keren naar België.

Na bemiddeling door de premier van België met zijn ambtsgenoot in Canada kon het meisje uiteindelijk terecht bij haar moeder in Canada.

Maar goed, de handelswijze van de Belgische instanties kan ik volgen, maar niet de onmenselijke NL aanpak waarbij het meisje niet mocht opgevangen worden door haar nonkel die in NL legaal verbleef en waarmee het kind het meest vertrouwd was.

De feitelijke gang van zaken staat beschreven in de uitspraak, waar je via de link in komt. Die nonkel in Kongo was een student die daar op een campus woonde en niet bereid was het kind op te vangen.

Het Europees Hof heeft België veroordeeld wegens schending van artikel 3 en artikel 8 EVRM.

Artikel 3
Niemand mag worden onderworpen aan folteringen of aan onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen.

Artikel 8
lid 1 Een ieder heeft recht op respect voor zijn privéleven, zijn familie- en gezinsleven, zijn woning en zijn correspondentie.

Volgens het Schengen-verdrag was België verantwoordelijk voor het kind.

Je zou kunnen zeggen dat Nederland die verantwoordelijkheid had moeten overnemen omdat er hier inderdaad een oom van Tabitha (haar voornaam, dat weet je goed) woonde.

Maar dat hoefde niet, omdat haar moeder al in Canada woonde, en de Belgische autoriteiten dat wisten. Ze hadden zich tot Canada moeten wenden.

Niet dat Nederland in het algemeen een brandschoon vreemdelingenbeleid voert, maar in deze zaak kon België zijn verantwoordelijkheid niet ontlopen.

mark61
25-04-09, 09:14
De feitelijke gang van zaken staat beschreven in de uitspraak, waar je via de link in komt. Die nonkel in Kongo was een student die daar op een campus woonde en niet bereid was het kind op te vangen.

Het Europees Hof heeft België veroordeeld wegens schending van artikel 3 en artikel 8 EVRM.

Artikel 3
Niemand mag worden onderworpen aan folteringen of aan onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen.

Artikel 8
lid 1 Een ieder heeft recht op respect voor zijn privéleven, zijn familie- en gezinsleven, zijn woning en zijn correspondentie.

Volgens het Schengen-verdrag was België verantwoordelijk voor het kind.

Je zou kunnen zeggen dat Nederland die verantwoordelijkheid had moeten overnemen omdat er hier inderdaad een oom van Tabitha (haar voornaam, dat weet je goed) woonde.

Maar dat hoefde niet, omdat haar moeder al in Canada woonde, en de Belgische autoriteiten dat wisten. Ze hadden zich tot Canada moeten wenden.

Niet dat Nederland in het algemeen een brandschoon vreemdelingenbeleid voert, maar in deze zaak kon België zijn verantwoordelijkheid niet ontlopen.

Tis een beeldig exposé, maar als het kan zal Mars altijd even sneren naar NL dus bespaar je de moeite. :hihi:

Marsipulami
25-04-09, 22:03
De feitelijke gang van zaken staat beschreven in de uitspraak, waar je via de link in komt. Die nonkel in Kongo was een student die daar op een campus woonde en niet bereid was het kind op te vangen.


Ik dacht mij te herinneren dat het ook om een alcoholverslaafde ging.

Maar goed. Nadat Nederland weigerde dat het kind mocht herenigd worden met haar nonkel met wie Tabitha naar Europa was gekomen -de meest vanzelfsprekende en meest humane oplossing- heeft de Dienst Vreemdelingenzaken alternatieven gezocht.

Dat was bv. een hereniging met haar moeder in Canada, maar ook dat bleek volgens de Canadese regeltjes niet mogelijk te zijn. Canada weigerde.

Vervolgens werd een terugkeer naar het herkomstland onderzocht. De Belgische ambassade zocht en vondt een familielid in het herkomstland dat aanvankelijk -volgens de versie van Dienst Vreemdelingenzaken- bereid was om het kind op te nemen. Dat bleek toen puntje bij paaltje kwam niet het geval, betrokken nonkel kwam niet opdagen om het kind af te halen.

Een terugkeer indien opvang door familie mogelijk zou zijn, is een betere oplossing dan het kind voor onbepaalde tijd in allerlei Belgische instellingen voor jeugdzorg te stoppen.

Gezien de heisa rond de zaak heeft de Belgische premier toendertijd rechtstreeks contact genomen met zijn Canadese ambtsgenoot om een (onwettelijke) oplossing te forceren. Jammer genoeg doet hij dit niet voor de 1500 lotgenoten van Tabitha die jaarlijks België binnenkomen.




Volgens het Schengen-verdrag was België verantwoordelijk voor het kind.

Je bedoelt waarschijnlijk het Dublinverdrag i.p.v. Shengenverdrag. Ik weet dat Nederlanders zich graag achter regeltjes verschuilen. Dat was ook al zo tijdens WOII toen 80% van de NL joden werden vermoord dank zij de actieve inzet van plichtsgetrouwe NL ambtenaren en bevolking.


Je zou kunnen zeggen dat Nederland die verantwoordelijkheid had moeten overnemen omdat er hier inderdaad een oom van Tabitha (haar voornaam, dat weet je goed) woonde.

Dat was in ieder geval veel humaner dan Tabitha in België te laten waar het kind geen enkel familielid had. Die nonkel in Nederland was het enige volwassen familielid van Tabitha dat bekommerd was om haar.


Maar dat hoefde niet, omdat haar moeder al in Canada woonde, en de Belgische autoriteiten dat wisten. Ze hadden zich tot Canada moeten wenden.

Dat is gebeurd maar ook Canada weigerde, mits de nodige diplomatieke druk bleek Canada toch minder hardvochtig en gewetenloos dan NL . Voor de rest is het tot vandaag niet duidelijk of het kind beter bij haar moeder dan door haar nonkel in NL werd opgevangen. De moeder bleek het kind eerder achtergelaten te hebben en had geen melding gemaakt van het bestaan ervan bij haar asielaanvraag in Canada.


Niet dat Nederland in het algemeen een brandschoon vreemdelingenbeleid voert, maar in deze zaak kon België zijn verantwoordelijkheid niet ontlopen.

België heeft zijn verantwoordelijkheid genomen. Heeft alles in het werk gesteld om het kind met haar familie te herenigen. Nadat Nederland en Canada weigerden was het zeker geen gekke oplossing om op zoek te gaan naar familieleden in Congo. De enige fout die België maakte was dat ze zich onvoldoende geïnformeerd hadden over een kwalitatieve opvang door familie in Congo en de terugwijzing van het kind slechts gebaseerd was op een vage toezegging van een opgespoorde familieverwant.