PDA

Bekijk Volledige Versie : Stel voorwaarden aan Israel!



IbnRushd
03-06-09, 21:06
Stel voorwaarden aan Israel!

A. van Agt, F. Andriessen,H van den Broek, LJ Brinkhorst. H. van Mierlo, K de Vries, 03-06-2009 11:05

Als Israël zich niet aan de tweestatenoplossing committeert, moet Europa de relatie met Israël niet verdiepen, betoogt een aantal oud-bewindslieden.

Het is zwaar weer in de relatie tussen de EU en Israël. Karel Schwarzenberg, minister van Buitenlandse Zaken van EU-voorzitter Tsjechië, zei onlangs dat er geen vooruitgang zal zijn in deze bilaterale relatie, totdat de Israëlische regering duidelijk maakt hoe zij over de oprichting van een Palestijnse staat denkt. Een geplande ontmoeting tussen EU-leiders en premier Netanyahu is afgelast.

Indien de regering-Netanyahu zich niet aan de tweestatenoplossing zou committeren, moet de op handen zijnde upgrade van de bilaterale relatie opgeschort worden, vinden ministers van Buitenlandse Zaken uit meerdere lidstaten. Benito Ferrero-Waldner, de Eurocommissaris voor Externe Betrekkingen, is dezelfde mening toegedaan.

Verdieping

Uit Den Haag kwam een ander geluid. De regering haastte zich te benadrukken dat de EU haar standpunt over verdieping van de relatie met Israël niet hoeft te herzien. Als het aan Nederland ligt, mag Israël de privileges krijgen die uit de upgrade voortvloeien. Ook het Israëlische optreden in Gaza zou geen reden zijn de upgrade te heroverwegen.

De koers die ons land vaart, stemt tot nadenken. Als het over Israël gaat, heeft Nederland in Brussel steeds meer de naam een geharnaste blocker state te zijn. Zou de Nederlandse regering ook nu weer een daadkrachtiger en geloofwaardiger Europees beleid vis-à-vis Israël in de weg staan?

Blokkeren deed zij ook al in juni 2008 tijdens onderhandelingen over de upgrade. Toen was het ‘vooral Nederland’ dat ijverde tegen een koppeling met Israëls opstelling in het vredesproces, berichtte De Standaard destijds.

Annapolis

Met het aantreden van de regering-Netanyahu is die koppeling nog belangrijker geworden. Van Lieberman ligt de uitspraak vers in het geheugen, gedaan vlak na zijn installatie als minister van Buitenlandse Zaken, dat Israël niet aan de afspraken van Annapolis is gebonden.

In 2003 stemde Lieberman tegen de Routekaart naar Vrede. In hetzelfde jaar stelde hij voor Palestijnse gevangenen in de Dode Zee te verdrinken, meldde onder meer The Guardian.
Netanyahu’s Likud wil de klok twintig jaar terugdraaien, blijkt uit het partijprogramma.

Daarin staat onder meer: ‘The Government of Israel flatly rejects the establishment of a Palestinian Arab state west of the Jordan river. The Palestinians can run their lives freely in the framework of self-rule, but not as an independent and sovereign state.’

Over Jeruzalem: ‘Jerusalem is the eternal, united capital of the State of Israel and only of Israel.’ Over grenzen: ‘The Jordan river will be the permanent eastern border of the State of Israel.’

Dat de regering-Netanyahu zich nu in woord zou committeren aan de tweestatenoplossing, is noodzakelijk, maar niet voldoende. Het gaat er uiteindelijk om wat zij doet. Wat zij doet, heeft vooralsnog weinig met vrede te maken. De regering-Netanyahu staat op het punt bijna honderd Palestijnse huizen in bezet Oost-Jeruzalem af te breken.

Gesloopt

Volgens een nieuw rapport van de VN lopen de huizen van 60 duizend Palestijnen aldaar gevaar gesloopt te worden.

De Israëlische krant Haaretz meldde op 25 maart dat premier Netanyahu met Lieberman een geheime deal heeft gesloten over bouwwerkzaamheden in het gebied dat bekend staat als E1, gelegen tussen de nederzetting Ma’ale Adumim en Oost-Jeruzalem. The Independent berichtte twee dagen later over uitgewerkte plannen om Ma’ale Adumim zuidwaarts uit te breiden met zesduizend kolonistenhuizen.

Mochten deze plannen gerealiseerd worden, dan raakt Oost-Jeruzalem, het economische, sociale, culturele en politieke hart van de-toekomstige-Palestijnse-staat-waar-iedereen-het-over-heeft, volledig geïsoleerd van de rest van de Westelijke Jordaanoever. Einde vredesproces.

Missen

Het is dan ook niet al te vreemd dat er in Brussel en in sommige Europese hoofdsteden stemmen opgaan dat het zo niet verder kan gaan. Die geluiden lijken hun uitwerking niet te missen. De Israëlische president Shimon Peres zag zich genoodzaakt een campagne te beginnen om de wereld ervan te overtuigen dat Netanyahu en Lieberman tóch voor vrede zijn.

Premier Netanyahu bezwoer de Tsjechische premier: ‘Stel geen voorwaarden aan ons. Het is niet nodig de verdieping in de betrekkingen met Israël afhankelijk te maken van vooruitgang in het vredesproces.’ Rabiater liet zich Rafi Barak, een hoge ambtenaar van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken, uit. Die eiste dat de EU ‘de toon zou matigen’ en kondigde aan dat de EU niet langer deel zal uitmaken van het vredesproces wanneer zij Israël publiekelijk blijft bekritiseren.

Mogelijk is dat het scenario – dat de EU in het vredesproces gemarginaliseerd wordt – dat onze regering vreesde toen zij begin april zei dat ‘het dreigen met sancties zelfs contraproductief’ kan werken. Maar wat heeft de constructieve politieke dialoog met Israël tot nu toe opgeleverd, behalve dat door Nederland gesubsidieerde anjers de grenzen van de openluchtgevangenis Gaza mochten passeren?

Kritiekloos

Fundamenteler, waar zijn we eigenlijk beland wanneer Israël de tweestatenoplossing voor onze ogen vernietigt en de EU zich zomaar laat chanteren kritiekloos mee te werken aan een vredesproces dat niet meer voorstelt dan gebakken lucht?

De EU moet nu voet bij stuk houden. Het is Israël dat een crisis in de betrekkingen met de EU veroorzaakt, niet andersom. Het is aan Israël die crisis op te lossen: door zijn beleid in overeenstemming te brengen met het internationale recht.

De ophanden zijnde upgrade in de bilaterale betrekkingen biedt een uitgelezen kans dat beleid te beïnvloeden. Israël staat te springen om de nieuwe privileges die samengaan met de upgrade binnen te halen. Gelukkig heeft een aantal EU-lidstaten door dat die invloed aangewend moet worden, dat het met de vrijblijvendheid vis-à-vis Israël afgelopen moet zijn.

Ook de Amerikanen lijken dat in toenemende mate in te zien. Zij voeren de druk op Israël gestaag op om het nederzettingenbeleid te bevriezen.

Het is de hoogste tijd dat (ook) de Nederlandse regering inziet dat haar onvoorwaardelijke steun aan Israël vooral bittere vruchten afwerpt. Op 15 juni komt de EU-Israël Associatieraad bijeen om de upgrade te bespreken. Dit biedt onze regering de mogelijkheid van een beter inzicht blijk te geven.

Dries van Agt was minister-president. Frans Andriessen was minister van Financiën. Hans van den Broek was minister van Buitenlandse Zaken. Laurens Jan Brinkhorst was minister van Economische Zaken. Hans van Mierlo was minister van Buitenlandse Zaken. Klaas de Vries was minister van Sociale Zaken en Binnenlandse Zaken.

Bron: volkskrant.nl

Slinger
04-06-09, 12:00
Stel voorwaarden aan Israel!

A. van Agt, F. Andriessen,H van den Broek, LJ Brinkhorst. H. van Mierlo, K de Vries, 03-06-2009 11:05

Als Israël zich niet aan de tweestatenoplossing committeert, moet Europa de relatie met Israël niet verdiepen, betoogt een aantal oud-bewindslieden.

Het is zwaar weer in de relatie tussen de EU en Israël. Karel Schwarzenberg, minister van Buitenlandse Zaken van EU-voorzitter Tsjechië, zei onlangs dat er geen vooruitgang zal zijn in deze bilaterale relatie, totdat de Israëlische regering duidelijk maakt hoe zij over de oprichting van een Palestijnse staat denkt. Een geplande ontmoeting tussen EU-leiders en premier Netanyahu is afgelast.

Indien de regering-Netanyahu zich niet aan de tweestatenoplossing zou committeren, moet de op handen zijnde upgrade van de bilaterale relatie opgeschort worden, vinden ministers van Buitenlandse Zaken uit meerdere lidstaten. Benito Ferrero-Waldner, de Eurocommissaris voor Externe Betrekkingen, is dezelfde mening toegedaan.

Verdieping

Uit Den Haag kwam een ander geluid. De regering haastte zich te benadrukken dat de EU haar standpunt over verdieping van de relatie met Israël niet hoeft te herzien. Als het aan Nederland ligt, mag Israël de privileges krijgen die uit de upgrade voortvloeien. Ook het Israëlische optreden in Gaza zou geen reden zijn de upgrade te heroverwegen.

De koers die ons land vaart, stemt tot nadenken. Als het over Israël gaat, heeft Nederland in Brussel steeds meer de naam een geharnaste blocker state te zijn. Zou de Nederlandse regering ook nu weer een daadkrachtiger en geloofwaardiger Europees beleid vis-à-vis Israël in de weg staan?

Blokkeren deed zij ook al in juni 2008 tijdens onderhandelingen over de upgrade. Toen was het ‘vooral Nederland’ dat ijverde tegen een koppeling met Israëls opstelling in het vredesproces, berichtte De Standaard destijds.

Annapolis

Met het aantreden van de regering-Netanyahu is die koppeling nog belangrijker geworden. Van Lieberman ligt de uitspraak vers in het geheugen, gedaan vlak na zijn installatie als minister van Buitenlandse Zaken, dat Israël niet aan de afspraken van Annapolis is gebonden.

In 2003 stemde Lieberman tegen de Routekaart naar Vrede. In hetzelfde jaar stelde hij voor Palestijnse gevangenen in de Dode Zee te verdrinken, meldde onder meer The Guardian.
Netanyahu’s Likud wil de klok twintig jaar terugdraaien, blijkt uit het partijprogramma.

Daarin staat onder meer: ‘The Government of Israel flatly rejects the establishment of a Palestinian Arab state west of the Jordan river. The Palestinians can run their lives freely in the framework of self-rule, but not as an independent and sovereign state.’

Over Jeruzalem: ‘Jerusalem is the eternal, united capital of the State of Israel and only of Israel.’ Over grenzen: ‘The Jordan river will be the permanent eastern border of the State of Israel.’

Dat de regering-Netanyahu zich nu in woord zou committeren aan de tweestatenoplossing, is noodzakelijk, maar niet voldoende. Het gaat er uiteindelijk om wat zij doet. Wat zij doet, heeft vooralsnog weinig met vrede te maken. De regering-Netanyahu staat op het punt bijna honderd Palestijnse huizen in bezet Oost-Jeruzalem af te breken.

Gesloopt

Volgens een nieuw rapport van de VN lopen de huizen van 60 duizend Palestijnen aldaar gevaar gesloopt te worden.

De Israëlische krant Haaretz meldde op 25 maart dat premier Netanyahu met Lieberman een geheime deal heeft gesloten over bouwwerkzaamheden in het gebied dat bekend staat als E1, gelegen tussen de nederzetting Ma’ale Adumim en Oost-Jeruzalem. The Independent berichtte twee dagen later over uitgewerkte plannen om Ma’ale Adumim zuidwaarts uit te breiden met zesduizend kolonistenhuizen.

Mochten deze plannen gerealiseerd worden, dan raakt Oost-Jeruzalem, het economische, sociale, culturele en politieke hart van de-toekomstige-Palestijnse-staat-waar-iedereen-het-over-heeft, volledig geïsoleerd van de rest van de Westelijke Jordaanoever. Einde vredesproces.

Missen

Het is dan ook niet al te vreemd dat er in Brussel en in sommige Europese hoofdsteden stemmen opgaan dat het zo niet verder kan gaan. Die geluiden lijken hun uitwerking niet te missen. De Israëlische president Shimon Peres zag zich genoodzaakt een campagne te beginnen om de wereld ervan te overtuigen dat Netanyahu en Lieberman tóch voor vrede zijn.

Premier Netanyahu bezwoer de Tsjechische premier: ‘Stel geen voorwaarden aan ons. Het is niet nodig de verdieping in de betrekkingen met Israël afhankelijk te maken van vooruitgang in het vredesproces.’ Rabiater liet zich Rafi Barak, een hoge ambtenaar van het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken, uit. Die eiste dat de EU ‘de toon zou matigen’ en kondigde aan dat de EU niet langer deel zal uitmaken van het vredesproces wanneer zij Israël publiekelijk blijft bekritiseren.

Mogelijk is dat het scenario – dat de EU in het vredesproces gemarginaliseerd wordt – dat onze regering vreesde toen zij begin april zei dat ‘het dreigen met sancties zelfs contraproductief’ kan werken. Maar wat heeft de constructieve politieke dialoog met Israël tot nu toe opgeleverd, behalve dat door Nederland gesubsidieerde anjers de grenzen van de openluchtgevangenis Gaza mochten passeren?

Kritiekloos

Fundamenteler, waar zijn we eigenlijk beland wanneer Israël de tweestatenoplossing voor onze ogen vernietigt en de EU zich zomaar laat chanteren kritiekloos mee te werken aan een vredesproces dat niet meer voorstelt dan gebakken lucht?

De EU moet nu voet bij stuk houden. Het is Israël dat een crisis in de betrekkingen met de EU veroorzaakt, niet andersom. Het is aan Israël die crisis op te lossen: door zijn beleid in overeenstemming te brengen met het internationale recht.

De ophanden zijnde upgrade in de bilaterale betrekkingen biedt een uitgelezen kans dat beleid te beïnvloeden. Israël staat te springen om de nieuwe privileges die samengaan met de upgrade binnen te halen. Gelukkig heeft een aantal EU-lidstaten door dat die invloed aangewend moet worden, dat het met de vrijblijvendheid vis-à-vis Israël afgelopen moet zijn.

Ook de Amerikanen lijken dat in toenemende mate in te zien. Zij voeren de druk op Israël gestaag op om het nederzettingenbeleid te bevriezen.

Het is de hoogste tijd dat (ook) de Nederlandse regering inziet dat haar onvoorwaardelijke steun aan Israël vooral bittere vruchten afwerpt. Op 15 juni komt de EU-Israël Associatieraad bijeen om de upgrade te bespreken. Dit biedt onze regering de mogelijkheid van een beter inzicht blijk te geven.

Dries van Agt was minister-president. Frans Andriessen was minister van Financiën. Hans van den Broek was minister van Buitenlandse Zaken. Laurens Jan Brinkhorst was minister van Economische Zaken. Hans van Mierlo was minister van Buitenlandse Zaken. Klaas de Vries was minister van Sociale Zaken en Binnenlandse Zaken.

Bron: volkskrant.nl

Deze (katholieke) oud-bewindslieden doe nu wel net of ze de wijsheid in pacht hebben, maar in werkelijkheid is het natuurlijk maar zeer de vraag of een tweestatenoplossing hier de beste oplossing is.

IbnRushd
04-06-09, 12:43
Deze (katholieke) oud-bewindslieden doe nu wel net of ze de wijsheid in pacht hebben, maar in werkelijkheid is het natuurlijk maar zeer de vraag of een tweestatenoplossing hier de beste oplossing is.

Waarom zou het volgens jou niet kunnen? Wat voor oplossingen heb jij voor het oog?

Slinger
04-06-09, 12:58
Waarom zou het volgens jou niet kunnen? Wat voor oplossingen heb jij voor het oog?

Omdat de Palestijnen veel te verdeeld zijn. Driestatenoplossing is beter.

IbnRushd
04-06-09, 13:31
Omdat de Palestijnen veel te verdeeld zijn. Driestatenoplossing is beter.

Onzin. Het volk heeft het recht om een partij te kiezen. Bij de vorige verkiezing kwam Hamas uit de bus, maar dat werd niet door Israël, VS en westerse landen geaccepteerd. De oplossing is dus vrij simpel, namelijk de stem v/h volk respecteren!

En mag ik vragen wat exact de driestatenoplossing inhoudt?

Slinger
04-06-09, 13:38
Onzin. Het volk heeft het recht om een partij te kiezen. Bij de vorige verkiezing kwam Hamas uit de bus, maar dat werd niet door Israël, VS en westerse landen geaccepteerd. De oplossing is dus vrij simpel, namelijk de stem v/h volk respecteren!

En mag ik vragen wat exact de driestatenoplossing inhoudt?

Elkaar bestrijden in verkiezingen is ok, maar dat verschillende partijen elkaars aanhangers vermoorden, dat wekt weinig vertrouwen voor een toekomstige levensvatbare staat.

Driestatenoplossing:

Verdeling van het gebied tussen Israël, Egypte en Jordanië, zoals voor 1967.

IbnRushd
04-06-09, 13:48
Elkaar bestrijden in verkiezingen is ok, maar dat verschillende partijen elkaars aanhangers vermoorden, dat wekt weinig vertrouwen voor een toekomstige levensvatbare staat.

Dat zou wel kunnen als Palestina een erkend land was met een eigen (nationaal) leger. Dat wordt decennia gedwarsboomd door Israël en VS.



Driestatenoplossing:

Verdeling van het gebied tussen Israël, Egypte en Jordanië, zoals voor 1967.

Dus Israël krijgt 55% van het gebied, en dus niet de ruim 78% excl. de bezettingsgebieden, die ze met geweld hebben ingenomen?

Volgens de VN heeft Palestina het recht op een eigen staat. Ben je daar mee eens?

En wat moet er gebeuren met de illegale nederzettingen? En met de vluchtelingen? En wat vind je van dat Israël nog steeds probeert om heel Jeruzalem te annexeren?

Slinger
04-06-09, 14:05
Dat zou wel kunnen als Palestina een erkend land was met een eigen (nationaal) leger. Dat wordt decennia gedwarsboomd door Israël en VS.



Dus Israël krijgt 55% van het gebied, en dus niet de ruim 78% excl. de bezettingsgebieden, die ze met geweld hebben ingenomen?

Volgens de VN heeft Palestina het recht op een eigen staat. Ben je daar mee eens?

En wat moet er gebeuren met de illegale nederzettingen? En met de vluchtelingen? En wat vind je van dat Israël nog steeds probeert om heel Jeruzalem te annexeren?

Ik ben voor (in grote lijnen) een terugkeer naar de situatie van 1948 -1967

Jordanië en Gaza mogen zich niet aan de verantwoordelijkheid van de Palestijnse gebieden onttrekken en moeten het gebied ontwikkelen en naar zelfbestuur volgens de VN-beginselen leiden.

Alle nakomelingen van de ongeveer 800.000 Joodse vluchtelingen uit de Arabische landen mogen in Israël blijven wonen.

De Palestijnse vluchtelingen van 1948 kunnen worden opgenomen door de Arabische landen.

Voor de kolonisten moet een aanvaardbare oplossing worden gezocht, in overeenstemming met het VN-nationaliteitenbeginsel.

Voor de heilige plaatsen in Jeruzalem moet een internationale oplossing worden gezocht, als in het verdelingsplan van 1948.

IbnRushd
04-06-09, 14:20
Ik ben voor (in grote lijnen) een terugkeer naar de situatie van 1948 -1967

In welke lijnen ben je er niet voor?



Jordanië en Gaza mogen zich niet aan de verantwoordelijkheid van de Palestijnse gebieden onttrekken en moeten het gebied ontwikkelen en naar zelfbestuur volgens de VN-beginselen leiden.

Alle nakomelingen van de ongeveer 800.000 Joodse vluchtelingen uit de Arabische landen mogen in Israël blijven wonen.

De Palestijnse vluchtelingen van 1948 kunnen worden opgenomen door de Arabische landen.

Voor de kolonisten moet een aanvaardbare oplossing worden gezocht, in overeenstemming met het VN-nationaliteitenbeginsel.

Voor de heilige plaatsen in Jeruzalem moet een internationale oplossing worden gezocht, als in het verdelingsplan van 1948.

Ik ga er gemakshalve vanuit dat je tegen de illegale nederzettingen bent. De tienduizenden Palestijnen die uit hun huizen zijn verdreven om plaats te maken voor nieuwe kolonisten, mogen zij terugkeren en terugeisen wat van hun gejat zijn?

Wat is jouw mening over Jeruzalem? Hoe zou het volgens jou verdeeld moeten worden? Vind je dat Oost-Jeruzalem een deel en hoofdstad van Palestina is?

Slinger
04-06-09, 17:14
In welke lijnen ben je er niet voor?



Ik ga er gemakshalve vanuit dat je tegen de illegale nederzettingen bent. De tienduizenden Palestijnen die uit hun huizen zijn verdreven om plaats te maken voor nieuwe kolonisten, mogen zij terugkeren en terugeisen wat van hun gejat zijn?

Wat is jouw mening over Jeruzalem? Hoe zou het volgens jou verdeeld moeten worden? Vind je dat Oost-Jeruzalem een deel en hoofdstad van Palestina is?

Ik ben ertegen dat het illegale nederzettingen zijn. Daar moet een oplossing voor gevonden worden.

Jeruzalem mag niet verdeeld worden. Een verdeelde stad is heel slecht voor iedereen.

cloned
04-06-09, 17:45
Waarom vrede niet loont voor Israel (http://www.haaretz.com/hasen/spages/1084656.html)


Successive Israeli governments since 1993 certainly must have known what they were doing, being in no hurry to make peace with the Palestinians. As representatives of Israeli society, these governments understood that peace would involve serious damage to national interests.

Economic damage:

The security industry is an important export branch - weapons, ammunition and refinements that are tested daily in Gaza and the West Bank. The Oslo process - negotiations that were never meant to end - allowed Israel to shake off its status as occupying power (obligated to the welfare of the occupied people) and treat the Palestinian territories as independent entities. That is, to use weapons and ammunition at a magnitude Israel could not have otherwise used on the Palestinians after 1967. Protecting the settlements requires constant development of security, surveillance and deterrence equipment such as fences, roadblocks, electronic surveillance, cameras and robots. These are security's cutting edge in the developed world, and serve banks, companies and luxury neighborhoods next to shantytowns and ethnic enclaves where rebellions must be suppressed.
The collective Israeli creativity in security is fertilized by a state of constant friction between most Israelis and a population defined as hostile. A state of combat over a low flame, and sometimes over a high one, brings together a variety of Israeli temperaments: rambos, computer wizards, people with gifted hands, inventors. Under peace, their chances of meeting would be greatly reduced.

Damage to careers:

Maintaining the occupation and a state of non-peace employs hundreds of thousands of Israelis. Some 70,000 people work in the security industry. Each year, tens of thousands finish their army service with special skills or a desirable sideline. For thousands it becomes their main career: professional soldiers, Shin Bet operatives, foreign consultants, mercenaries, weapons dealers. Therefore peace endangers the careers and professional futures of an important and prestigious stratum of Israelis, a stratum that has a major influence on the government.

Damage to quality of life:

A peace agreement would require equal distribution of water resources throughout the country (from the river to the sea) between Jews and Palestinians, regardless of the desalination of seawater and water-saving techniques. Even now it's hard for Israelis to get used to saving water because of the drought. It's not difficult to guess how traumatic a slash in water consumption to equalize distribution would be.

Damage to welfare:

As the past 30 years have shown, settlements flourish as the welfare state contracts. They offer ordinary people what their salaries would not allow them in sovereign Israel, within the borders of June 4, 1967: cheap land, large homes, benefits, subsidies, wide-open spaces, a view, a superior road network and quality education. Even for those Israeli Jews who have not moved there, the settlements illuminate their horizon as an option for a social and economic upgrade. That option is more real than the vague promises of peacetime improvements, an unknown situation.

Peace will also reduce, if not erase entirely, the security pretext for discriminating against Palestinian Israelis - in land distribution, development resources, education, health employment and civil rights (such as marriage and citizenship). People who have gotten used to privilege under a system based on ethnic discrimination see its abrogation as a threat to their welfare.

Orandajin
07-06-09, 14:16
Ik ben voor (in grote lijnen) een terugkeer naar de situatie van 1948 -1967

[quote]Jordanië en Gaza mogen zich niet aan de verantwoordelijkheid van de Palestijnse gebieden onttrekken en moeten het gebied ontwikkelen en naar zelfbestuur volgens de VN-beginselen leiden.Neem aan dat je Transjordanië en niet Cisjordanië bedoelt. Maar Transjordanië is een soeverein, onafhankelijk Hasjemitisch koninkrijk.


Alle nakomelingen van de ongeveer 800.000 Joodse vluchtelingen uit de Arabische landen mogen in Israël blijven wonen.
Israel mag als soeverein en onafhankelijk land ten alle tijde haar eigen immigratiebeleid bepalen, gelijk de andere landen. Welke begrenzing van Israel stel jij voor? En met begrenzing bedoel ik veilige, erkende grenzen. Zoals bij het Vredesverdrag van Camp David Egypte en Israel deze overeenkwamen en respecteren. Want verdragen met een waarde van letters in het zand kunnen ook aan de reet worden prijsgegeven. Een staakt het vuren heeft immers ook enkel waarde als beide partijen staken en niet als de ene dient te staken en de ander mag vuren. Gelijk oversteken.


De Palestijnse vluchtelingen van 1948 kunnen worden opgenomen door de Arabische landen.Het oude Brits mandaatgebied na de val van het Ottomaanse rijk omhelsde het oude Transjordanië, Cisjordanië, Israel, Gaza en Jeruzalem. Het oude Transjordanië (thans het Hasjemitische koninkrijk Jordanië) en Israel vallen af. Cisjordasnië en Gaza blijven over. Te vrezen valt echter dat de leiders het in die gebieden keer op keer voor hun eigen ingezetenen weten te verzieken.


Voor de kolonisten moet een aanvaardbare oplossing worden gezocht, in overeenstemming met het VN-nationaliteitenbeginsel.Wat dat betreft is het voorstel van Liebermann zo slecht nog niet. Overwegend door Joden bevolkte delen in Cisjordanië uitruilen tegen overwegend door Arabieren bevolkte delen in Israel. Territoriaal gaat het om evenveel grondoppervlak. Vraag is of de Arabieren in Israel staan te wachten op in een andere administratieve eenheid te moeten komen wonen. Want dan blijkt het wonen in Israel voor Arabieren toch niet zo slecht te zijn als dat de anti-Israel/anti-Joodse lobby in Nederland doet voorkomen.


Voor de heilige plaatsen in Jeruzalem moet een internationale oplossing worden gezocht, als in het verdelingsplan van 1948.Oud Jeruzalem ligt op zo'n negen meter brokstukken gefundeerd en deze komen niet van enkel seismische activiteit. En met het restant zit je met een paar gehele en gedeeltelijke verwoestingen aan de krappe kant. Ik ben bang dat Jeruzalem altijd een breekpunt zal blijven en heb daar niet 1, 2, 3 de oplossing voor.

Bovendien is politieke bemoeienis van buitenaf met deze regio bijna altijd eerder deel van het probleem dan deel van de oplossing geweest.

mark61
07-06-09, 15:52
Bovendien is politieke bemoeienis van buitenaf met deze regio bijna altijd eerder deel van het probleem dan deel van de oplossing geweest.

Precies. GB en F hadden geen enkel recht de regio te koloniseren, op te delen, en er vervolgens een joodse staat te vestigen. Israël had nooit gesticht mogen worden.

Orandajin
14-06-09, 20:15
En het oude Ottomaanse rijk, het huidige Turkije, had het wel eeuwenlang mogen overheersen.

Israel en het Joods-culturele erfgoed zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. En daar zullen de notoire antisemieten hier op dit forum het mee moeten doen.

P.S.: Van wie is Nederland, ONS land..? (Dit voor diegenen met een grote mond hier op dit forum)