PDA

Bekijk Volledige Versie : Tien jaar Mohammed VI : niet meer de 'cool king'



azulay
24-07-09, 23:52
PROFIEL, Greta Riemersma
Gepubliceerd op 22 juli 2009
Volkskrant

Rabat -
Tien jaar geleden gold hij als ‘the cool king’ van Noord-Afrika. Nu lijkt de Marokkaanse koning steeds meer op zijn vader: een man met veel macht en veel geld. Toch is hij populair.

De oude Franse rocker Johnny Hallyday had op een mooie dag in 2003 een speciale gast in Parijs uitgenodigd voor het diner: de Marokkaanse koning Mohammed VI. Hallyday had wel een klein probleem. Hij kende niet precies de etiquette waaraan hij zich moest houden. Toen de koning arriveerde, vroeg hij hem hoe hij hem moest aanspreken en of hij ‘u’ tegen hem moest zeggen. ‘Je kunt me majesteit noemen en me tutoyeren’, antwoordde Mohammed VI.

De opmerking typeert de man die vandaag tien jaar op de Marokkaanse troon zit. Op 23 juli 1999 stierf zijn vader Hassan II en enkele uren later aanvaardde Mohammed VI het koningschap. Hij was destijds 35 jaar en meteen daarna manifesteerde hij zich als ‘the cool king’, aldus het Amerikaanse tijdschrift Time in 2000 dat hem omschreef als iemand die ‘hip, modern en charmant’ is. Iemand om te tutoyeren, kortom.

De jonge vorst werd gesignaleerd op een jetski, in snelle bolides of met een jachtgeweer. Naar het schijnt doet hij aan krachttraining en kleedt hij zich zowel in dure pakken van lamawol als in spijkerbroek met een leren jack. In 2002 trouwde hij een gewoon meisje uit Fes, de onderwijzersdochter Salma Bennani die informatica had gestudeerd. Sterker: Mohammed VI toonde zijn roodharige schoonheid aan de buitenwereld, iets dat Hassan II met zijn echtgenote nooit had gedaan.

Het was voor het Marokkaanse volk duidelijk: Mohammed VI deed het volledig anders dan zijn dictatoriale vader Hassan II. Dat bleek niet alleen uit zijn presentatie, maar ook uit de zaken die hij in de beginjaren aanpakte. Hij bezorgde vrouwen meer rechten. Er kwam een verzoeningscommissie voor de voormalige politieke gevangenen. Journalisten en kunstenaars kregen meer vrijheid.

Hij wilde de economische ontwikkeling stimuleren om meer Marokkanen een beter leven te geven. ‘Koning van de armen’, luidde al gauw zijn bijnaam. Nu, tien jaar later, is duidelijk dat vooral het woord ‘koning’ van toepassing is. Hij is iemand om te tutoyeren, maar nog altijd een majesteit die alomtegenwoordig is, een absoluut vorst.

Zijn foto hangt in straten, scholen, winkels en bedrijven. Dezer dagen kom je hem nog vaker tegen, want de kiosken liggen vol met zijn beeltenis. Vele media maken de balans op en het tijdschrift Telquel gaat daarin het verst. ‘De absolute chef’, stond onlangs groot op de voorpagina. Sprak de koning eerst nog over Marokko als een land met een ‘democratische en uitvoerende monarchie’, de laatste jaren is dat veranderd in een ‘totale monarchie’ waarvan de macht door niets wordt beperkt, schrijft hoofdredacteur Ahmed Benchemsi.

Elk jaar is hij wat langer in het buitenland op vakantie, in 2008 meer dan twee maanden. Dit jaar is hij al een maand weggeweest, met medeneming van een hofhouding van driehonderd personen, ‘en we zijn nog maar in juli’, aldus Benchemsi. Elke keer als de vorst het land verlaat, komen de Marokkaanse veiligheidsdiensten in staat van paraatheid terecht en moeten de ministers voor tal van besluiten wachten tot hij terug is.

Andere Marokkaanse media schrijven steeds vaker over oude praktijken die weer gemeengoed worden. In verhoorkamers wordt gemarteld, kranten krijgen hoge boetes opgelegd en bloggers zijn opgepakt voor onwelgevallige opmerkingen over het koningshuis. Het is de meeste Marokkanen allang duidelijk dat Marokko niet onderweg is naar een democratie. De koning blijft de enige echte machthebber, die bovendien in grote luxe leeft. Volgens het Amerikaanse zakenblad Forbes is het vermogen van de koning in 2008 van 1,5 miljard dollar gestegen naar 2,5 miljard.

En nu volgt een conclusie die voor veel westerlingen zo moeilijk voorstelbaar is: de koning is in Marokko geliefd. Hij heeft Marokko toch schwung gegeven, die zich vertaalt in economische voorspoed en ondanks alles een grotere vrijheid van meningsuiting. In de Arabische wereld zijn Marokkanen mensen om jaloers op te zijn, dankzij hun leider.

Marsipulami
25-07-09, 00:11
Hmm, ik denk dat teveel democratie in Marokko zo ongeveer gelijk staat met het ontketenen van een burgeroorlog. Dus Mohamed VI doet het volgens mij zo slecht nog niet. Stapsgewijze moderniseringen doorvoeren zonder de touwtjes teveel los te laten. Een min of meer neutrale positie m.b.t. tot het gekakel van moslimlanden over Israël en vanalles en nog wat. Goede relaties nastreven met Europa en de VS. De Marokkanen hadden het slechter kunnen treffen met hun koning.

nour_islam
25-07-09, 01:20
de marokanen kunnen niet met vrijheid omgaan. ze begrijpen alleen de taal van geweld. ben nu in marokko, en echt stuk voor stuk proberen we je te bestelen waar je bij staat!