Marsipulami
22-08-09, 20:30
VERSLAG VAN HET VLAAMS COMITE VOOR EX-MOSLIMS.
Extremistische moskeeën en vzw’s in Antwerpen.
gepubliceerd op 17 augustus 2009 om 13:39
Bijna de helft van de Antwerpse moskeeën is in handen van de fundamentalistische islamitische beweging Deobandi, die moslims oproept ‘bloed te vergieten’ voor Allah en waarvan de leiders westerse normen en waarden afkeuren, en joden, christenen en hindoes minachten. De Deobandi-preken zijn doordrenkt van een diepgewortelde haat voor de westerse samenleving, bewondering voor de Taliban en martelaarschap. Deobandi verbiedt kunst, televisie, sport en muziek; eist dat vrouwen volledig bedekt zijn en ziet voetbal als ‘een kankergezwel die onze jeugd besmet’ (toch angstaanjagend met de kadidaatstelling van België als medeorganisator van het WK voetbal 2018 in het achterhoofd). In preken wordt gezegd dat muziek een methode van de joden is om het ‘satanische web’ te weven om jonge moslims op het verkeerde pad te brengen.
De gevaarlijke Deobandi-sekte is ontstaan rond 1870 in Deoband, regionaal centrum in het toenmalige Brits-Indië. Als reactie op de Britse steun aan modernistische koraninterpretaties, vooral door Sjeiks die zich in Londen gevestigd hadden, besloten de ultra-conservatieve schriftgeleerden een madrassa op te richten waar een tegenkoers werd gevaren, in hoogst mogelijke versnelling en met buitenlandse financiële steun, toen reeds uit het Arabisch schiereiland komend. De koloniale overheid, gevangen in hun eigen concept van de scheiding tussen burgerbestuur en religieuze authoriteiten (hier als Kerk en Staat bekend), kon niet anders dan lijdzaam toezien.
Nog vóór de vorming van Pakistan profileerden de zogenaamde Deobandi’s zich als de invloedrijkste politiek-religieuze stroming binnen de Indische Moslimgemeenschappen. De Barelvi Soennieten, de sjiieten, de Ahmadiyya; zij moesten allen rekening houden met gewelddadige reacties van Deobandi’s wegens ‘afvalligheid’ of tenminste ‘dwaling’.
Een sprong in de tijd nu, tot aan de Sovjetinval in het chaotische Afghanistan. De Deobandi’s kregen er een nieuw missioneringsgebied bij. Een nieuwe geldschieter ook : de VS. Die waren ook gul met wapens.
De gulle schenkers toonden zich grenzeloos naïef in het vastleggen van tegenprestaties of gebruiksbeperkingen.
Waarom zouden ze waakzaam zijn? Het onmiddellijke effect was het enige dat telde, zowel politiek als militair. Dit laatste aspect draaide goed uit voor de VS; de Sovjets werden inderdaad verdreven. Maar daarna liep het mis.
Het verhaal van de teugelloze jihadi’s is welbekend in luchtvaartkringen en bij de families van duizenden slachtoffers na de terreuraanslagen van 11 september 2001. Minder bekend, vooral de zorg van de Pakistaanse bevolking, is de onwringbaarheid van de ritueel-politieke kaste achter de Taliban, de ondertussen ‘een staat-in-de-staat’ geworden Deobandi hiërarchie.
Het noordwestelijke grensgebied (Waziristan) is nooit echt onder de controle van de regering in Islamabad geweest. De concurrerende Deobandi burgerij kan de militairen ofwel omkopen ofwel met zelfmoordcommando’s bestrijden. Ze kozen voor een combinatie van beide methodes, aan beide zijden van de Afghaans-Pakistaanse ‘grens’.
De armoelijdende bevolking levert haar kinderen voor koranscholen waar ze gratis kost en inwoon krijgen, naast opleiding in wapens, haat tegen de ongelovigen en paranoia omwille van het ‘zionistisch wereldcomplot’. Inkomsten voor dit fundamentalistisch project komen niet alleen van steenrijke Saoedi’s, zoals Osama Bin Laden. Ook plaatselijke commerciële operaties zijn een inkomstenbron : de verkoop van drugs en van blauwe synthetische stof voor de welbekende boerka’s.
a) Moskee Khatim-Al-Anbia
Deze kleine Pakistaanse moskee in de Oranjestraat mag beschouwd worden als de gevaarlijkste Deobandi moskee in Antwerpen. De moskee(vereniging) is al volledig ondergronds gegaan wat enorm gevaarlijk is. Vooral Pakistaanse, Afghaanse en Bengaalse fundamentalisten komen hier over de vloer. Deze moskee maakt deel uit van een wijdverspreid extremistisch netwerk dat vertakkingen heeft tot in o.a. Pakistan, Afghanistan, Bangladesh en GB. Jihad en recrutering hiervoor staan in dit gebedshuis centraal.
De internationale vereniging Khatme Nubuwwat heeft hier tevens een van haar hoofdzetels. Deze organisatie staat op de officiële terreurlijst van de VN en EU. België is echter het enige Europese land dat deze terreurlijst niet erkent. De Pakistaanse vereniging wordt al jaren opgevolgd door de anti-terreurcel van de Federale Politie en Staatsveiligheid. Ze is een belangrijke internationale dekmantel voor terreurbewegingen als Al Qaeda, Lashkar-e-Toiba, Jamaat Tabligh, Minhaj Ul-Quran, Sipah-e-Muhammad-Pakistan, Harakat ul-Mudjahidin en Jamiat Ulema-i-Islam. De imam van deze moskee is Abdul Hameed, een Pakistaan die zijn verblijfplaats heeft in zowel Antwerpen als Londen.
Hij is iemand die gelinkt kan worden met ‘Al Qaeda in Europa’ en is tevens een hoofdrolspeler van de Pakistaanse tak van Jamaat Tabligh en Minhaj Ul-Quran. Zijn moskee / huis in de Oranjestraat fungeert o.a. als onderduikadres voor radicale jongeren uit heel de wereld. Deze jongeren verblijven er enkele maanden om vervolgens terug te vertrekken of te infiltreren in het Antwerps radicaal islamitisch milieu.
U denkt misschien dat de gewapende jihad een ‘ver-van-mijn-bed-show’ is? Wel, dan moet ik u spijtig genoeg teleurstellen. De aanslagen van 11 september in de VS en deze van Madrid en Londen zijn in België, meerbepaald Antwerpen en Brussel, grotendeels gepland. De zelfmoord- commando’s van de Londense terreuracties van juli 2005 onderhielden nauwe contacten met de Pakistaanse moskee Khatim-Al-Anbia, die bij Antwerpse moslims bekend staat als één van de Al Qaeda filialen van Europa.
Er zijn bewijzen dat deze Pakistaanse moskee directe banden heeft met Al Qaeda (hoofdzakelijk met Al Qaeda cellen in GB, België, Pakistan, Afghanistan, India en Bangladesh). Hoe kan ik dit bewijzen? Wel, in de moskee zijn er o.a. authentieke geluidsbandjes te vinden waarop preken staan van Pakistaanse Al Qaeda kopstukken. Het merendeel van deze geluidsbandjes zijn afkomstig uit Lahore. Wat mij vooral verontrust, is dat sommige bandjes waarschijnlijk zijn opgenomen in Pakistaanse of Afghaanse opleidingskampen van Al Qaeda.
Vele van deze geluidsopnames klinken zeer agressief en vaak zijn er leuzen tegen het Westen en India te horen. Op die bandjes worden o.a. Osama Bin Laden en Ramzi Joesef verheerlijkt. Iedereen kent Osama Bin Laden wel, maar wie is Ramzi Yousef? Ramzi Yousef is de terrorist die in 1993 de WTC torens in New York wou opblazen. Zijn oom is Khalid Sjeik Mohammed. Deze laatste is het brein achter de aanslagen van 11 september 2001.
Imam Abdul Hameed heeft tevens contact met verschillende terreurverdachten uit GB. Dit blijkt uit de inhoud van zijn persoonlijke adressenboekjes. Deze personen staan o.a. op de zwarte lijst van de Verenigde Naties die allerlei namen van terreurverdachten bevat. Tevens staan de personen ook op de zwarte lijst van de ‘Bank of England’ als terreurfinanciers.
Enkele van deze namen zijn: Tariq Mahmood (Pakistaan uit Birmingham), Mustafa Kamel (Marokkaan uit Londen) en Mohammed Tufail (Pakistaan uit Londen). Deze personen worden rechtstreeks gelinkt met Al Qaeda en Ummah Tameer E-Nau. Die laatste groepering heeft haar hoofdzetels in Kabul (Afghanistan) en Lahore (Pakistan) en steunt openlijk de Taliban. Enkele jaren geleden hebben ook twee radicale Pakistaanse geestelijken, een zekere ‘Fahzlur Rehman’ en ‘Sammy-ul-Haq’, de moskee in de Oranjestraat bezocht. Tevens bezochten ze het Brusselse ‘Centre Pakistanais’. Fahzlur Rehman wordt door de Pakistaanse veiligheidsdiensten beschouwd als een van de rechterhanden van Osama Bin Laden. Hij is de leider van de terreurgroepen Jamiat Ulema-i-Islam en Harakat ul-Mudjahidin. Deze beide groeperingen werken actief samen met Al Qaeda en de Taliban. Fahzlur Rehman heeft in februari 1998 in de Pakistaanse media openlijk zijn fatwa uitgesproken tegen het Westen. Hij leidde ook een trainingkamp van Al Qaeda in Rawalpindi (Pakistan). Hij is tevens actief in de Pakistaanse politiek en hevig tegenstander van de Pakistaanse regering. Deze is volgens hem te gematigd en een schoothondje van de VS.
Sammy-ul-Haq leidt dan weer de extremistische madrassa Dar-ul-Uloom Haqania in Peshawar (Pakistan). Deze koranschool staat bij de Pakistaanse veiligheidsdiensten bekend als opleidingscentrum voor de Taliban. Tientallen Pakistaanse jongeren uit Antwerpen en Brussel hebben er een geestelijke en fysieke opleiding gekregen.
De Pakistaan Ali Zulfigar, wonend in Dambruggestraat nr. 35 te Antwerpen, is dé topman van de militante tak van Jamaat Tabligh, namelijk Minhaj Ul-Quran. De Pakistaanse veiligheidsdiensten beschouwen hem als uiterst gevaarlijk. In Antwerpen loopt hij doodleuk zorgeloos over straat. Vanuit België heeft hij bijvoorbeeld de moordaanslag op Pakistaanse oppositieleidster en ex-premier Benazir Bhutto financieel gesteund. De moordenaars van Benazir Bhutto werden opgeleid in madrassa Dar-ul-Uloom Haqania van Sammy-ul-Haq.
Malik Ajmal, extremist én crimineel van Pakistaanse afkomst, is een regelmatige bezoeker van moskee Khatim-Al-Anbia. Hij is lid van Minhaj Ul-Quran en Khatme Nubuwwat. In het verleden zetelde hij in de raad van bestuur van ‘Antwerp Islamic Association’, een Pakistaanse vzw die moskee Noor-ul-Haram in de Van Kerckhovenstraat (Antwerpen) beheert. Deze man verzamelt grote sommen geld uit de Pakistaanse gemeenschap in Antwerpen (vooral geld afkomstig van dubieuze internet –en telefoonshops en nachtwinkels) die hij op zijn beurt in de organisatie ‘Pakistan Welfare Association’ pompt. Pakistan Welfare Association (Van Ertbornstraat 11, Antwerpen) dient als financiële dekmantel voor Pakistaanse terreurbewegingen. Malik Ajmal heeft een strafrechtelijk verleden.
Pervaiz Akhtar, tevens extremist én crimineel van Pakistaanse afkomst, is een regelmatige bezoeker van moskee Khatim-Al-Anbia. Hij is ook lid van Minhaj Ul-Quran en Khatme Nubuwwat. In het verleden bekleedde hij de functie van secretaris bij ‘Antwerp Islamic Association’. Deze man studeerde in Pakistan af als ‘software ingenieur’ en heeft momenteel een netwerk uitgebouwd in Antwerpen dat zich inlaat met het vervalsen van elektronische identiteitskaarten. Pervaiz Akhtar heeft een strafrechtelijk verleden.
Muhammad Amjad Cheema, Mohammed Afzal en Zahid Afzal zijn Pakistaanse extremisten en lid van Minhaj Ul-Quran en Khatme Nubuwwat. Ze bezoeken regelmatig moskee Khatim-Al-Anbia in Oranjestraat én moskee Noor-ul-Haram (Antwerp Islamic Association) in Van Kerckhovenstraat. Muhammad Amjad Cheema en Mohammed Afzal beheren een import / export bedrijf dat vooral actief is tussen de havens van Antwerpen en Southampton (GB).
Het gaat hoofdzakelijk om import en export van elektronica, gestolen luxe auto’s en illegale DVD’s / CD’s. Zahid Afzal rekruteert voor terreurbeweging Minhaj Ul-Quran jongeren in Antwerpen voor een geestelijke en fysieke opleiding in madrassa Dar-ul-Uloom Haqania (Peshawar, Pakistan) van Sammy-ul-Haq. Muhammad Amjad Cheema en Mohammed Afzal hebben een strafrechtelijk verleden.
Imran Tayyab, lid van Khatme Nubuwwat en Minhaj Ul-Quran, bezocht al verscheidene malen moskee Khatim-Al-Anbia in Antwerpen. Deze jongeman studeert chemie aan het instituut ‘Khwarizmi Science Society’ in Lahore (Pakistan). Hij heeft in het verleden verschillende jongeren in Antwerpen overtuigd om naar Lahore af te reizen voor enkele maanden om een geestelijke en fysieke opleiding te volgen in madrassa Muridke. Deze extremistische koranschool wordt beheerd door Dawa Waal-Irshad, de ideologische tak van de terreurorganisatie Lashkar-e-Toiba. Agressief propagandamateriaal van Dawa Waal-Irshad wordt verspreid in Pakistaanse én zelfs Marokkaanse moskeeën in Antwerpen.
Moskee Khatim-Al-Anbia heeft verder nog contact met volgende dubieuze organisaties: Mahktab al Kiddimah (Afghanistan), Islamic Relief (Saoedi-Arabië), Dar al-Hijra Islamic Center (VS), World Assembly of Muslim Youth (Saoedi-Arabië), Muslim World League (Saoedi-Arabië), Islamic Center of Manchester (GB), Jamiatul-Ilm Wal-Huda (Blackburn, GB) en Centre Islamique Belge (België, Molenbeek). De Britse anti-terreurdiensten hebben in november 2003 een grote inval gedaan in de zéér radicale madrassa Jamiatul-Ilm Wal-Huda en hebben er verschillende studenten gearresteerd die plannen hadden voor terreuraanslagen in GB. De Pakistaanse moskee Khatim-Al-Anbia werkt mee aan de verdere uitbouw van deze madrassa. Radicale studenten pendelen ook zeer vaak tussen Jamiatul-Ilm Wal-Huda en de moskee. Eén van deze studenten is Ali Tayyab. Hij was bevriend met Shehzad Tanweer, één van de Pakistaanse terroristen die verantwoordelijk was voor de aanslagen in Londen in juli 2005. Ali Tayyab is actief lid van Khatme Nubuwwat en Minhaj Ul-Quran. Hij reist regelmatig af naar Pakistan.
Er bestaat dus wel degelijk een Pakistaans terreurnetwerk in Antwerpen dat alsmaar meer vertakt, waardoor de situatie oncontroleerbaar wordt voor de veiligheidsdiensten.
b) Moskee El Mouslimin
Enkele Marokkaanse moskeeën in het Antwerpse prediken eveneens haat en onverdraagzaamheid. Jongeren worden er aangespoord om te gaan studeren op madrassa’s in o.a. Pakistan, Jordanië en Syrië. Via deze islamitische scholen worden ze in contact gebracht met fundamentalisten die hen proberen te overtuigen om nog een intensere geestelijke en bijkomende fysieke training te ondergaan. Zo komen de jongeren uiteindelijk terecht in opleidingskampen van terreurorganisaties zoals Al Qaeda. Ongeveer 50% van hen wordt doorgestuurd naar Afghanistan, Kashmir, Irak of Tsjetsjenië om te strijden in het belang van de jihad. De overige 50% keert terug naar België … Er lopen dus jongeren in de Antwerpse straten rond die een intensieve jihadopleiding hebben gekregen. Beangstigend toch!
Een van deze Marokkaanse moskeeën is El Mouslimin in de Jan Palfijnstraat. Dit is dé moskee waar de terreurgroep ‘Groupe Islamique Combattant Marocain’ aanwezig is. Het is een zéér groot gebedshuis waarin fundamentalisten zich thuis voelen.
De vroegere imam, Nordin Taouil, was een echte voorvechter van de gewapende jihad tegen de westerlingen en joden. Zijn agressief denken en handelen heeft er toe geleid dat 90% van de jongeren in deze moskee zich geroepen voelt om hun leven te geven voor de gewapende strijd. Hij is ook dé persoon die je moet contacteren als je een fysieke opleiding wenst te volgen in het buitenland (voornamelijk Pakistan en Algerije). Vandaar dat de Marokkaanse inlichtingendienst in deze moskee is geïnfiltreerd. Terroristen van ‘Groupe Islamique Combattant Marocain’ vinden in deze Antwerpse moskee een veilig onderkomen. Velen van hen worden in Marokko gezocht voor het plegen of voorbereiden van aanslagen.
c) Moskee El Fath
Moskee El Fath op de Sint-Bernardsesteenweg is ook zo’n ‘terroristennest’. Enkele jaren geleden is daar nog een zware aanslag op de nieuwe HST-spoorwegtunnel van het Centraal Station verijdeld. De imam, zijn zoon, twee Indiërs en een Marokkaanse fundamentalist zaten achter dit complot. De imam en zijn zoon lopen nog altijd vrij rond in de Antwerpse straten alsof er niets aan de hand is. Said Elkaouakibi is er momenteel de ‘leading man’ als het gaat om rekrutering van toekomstige moslimstrijders voor de jihad in Irak, Afghanistan én België. Said Elkaouakibi is een ‘hoofdtarget’ voor Belgische en buitenlandse veiligheidsdiensten. Hij staat tevens in contact met gevaarlijke extremisten in het buitenland. Vergis u dus niet! België is wel degelijk een doelwit voor terroristen. De aanwezigheid van Belgische militairen en F16 gevechtsvliegtuigen in Afghanistan wordt aanzien als een rechtvaardiging voor een toekomstige terreuraanslag in België.
d) Moskee Omar
Deze moskee in de Tulpstraat is een bolwerk van Jamaat Tabligh, Minhaj Ul-Quran en Hizb-Ut-Tahrir. De familie Fellous is er heer en meester. Deze familie staat bij de Belgische Staatsveiligheid bekend als de spil in wapen -en drughandel in het Antwerpse.
De Marokkaanse topgangster Mohamed El Azzouzi werd in het verleden door de familie Fellous bevoorraad met allerlei wapens. Hun vzw Risala, ondergebracht in moskee Omar, wordt al jarenlang gebruikt als dekmantel voor wapen –en drughandel. Deze vzw beheert ook enkele extremistische websites die oproepen tot gewapende jihad in Irak, Afghanistan, Palestina, Tsjetsjenië én België. Een zekere Jamel El Farissi, Marokkaanse jongeman wonend te Deurne, showt met trots gehuld in mujahideenkledij zijn kalashnikovs op deze websites. Internet wordt alsmaar belangrijker voor rekrutering van moslimstrijders. Mustafa Galmi vindt ook veilig onderdak in moskee Omar. Hij werd een tijd geleden ontslagen door zijn werkgever Group 4 Securitas omdat hij verdacht veel foto’s had genomen van zijn collega-veiligheidsagenten en gepantserde geldtransportwagens. In zijn persoonlijk kastje op het werk vond de directie een enorme hoeveelheid van deze foto’s, radicale koranteksten en jihadteksten. Hij had duidelijk plannen om geldtransportwagens te overvallen. Dat was de conclusie van de politiediensten. Hij kon echter niet gearresteerd worden wegens gebrek aan bewijzen. Vzw Risala organiseert ook ‘jeugdkampen’ in de Ardennen. De activiteiten op zo’n kamp lijken echter meer op zware ‘paracommando-trainingen’. Deze activiteiten vinden meestal plaats in de bossen van Agimont. Nachtelijke paintballsessies en droppings, … gehuld in mujahideenkledij. Verschillende bewoners van het dorpje Agimont zijn er niet gerust op en hebben al meermaals politie ingelicht over de vreemde activiteiten van vzw Risala in hun bossen. Terecht zou ik zeggen. De verontrustende berichten van de bewoners worden inmiddels ernstig genomen door de anti-terreurdienst van de Federale Politie en de Belgische Staatsveiligheid.
Fuad Ellouzati, wonend in de Tulpstraat 42, is een Marokkaanse jongeman van ongeveer 26 jaar oud. Hij is actief lid van Jamaat Tabligh en is vriend aan huis bij de extremisten van moskee Omar. In een vorig leven was hij taxichauffeur bij Antwerp Taxi. Hij heeft handig gebruik gemaakt van die periode om zijn radicaal gedachtegoed te verspreiden. Een taxichauffeur komt immers met heel veel mensen in contact. Dé ideale job dus voor een moslimextremist om zijn netwerk uit te breiden in een grote stad zoals Antwerpen. Fuad kon ongemerkt met tientallen collegafundamentalisten in contact komen in zijn ‘rol’ als taxichauffeur. Hij bekleedde dus een strategische positie in het milieu.
Deze jongeman staat trouwens ook bij de Nederlandse veiligheidsdienst AIVD bekend als ronselaar van jongeren voor fundamentalistische organisaties. Hij is o.a. in Utrecht de ‘leading man’ van een radicale jongerenvereniging.
Extremistische moskeeën en vzw’s in Antwerpen.
gepubliceerd op 17 augustus 2009 om 13:39
Bijna de helft van de Antwerpse moskeeën is in handen van de fundamentalistische islamitische beweging Deobandi, die moslims oproept ‘bloed te vergieten’ voor Allah en waarvan de leiders westerse normen en waarden afkeuren, en joden, christenen en hindoes minachten. De Deobandi-preken zijn doordrenkt van een diepgewortelde haat voor de westerse samenleving, bewondering voor de Taliban en martelaarschap. Deobandi verbiedt kunst, televisie, sport en muziek; eist dat vrouwen volledig bedekt zijn en ziet voetbal als ‘een kankergezwel die onze jeugd besmet’ (toch angstaanjagend met de kadidaatstelling van België als medeorganisator van het WK voetbal 2018 in het achterhoofd). In preken wordt gezegd dat muziek een methode van de joden is om het ‘satanische web’ te weven om jonge moslims op het verkeerde pad te brengen.
De gevaarlijke Deobandi-sekte is ontstaan rond 1870 in Deoband, regionaal centrum in het toenmalige Brits-Indië. Als reactie op de Britse steun aan modernistische koraninterpretaties, vooral door Sjeiks die zich in Londen gevestigd hadden, besloten de ultra-conservatieve schriftgeleerden een madrassa op te richten waar een tegenkoers werd gevaren, in hoogst mogelijke versnelling en met buitenlandse financiële steun, toen reeds uit het Arabisch schiereiland komend. De koloniale overheid, gevangen in hun eigen concept van de scheiding tussen burgerbestuur en religieuze authoriteiten (hier als Kerk en Staat bekend), kon niet anders dan lijdzaam toezien.
Nog vóór de vorming van Pakistan profileerden de zogenaamde Deobandi’s zich als de invloedrijkste politiek-religieuze stroming binnen de Indische Moslimgemeenschappen. De Barelvi Soennieten, de sjiieten, de Ahmadiyya; zij moesten allen rekening houden met gewelddadige reacties van Deobandi’s wegens ‘afvalligheid’ of tenminste ‘dwaling’.
Een sprong in de tijd nu, tot aan de Sovjetinval in het chaotische Afghanistan. De Deobandi’s kregen er een nieuw missioneringsgebied bij. Een nieuwe geldschieter ook : de VS. Die waren ook gul met wapens.
De gulle schenkers toonden zich grenzeloos naïef in het vastleggen van tegenprestaties of gebruiksbeperkingen.
Waarom zouden ze waakzaam zijn? Het onmiddellijke effect was het enige dat telde, zowel politiek als militair. Dit laatste aspect draaide goed uit voor de VS; de Sovjets werden inderdaad verdreven. Maar daarna liep het mis.
Het verhaal van de teugelloze jihadi’s is welbekend in luchtvaartkringen en bij de families van duizenden slachtoffers na de terreuraanslagen van 11 september 2001. Minder bekend, vooral de zorg van de Pakistaanse bevolking, is de onwringbaarheid van de ritueel-politieke kaste achter de Taliban, de ondertussen ‘een staat-in-de-staat’ geworden Deobandi hiërarchie.
Het noordwestelijke grensgebied (Waziristan) is nooit echt onder de controle van de regering in Islamabad geweest. De concurrerende Deobandi burgerij kan de militairen ofwel omkopen ofwel met zelfmoordcommando’s bestrijden. Ze kozen voor een combinatie van beide methodes, aan beide zijden van de Afghaans-Pakistaanse ‘grens’.
De armoelijdende bevolking levert haar kinderen voor koranscholen waar ze gratis kost en inwoon krijgen, naast opleiding in wapens, haat tegen de ongelovigen en paranoia omwille van het ‘zionistisch wereldcomplot’. Inkomsten voor dit fundamentalistisch project komen niet alleen van steenrijke Saoedi’s, zoals Osama Bin Laden. Ook plaatselijke commerciële operaties zijn een inkomstenbron : de verkoop van drugs en van blauwe synthetische stof voor de welbekende boerka’s.
a) Moskee Khatim-Al-Anbia
Deze kleine Pakistaanse moskee in de Oranjestraat mag beschouwd worden als de gevaarlijkste Deobandi moskee in Antwerpen. De moskee(vereniging) is al volledig ondergronds gegaan wat enorm gevaarlijk is. Vooral Pakistaanse, Afghaanse en Bengaalse fundamentalisten komen hier over de vloer. Deze moskee maakt deel uit van een wijdverspreid extremistisch netwerk dat vertakkingen heeft tot in o.a. Pakistan, Afghanistan, Bangladesh en GB. Jihad en recrutering hiervoor staan in dit gebedshuis centraal.
De internationale vereniging Khatme Nubuwwat heeft hier tevens een van haar hoofdzetels. Deze organisatie staat op de officiële terreurlijst van de VN en EU. België is echter het enige Europese land dat deze terreurlijst niet erkent. De Pakistaanse vereniging wordt al jaren opgevolgd door de anti-terreurcel van de Federale Politie en Staatsveiligheid. Ze is een belangrijke internationale dekmantel voor terreurbewegingen als Al Qaeda, Lashkar-e-Toiba, Jamaat Tabligh, Minhaj Ul-Quran, Sipah-e-Muhammad-Pakistan, Harakat ul-Mudjahidin en Jamiat Ulema-i-Islam. De imam van deze moskee is Abdul Hameed, een Pakistaan die zijn verblijfplaats heeft in zowel Antwerpen als Londen.
Hij is iemand die gelinkt kan worden met ‘Al Qaeda in Europa’ en is tevens een hoofdrolspeler van de Pakistaanse tak van Jamaat Tabligh en Minhaj Ul-Quran. Zijn moskee / huis in de Oranjestraat fungeert o.a. als onderduikadres voor radicale jongeren uit heel de wereld. Deze jongeren verblijven er enkele maanden om vervolgens terug te vertrekken of te infiltreren in het Antwerps radicaal islamitisch milieu.
U denkt misschien dat de gewapende jihad een ‘ver-van-mijn-bed-show’ is? Wel, dan moet ik u spijtig genoeg teleurstellen. De aanslagen van 11 september in de VS en deze van Madrid en Londen zijn in België, meerbepaald Antwerpen en Brussel, grotendeels gepland. De zelfmoord- commando’s van de Londense terreuracties van juli 2005 onderhielden nauwe contacten met de Pakistaanse moskee Khatim-Al-Anbia, die bij Antwerpse moslims bekend staat als één van de Al Qaeda filialen van Europa.
Er zijn bewijzen dat deze Pakistaanse moskee directe banden heeft met Al Qaeda (hoofdzakelijk met Al Qaeda cellen in GB, België, Pakistan, Afghanistan, India en Bangladesh). Hoe kan ik dit bewijzen? Wel, in de moskee zijn er o.a. authentieke geluidsbandjes te vinden waarop preken staan van Pakistaanse Al Qaeda kopstukken. Het merendeel van deze geluidsbandjes zijn afkomstig uit Lahore. Wat mij vooral verontrust, is dat sommige bandjes waarschijnlijk zijn opgenomen in Pakistaanse of Afghaanse opleidingskampen van Al Qaeda.
Vele van deze geluidsopnames klinken zeer agressief en vaak zijn er leuzen tegen het Westen en India te horen. Op die bandjes worden o.a. Osama Bin Laden en Ramzi Joesef verheerlijkt. Iedereen kent Osama Bin Laden wel, maar wie is Ramzi Yousef? Ramzi Yousef is de terrorist die in 1993 de WTC torens in New York wou opblazen. Zijn oom is Khalid Sjeik Mohammed. Deze laatste is het brein achter de aanslagen van 11 september 2001.
Imam Abdul Hameed heeft tevens contact met verschillende terreurverdachten uit GB. Dit blijkt uit de inhoud van zijn persoonlijke adressenboekjes. Deze personen staan o.a. op de zwarte lijst van de Verenigde Naties die allerlei namen van terreurverdachten bevat. Tevens staan de personen ook op de zwarte lijst van de ‘Bank of England’ als terreurfinanciers.
Enkele van deze namen zijn: Tariq Mahmood (Pakistaan uit Birmingham), Mustafa Kamel (Marokkaan uit Londen) en Mohammed Tufail (Pakistaan uit Londen). Deze personen worden rechtstreeks gelinkt met Al Qaeda en Ummah Tameer E-Nau. Die laatste groepering heeft haar hoofdzetels in Kabul (Afghanistan) en Lahore (Pakistan) en steunt openlijk de Taliban. Enkele jaren geleden hebben ook twee radicale Pakistaanse geestelijken, een zekere ‘Fahzlur Rehman’ en ‘Sammy-ul-Haq’, de moskee in de Oranjestraat bezocht. Tevens bezochten ze het Brusselse ‘Centre Pakistanais’. Fahzlur Rehman wordt door de Pakistaanse veiligheidsdiensten beschouwd als een van de rechterhanden van Osama Bin Laden. Hij is de leider van de terreurgroepen Jamiat Ulema-i-Islam en Harakat ul-Mudjahidin. Deze beide groeperingen werken actief samen met Al Qaeda en de Taliban. Fahzlur Rehman heeft in februari 1998 in de Pakistaanse media openlijk zijn fatwa uitgesproken tegen het Westen. Hij leidde ook een trainingkamp van Al Qaeda in Rawalpindi (Pakistan). Hij is tevens actief in de Pakistaanse politiek en hevig tegenstander van de Pakistaanse regering. Deze is volgens hem te gematigd en een schoothondje van de VS.
Sammy-ul-Haq leidt dan weer de extremistische madrassa Dar-ul-Uloom Haqania in Peshawar (Pakistan). Deze koranschool staat bij de Pakistaanse veiligheidsdiensten bekend als opleidingscentrum voor de Taliban. Tientallen Pakistaanse jongeren uit Antwerpen en Brussel hebben er een geestelijke en fysieke opleiding gekregen.
De Pakistaan Ali Zulfigar, wonend in Dambruggestraat nr. 35 te Antwerpen, is dé topman van de militante tak van Jamaat Tabligh, namelijk Minhaj Ul-Quran. De Pakistaanse veiligheidsdiensten beschouwen hem als uiterst gevaarlijk. In Antwerpen loopt hij doodleuk zorgeloos over straat. Vanuit België heeft hij bijvoorbeeld de moordaanslag op Pakistaanse oppositieleidster en ex-premier Benazir Bhutto financieel gesteund. De moordenaars van Benazir Bhutto werden opgeleid in madrassa Dar-ul-Uloom Haqania van Sammy-ul-Haq.
Malik Ajmal, extremist én crimineel van Pakistaanse afkomst, is een regelmatige bezoeker van moskee Khatim-Al-Anbia. Hij is lid van Minhaj Ul-Quran en Khatme Nubuwwat. In het verleden zetelde hij in de raad van bestuur van ‘Antwerp Islamic Association’, een Pakistaanse vzw die moskee Noor-ul-Haram in de Van Kerckhovenstraat (Antwerpen) beheert. Deze man verzamelt grote sommen geld uit de Pakistaanse gemeenschap in Antwerpen (vooral geld afkomstig van dubieuze internet –en telefoonshops en nachtwinkels) die hij op zijn beurt in de organisatie ‘Pakistan Welfare Association’ pompt. Pakistan Welfare Association (Van Ertbornstraat 11, Antwerpen) dient als financiële dekmantel voor Pakistaanse terreurbewegingen. Malik Ajmal heeft een strafrechtelijk verleden.
Pervaiz Akhtar, tevens extremist én crimineel van Pakistaanse afkomst, is een regelmatige bezoeker van moskee Khatim-Al-Anbia. Hij is ook lid van Minhaj Ul-Quran en Khatme Nubuwwat. In het verleden bekleedde hij de functie van secretaris bij ‘Antwerp Islamic Association’. Deze man studeerde in Pakistan af als ‘software ingenieur’ en heeft momenteel een netwerk uitgebouwd in Antwerpen dat zich inlaat met het vervalsen van elektronische identiteitskaarten. Pervaiz Akhtar heeft een strafrechtelijk verleden.
Muhammad Amjad Cheema, Mohammed Afzal en Zahid Afzal zijn Pakistaanse extremisten en lid van Minhaj Ul-Quran en Khatme Nubuwwat. Ze bezoeken regelmatig moskee Khatim-Al-Anbia in Oranjestraat én moskee Noor-ul-Haram (Antwerp Islamic Association) in Van Kerckhovenstraat. Muhammad Amjad Cheema en Mohammed Afzal beheren een import / export bedrijf dat vooral actief is tussen de havens van Antwerpen en Southampton (GB).
Het gaat hoofdzakelijk om import en export van elektronica, gestolen luxe auto’s en illegale DVD’s / CD’s. Zahid Afzal rekruteert voor terreurbeweging Minhaj Ul-Quran jongeren in Antwerpen voor een geestelijke en fysieke opleiding in madrassa Dar-ul-Uloom Haqania (Peshawar, Pakistan) van Sammy-ul-Haq. Muhammad Amjad Cheema en Mohammed Afzal hebben een strafrechtelijk verleden.
Imran Tayyab, lid van Khatme Nubuwwat en Minhaj Ul-Quran, bezocht al verscheidene malen moskee Khatim-Al-Anbia in Antwerpen. Deze jongeman studeert chemie aan het instituut ‘Khwarizmi Science Society’ in Lahore (Pakistan). Hij heeft in het verleden verschillende jongeren in Antwerpen overtuigd om naar Lahore af te reizen voor enkele maanden om een geestelijke en fysieke opleiding te volgen in madrassa Muridke. Deze extremistische koranschool wordt beheerd door Dawa Waal-Irshad, de ideologische tak van de terreurorganisatie Lashkar-e-Toiba. Agressief propagandamateriaal van Dawa Waal-Irshad wordt verspreid in Pakistaanse én zelfs Marokkaanse moskeeën in Antwerpen.
Moskee Khatim-Al-Anbia heeft verder nog contact met volgende dubieuze organisaties: Mahktab al Kiddimah (Afghanistan), Islamic Relief (Saoedi-Arabië), Dar al-Hijra Islamic Center (VS), World Assembly of Muslim Youth (Saoedi-Arabië), Muslim World League (Saoedi-Arabië), Islamic Center of Manchester (GB), Jamiatul-Ilm Wal-Huda (Blackburn, GB) en Centre Islamique Belge (België, Molenbeek). De Britse anti-terreurdiensten hebben in november 2003 een grote inval gedaan in de zéér radicale madrassa Jamiatul-Ilm Wal-Huda en hebben er verschillende studenten gearresteerd die plannen hadden voor terreuraanslagen in GB. De Pakistaanse moskee Khatim-Al-Anbia werkt mee aan de verdere uitbouw van deze madrassa. Radicale studenten pendelen ook zeer vaak tussen Jamiatul-Ilm Wal-Huda en de moskee. Eén van deze studenten is Ali Tayyab. Hij was bevriend met Shehzad Tanweer, één van de Pakistaanse terroristen die verantwoordelijk was voor de aanslagen in Londen in juli 2005. Ali Tayyab is actief lid van Khatme Nubuwwat en Minhaj Ul-Quran. Hij reist regelmatig af naar Pakistan.
Er bestaat dus wel degelijk een Pakistaans terreurnetwerk in Antwerpen dat alsmaar meer vertakt, waardoor de situatie oncontroleerbaar wordt voor de veiligheidsdiensten.
b) Moskee El Mouslimin
Enkele Marokkaanse moskeeën in het Antwerpse prediken eveneens haat en onverdraagzaamheid. Jongeren worden er aangespoord om te gaan studeren op madrassa’s in o.a. Pakistan, Jordanië en Syrië. Via deze islamitische scholen worden ze in contact gebracht met fundamentalisten die hen proberen te overtuigen om nog een intensere geestelijke en bijkomende fysieke training te ondergaan. Zo komen de jongeren uiteindelijk terecht in opleidingskampen van terreurorganisaties zoals Al Qaeda. Ongeveer 50% van hen wordt doorgestuurd naar Afghanistan, Kashmir, Irak of Tsjetsjenië om te strijden in het belang van de jihad. De overige 50% keert terug naar België … Er lopen dus jongeren in de Antwerpse straten rond die een intensieve jihadopleiding hebben gekregen. Beangstigend toch!
Een van deze Marokkaanse moskeeën is El Mouslimin in de Jan Palfijnstraat. Dit is dé moskee waar de terreurgroep ‘Groupe Islamique Combattant Marocain’ aanwezig is. Het is een zéér groot gebedshuis waarin fundamentalisten zich thuis voelen.
De vroegere imam, Nordin Taouil, was een echte voorvechter van de gewapende jihad tegen de westerlingen en joden. Zijn agressief denken en handelen heeft er toe geleid dat 90% van de jongeren in deze moskee zich geroepen voelt om hun leven te geven voor de gewapende strijd. Hij is ook dé persoon die je moet contacteren als je een fysieke opleiding wenst te volgen in het buitenland (voornamelijk Pakistan en Algerije). Vandaar dat de Marokkaanse inlichtingendienst in deze moskee is geïnfiltreerd. Terroristen van ‘Groupe Islamique Combattant Marocain’ vinden in deze Antwerpse moskee een veilig onderkomen. Velen van hen worden in Marokko gezocht voor het plegen of voorbereiden van aanslagen.
c) Moskee El Fath
Moskee El Fath op de Sint-Bernardsesteenweg is ook zo’n ‘terroristennest’. Enkele jaren geleden is daar nog een zware aanslag op de nieuwe HST-spoorwegtunnel van het Centraal Station verijdeld. De imam, zijn zoon, twee Indiërs en een Marokkaanse fundamentalist zaten achter dit complot. De imam en zijn zoon lopen nog altijd vrij rond in de Antwerpse straten alsof er niets aan de hand is. Said Elkaouakibi is er momenteel de ‘leading man’ als het gaat om rekrutering van toekomstige moslimstrijders voor de jihad in Irak, Afghanistan én België. Said Elkaouakibi is een ‘hoofdtarget’ voor Belgische en buitenlandse veiligheidsdiensten. Hij staat tevens in contact met gevaarlijke extremisten in het buitenland. Vergis u dus niet! België is wel degelijk een doelwit voor terroristen. De aanwezigheid van Belgische militairen en F16 gevechtsvliegtuigen in Afghanistan wordt aanzien als een rechtvaardiging voor een toekomstige terreuraanslag in België.
d) Moskee Omar
Deze moskee in de Tulpstraat is een bolwerk van Jamaat Tabligh, Minhaj Ul-Quran en Hizb-Ut-Tahrir. De familie Fellous is er heer en meester. Deze familie staat bij de Belgische Staatsveiligheid bekend als de spil in wapen -en drughandel in het Antwerpse.
De Marokkaanse topgangster Mohamed El Azzouzi werd in het verleden door de familie Fellous bevoorraad met allerlei wapens. Hun vzw Risala, ondergebracht in moskee Omar, wordt al jarenlang gebruikt als dekmantel voor wapen –en drughandel. Deze vzw beheert ook enkele extremistische websites die oproepen tot gewapende jihad in Irak, Afghanistan, Palestina, Tsjetsjenië én België. Een zekere Jamel El Farissi, Marokkaanse jongeman wonend te Deurne, showt met trots gehuld in mujahideenkledij zijn kalashnikovs op deze websites. Internet wordt alsmaar belangrijker voor rekrutering van moslimstrijders. Mustafa Galmi vindt ook veilig onderdak in moskee Omar. Hij werd een tijd geleden ontslagen door zijn werkgever Group 4 Securitas omdat hij verdacht veel foto’s had genomen van zijn collega-veiligheidsagenten en gepantserde geldtransportwagens. In zijn persoonlijk kastje op het werk vond de directie een enorme hoeveelheid van deze foto’s, radicale koranteksten en jihadteksten. Hij had duidelijk plannen om geldtransportwagens te overvallen. Dat was de conclusie van de politiediensten. Hij kon echter niet gearresteerd worden wegens gebrek aan bewijzen. Vzw Risala organiseert ook ‘jeugdkampen’ in de Ardennen. De activiteiten op zo’n kamp lijken echter meer op zware ‘paracommando-trainingen’. Deze activiteiten vinden meestal plaats in de bossen van Agimont. Nachtelijke paintballsessies en droppings, … gehuld in mujahideenkledij. Verschillende bewoners van het dorpje Agimont zijn er niet gerust op en hebben al meermaals politie ingelicht over de vreemde activiteiten van vzw Risala in hun bossen. Terecht zou ik zeggen. De verontrustende berichten van de bewoners worden inmiddels ernstig genomen door de anti-terreurdienst van de Federale Politie en de Belgische Staatsveiligheid.
Fuad Ellouzati, wonend in de Tulpstraat 42, is een Marokkaanse jongeman van ongeveer 26 jaar oud. Hij is actief lid van Jamaat Tabligh en is vriend aan huis bij de extremisten van moskee Omar. In een vorig leven was hij taxichauffeur bij Antwerp Taxi. Hij heeft handig gebruik gemaakt van die periode om zijn radicaal gedachtegoed te verspreiden. Een taxichauffeur komt immers met heel veel mensen in contact. Dé ideale job dus voor een moslimextremist om zijn netwerk uit te breiden in een grote stad zoals Antwerpen. Fuad kon ongemerkt met tientallen collegafundamentalisten in contact komen in zijn ‘rol’ als taxichauffeur. Hij bekleedde dus een strategische positie in het milieu.
Deze jongeman staat trouwens ook bij de Nederlandse veiligheidsdienst AIVD bekend als ronselaar van jongeren voor fundamentalistische organisaties. Hij is o.a. in Utrecht de ‘leading man’ van een radicale jongerenvereniging.