PDA

Bekijk Volledige Versie : Afrikanen op zee aan hun lot overgelaten



Ron Haleber
26-08-09, 13:59
Afrikanen op zee aan hun lot overgelaten

http://www.trouw.nl/multimedia/dynamic/00261/416275_164483_jpeg_261047d.jpg Een hulpverlener bekommert zich in de haven van Lampedusa om de overlevenden.© AP


73 Afrikanen op weg naar Italië zouden vorige week van uitputting, honger en dorst zijn gestorven op de Middellandse Zee. Dat zeggen vijf overlevenden. „Niemand wilde ons aan boord nemen.”


„We schreeuwden en smeekten in het Engels om hulp en zwaaiden naar voorbij varende schepen”, vertelde de Eritrese Titi Tazrar (27) onlangs vanuit haar ziekenhuisbed in Palermo, Sicilië, aan Italiaanse media. „Sommigen negeerden ons, anderen gaven ons water en voedsel.”
De verzwakte Tazrar is één van de vijf overlevenden van de groep van 78 Eritrese, Ethiopische en Nigeriaanse migranten en asielzoekers die begin deze maand met een gammel bootje de gevaarlijke overtocht van Libië naar het Italiaanse vasteland maakte. Daar wilden ze asiel aanvragen.

Twintig dagen dobberden de Afrikanen op zee nadat hun boot zonder brandstof kwam te zitten. De migranten waren twee dagen na aanvang van de reis verdwaald, eten en water raakten op en al gauw vielen de eerste doden. „Ze rolden ’s nachts de zee in van uitputting”, ging Tazrar verder.

„Er waren ook zwangere vrouwen aan boord. Twee van hen kregen een spontane abortus van de honger en dorst, daarna stierven ze zelf.”

Ondanks al deze ellende zeggen Tazrar en de andere vier overlevenden dat geen enkel schip hen wilde redden. „Niemand wilde ons aan boord nemen.” Zelfs het Maltese leger, dat het vlot tegenkwam, niet. „Ze beweerden dat de Afrikanen in ’goede gezondheid’ verkeerden en ’opgewekt’ waren”, zegt Laura Boldrini van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR verontwaardigd. „Ze gaven de vluchtelingen alleen brandstof en reddingsvesten.”

Onacceptabel, zegt de UNHCR. Boldrini: „Dit druist in tegen de maritieme traditie om mensen in nood te hulp te schieten. Schepen zijn verplicht alarm te slaan.” De vijf overlevenden zijn uiteindelijk voor het eiland Lampedusa door de Italiaanse marine opgepikt.

Ook Arnold van der Heul van Kahn Scheepvaart uit Rotterdam snapt niet hoe je als ’rechtgeaard zeeman’ mensen in nood voorbij kunt varen. Twee jaar geleden schoten bemanningsleden van de Fairpartner, een schip onder het agentschap van Kahn Scheepvaart, tevergeefs twaalf Algerijnse migranten op de Middellandse Zee te hulp. Ze konden er slechts twee redden. „Een kapitein neemt niet zomaar 73 man aan boord, maar je móet op z’n minst de autoriteiten op de hoogte stellen. En je moet er alles aan doen om mensen niet te laten verdrinken. Dat is een ongeschreven maritieme wet.”

De afgelopen jaren is het aantal Afrikaanse migranten dat Europa via Italiaans grondgebied wil bereiken sterk toegenomen. Vooral het aantal migranten dat op het Siciliaanse eiland Lampedusa, het meest zuidelijke deel van Italië, aanmeert, is volgens het Italiaanse ministerie van binnenlandse zaken
verdubbeld: van 14.855 in 2005 naar 30.657 vorig jaar.

Sinds mei stuurt Italië daarom migranten die op zee onderschept worden direct terug richting Libië. Ook is de regering van Berlusconi hard bezig via een ’veiligheidspakket’ migranten te weren. Op illegaal in Italië verblijven, staat een boete van 10.000 euro. De nieuwe wet maakt het ook eenvoudiger om illegalen uit te wijzen.

Daarbij stonden zeven Tunesische vissers, die zeiden 44 Afrikanen van de verdrinkingsdood te willen redden door ze aan boord te halen en in Lampedusa aan land te brengen, in 2007 in Sicilië terecht wegens mensenhandel.

De strengere Italiaanse wetten hebben angst ontketend in de maritieme wereld; een migrant uit het water vissen kan een schipper duur komen te staan. „De eventuele gevolgen van het helpen van een vluchteling –juridische problemen, tijd- en dus geldverlies door bureaucratische rompslomp– wegen nu zwaarder dan de plicht om een leven te redden”, zegt Boldrini van de UNHCR.
„Terwijl”, benadrukt ze, „driekwart van deze vluchtelingen asiel heeft aangevraagd in Italië. De helft heeft ook een vorm van bescherming gekregen van de Italiaanse overheid. De meesten zijn dus asielzoekers, geen gelukzoekers. Wat Italië nu doet, het op zee terugsturen van bootvluchtelingen, ontneemt deze mensen de kans en het recht op bescherming.”
Overlevende Titi Tazrar heeft inmiddels asiel aangevraagd in Italië.



© Trouw 2009,

fisherman1969
26-08-09, 21:38
Ook Arnold van der Heul van Kahn Scheepvaart uit Rotterdam snapt niet hoe je als ’rechtgeaard zeeman’ mensen in nood voorbij kunt varen. Twee jaar geleden schoten bemanningsleden van de Fairpartner, een schip onder het agentschap van Kahn Scheepvaart, tevergeefs twaalf Algerijnse migranten op de Middellandse Zee te hulp. Ze konden er slechts twee redden. „Een kapitein neemt niet zomaar 73 man aan boord, maar je móet op z’n minst de autoriteiten op de hoogte stellen. En je moet er alles aan doen om mensen niet te laten verdrinken. Dat is een ongeschreven maritieme wet.”

Boven staande geplaatst door RON .

Het is indd een ongeschreven wet om in nood verkerende mensen op zee te redden , en dit werkte jaren lang!! soms zelfs tijdens de oorlogen.
Kan me voorstellen dat de meeste Kapiteins liever geen asiel zoekers aan boord neemt ( de ongelooflijke rompslomp ) die daarmee gepaard gaat is onvoorstelbaar.
Maar zonder een reactie voorbij varen is ook onmenselijk ,maar de autoriteiten op de hoogte stellen is wel het allerminste wat je kunt doen.
Of in elk geval voedsel en drinkwater verschaffen .en een koers op geven die onder gegeven omstandigheden de kortste route aan geeft naar een haven.en evt degewonden en vrouwen en kinderen aan boord nemen,maar ja nogmaals ik zou niet graag op dat moment in de Kapitein
z,n schoenen willen staan.

ben zelf ex koopvaardij off.