Spitsboef
01-09-09, 16:26
Hoezo, Ramadan geen wetenschapper? (Mohammed Benzakour en Stine Jensen)
http://allochtonen.web-log.nl/allochtonen/images/2009/08/31/mobenz.jpg (http://allochtonen.web-log.nl/.shared/image.html?/photos/uncategorized/2009/08/31/mobenz.jpg) http://allochtonen.web-log.nl/allochtonen/images/2009/08/31/stinejensen.jpg (http://allochtonen.web-log.nl/.shared/image.html?/photos/uncategorized/2009/08/31/stinejensen.jpg)
Volkskrantcolumniste Amanda Kluveld (http://extra.volkskrant.nl/opinie/auteur/show/id/52/Amanda_Kluveld) heeft de afgelopen maanden een ware campagne gevoerd tegen Tariq Ramadan. Mohammed Benzakour en Stine Jensen dienen Kluveld van repliek. Hieronder de ongecensureerde versie van het stuk dat vandaag ook op de website van de Volkskrant verschijnt.
Amanda Kluveld heeft ons via de Volkskrant getrakteerd op zo’n vijfentwintig columns over Marokkanen en een stuk of twaalf over Tariq Ramadan. Een dwangneurotische blikvernauwing die nauwelijks een pré is in de journalistiek maar razend nieuwsgierig maakt naar de mens en diens diepere drijfveren. Volgens goed Kluvelds gebruik vragen we ons af: wie is haar opa? Wat zijn haar nevenfuncties? Haar vrienden? Is zij wel een ‘echte’ wetenschapper of kent ze verborgen agenda’s en dubbele rollen die haar in de weg staan? Is het bijvoorbeeld interessant om te weten dat Kluveld onlangs is gevraagd voor het PVV-senaatslidmaatschap? En dat ze heeft geweigerd vanwege één programmapunt: koranverbanning. En wat zou haar nieuwe werkgever, de universiteit van Maastricht, van deze 'nevenfunctie' hebben gevonden?
Intussen zit Kluveld niet stil. In de Volkskrant Forum, 25 augustus) beticht ze, samen met arabist Hans Jansen (Nova, 21 augustus) dat Tariq Ramadan geen wetenschapper is maar een ‘predikant’, immers: zijn geloof legt hem beperkingen op. Als dat het criterium is mogen de werken van Isaac Newton, Blaise Pasal en Immanuel Kant ook meteen maar naar de prullenmand. Toch menen Kluveld en Jansen beter dan alle gerenommeerde universiteiten en onderzoeksinstituten waar Ramadan doceert (en gaat doceren) op de hoogte te zijn van wat echte wetenschap behelst. We nodigen Kluveld en Jansen daarom graag uit om een avondje samen met ons Ramadans verhandelingen over Nietzsche’s ‘Zur Genealogie der Moral’ door te spitten.
Kluveld toont zich een echte ontdekker. Zo ontdekte ze dat de leerstoel van Ramadan aan de Oxford University wordt bekostigd door de Qatar Foundation for Education, Science and Community Development. Ook ontdekte ze dat de Oxford-leerstoel deels werkzaamheden betreffen aan de Qatar Faculty of Islamic studies. Maar nu het ei van Columbus: bij deze faculteit zijn óók de scholarships van Yusuf Al-Qaradawi ondergebracht en Qaradawi is een heel naar want hij houdt niet van joden en hij ‘bad’ voor ‘de ondergang van Israël’. Kortom: Ramaden deugt niet.
Zie hier het soort onderzoekswetenschap die Kluveld voorstaat.
Het klopt overigens dat Al-Qaradawi (o.a. president van de Euopean Council For Fatwa and Research) niet zo dol is op Israël. Maar dat zijn steeds vaker de VN, Amnesty International en Human Rights Watch ook niet erg meer. Tussen haakjes: Israël bidt nooit voor de ondergang van Palestina, Israël is veel praktischer: die voert het gewoon uit.
Kluveld blijft ontdekkingen doen: de Qatar Foundaton zit in Qatar en Qatar onderhoudt contact met het enge Iran! Opnieuw een staaltje hogere wetenschap. Volgens deze redenering zijn ook Georgetown University (VS) en Human Rights Watch onmiddellijk verdacht – ook zij ontvangen gelden van dezelfde Qatar Foundation.
Wist Kluveld trouwens niet dat onderhand al onze bondgenoten - Engeland, Duitsland, Frankrijk, etc. – dagelijks contact onderhouden met dat enge Iran? Waaronder ook, het zal Kluveld verbazen, ons lieve Nederland. Den haag belt trouwens ook erg graag met Rusland en die andere fijne mensenrechtenkampioen, China. Tot het kruiperige toe: Balkenende weigert de Dalai Lama te ontvangen uit angst voor Chinese toorn. Diplomatie heet dat. Of preciezer: It’s the economy, stupid.
Triomfantelijk verklaart Kluveld dat het werken voor PressTV de reden is voor het ontslag van Ramadan en dat hij dit ‘officieel’ had moeten melden aan de universiteit.
Maar wist Kluveld niet dat de meldingsplicht van nevenfuncties op universiteiten doorgaans niet op elk willekeurig moment geldt doch slechts 1 keer per jaar, tijdens het functioneringsgesprek? Wanneer de universiteit eerder kennis heeft van een nevenfunctie (en Erasmus had dat kunnen zijn: het stond al 9,5 maanden vermeld op de frontpage van Ramadans website) kan ze een gesprek aangaan als ze problemen voorzien. De reden voor een nevenfunctie-opgave is overigens niet om de nevenactiviteiten te toetsen op hun politieke, religieuze of morele betekenis, maar heeft een puur financiële achtergrond: bijverdiensten vloeien in de universiteitspot. Daarnaast maakt de universiteit graag gebruik van de naamsbekendheid die sommige medewerkers via hun nevenfuncties genereren om zich zo publicitair te profileren, om studenten te trekken, en om een brug te slaan tussen maatschappij en wetenschap. Nu iets pikants: voor deeltijdhoogleraren, zoals Tariq Ramadan, geldt überhaupt geen ‘meldingsplicht’.
Kluveld vindt het niet gek dat Ramadan is ontslagen op politieke gronden, want Ramadan is op politieke gronden aangenomen, immers: Rotterdam bekostigde zijn leerstoel. Dit klinkt logisch maar is het niet. Ramadan is door het gemeentecollege aangetrokken als adviseur en moderator van de stadsdialogen. Daarop greep Erasmus zijn kans om deze begeerde professor een leerstoel aan te bieden voor gastcolleges en andere wetenschappelijke activiteiten. De gemeente was bereid deze leerstoel te bekostigen maar beloofde geen bemoeienis te hebben met de inhoud van de lesprogramma’s – zoals het hoort. Maar nu Ramadan door de gemeente is ontslagen op politieke gronden (die uiterst discutabel blijken) had de EUR als ‘onafhankelijk wetenschappelijk instituut’ nooit mee mogen huilen met de wolven in het politieke bos. De EUR had met de gemeente moeten onderhandelen over de verdere financiering van de leerstoel. Dat was zuiver geweest.
Tot slot: Tariq Ramadan bevestigt per email dat in een eerder stadium al gesprekken zijn geweest tussen hem en de rector magnificus over mogelijke herplaatsing op een andere universiteit. Er werd geopteerd voor een plaats in Amsterdam, naast Erasmus, met als voorwaarde dat hij dan wel zijn stedelijke activiteiten opgeeft. Ramadan is hier niet op ingegaan. Dit sterkt het vermoeden dat de universiteit onder politiek-maatschappelijke druk bezweek en de eerste de beste stok aangreep om Ramadan te slaan. Nota bene: zónder hoor en wederhoor. Een zwarte pagina in de annalen van Rotterdam en Erasmus die niet zomaar omgeslagen mag worden.
Niettemin, het waren natuurlijk hoogdravende woorden die burgemeester Ahmed Aboutaleb predikte ( ‘de universiteit als ultieme vrijplaats voor wetenschap’, etc.) tijdens de opening van het academisch jaar volgende week maandag. Treffender kon het thema niet gekozen worden: de verbondenheid tussen stad en universiteit.
Mohammed Benzakour (http://www.benzakour.eu), socioloog en schrijver van het boek Stinkende Heelmeesters
Stine Jensen (http://www.stinejensen.nl), filosoof en universitair docent VU
Dit artikel is ook verschenen op de website van de Volkskrant en met instemming van Mohammed Benzakour (http://www.benzakour.eu) in ongecensureerde vorm ook op het Allochtonenweblog geplaatst
http://allochtonen.web-log.nl/allochtonen/images/2009/08/31/mobenz.jpg (http://allochtonen.web-log.nl/.shared/image.html?/photos/uncategorized/2009/08/31/mobenz.jpg) http://allochtonen.web-log.nl/allochtonen/images/2009/08/31/stinejensen.jpg (http://allochtonen.web-log.nl/.shared/image.html?/photos/uncategorized/2009/08/31/stinejensen.jpg)
Volkskrantcolumniste Amanda Kluveld (http://extra.volkskrant.nl/opinie/auteur/show/id/52/Amanda_Kluveld) heeft de afgelopen maanden een ware campagne gevoerd tegen Tariq Ramadan. Mohammed Benzakour en Stine Jensen dienen Kluveld van repliek. Hieronder de ongecensureerde versie van het stuk dat vandaag ook op de website van de Volkskrant verschijnt.
Amanda Kluveld heeft ons via de Volkskrant getrakteerd op zo’n vijfentwintig columns over Marokkanen en een stuk of twaalf over Tariq Ramadan. Een dwangneurotische blikvernauwing die nauwelijks een pré is in de journalistiek maar razend nieuwsgierig maakt naar de mens en diens diepere drijfveren. Volgens goed Kluvelds gebruik vragen we ons af: wie is haar opa? Wat zijn haar nevenfuncties? Haar vrienden? Is zij wel een ‘echte’ wetenschapper of kent ze verborgen agenda’s en dubbele rollen die haar in de weg staan? Is het bijvoorbeeld interessant om te weten dat Kluveld onlangs is gevraagd voor het PVV-senaatslidmaatschap? En dat ze heeft geweigerd vanwege één programmapunt: koranverbanning. En wat zou haar nieuwe werkgever, de universiteit van Maastricht, van deze 'nevenfunctie' hebben gevonden?
Intussen zit Kluveld niet stil. In de Volkskrant Forum, 25 augustus) beticht ze, samen met arabist Hans Jansen (Nova, 21 augustus) dat Tariq Ramadan geen wetenschapper is maar een ‘predikant’, immers: zijn geloof legt hem beperkingen op. Als dat het criterium is mogen de werken van Isaac Newton, Blaise Pasal en Immanuel Kant ook meteen maar naar de prullenmand. Toch menen Kluveld en Jansen beter dan alle gerenommeerde universiteiten en onderzoeksinstituten waar Ramadan doceert (en gaat doceren) op de hoogte te zijn van wat echte wetenschap behelst. We nodigen Kluveld en Jansen daarom graag uit om een avondje samen met ons Ramadans verhandelingen over Nietzsche’s ‘Zur Genealogie der Moral’ door te spitten.
Kluveld toont zich een echte ontdekker. Zo ontdekte ze dat de leerstoel van Ramadan aan de Oxford University wordt bekostigd door de Qatar Foundation for Education, Science and Community Development. Ook ontdekte ze dat de Oxford-leerstoel deels werkzaamheden betreffen aan de Qatar Faculty of Islamic studies. Maar nu het ei van Columbus: bij deze faculteit zijn óók de scholarships van Yusuf Al-Qaradawi ondergebracht en Qaradawi is een heel naar want hij houdt niet van joden en hij ‘bad’ voor ‘de ondergang van Israël’. Kortom: Ramaden deugt niet.
Zie hier het soort onderzoekswetenschap die Kluveld voorstaat.
Het klopt overigens dat Al-Qaradawi (o.a. president van de Euopean Council For Fatwa and Research) niet zo dol is op Israël. Maar dat zijn steeds vaker de VN, Amnesty International en Human Rights Watch ook niet erg meer. Tussen haakjes: Israël bidt nooit voor de ondergang van Palestina, Israël is veel praktischer: die voert het gewoon uit.
Kluveld blijft ontdekkingen doen: de Qatar Foundaton zit in Qatar en Qatar onderhoudt contact met het enge Iran! Opnieuw een staaltje hogere wetenschap. Volgens deze redenering zijn ook Georgetown University (VS) en Human Rights Watch onmiddellijk verdacht – ook zij ontvangen gelden van dezelfde Qatar Foundation.
Wist Kluveld trouwens niet dat onderhand al onze bondgenoten - Engeland, Duitsland, Frankrijk, etc. – dagelijks contact onderhouden met dat enge Iran? Waaronder ook, het zal Kluveld verbazen, ons lieve Nederland. Den haag belt trouwens ook erg graag met Rusland en die andere fijne mensenrechtenkampioen, China. Tot het kruiperige toe: Balkenende weigert de Dalai Lama te ontvangen uit angst voor Chinese toorn. Diplomatie heet dat. Of preciezer: It’s the economy, stupid.
Triomfantelijk verklaart Kluveld dat het werken voor PressTV de reden is voor het ontslag van Ramadan en dat hij dit ‘officieel’ had moeten melden aan de universiteit.
Maar wist Kluveld niet dat de meldingsplicht van nevenfuncties op universiteiten doorgaans niet op elk willekeurig moment geldt doch slechts 1 keer per jaar, tijdens het functioneringsgesprek? Wanneer de universiteit eerder kennis heeft van een nevenfunctie (en Erasmus had dat kunnen zijn: het stond al 9,5 maanden vermeld op de frontpage van Ramadans website) kan ze een gesprek aangaan als ze problemen voorzien. De reden voor een nevenfunctie-opgave is overigens niet om de nevenactiviteiten te toetsen op hun politieke, religieuze of morele betekenis, maar heeft een puur financiële achtergrond: bijverdiensten vloeien in de universiteitspot. Daarnaast maakt de universiteit graag gebruik van de naamsbekendheid die sommige medewerkers via hun nevenfuncties genereren om zich zo publicitair te profileren, om studenten te trekken, en om een brug te slaan tussen maatschappij en wetenschap. Nu iets pikants: voor deeltijdhoogleraren, zoals Tariq Ramadan, geldt überhaupt geen ‘meldingsplicht’.
Kluveld vindt het niet gek dat Ramadan is ontslagen op politieke gronden, want Ramadan is op politieke gronden aangenomen, immers: Rotterdam bekostigde zijn leerstoel. Dit klinkt logisch maar is het niet. Ramadan is door het gemeentecollege aangetrokken als adviseur en moderator van de stadsdialogen. Daarop greep Erasmus zijn kans om deze begeerde professor een leerstoel aan te bieden voor gastcolleges en andere wetenschappelijke activiteiten. De gemeente was bereid deze leerstoel te bekostigen maar beloofde geen bemoeienis te hebben met de inhoud van de lesprogramma’s – zoals het hoort. Maar nu Ramadan door de gemeente is ontslagen op politieke gronden (die uiterst discutabel blijken) had de EUR als ‘onafhankelijk wetenschappelijk instituut’ nooit mee mogen huilen met de wolven in het politieke bos. De EUR had met de gemeente moeten onderhandelen over de verdere financiering van de leerstoel. Dat was zuiver geweest.
Tot slot: Tariq Ramadan bevestigt per email dat in een eerder stadium al gesprekken zijn geweest tussen hem en de rector magnificus over mogelijke herplaatsing op een andere universiteit. Er werd geopteerd voor een plaats in Amsterdam, naast Erasmus, met als voorwaarde dat hij dan wel zijn stedelijke activiteiten opgeeft. Ramadan is hier niet op ingegaan. Dit sterkt het vermoeden dat de universiteit onder politiek-maatschappelijke druk bezweek en de eerste de beste stok aangreep om Ramadan te slaan. Nota bene: zónder hoor en wederhoor. Een zwarte pagina in de annalen van Rotterdam en Erasmus die niet zomaar omgeslagen mag worden.
Niettemin, het waren natuurlijk hoogdravende woorden die burgemeester Ahmed Aboutaleb predikte ( ‘de universiteit als ultieme vrijplaats voor wetenschap’, etc.) tijdens de opening van het academisch jaar volgende week maandag. Treffender kon het thema niet gekozen worden: de verbondenheid tussen stad en universiteit.
Mohammed Benzakour (http://www.benzakour.eu), socioloog en schrijver van het boek Stinkende Heelmeesters
Stine Jensen (http://www.stinejensen.nl), filosoof en universitair docent VU
Dit artikel is ook verschenen op de website van de Volkskrant en met instemming van Mohammed Benzakour (http://www.benzakour.eu) in ongecensureerde vorm ook op het Allochtonenweblog geplaatst