Ron Haleber
02-09-09, 09:20
Haal Ramadan naar Amsterdam
Paul Aarts, Michiel Leezenberg, Annelies Moors, Ruud Peters, 31-08-2009 17:23
reageer (http://www.maroc.nl/forums/#reactieformmarker) 216 reacties (http://www.maroc.nl/forums/#reactiemarker)
http://images.volkskrant.com/volkskra/www/opinie/media/2009/07/tariqq_300.jpg
Het zou de Universiteit van Amsterdam sieren Tariq Ramadan welkom te heten en daarmee toont niet mee te doen aan een hetze. Daartoe roepen vier wetenschappers in Folia (http://www.folia.nl/frontpage) de universiteit op
Het ontslag van Tariq Ramadan als gasthoogleraar aan de EUR roept principiële vragen op. De belangrijkste is welke invloed de financier van een leerstoel heeft op het functioneren van de hoogleraar die de leerstoel bezet.
Het is goed universitair gebruik dat de financier op een afstand wordt gezet. Wetenschappers moeten onafhankelijk zijn en omstreden standpunten kunnen innemen in het publieke debat. Het snelle ontslagbesluit van het CvB van de Erasmus Universiteit Rotterdam onmiddellijk nadat de gemeente Rotterdam Ramadan als adviseur ontslagen had wekt, ondanks ontkenningen door het CvB, op zijn minst de indruk dat de gemeente Rotterdam hier de hand in had.
Verlengd
Het besluit van de gemeente had niet zo heel veel te maken met Ramadans functioneren. Eind december vorig jaar was zijn aanstelling met twee jaar verlengd. Het college van B&W oordeelde positief over Ramadan en vond dat hij 'een constructieve bijdrage heeft geleverd aan het stimuleren van het stadburgerschap in de stad.'
Ook de Erasmus Universiteit was enthousiast en besloot om op grond van de positieve evaluaties van zijn werkzaamheden over 2007 en 2008 zijn aanstelling voor twee jaar te verlengen. Het CvB was van mening hij 'op voortreffelijke wijze zijn onderwijs- en onderzoekstaken heeft opgepakt.
Zijn aanwezigheid op onze campus is bovendien van inspirerende waarde gebleken voor studenten (...), moslims zowel als niet-moslims.'
Grote betekenis
Ramadans grote betekenis lijkt te zijn dat hij voor islamitische studenten hier een rolmodel kan zijn. Hij is geïntegreerd, hamert voortdurend op de noodzaak van actief burgerschap, beweegt zich met gemak in academische kringen en in het publieke debat, en dat alles terwijl hij zich heel nadrukkelijk als moslim profileert. Vreemd genoeg is dat nu juist wat hem door tegenstanders verweten wordt.
Hij wordt er voortdurend van beticht dat hij heimelijk een fundamentalistische agenda heeft. Voor velen is het ondenkbaar dat een gelovige moslim de democratische waarden onderschrijft en bereid is zich te houden aan de hier geldende wetten.
Daarvoor is essentieel dat leden van de universitaire gemeenschap een grote mate van vrijheid hebben om controversiële standpunten te verkondigen
Homoseksualiteit
Om deze reden lag Ramadan al een tijdje niet lekker bij een deel van de Rotterdamse politiek. Na een mislukte poging om hem kwijt te raken naar aanleiding van zijn vermeende uitspraken over homoseksualiteit, deed zich een nieuwe kans voor in augustus.
De media meldden toen met veel ophef dat Ramadan een discussieprogramma presenteerde op het door de Iraanse regering gesubsidieerde televisiestation PressTV. Dat werd aangegrepen als bewijs dat Ramadan de Nederlandse democratische waarden niet deelde en dus ongeschikt was om burgerschap te bevorderen. Zijn verweer dat hij het Iraanse regime herhaaldelijk bekritiseerd had en onafhankelijkheid bedongen had in de keuze en presentatie van zijn onderwerpen, deed er niet meer toe.
Ramadans ontslag door de gemeente Rotterdam was een politieke beslissing: zijn draagvlak was afgebrokkeld en daarom moest hij gaan. Onbevredigend en symptomatisch voor het huidige anti-islamitische politieke klimaat, maar begrijpelijk vanuit het oogpunt van de gemeentepolitiek.
Vrijheid
Dat ligt anders voor zijn ontslag door de Erasmus Universiteit. Volgens het CvB was Ramadans positie onhoudbaar geworden nadat bekend was geworden dat hij een discussieprogramma leidde voor PressTV. Als dat de werkelijke reden zou zijn, dan respecteert het CvB van de Erasmus Universiteit de academische vrijheid niet.
Daarvoor is essentieel dat leden van de universitaire gemeenschap een grote mate van vrijheid hebben om controversiële standpunten te verkondigen. Het is echter waarschijnlijker dat het CvB zijn oren heeft laten hangen naar de financier van de leerstoel, de gemeente Rotterdam. En dat is misschien nog een ernstiger inbreuk op de academische vrijheid.
Het zou de Universiteit van Amsterdam sieren als Tariq Ramadan hier welkom zou worden geheten, bijvoorbeeld als gasthoogleraar. Daarmee zouden we ook duidelijk maken dat de UvA niet meedoet aan de hetze tegen moslims die vinden dat de islam voor hen ook van belang is buiten de privésfeer.
Paul Aarts, hoofddocent Internationale Betrekkingen, Michiel Leezenberg, universitair hoofddocent filosofie UvA, Annelies Moors, hoogleraar Islam, Ruud Peters, hoogleraar Arabisch
Paul Aarts, Michiel Leezenberg, Annelies Moors, Ruud Peters, 31-08-2009 17:23
reageer (http://www.maroc.nl/forums/#reactieformmarker) 216 reacties (http://www.maroc.nl/forums/#reactiemarker)
http://images.volkskrant.com/volkskra/www/opinie/media/2009/07/tariqq_300.jpg
Het zou de Universiteit van Amsterdam sieren Tariq Ramadan welkom te heten en daarmee toont niet mee te doen aan een hetze. Daartoe roepen vier wetenschappers in Folia (http://www.folia.nl/frontpage) de universiteit op
Het ontslag van Tariq Ramadan als gasthoogleraar aan de EUR roept principiële vragen op. De belangrijkste is welke invloed de financier van een leerstoel heeft op het functioneren van de hoogleraar die de leerstoel bezet.
Het is goed universitair gebruik dat de financier op een afstand wordt gezet. Wetenschappers moeten onafhankelijk zijn en omstreden standpunten kunnen innemen in het publieke debat. Het snelle ontslagbesluit van het CvB van de Erasmus Universiteit Rotterdam onmiddellijk nadat de gemeente Rotterdam Ramadan als adviseur ontslagen had wekt, ondanks ontkenningen door het CvB, op zijn minst de indruk dat de gemeente Rotterdam hier de hand in had.
Verlengd
Het besluit van de gemeente had niet zo heel veel te maken met Ramadans functioneren. Eind december vorig jaar was zijn aanstelling met twee jaar verlengd. Het college van B&W oordeelde positief over Ramadan en vond dat hij 'een constructieve bijdrage heeft geleverd aan het stimuleren van het stadburgerschap in de stad.'
Ook de Erasmus Universiteit was enthousiast en besloot om op grond van de positieve evaluaties van zijn werkzaamheden over 2007 en 2008 zijn aanstelling voor twee jaar te verlengen. Het CvB was van mening hij 'op voortreffelijke wijze zijn onderwijs- en onderzoekstaken heeft opgepakt.
Zijn aanwezigheid op onze campus is bovendien van inspirerende waarde gebleken voor studenten (...), moslims zowel als niet-moslims.'
Grote betekenis
Ramadans grote betekenis lijkt te zijn dat hij voor islamitische studenten hier een rolmodel kan zijn. Hij is geïntegreerd, hamert voortdurend op de noodzaak van actief burgerschap, beweegt zich met gemak in academische kringen en in het publieke debat, en dat alles terwijl hij zich heel nadrukkelijk als moslim profileert. Vreemd genoeg is dat nu juist wat hem door tegenstanders verweten wordt.
Hij wordt er voortdurend van beticht dat hij heimelijk een fundamentalistische agenda heeft. Voor velen is het ondenkbaar dat een gelovige moslim de democratische waarden onderschrijft en bereid is zich te houden aan de hier geldende wetten.
Daarvoor is essentieel dat leden van de universitaire gemeenschap een grote mate van vrijheid hebben om controversiële standpunten te verkondigen
Homoseksualiteit
Om deze reden lag Ramadan al een tijdje niet lekker bij een deel van de Rotterdamse politiek. Na een mislukte poging om hem kwijt te raken naar aanleiding van zijn vermeende uitspraken over homoseksualiteit, deed zich een nieuwe kans voor in augustus.
De media meldden toen met veel ophef dat Ramadan een discussieprogramma presenteerde op het door de Iraanse regering gesubsidieerde televisiestation PressTV. Dat werd aangegrepen als bewijs dat Ramadan de Nederlandse democratische waarden niet deelde en dus ongeschikt was om burgerschap te bevorderen. Zijn verweer dat hij het Iraanse regime herhaaldelijk bekritiseerd had en onafhankelijkheid bedongen had in de keuze en presentatie van zijn onderwerpen, deed er niet meer toe.
Ramadans ontslag door de gemeente Rotterdam was een politieke beslissing: zijn draagvlak was afgebrokkeld en daarom moest hij gaan. Onbevredigend en symptomatisch voor het huidige anti-islamitische politieke klimaat, maar begrijpelijk vanuit het oogpunt van de gemeentepolitiek.
Vrijheid
Dat ligt anders voor zijn ontslag door de Erasmus Universiteit. Volgens het CvB was Ramadans positie onhoudbaar geworden nadat bekend was geworden dat hij een discussieprogramma leidde voor PressTV. Als dat de werkelijke reden zou zijn, dan respecteert het CvB van de Erasmus Universiteit de academische vrijheid niet.
Daarvoor is essentieel dat leden van de universitaire gemeenschap een grote mate van vrijheid hebben om controversiële standpunten te verkondigen. Het is echter waarschijnlijker dat het CvB zijn oren heeft laten hangen naar de financier van de leerstoel, de gemeente Rotterdam. En dat is misschien nog een ernstiger inbreuk op de academische vrijheid.
Het zou de Universiteit van Amsterdam sieren als Tariq Ramadan hier welkom zou worden geheten, bijvoorbeeld als gasthoogleraar. Daarmee zouden we ook duidelijk maken dat de UvA niet meedoet aan de hetze tegen moslims die vinden dat de islam voor hen ook van belang is buiten de privésfeer.
Paul Aarts, hoofddocent Internationale Betrekkingen, Michiel Leezenberg, universitair hoofddocent filosofie UvA, Annelies Moors, hoogleraar Islam, Ruud Peters, hoogleraar Arabisch