Aït Ayt
19-11-09, 12:08
Enjoy Poverty
Zo rond de tiende minuut van 'Enjoy Poverty' glipt documentairemaker/kunstenaar Renzo Martens een persconferentie van de Wereldbank in Kinshasa binnen. Lichtjes zwetend grijpt hij de microfoon: 'Congo krijgt van de Wereldbank 1,8 miljard dollar. Kunnen we dan niet stellen dat armoede de belangrijkste natuurlijke rijkdom is van de Congolezen?' Het antwoord van de man van de Wereldbank klinkt kurkdroog: 'Ontwikkelingshulp brengt inderdaad méér op dan de uitvoer van koper, coltan en diamanten samen. Dat lijkt me normaal.' Slik.
Je half opengezakte mond klapt helemáál open wanneer Martens even later quasi-achteloos enkele cijfers uit een rapport citeert: 70 tot 90 procent van de ontwikkelingshulp voor Congo vloeit doodleuk terug naar de donorlanden. Djoef, die komt aan.
Maar het zijn niet alleen de hulporganisaties die in deze behoorlijk ontnuchterende documentaire in hun hemdje worden gezet. De VN-soldaten? Die lijken meer bekommerd om de veiligheid van westerse goudzoekers dan om de lokale bevolking. De media? Alleen gefocust op negatieve verhalen, catastrofes en dode mensen. En de gevierde Artsen Zonder Grenzen blijken ineens Artsen Mét Grenzen.
Voor zij die de pineut zijn, de hongerlijdende Afrikanen, heeft Martens de volgende boodschap in petto: beter zal het niet worden, dus je kunt maar beter profiteren van je misère. In een even hilarisch als pijnlijk tafereel roept hij enkele Congolese dorpsfotografen bij elkaar voor een geïmproviseerde mediatraining. Foto's van lijken, verkrachte vrouwen en uitgemergelde kinderen, zo brengt hij hen met behulp van stift en schoolbord aan het verstand, brengen véél meer op dan vrolijke familiekiekjes. 'Vooral de ribben goed in beeld brengen,' voegt hij eraan toe, 'dát zijn de foto's die verkopen!' Cru, maar het hakt er wel in.
Zeker, Martens zit te provoceren, en enige ijdelheid is hem niet vreemd. Maar zijn bikkelharde cynisme is níet gratuit: het is een paardenmiddel om je wakker te schudden; een wapen waarmee hij je dwingt om eens duchtig je ogen uit te wrijven. Mission accomplished.
22:55 - 00:25 ned 2 : Episode III Enjoy poverty
Zo rond de tiende minuut van 'Enjoy Poverty' glipt documentairemaker/kunstenaar Renzo Martens een persconferentie van de Wereldbank in Kinshasa binnen. Lichtjes zwetend grijpt hij de microfoon: 'Congo krijgt van de Wereldbank 1,8 miljard dollar. Kunnen we dan niet stellen dat armoede de belangrijkste natuurlijke rijkdom is van de Congolezen?' Het antwoord van de man van de Wereldbank klinkt kurkdroog: 'Ontwikkelingshulp brengt inderdaad méér op dan de uitvoer van koper, coltan en diamanten samen. Dat lijkt me normaal.' Slik.
Je half opengezakte mond klapt helemáál open wanneer Martens even later quasi-achteloos enkele cijfers uit een rapport citeert: 70 tot 90 procent van de ontwikkelingshulp voor Congo vloeit doodleuk terug naar de donorlanden. Djoef, die komt aan.
Maar het zijn niet alleen de hulporganisaties die in deze behoorlijk ontnuchterende documentaire in hun hemdje worden gezet. De VN-soldaten? Die lijken meer bekommerd om de veiligheid van westerse goudzoekers dan om de lokale bevolking. De media? Alleen gefocust op negatieve verhalen, catastrofes en dode mensen. En de gevierde Artsen Zonder Grenzen blijken ineens Artsen Mét Grenzen.
Voor zij die de pineut zijn, de hongerlijdende Afrikanen, heeft Martens de volgende boodschap in petto: beter zal het niet worden, dus je kunt maar beter profiteren van je misère. In een even hilarisch als pijnlijk tafereel roept hij enkele Congolese dorpsfotografen bij elkaar voor een geïmproviseerde mediatraining. Foto's van lijken, verkrachte vrouwen en uitgemergelde kinderen, zo brengt hij hen met behulp van stift en schoolbord aan het verstand, brengen véél meer op dan vrolijke familiekiekjes. 'Vooral de ribben goed in beeld brengen,' voegt hij eraan toe, 'dát zijn de foto's die verkopen!' Cru, maar het hakt er wel in.
Zeker, Martens zit te provoceren, en enige ijdelheid is hem niet vreemd. Maar zijn bikkelharde cynisme is níet gratuit: het is een paardenmiddel om je wakker te schudden; een wapen waarmee hij je dwingt om eens duchtig je ogen uit te wrijven. Mission accomplished.
22:55 - 00:25 ned 2 : Episode III Enjoy poverty