Bekijk Volledige Versie : Vrouw van nu is verwend meisje.
Ron Haleber
19-05-10, 09:46
Vrouw van nu is verwend meisje
Yolan Witterholt, 18-05-2010 13:59
reageer (http://www.maroc.nl/forums/#reactieformmarker) 81 reacties (http://www.maroc.nl/forums/#reactiemarker)
http://images.volkskrant.com/volkskra/www/opinie/media/karsten_kroon_1_196097_bewerkt1_300.jpg
Als zij wil samenwonen, moet er worden samengewoond. Als zij een huis wil, komt er een eigen huis. Als een kind wil, moet dat onverwijld geregeld.
Mannen zijn slappe zakken. Dat vindt althans Astrid Theunissen (http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/5793/Vaders_gebruiken_bakfiets_voor_kratjes_bier)en zij baseert haar oordeel op het ‘gegeven’ dat veel mannen hun vrouw of vriendin zomaar jarenlang ‘aan het lijntje’ kunnen houden, voordat zij eindelijk een kind ‘mag’.
Vaders met bakfietsen en met baby’s in draagzakken op de buik wekken volgens haar volkomen ten onrechte de indruk dat de man van vandaag zich vol overgave op het vaderschap stort. In werkelijkheid bakt hij daar namelijk niets van. Ondanks alle emancipatie en tientallen goedbedoelde boeken over het vaderschap, is de man nog altijd die ‘lul’ die niks met kinderen wil en deze week mocht ze dat standpunt nog eens verwoorden bij Pauw & Witteman, waarna de discussie volledig verzandde in het niets.
Radicale omslag
Ongetwijfeld bestaan er legio mannen die erg opzien tegen de radicale omslag in hun leven die een baby nu eenmaal betekent. Zij staan daarin niet alleen: ook vrouwen worden steeds bibberiger bij het idee en stellen het moederschap steeds verder uit. De vreugde die een kind met bijbehorende bakfiets je geacht wordt te schenken, lijkt velen onwaarschijnlijk. Weg zijn straks je vrijheid en je zorgeloosheid en weg zijn de mooiste carrièrekansen.
Poepluiers, gesleep met bedjes en een kotsend kind in de nacht komen ervoor in de plaats. Maar veel vrouwen die er bewust of onbewust eigenlijk nog niet aan willen, schuiven de ‘schuld’ op hun man. De lul wil nog niet. Anderen, die om wat voor reden dan ook wél grote haast hebben met een kind, dringen hun lief er zonder pardon eentje op.
Ik wil hier een lans breken voor de lul die nog niet wil. Hoeveel mannen laten zich niet achteloos, vrijwillig en vooral zonder erbij na te denken een kind in de schoenen schuiven? Om de simpele reden dat ze het zien als de keuze van hun vrouw? Zij wil dat kind, dus zij moet er ook maar voor zorgen. Ik hoefde niet zo nodig, maar jij wilde het, dus jij gaat maar minder werken en jij regelt maar een oppas. Dat is in veel relaties die ik om mij heen zie de houding van vader.
Hardnekkig
Omdat moeder ‘ook’ wilde werken, was er kinderopvang nodig. Natuurlijk komt hij daar in een later stadium niet meer mee weg, zoals zijn vader destijds, maar de houding is hardnekkig aanwezig, uitzonderingen uiteraard daargelaten. Het is niet de man over wie Astrid Theunissen het heeft die slap is. Die denkt namelijk wel degelijk na, erkent dat hij moeite met de keuze heeft en durft er gewoon nog niet aan. Misschien wel nooit. Het is tenslotte ook een hele verantwoordelijkheid en een heel gedoe, zo’n kind.
Kinderen krijgen is in onze moderne wereld een keuze, houd ik mijn eigen kinderen voor als ze het af en toe over zichzelf als ouder hebben.
Hoeveel mannen hebben zich niet achteloos een kind in de schoenen laten schuiven?
Je kunt ook kiezen voor geen kinderen (‘Wie moet er dan de hond uitlaten?’, grapte mijn zoon van 18). De man die kiest voor (nog) geen kinderen volgt zijn gevoel en zijn intuïtie. En daarin staat hij soms lijnrecht tegenover zijn vrouw, die ook op haar eigen gevoel en haar eigen intuïtie vaart.
Waarom zou de uitkomst haar keuze moeten zijn? Omdat zij nu eenmaal biologisch voorbestemd is om een kind te baren? Onzin. Net zo min als elke man zich biologisch gedwongen voelt alsmaar kinderen te verwekken, hangt elke vrouw aan elkaar van verlangen naar een kind. Er zijn er genoeg die die biologische drang helemaal niet zo sterk voelen of hem naast zich neerleggen. Omdat ze een andere keuze maken. En wat gebeurt er als de man aan de kinderen wil maar zijn vrouw niet? Want ook dat komt voor. Bestaat er één vrouw die louter voor zijn plezier een kind baart terwijl ze zelf helemaal niet wil? Nee, en dat is maar goed ook.
Pil
Aan beide kanten is er sinds pil en condooms de keuzevrijheid. Ook aan de kant van de man, lijkt me. En die keuze houdt niet op bij ‘wel of geen kinderen’, maar gaat na het eerste kind vrolijk door met de vraag ‘wel of geen tweede’ etc. Menige relatie strandt na het eerste kind omdat één van beide ouders dat ene kind wel genoeg vindt, en de andere niet. Tegelijkertijd houden steeds meer gezinnen het op slechts één kind. Maar wat er ook gebeurt: moeders wil lijkt wet. Wil zij niet, dan houdt het op; wil hij niet, dan moet hij toch maar even doorzetten of opzouten.
Dit past helemaal in de trend van de verwende meisjes van nu. Wie om zich heen kijkt, ziet het overal: als zij wil samenwonen, moet er worden samengewoond. Als zij een huis wil kopen, moet er een eigen huis komen. Als zij een kind wil, moet dat onverwijld geregeld worden en als ze daarna nog eentje en nog eentje wil; idem dito. Als zij wil werken, moet dat uiteraard kunnen, maar als zij niet wil werken, dient vader dat ook te respecteren. Zij profileert zichzelf dan namelijk als een bevlogen moeder, en wat kan hij daartegen hebben? Als zij wel wil werken, maar slechts voor een paar halve dagen per week, dan moet dat mogelijk zijn en als ze dan ook nog een hulp in de huishouding wil, mag dat uiteraard geen probleem zijn.
Pappadag
Wil ze meer werken, dan moet hij een ‘pappadag’ regelen op zijn werk (niet meer, want dan kost het te veel geld). En als zij naar haar smaak genoeg kinderen heeft, moet hij zich laten steriliseren want dat is zoveel gemakkelijker dan wanneer zij dat doet (en zo snijdt ze hem meteen de pas af, mocht hij het ooit nog in zijn hoofd willen halen een ander gezin te stichten). En als zij geen kinderen (meer) wil, gaat het feest dus niet door. Want zij krijgt altijd haar zin. Of wil dat op z’n minst.
Is dit wat feministen voor ogen hadden toen ze over gelijke rechten en gelijke kansen begonnen? Vrouwen die al dan niet stampvoetend op alle fronten hun zin krijgen en als dat niet (helemaal) gelukt is, er een boek over schrijven waarin ze mannen uitschelden voor slappe zak? Het lijkt me toch niet.
Yolan Witterholt, docent journalistiek en moeder in gezin met 6 kinderen
Vrouw van nu is verwend meisje
Yolan Witterholt, 18-05-2010 13:59
reageer (http://www.maroc.nl/forums/#reactieformmarker) 81 reacties (http://www.maroc.nl/forums/#reactiemarker)
http://images.volkskrant.com/volkskra/www/opinie/media/karsten_kroon_1_196097_bewerkt1_300.jpg
Als zij wil samenwonen, moet er worden samengewoond. Als zij een huis wil, komt er een eigen huis. Als een kind wil, moet dat onverwijld geregeld.
Mannen zijn slappe zakken. Dat vindt althans Astrid Theunissen (http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/5793/Vaders_gebruiken_bakfiets_voor_kratjes_bier)en zij baseert haar oordeel op het ‘gegeven’ dat veel mannen hun vrouw of vriendin zomaar jarenlang ‘aan het lijntje’ kunnen houden, voordat zij eindelijk een kind ‘mag’.
Vaders met bakfietsen en met baby’s in draagzakken op de buik wekken volgens haar volkomen ten onrechte de indruk dat de man van vandaag zich vol overgave op het vaderschap stort. In werkelijkheid bakt hij daar namelijk niets van. Ondanks alle emancipatie en tientallen goedbedoelde boeken over het vaderschap, is de man nog altijd die ‘lul’ die niks met kinderen wil en deze week mocht ze dat standpunt nog eens verwoorden bij Pauw & Witteman, waarna de discussie volledig verzandde in het niets.
Radicale omslag
Ongetwijfeld bestaan er legio mannen die erg opzien tegen de radicale omslag in hun leven die een baby nu eenmaal betekent. Zij staan daarin niet alleen: ook vrouwen worden steeds bibberiger bij het idee en stellen het moederschap steeds verder uit. De vreugde die een kind met bijbehorende bakfiets je geacht wordt te schenken, lijkt velen onwaarschijnlijk. Weg zijn straks je vrijheid en je zorgeloosheid en weg zijn de mooiste carrièrekansen.
Poepluiers, gesleep met bedjes en een kotsend kind in de nacht komen ervoor in de plaats. Maar veel vrouwen die er bewust of onbewust eigenlijk nog niet aan willen, schuiven de ‘schuld’ op hun man. De lul wil nog niet. Anderen, die om wat voor reden dan ook wél grote haast hebben met een kind, dringen hun lief er zonder pardon eentje op.
Ik wil hier een lans breken voor de lul die nog niet wil. Hoeveel mannen laten zich niet achteloos, vrijwillig en vooral zonder erbij na te denken een kind in de schoenen schuiven? Om de simpele reden dat ze het zien als de keuze van hun vrouw? Zij wil dat kind, dus zij moet er ook maar voor zorgen. Ik hoefde niet zo nodig, maar jij wilde het, dus jij gaat maar minder werken en jij regelt maar een oppas. Dat is in veel relaties die ik om mij heen zie de houding van vader.
Hardnekkig
Omdat moeder ‘ook’ wilde werken, was er kinderopvang nodig. Natuurlijk komt hij daar in een later stadium niet meer mee weg, zoals zijn vader destijds, maar de houding is hardnekkig aanwezig, uitzonderingen uiteraard daargelaten. Het is niet de man over wie Astrid Theunissen het heeft die slap is. Die denkt namelijk wel degelijk na, erkent dat hij moeite met de keuze heeft en durft er gewoon nog niet aan. Misschien wel nooit. Het is tenslotte ook een hele verantwoordelijkheid en een heel gedoe, zo’n kind.
Kinderen krijgen is in onze moderne wereld een keuze, houd ik mijn eigen kinderen voor als ze het af en toe over zichzelf als ouder hebben.
Hoeveel mannen hebben zich niet achteloos een kind in de schoenen laten schuiven?
Je kunt ook kiezen voor geen kinderen (‘Wie moet er dan de hond uitlaten?’, grapte mijn zoon van 18). De man die kiest voor (nog) geen kinderen volgt zijn gevoel en zijn intuïtie. En daarin staat hij soms lijnrecht tegenover zijn vrouw, die ook op haar eigen gevoel en haar eigen intuïtie vaart.
Waarom zou de uitkomst haar keuze moeten zijn? Omdat zij nu eenmaal biologisch voorbestemd is om een kind te baren? Onzin. Net zo min als elke man zich biologisch gedwongen voelt alsmaar kinderen te verwekken, hangt elke vrouw aan elkaar van verlangen naar een kind. Er zijn er genoeg die die biologische drang helemaal niet zo sterk voelen of hem naast zich neerleggen. Omdat ze een andere keuze maken. En wat gebeurt er als de man aan de kinderen wil maar zijn vrouw niet? Want ook dat komt voor. Bestaat er één vrouw die louter voor zijn plezier een kind baart terwijl ze zelf helemaal niet wil? Nee, en dat is maar goed ook.
Pil
Aan beide kanten is er sinds pil en condooms de keuzevrijheid. Ook aan de kant van de man, lijkt me. En die keuze houdt niet op bij ‘wel of geen kinderen’, maar gaat na het eerste kind vrolijk door met de vraag ‘wel of geen tweede’ etc. Menige relatie strandt na het eerste kind omdat één van beide ouders dat ene kind wel genoeg vindt, en de andere niet. Tegelijkertijd houden steeds meer gezinnen het op slechts één kind. Maar wat er ook gebeurt: moeders wil lijkt wet. Wil zij niet, dan houdt het op; wil hij niet, dan moet hij toch maar even doorzetten of opzouten.
Dit past helemaal in de trend van de verwende meisjes van nu. Wie om zich heen kijkt, ziet het overal: als zij wil samenwonen, moet er worden samengewoond. Als zij een huis wil kopen, moet er een eigen huis komen. Als zij een kind wil, moet dat onverwijld geregeld worden en als ze daarna nog eentje en nog eentje wil; idem dito. Als zij wil werken, moet dat uiteraard kunnen, maar als zij niet wil werken, dient vader dat ook te respecteren. Zij profileert zichzelf dan namelijk als een bevlogen moeder, en wat kan hij daartegen hebben? Als zij wel wil werken, maar slechts voor een paar halve dagen per week, dan moet dat mogelijk zijn en als ze dan ook nog een hulp in de huishouding wil, mag dat uiteraard geen probleem zijn.
Pappadag
Wil ze meer werken, dan moet hij een ‘pappadag’ regelen op zijn werk (niet meer, want dan kost het te veel geld). En als zij naar haar smaak genoeg kinderen heeft, moet hij zich laten steriliseren want dat is zoveel gemakkelijker dan wanneer zij dat doet (en zo snijdt ze hem meteen de pas af, mocht hij het ooit nog in zijn hoofd willen halen een ander gezin te stichten). En als zij geen kinderen (meer) wil, gaat het feest dus niet door. Want zij krijgt altijd haar zin. Of wil dat op z’n minst.
Is dit wat feministen voor ogen hadden toen ze over gelijke rechten en gelijke kansen begonnen? Vrouwen die al dan niet stampvoetend op alle fronten hun zin krijgen en als dat niet (helemaal) gelukt is, er een boek over schrijven waarin ze mannen uitschelden voor slappe zak? Het lijkt me toch niet.
Yolan Witterholt, docent journalistiek en moeder in gezin met 6 kinderen
Allemaal projectie. Je zal er zelf maar met een vent zitten die niet meewerkt.
Bovendien vervang "zij" door "hij" en het is ook niet goed.
Allemaal projectie. Je zal er zelf maar met een vent zitten die niet meewerkt.
Bovendien vervang "zij" door "hij" en het is ook niet goed.
Eén van de twee; òf mannen zijn lapzwansen òf vrouwen verwende krengen.
Dit wordt een kluif voor Pizzaman; hij zou zo graag alletwee willen beamen.
Ik vind / vond haar wat labiel. De kern van de boodschap is me nooit duidelijk geworden. Dat het schandalig is dat er mannen zijn die geen kinderen willen, geloof ik.
Eén van de twee; òf mannen zijn lapzwansen òf vrouwen verwende krengen.
Dit wordt een kluif voor Pizzaman; hij zou zo graag alletwee willen beamen.
HP Pas, je bent helaas toch niet kaliber Jomanda :cool:.
Kijk vroeger had je weinig keus, en tegenwoordig wel.
Het probleem ligt er in dat mensen vaak niet duidelijk zijn in hun keus, en daar (al dan niet 'politiek correct') over liegen.
Een compromis kan, maar proberen van twee walletjes eten loopt vroeg of laat op stront uit, en dat zien we overal terug.
Oftewel zoals mijn opa zei:
- Mannen denken: "zij verandert niet";
- Vrouwen denken "hij verandert wel".
Niks geen kluif dus :fpetaf:
HP Pas, je bent helaas toch niet kaliber Jomanda :cool:.
Kijk vroeger had je weinig keus, en tegenwoordig wel.
Het probleem ligt er in dat mensen vaak niet duidelijk zijn in hun keus, en daar (al dan niet 'politiek correct') over liegen.
Een compromis kan, maar proberen van twee walletjes eten loopt vroeg of laat op stront uit, en dat zien we overal terug.
Oftewel zoals mijn opa zei:
- Mannen denken: "zij verandert niet";
- Vrouwen denken "hij verandert wel".
Niks geen kluif dus :fpetaf:
Of misschien:
De vrouw die eigenlijk een man dat zich gevangen voelt in een mannenlichaam,
En de "huisman" een vrouw die zich eigenlijk vrouw voelt maar gevangen zit in een vrouwen lichaam.
Twee biologische afwijkingen die het goed met elkander kunnen vinden,
Twee biologische afwijkingen die het goed met elkander kunnen vinden,
Een blinde vrouw en een dove man, dat zou een ideaal huwelijk zijn. --Montaigne
Gestoord mens.
Montaigne ?
Een blinde vrouw en een dove man, dat zou een ideaal huwelijk zijn. --Montaigne
Een wijs man, die Montagne.
Alleen nog de schoonmoeder zonder stem vergeten. :cool:
Montaigne ?
Ja, die ook. Maar dan op een leuke manier.
"Wie is die man toch die elke zondag het vlees snijdt?"
"Wie is die man toch die elke zondag het vlees snijdt?"
Jack the Ripper?
Ron Haleber
20-05-10, 09:23
Ik vind / vond haar wat labiel. De kern van de boodschap is me nooit duidelijk geworden. Dat het schandalig is dat er mannen zijn die geen kinderen willen, geloof ik.
:watte?: .... Mark61, op dit punt zijn Knuppeltje en ikzelf het grondig met je oneens...
Wij beiden Wijzen er keer op keer op dat de wereldproblematiek - dus qua energie, voedsel, watervoorziening en daaruit volgende zaken als onderwijs, medische hulp, voldoende huizenbouw onoplosbaar worden.
Op zich wordt voldoende drinkwater al een reden tot wrange geweldsconflikten! :fpetaf:
Wat zie jij tav ontwikkelingshulp - ook dat komt in het nauw als druppel op de gloeiende plaat - ook als je van noodhulp afziet...:boeps:
Mark 61, om nog niet te spreken van de begeleidende infrastructuur als vervoer, particuliere auto's met de asfaltwegen die daarbij horen, evenzeer onbetaalbaar worden...
Kortom de demografie staat centraal. Zeker de Britse Natuurkenner en beschermer David Attenboury - cf. de BBC - staat hiervoor in de frontlinie.:duim:
Lees de krakkemikkige programma's die de politiek nu 2010 in NL op tafel legt! Dat negeren van genoemde zaken daarin, dat zie je toch ook?
Mark61 vandaar blijkt dit topic over de relatie tussen man-vrouw de kern van die wereldproblematiek te behandelen... Kijk jij daaraan voorbij? :tranen:
:watte?: .... Mark61, op dit punt zijn Knuppeltje en ikzelf het grondig met je oneens...
Wij beiden Wijzen er keer op keer op dat de wereldproblematiek - dus qua energie, voedsel, watervoorziening en daaruit volgende zaken als onderwijs, medische hulp, voldoende huizenbouw onoplosbaar worden.
Op zich wordt voldoende drinkwater al een reden tot wrange geweldsconflikten! :fpetaf:
Wat zie jij tav ontwikkelingshulp - ook dat komt in het nauw als druppel op de gloeiende plaat - ook als je van noodhulp afziet...:boeps:
Mark 61, om nog niet te spreken van de begeleidende infrastructuur als vervoer, particuliere auto's met de asfaltwegen die daarbij horen, evenzeer onbetaalbaar worden...
Kortom de demografie staat centraal. Zeker de Britse Natuurkenner en beschermer David Attenboury - cf. de BBC - staat hiervoor in de frontlinie.:duim:
Lees de krakkemikkige programma's die de politiek nu 2010 in NL op tafel legt! Dat negeren van genoemde zaken daarin, dat zie je toch ook?
Mark61 vandaar blijkt dit topic over de relatie tussen man-vrouw de kern van die wereldproblematiek te behandelen... Kijk jij daaraan voorbij? :tranen:
Heuh, is de overbevolking en milieuproblematiek de schuld van de vrouw?
:rood:
Ron Haleber
20-05-10, 10:06
Heuh, is de overbevolking en milieuproblematiek de schuld van de vrouw?
:rood:
Nee Natuurlijk niet op zich alleen...
Die lapzwansen van mannen aan haar zijde hebben tot nu toe - daar meer schuld aan!
Dat noemt dit topic dan ook duidelijk!:koppel:
Maar ja, wat is het program van Neeltje als onze NL-candidaat?
Zij lijkt mij althans geen dubbel van Thatcher...:)
Thatcher: the iron Lady
Neelie: een stuk oud roest... :hihi:
:watte?: .... Mark61, op dit punt zijn Knuppeltje en ikzelf het grondig met je oneens...
Op welk punt?
Ron Haleber
20-05-10, 17:51
Op welk punt?
Jouw punt dat met name mannen kinderen dienen te willen krijgen...
Je blijkt de demografie met de vele problemen die de wereld overspoelt,
niet serieus te nemen - herlees mijn post...:huill:
Ron Haleber
20-05-10, 17:57
Thatcher: the iron Lady
Neelie: een stuk oud roest... :hihi:
Welke vrouwelijke eurocommissaris vind jij dan geschikt?
Ik stem natuurlijk op Femke...
Maar vanavond bleek dat bij Groen Links Neeltje ook favoriet bleek... :koppel:
Pizzaman noem anders NL-vrouwen die goed voor premier zijn?
Voor jou Jorritsma zeker...!
Jouw punt dat met name mannen kinderen dienen te willen krijgen...
Je blijkt de demografie met de vele problemen die de wereld overspoelt,
niet serieus te nemen - herlees mijn post...:huill:
Dat is niet mijn mening, maar de door mij veronderstelde mening van madame dinges. Daar ging het topic nl. over, de uitlatingen van een zekere vrouw.
Als je beter had opgelet wist je dat ik zo mogelijk nog anti-overbevolkinger ben dan Knuppeltje. Ik heb in Afrika gezien waar dat toe leidt. In Nederland trouwens ook.
Herlees mijn post(s).
Astrid lust er wel pap van, mannen :
http://www.ikvader.nl/blog/astrid_theunissen_zijn_ikvaders_slappe_zakken
Astrid lust er wel pap van, mannen :
http://www.ikvader.nl/blog/astrid_theunissen_zijn_ikvaders_slappe_zakken
Ik heb niks tegen promiscuïteit, krijgen we dat weer.
Dat ze niet goed bij haar hoofd is vermoedde ik al.
Ron Haleber
20-05-10, 18:27
Dat is niet mijn mening, maar de door mij veronderstelde mening van madame dinges. Daar ging het topic nl. over, de uitlatingen van een zekere vrouw.
Als je beter had opgelet wist je dat ik zo mogelijk nog anti-overbevolkinger ben dan Knuppeltje. Ik heb in Afrika gezien waar dat toe leidt. In Nederland trouwens ook.
Herlees mijn post(s).
Daaarom was ik over jouw daar ter plekke vreemde uitspraak zo stomverbaasd!
Vergissing dus van mij...:duim:
Die malle meid en haar eigen babbel op zich leek me de moeite niet waard...
Maar op haar voorgestelde rollenverdeling - daar ging men gretig op in...:boos:
Vrouw van nu is verwend meisje
Yolan Witterholt, 18-05-2010 13:59
reageer (http://www.maroc.nl/forums/#reactieformmarker) 81 reacties (http://www.maroc.nl/forums/#reactiemarker)
http://images.volkskrant.com/volkskra/www/opinie/media/karsten_kroon_1_196097_bewerkt1_300.jpg
Als zij wil samenwonen, moet er worden samengewoond. Als zij een huis wil, komt er een eigen huis. Als een kind wil, moet dat onverwijld geregeld.
Mannen zijn slappe zakken. Dat vindt althans Astrid Theunissen (http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/5793/Vaders_gebruiken_bakfiets_voor_kratjes_bier)en zij baseert haar oordeel op het ‘gegeven’ dat veel mannen hun vrouw of vriendin zomaar jarenlang ‘aan het lijntje’ kunnen houden, voordat zij eindelijk een kind ‘mag’.
Vaders met bakfietsen en met baby’s in draagzakken op de buik wekken volgens haar volkomen ten onrechte de indruk dat de man van vandaag zich vol overgave op het vaderschap stort. In werkelijkheid bakt hij daar namelijk niets van. Ondanks alle emancipatie en tientallen goedbedoelde boeken over het vaderschap, is de man nog altijd die ‘lul’ die niks met kinderen wil en deze week mocht ze dat standpunt nog eens verwoorden bij Pauw & Witteman, waarna de discussie volledig verzandde in het niets.
Radicale omslag
Ongetwijfeld bestaan er legio mannen die erg opzien tegen de radicale omslag in hun leven die een baby nu eenmaal betekent. Zij staan daarin niet alleen: ook vrouwen worden steeds bibberiger bij het idee en stellen het moederschap steeds verder uit. De vreugde die een kind met bijbehorende bakfiets je geacht wordt te schenken, lijkt velen onwaarschijnlijk. Weg zijn straks je vrijheid en je zorgeloosheid en weg zijn de mooiste carrièrekansen.
Poepluiers, gesleep met bedjes en een kotsend kind in de nacht komen ervoor in de plaats. Maar veel vrouwen die er bewust of onbewust eigenlijk nog niet aan willen, schuiven de ‘schuld’ op hun man. De lul wil nog niet. Anderen, die om wat voor reden dan ook wél grote haast hebben met een kind, dringen hun lief er zonder pardon eentje op.
Ik wil hier een lans breken voor de lul die nog niet wil. Hoeveel mannen laten zich niet achteloos, vrijwillig en vooral zonder erbij na te denken een kind in de schoenen schuiven? Om de simpele reden dat ze het zien als de keuze van hun vrouw? Zij wil dat kind, dus zij moet er ook maar voor zorgen. Ik hoefde niet zo nodig, maar jij wilde het, dus jij gaat maar minder werken en jij regelt maar een oppas. Dat is in veel relaties die ik om mij heen zie de houding van vader.
Hardnekkig
Omdat moeder ‘ook’ wilde werken, was er kinderopvang nodig. Natuurlijk komt hij daar in een later stadium niet meer mee weg, zoals zijn vader destijds, maar de houding is hardnekkig aanwezig, uitzonderingen uiteraard daargelaten. Het is niet de man over wie Astrid Theunissen het heeft die slap is. Die denkt namelijk wel degelijk na, erkent dat hij moeite met de keuze heeft en durft er gewoon nog niet aan. Misschien wel nooit. Het is tenslotte ook een hele verantwoordelijkheid en een heel gedoe, zo’n kind.
Kinderen krijgen is in onze moderne wereld een keuze, houd ik mijn eigen kinderen voor als ze het af en toe over zichzelf als ouder hebben.
Hoeveel mannen hebben zich niet achteloos een kind in de schoenen laten schuiven?
Je kunt ook kiezen voor geen kinderen (‘Wie moet er dan de hond uitlaten?’, grapte mijn zoon van 18). De man die kiest voor (nog) geen kinderen volgt zijn gevoel en zijn intuïtie. En daarin staat hij soms lijnrecht tegenover zijn vrouw, die ook op haar eigen gevoel en haar eigen intuïtie vaart.
Waarom zou de uitkomst haar keuze moeten zijn? Omdat zij nu eenmaal biologisch voorbestemd is om een kind te baren? Onzin. Net zo min als elke man zich biologisch gedwongen voelt alsmaar kinderen te verwekken, hangt elke vrouw aan elkaar van verlangen naar een kind. Er zijn er genoeg die die biologische drang helemaal niet zo sterk voelen of hem naast zich neerleggen. Omdat ze een andere keuze maken. En wat gebeurt er als de man aan de kinderen wil maar zijn vrouw niet? Want ook dat komt voor. Bestaat er één vrouw die louter voor zijn plezier een kind baart terwijl ze zelf helemaal niet wil? Nee, en dat is maar goed ook.
Pil
Aan beide kanten is er sinds pil en condooms de keuzevrijheid. Ook aan de kant van de man, lijkt me. En die keuze houdt niet op bij ‘wel of geen kinderen’, maar gaat na het eerste kind vrolijk door met de vraag ‘wel of geen tweede’ etc. Menige relatie strandt na het eerste kind omdat één van beide ouders dat ene kind wel genoeg vindt, en de andere niet. Tegelijkertijd houden steeds meer gezinnen het op slechts één kind. Maar wat er ook gebeurt: moeders wil lijkt wet. Wil zij niet, dan houdt het op; wil hij niet, dan moet hij toch maar even doorzetten of opzouten.
Dit past helemaal in de trend van de verwende meisjes van nu. Wie om zich heen kijkt, ziet het overal: als zij wil samenwonen, moet er worden samengewoond. Als zij een huis wil kopen, moet er een eigen huis komen. Als zij een kind wil, moet dat onverwijld geregeld worden en als ze daarna nog eentje en nog eentje wil; idem dito. Als zij wil werken, moet dat uiteraard kunnen, maar als zij niet wil werken, dient vader dat ook te respecteren. Zij profileert zichzelf dan namelijk als een bevlogen moeder, en wat kan hij daartegen hebben? Als zij wel wil werken, maar slechts voor een paar halve dagen per week, dan moet dat mogelijk zijn en als ze dan ook nog een hulp in de huishouding wil, mag dat uiteraard geen probleem zijn.
Pappadag
Wil ze meer werken, dan moet hij een ‘pappadag’ regelen op zijn werk (niet meer, want dan kost het te veel geld). En als zij naar haar smaak genoeg kinderen heeft, moet hij zich laten steriliseren want dat is zoveel gemakkelijker dan wanneer zij dat doet (en zo snijdt ze hem meteen de pas af, mocht hij het ooit nog in zijn hoofd willen halen een ander gezin te stichten). En als zij geen kinderen (meer) wil, gaat het feest dus niet door. Want zij krijgt altijd haar zin. Of wil dat op z’n minst.
Is dit wat feministen voor ogen hadden toen ze over gelijke rechten en gelijke kansen begonnen? Vrouwen die al dan niet stampvoetend op alle fronten hun zin krijgen en als dat niet (helemaal) gelukt is, er een boek over schrijven waarin ze mannen uitschelden voor slappe zak? Het lijkt me toch niet.
Yolan Witterholt, docent journalistiek en moeder in gezin met 6 kinderen
Raar, chaotisch geschreven artikel. Wat wil ze nu eigenlijk duidelijk maken? :vreemd: