Al Sawt
02-06-10, 16:32
Hamas versla je niet door wapengeweld
Het probleem is dat we niet alleen zijn in dit land en dat de Palestijnen hier ook niet alleen zijn
Tweeduizend jaar lang kenden de Joden de kracht van geweld louter als slagen op hun eigen rug. We zijn nu enkele tientallen jaren in staat zelf geweld te gebruiken. Dit vermogen heeft ons steeds opnieuw bedwelmd. Steeds weer beelden we ons in dat we elk probleem kunnen oplossen met geweld. Voor een man met een grote hamer, zegt het spreekwoord, ziet elk probleem eruit als een spijker.
Grenzen
In de periode voor de stichting van de staat Israël begreep een groot deel van de Joodse bevolking in Palestina de grenzen van geweld niet en dacht dat het voor elk doel kon worden ingezet. In de eerste jaren van Israël wisten leiders als David Ben-Goerion en Levi Eshkol heel goed dat geweld zijn grenzen heeft en ze letten er zorgvuldig op die grenzen niet te overschrijden. Maar sinds de Zesdaagse Oorlog in 1967 is Israël gefixeerd geraakt op militaire kracht. De mantra luidt: wat niet gedaan kan worden met geweld, kan met nog meer geweld worden gedaan.
De blokkade door Israël van de Gazastrook is een van de wanproducten van deze opvatting. Ze is geworteld in de foutieve opvatting dat Hamas door wapengeweld kan worden verslagen of, meer in het algemeen, dat het Palestijnse probleem kan worden verpletterd in plaats van opgelost.
Maar Hamas is niet alleen maar een terroristische organisatie. Hamas is een idee. Een desperaat en fanatiek idee dat is ontstaan uit de ellende en frustratie van veel Palestijnen.
Rupsbanden
Geen idee is ooit verslagen door het gebruik van geweld, door een blokkade, door een bombardement, onder de rupsbanden van tanks of door marinecommando’s. Om een idee te verslaan, moet je een beter idee aanbieden, een idee dat aantrekkelijker en aanvaardbaarder is.
De enige manier waarop Israël Hamas kan verslaan, is door snel tot overeenstemming te komen met de Palestijnen over de vestiging van een onafhankelijke staat op de Westoever en in de Gazastrook, binnen de grenzen die golden in 1967 en met als hoofdstad Oost-Jeruzalem.
Ik wil geen afbreuk doen aan het belang van militaire macht
Israël moet een vredesakkoord met Mahmoud Abbas en diens regering sluiten en op die manier het Israëlisch-Palestijnse conflict terugbrengen tot een conflict tussen Israël en de Gazastrook. Dat laatste conflict kan uiteindelijk alleen worden opgelost door te onderhandelen met Hamas of, liever nog, door de Fatahbeweging van Abbas met Hamas te verenigen.
Jeruzalem
Ook al entert Israël nog eens honderd schepen die op weg zijn naar Gaza, ook al stuurt het nog honderd keer vaker troepen om de Gazastrook te bezetten, ook al zet het nog zo vaak zijn strijdkrachten, zijn politie en zijn geheime dienst in, het kan dit probleem er niet mee oplossen.
Dat probleem is dat we niet alleen zijn in dit land en dat de Palestijnen hier ook niet alleen zijn. Wij zijn niet alleen in Jeruzalem en de Palestijnen ook niet. Totdat wij, Israëliërs en Palestijnen, de logische consequenties van dit eenvoudige feit erkennen, leven wij allen in een permanente toestand van blokkade – Gaza onder een Israëlische blokkade en Israël onder een internationale en Arabische blokkade.
Belang
Ik wil geen afbreuk doen aan het belang van militaire macht. Die is van vitaal belang voor Israël. Zonder militaire macht zouden we nog geen dag kunnen overleven. Wee het land dat de effectiviteit daarvan onderschat. Maar we kunnen het ons niet permitteren ook maar een moment te vergeten dat geweld alleen effectief is om de vernietiging en verovering van Israël te voorkomen.
Iedere poging om geweld niet preventief te gebruiken, niet als zelfverdediging, maar als middel om problemen te vernietigen en ideeën de kop in te drukken, zal leiden tot nog meer rampen, net als de ramp die we ons op de hals hebben gehaald in de internationale wateren, op volle zee, tegenover de kust van Gaza.
Amos Oz is Israëlisch schrijver2000 jaar??????? Heeft hij de Romeinse tijd persoonlijk meegemaakt en stond zeker in Masada tegen de Romeinen te vechten?
En dit zijn nog de woorden van een gerespecteerde en vooral gematigde Israelier. Tjonge wat een achterlijk 'volk'.
Het probleem is dat we niet alleen zijn in dit land en dat de Palestijnen hier ook niet alleen zijn
Tweeduizend jaar lang kenden de Joden de kracht van geweld louter als slagen op hun eigen rug. We zijn nu enkele tientallen jaren in staat zelf geweld te gebruiken. Dit vermogen heeft ons steeds opnieuw bedwelmd. Steeds weer beelden we ons in dat we elk probleem kunnen oplossen met geweld. Voor een man met een grote hamer, zegt het spreekwoord, ziet elk probleem eruit als een spijker.
Grenzen
In de periode voor de stichting van de staat Israël begreep een groot deel van de Joodse bevolking in Palestina de grenzen van geweld niet en dacht dat het voor elk doel kon worden ingezet. In de eerste jaren van Israël wisten leiders als David Ben-Goerion en Levi Eshkol heel goed dat geweld zijn grenzen heeft en ze letten er zorgvuldig op die grenzen niet te overschrijden. Maar sinds de Zesdaagse Oorlog in 1967 is Israël gefixeerd geraakt op militaire kracht. De mantra luidt: wat niet gedaan kan worden met geweld, kan met nog meer geweld worden gedaan.
De blokkade door Israël van de Gazastrook is een van de wanproducten van deze opvatting. Ze is geworteld in de foutieve opvatting dat Hamas door wapengeweld kan worden verslagen of, meer in het algemeen, dat het Palestijnse probleem kan worden verpletterd in plaats van opgelost.
Maar Hamas is niet alleen maar een terroristische organisatie. Hamas is een idee. Een desperaat en fanatiek idee dat is ontstaan uit de ellende en frustratie van veel Palestijnen.
Rupsbanden
Geen idee is ooit verslagen door het gebruik van geweld, door een blokkade, door een bombardement, onder de rupsbanden van tanks of door marinecommando’s. Om een idee te verslaan, moet je een beter idee aanbieden, een idee dat aantrekkelijker en aanvaardbaarder is.
De enige manier waarop Israël Hamas kan verslaan, is door snel tot overeenstemming te komen met de Palestijnen over de vestiging van een onafhankelijke staat op de Westoever en in de Gazastrook, binnen de grenzen die golden in 1967 en met als hoofdstad Oost-Jeruzalem.
Ik wil geen afbreuk doen aan het belang van militaire macht
Israël moet een vredesakkoord met Mahmoud Abbas en diens regering sluiten en op die manier het Israëlisch-Palestijnse conflict terugbrengen tot een conflict tussen Israël en de Gazastrook. Dat laatste conflict kan uiteindelijk alleen worden opgelost door te onderhandelen met Hamas of, liever nog, door de Fatahbeweging van Abbas met Hamas te verenigen.
Jeruzalem
Ook al entert Israël nog eens honderd schepen die op weg zijn naar Gaza, ook al stuurt het nog honderd keer vaker troepen om de Gazastrook te bezetten, ook al zet het nog zo vaak zijn strijdkrachten, zijn politie en zijn geheime dienst in, het kan dit probleem er niet mee oplossen.
Dat probleem is dat we niet alleen zijn in dit land en dat de Palestijnen hier ook niet alleen zijn. Wij zijn niet alleen in Jeruzalem en de Palestijnen ook niet. Totdat wij, Israëliërs en Palestijnen, de logische consequenties van dit eenvoudige feit erkennen, leven wij allen in een permanente toestand van blokkade – Gaza onder een Israëlische blokkade en Israël onder een internationale en Arabische blokkade.
Belang
Ik wil geen afbreuk doen aan het belang van militaire macht. Die is van vitaal belang voor Israël. Zonder militaire macht zouden we nog geen dag kunnen overleven. Wee het land dat de effectiviteit daarvan onderschat. Maar we kunnen het ons niet permitteren ook maar een moment te vergeten dat geweld alleen effectief is om de vernietiging en verovering van Israël te voorkomen.
Iedere poging om geweld niet preventief te gebruiken, niet als zelfverdediging, maar als middel om problemen te vernietigen en ideeën de kop in te drukken, zal leiden tot nog meer rampen, net als de ramp die we ons op de hals hebben gehaald in de internationale wateren, op volle zee, tegenover de kust van Gaza.
Amos Oz is Israëlisch schrijver2000 jaar??????? Heeft hij de Romeinse tijd persoonlijk meegemaakt en stond zeker in Masada tegen de Romeinen te vechten?
En dit zijn nog de woorden van een gerespecteerde en vooral gematigde Israelier. Tjonge wat een achterlijk 'volk'.