Bofko
17-08-10, 15:35
'Komende economische storm veel onheilspellender dan Grote Depressie'
- 'Europa had de euro nooit mogen invoeren'
Martin A. Armstrong, door velen beschouwd als 's werelds meest briljante econoom, ontwikkelde ooit een geavanceerd computermodel waarmee de wereldwijde financiële en economische ontwikkelingen met een verbluffende nauwkeurigheid voorspeld kunnen worden. 'Hoe we het ook wenden of keren, we bevinden ons in de laatste fasen van de instorting van de Westerse maatschappij zoals we die kennen... Als alles voorbij is zullen we uitgeteld en bewegingloos op de grond liggen en ons afvragen hoe dit bolwerk van Aardse machten -net zoals alle eerdere imperiums- kon vallen,' aldus Armstrong in zijn rapport van 31 juli j.l..
'Het antwoord zal hetzelfde zijn: schuld en fiscaal wanbeheer. Ons grootste probleem is onze arrogantie geweest en de veronderstelling dat we de geschiedenis overwonnen hebben en de praktische economische wetten daarom niet meer geldig zijn,' schrijft Armstrong, die al enige jaren in een federale gevangenis verblijft, volgens eigen zeggen omdat hij weigert zijn spraakmakende computermodel aan de overheid te overhandigen.
Volgens de voormalige voorzitter van Princeton Economics International is de Grote Depressie uit de jaren '30 onvergelijkbaar met de huidige situatie. Destijds ontstond er deflatie omdat diverse landen buiten de VS failliet gingen en er een massale run op de dollar ontstond, een reden voor president Roosevelt om de dollar te devalueren door de prijs van goud in één klap met 75% te verhogen. Nu hebben we echter te maken met een aanstaand enorm wereldwijd bankroet van staatsschulden.
Deflatie of hyperinflatie?
De ene groep economen zegt dat we opnieuw een deflatoire depressie krijgen, een andere groep houdt vol dat er juist hyperinflatie komt. Armstrong zegt dat dit alles te maken heeft met de snelheid van de geldomloop. Als mensen vanwege de slechte economische situatie minder geld gaan uitgeven en het opzij beginnen te zetten voor moeilijke tijden, dan ontstaat er deflatie (dalende prijzen, waardoor het geld relatief meer waard wordt). Maar als de burgers bang zijn dat, omdat er zó veel geld uit het niets wordt bijgedrukt, hun (spaar)geld binnenkort niets meer waard zal zijn, dan gaan ze het juist massaal uitgeven vóórdat het zover is. En dan ontstaat het andere uiterste: hyperinflatie.
Armstrong, die uitvoerig de hele menselijke geschiedenis bestudeerde en zich daarbij met name concentreerde op de financiële en economische ontwikkelingen, ontdekte dat niet één land ooit zijn staatsschulden heeft weten af te betalen, en dat alle imperiums uiteindelijk bankroet gaan. Volgens hem is het onvermijdelijk en 100% zeker dat dit nu ook met het Westen staat te gebeuren. De VS, Europa en Japan gaan failliet.
Bankroet aanstaande, maar revolutie niet wenselijk
Het bankroet van onze maatschappij zal volgens Armstrong niet voor een totale instorting van de maatschappij gaan zorgen. Mensen zullen niet vechtend over straat rollen om de laatste restjes voedsel te kunnen bemachtigen. Desondanks is het heel goed mogelijk dat onze overheden zich steeds vijandiger naar hun onderdanen gaan opstellen, en met harde hand -mogelijk zelfs met militairen en het afkondigen van de staat-van-beleg- de orde zullen proberen te handhaven. Daar is voor de machtshebbers een groot risico aan verbonden, aangezien in het verleden militairen vaak weigerden om op hun eigen landgenoten te schieten, en zich juist tegen de overheid keerden.
Na het instorten van de overheid onstond er in het verleden lang niet altijd een burgeroorlog of een revolutie, en als dit wel het geval was dan meestal met averechtse effecten. Zo vermoordde Josef Stalin meer dan 20 miljoen mensen nadat hij de 'onrechtvaardige' Russische tsaar Nicholas Romanov had laten vermoorden. Vaak is het gevolg van een revolutie juist méér ellende en méér lijden, niet minder.
Goud en goederen meer, maar land en huizen minder waard
Desondanks kan er na het bankroet van het Westen wel degelijk een zeer moeilijke situatie ontstaan, met name omdat de schuldensituatie en de omvang van het fiscale wanbeheer véél groter en erger is dan bij het begin van de Grote Depressie in 1929. Tastbare zaken van waarde, zoals goud, antiquiteiten, kunst en verplaatsbare (gebruiks)goederen zullen in zo'n situatie veel belangrijker worden dan geld. 'Vaste' bezittingen -zoals land en huizen- zullen juist veel minder waard worden en al hun speculatief opgebouwde waarde verliezen. Voor Nederland betekent dit dat huizenbezitters hun woning wel eens met vele tientallen procenten in waarde kunnen zien gaan kelderen.
In de loop van de geschiedenis verplaatste de financiële hoofdstad van de wereld zich van Spanje naar Amsterdam, Londen en vervolgens New York. Dat het nu ook voor New York bijna afgelopen is blijkt onder andere uit het feit dat de stad in het jaar 2000 nog 60% van alle beursintroducties voor zijn rekening nam, en dit percentage slechts 10 jaar later is gedaald tot minder dan 5%. Dat betekent dat (buitenlandse) bedrijven het niet langer prestigieus vinden om op het lijstje van Wall Street te staan. De aanstaande schuldencrisis zal Amerika vervolgens het laatste zetje gaan geven.
Markten in kritieke fase; omslagpunt zeer nabij
Armstrong schrijft dat we ons in de meest interessante economische tijd in de hele geschiedenis bevinden. 'Zullen we ons vanwege de schuldencrisis -waar onze publieke officials maar niet over willen praten- tot een interne of een externe oorlog keren?' vraagt hij zich af. 'Of kunnen we onze maatschappij en cultuur nog redden voor onze kinderen?'
Ondertussen bewegen de internationale markten zich volgens 'het script'. 'De vrije markt heeft het altijd bij het goede eind, en daarom haten de socialisten de vrije markt zo,' legt Armstrong uit. 'Dat is omdat zij de maatschappij en de financiën zo graag willen manipuleren, om zo hun onhoudbare Marxistische doelstellingen te bereiken.' De markten bevinden zich nu in een kritieke fase, omdat een mogelijke 'dubbele dip' recessie steeds waarschijnlijker lijkt te worden. Daarom wordt nu bepaald hoe, wanneer en in welke mate de valse opgaande beweging op de markten zal worden gecorrigeerd door de realiteit.
Dit uiterst belangrijke omslagpunt zou wel eens al deze maand kunnen komen, schrijft Armstrong. In bredere zin zullen we 'tussen augustus en juni 2011 in de afgrond staren,' waarschuwt hij. Degenen die van mening zijn dat de maatschappij nooit zal instorten en het gewone leven zijn gang zal blijven gaan koesteren een valse hoop. Nog nooit eerder is het gelukt een schuldencrisis van een dergelijke gigantische omvang in toom te houden. De ballon zal spoedig knappen en dan zal iedereen zien dat de inhoud slechts gebakken lucht is geweest.
Europees socialisme lijkt veel op Hitlers fascisme
Armstrong zegt verder dat we niet moeten vertrouwen dat de overheden hier ook maar iets aan kunnen veranderen of dit zelfs maar willen, omdat iedere politicus een korte-termijndenker is. 'Ik ben geen doemdenker... maar het is tijd om de zaken helder te stellen. Politici hebben over het algemeen geen enkele ervaring in de echte wereld en denken niet aan de toekomst, omdat ze weten dat ze slechts korte tijd aan de macht zullen blijven. Daarom plannen ze niet voor de lange termijn en doen pas iets als het al te laat is, niet eerder. Waarom je politieke carrière in gevaar brengen voor een probleem dat zich misschien pas 'morgen' zal voordoen?'
Hoe meer en hoe groter de overheid, des te minder vrijheid en des groter het risico op uiteindelijke ineenstorting. Om die reden is Armstrong fel gekant tegen het socialisme, omdat dit alles-controlerende en manipulerende systeem op den duur altijd en overal onfinancierbaar en onhoudbaar is. En dat komt omdat socialisten doorgaans een loopje proberen te nemen met de algemeen geldende economische wetten.
De vrije markten zullen zich echter niet laten dwingen, zoals de socialisten willen. Het Europese socialisme is volgens Armstrong nauwelijks beter dan het Sovjet-communisme, dat het concept van 'werken voor toekomstige welvaart' geheel wegnam en algemene armoede creëerde door privé bezit zoveel mogelijk op te heffen en in handen van de staat te brengen. 'Het (Europese) socialisme lijkt zelfs nog meer op Hitlers droom van een fascistische staat waarbij je -in tegenstelling tot onder het communisme- je welliswaar je eigen bezit (ook geld) mocht houden, maar de staat bepaalde wat je met dat bezit mocht -of moest- doen... Overheden die centraal plannen zullen op termijn echter instorten.'
Euro is gevaarlijk en onhoudbaar prestigeproject
Europa kampt daarbij met een zelf gecreëerd extra groot en niet op te lossen probleem: de euro. Griekenland is het perfekte voorbeeld waarom de euro volgens Armstrong nooit had mogen worden ingevoerd. In het verleden had Griekenland zijn eigen munt, de drachme, kunnen devalueren (een 'extern bankroet'), maar door de euro heeft het land die mogelijkheid niet meer, met als gevolg dat er fors gesneden moet worden in de uitgaven en het aantal overheidsbanen.
De invoering van de euro, volgens Armstrong enkel en alleen een zinloos en zelfs gevaarlijk 'macho' prestigeproject van overwegend socialistische politici, heeft echter niet alleen Griekenland kapot gemaakt, maar zal tevens de rest van Europa en daarna zelfs de hele wereld de afgrond in storten. 'Het euro-concept heeft het hele economische spectrum ernstig ontregeld... Politici hebben door hun kiezers het 'succes' van de euro voor te houden de hele wereldeconomie verziekt... De euro is echter net zo onhoudbaar als de goudstandaard dit was tijdens de Grote Depressie.'
'De euro is slechts geld, en dat is iets anders als welvaart. Het experiment van Europa was moedig maar ernstig misleid. De euro is verworden tot slechts een vast punt waaraan de waarde van alles wordt afgemeten - terecht of niet terecht. Door de manier waarop de euro is samengesteld is het een zeer gevaarlijke valuta geworden... Alle goederen en arbeid zitten nu vast in het euro-concept.' Armstrong zegt dat de situatie in Griekenland bewijst dat de overheden door hun enorme schulden vooral de obligatiehouders tevreden willen stellen, en het volk daarbij in de steek wordt gelaten.
'Het probleem met de euro is dat verschillende soorten economiën op één hoop zijn gegooid,' legt Armstrong uit. 'Duitsland is begonnen met het exporteren van deflatie naar Griekenland, Italië en Spanje. Het risico is dat er spanningen ontstaan en landen elkaar de schuld gaan geven, waardoor het opkomende nationalisme Europa uit elkaar zou kunnen gaan scheuren. Hierdoor zullen ze de VS in een nachtmerrie storten omdat er een vlucht naar de dollar zal ontstaan. Omdat China zijn munt aan de dollar gekoppeld heeft zal het net als de VS worden getroffen door deflatie... Als de euro-index in 2010 onder de 129 sluit (nu: 128,93) dan zal de munt in 2011 verder gaan dalen. Zodra de euro eenmaal onder de 103 komt, dan is het over en uit voor Europa.'
Harde bezuinigingen niet de oplossing
De VS heeft net als Griekenland te maken met een staatsschuldencrisis. 'Wij doen nu hetzelfde als het communisme: centrale planning, iets waarvan echter is gebleken dat het onhoudbaar is... Nu komt de oneindige cirkel van geld blijven lenen tot een einde. Zowel Griekenland als de VS moeten nu geld lenen van het buitenland om overeind te blijven. Het enige verschil is de omvang. Sommige blijven volhouden dat dit niet waar is, maar dat zijn dezelfde mensen die zelfs krankzinnigheid zullen rechtvaardigen om dit systeem aan de gang te houden, omdat zij nog steeds geloven in de Marxistische droom.'
Het advies van het IMF, namelijk zoveel mogelijk bezuinigen om tot een gebalanceerd budget te komen, is volgens Armstrong precies de reden waarom de Grote Depressie in de jaren '30 kon ontstaan. Toen werd krampachtig vastgehouden aan de goudstandaard, die onhoudbaar bleek. Nu doet Europa hetzelfde met de euro. De angst van de Duitsers voor hyperinflatie, die om deze reden aandringen op forse bezuinigen, is echter niet terecht, omdat het ontstaan van hyperinflatie niets te maken heeft met het vergroten van de geldhoeveelheid, maar met het vertrouwen van het volk in de toekomst. Als er niet voldoende perspectief is op een stabiele toekomst zal er hyperinflatie ontstaan, omdat de mensen dan massaal hun geld zullen uitgeven zolang dit nog iets waard is.
Onheilspellende economische storm op komst
Omdat de huidige kolossale schuldencrisis om die reden niet te vergelijken is met de situatie van 1929 komt er géén herhaling van de Grote Depressie. 'Zo gemakkelijk wordt het niet,' schrijft Armstrong. 'Waar wij ons nu mee geconfronteerd zien is veel onheilspellender, dus u zou u wel eens onder een grote rots moeten gaan verbergen in plaats van onder een steen, voordat de economische storm voorbij is... Om het Westen te redden is er een complete monetaire hervorming nodig. Politici zullen echter pas iets doen als het te laat is. Aangezien ik betwijfel of iemand op het laatste moment nog iets zal kunnen doen moet er NU iets gebeuren.'
xandernieuws.punt.nl
- 'Europa had de euro nooit mogen invoeren'
Martin A. Armstrong, door velen beschouwd als 's werelds meest briljante econoom, ontwikkelde ooit een geavanceerd computermodel waarmee de wereldwijde financiële en economische ontwikkelingen met een verbluffende nauwkeurigheid voorspeld kunnen worden. 'Hoe we het ook wenden of keren, we bevinden ons in de laatste fasen van de instorting van de Westerse maatschappij zoals we die kennen... Als alles voorbij is zullen we uitgeteld en bewegingloos op de grond liggen en ons afvragen hoe dit bolwerk van Aardse machten -net zoals alle eerdere imperiums- kon vallen,' aldus Armstrong in zijn rapport van 31 juli j.l..
'Het antwoord zal hetzelfde zijn: schuld en fiscaal wanbeheer. Ons grootste probleem is onze arrogantie geweest en de veronderstelling dat we de geschiedenis overwonnen hebben en de praktische economische wetten daarom niet meer geldig zijn,' schrijft Armstrong, die al enige jaren in een federale gevangenis verblijft, volgens eigen zeggen omdat hij weigert zijn spraakmakende computermodel aan de overheid te overhandigen.
Volgens de voormalige voorzitter van Princeton Economics International is de Grote Depressie uit de jaren '30 onvergelijkbaar met de huidige situatie. Destijds ontstond er deflatie omdat diverse landen buiten de VS failliet gingen en er een massale run op de dollar ontstond, een reden voor president Roosevelt om de dollar te devalueren door de prijs van goud in één klap met 75% te verhogen. Nu hebben we echter te maken met een aanstaand enorm wereldwijd bankroet van staatsschulden.
Deflatie of hyperinflatie?
De ene groep economen zegt dat we opnieuw een deflatoire depressie krijgen, een andere groep houdt vol dat er juist hyperinflatie komt. Armstrong zegt dat dit alles te maken heeft met de snelheid van de geldomloop. Als mensen vanwege de slechte economische situatie minder geld gaan uitgeven en het opzij beginnen te zetten voor moeilijke tijden, dan ontstaat er deflatie (dalende prijzen, waardoor het geld relatief meer waard wordt). Maar als de burgers bang zijn dat, omdat er zó veel geld uit het niets wordt bijgedrukt, hun (spaar)geld binnenkort niets meer waard zal zijn, dan gaan ze het juist massaal uitgeven vóórdat het zover is. En dan ontstaat het andere uiterste: hyperinflatie.
Armstrong, die uitvoerig de hele menselijke geschiedenis bestudeerde en zich daarbij met name concentreerde op de financiële en economische ontwikkelingen, ontdekte dat niet één land ooit zijn staatsschulden heeft weten af te betalen, en dat alle imperiums uiteindelijk bankroet gaan. Volgens hem is het onvermijdelijk en 100% zeker dat dit nu ook met het Westen staat te gebeuren. De VS, Europa en Japan gaan failliet.
Bankroet aanstaande, maar revolutie niet wenselijk
Het bankroet van onze maatschappij zal volgens Armstrong niet voor een totale instorting van de maatschappij gaan zorgen. Mensen zullen niet vechtend over straat rollen om de laatste restjes voedsel te kunnen bemachtigen. Desondanks is het heel goed mogelijk dat onze overheden zich steeds vijandiger naar hun onderdanen gaan opstellen, en met harde hand -mogelijk zelfs met militairen en het afkondigen van de staat-van-beleg- de orde zullen proberen te handhaven. Daar is voor de machtshebbers een groot risico aan verbonden, aangezien in het verleden militairen vaak weigerden om op hun eigen landgenoten te schieten, en zich juist tegen de overheid keerden.
Na het instorten van de overheid onstond er in het verleden lang niet altijd een burgeroorlog of een revolutie, en als dit wel het geval was dan meestal met averechtse effecten. Zo vermoordde Josef Stalin meer dan 20 miljoen mensen nadat hij de 'onrechtvaardige' Russische tsaar Nicholas Romanov had laten vermoorden. Vaak is het gevolg van een revolutie juist méér ellende en méér lijden, niet minder.
Goud en goederen meer, maar land en huizen minder waard
Desondanks kan er na het bankroet van het Westen wel degelijk een zeer moeilijke situatie ontstaan, met name omdat de schuldensituatie en de omvang van het fiscale wanbeheer véél groter en erger is dan bij het begin van de Grote Depressie in 1929. Tastbare zaken van waarde, zoals goud, antiquiteiten, kunst en verplaatsbare (gebruiks)goederen zullen in zo'n situatie veel belangrijker worden dan geld. 'Vaste' bezittingen -zoals land en huizen- zullen juist veel minder waard worden en al hun speculatief opgebouwde waarde verliezen. Voor Nederland betekent dit dat huizenbezitters hun woning wel eens met vele tientallen procenten in waarde kunnen zien gaan kelderen.
In de loop van de geschiedenis verplaatste de financiële hoofdstad van de wereld zich van Spanje naar Amsterdam, Londen en vervolgens New York. Dat het nu ook voor New York bijna afgelopen is blijkt onder andere uit het feit dat de stad in het jaar 2000 nog 60% van alle beursintroducties voor zijn rekening nam, en dit percentage slechts 10 jaar later is gedaald tot minder dan 5%. Dat betekent dat (buitenlandse) bedrijven het niet langer prestigieus vinden om op het lijstje van Wall Street te staan. De aanstaande schuldencrisis zal Amerika vervolgens het laatste zetje gaan geven.
Markten in kritieke fase; omslagpunt zeer nabij
Armstrong schrijft dat we ons in de meest interessante economische tijd in de hele geschiedenis bevinden. 'Zullen we ons vanwege de schuldencrisis -waar onze publieke officials maar niet over willen praten- tot een interne of een externe oorlog keren?' vraagt hij zich af. 'Of kunnen we onze maatschappij en cultuur nog redden voor onze kinderen?'
Ondertussen bewegen de internationale markten zich volgens 'het script'. 'De vrije markt heeft het altijd bij het goede eind, en daarom haten de socialisten de vrije markt zo,' legt Armstrong uit. 'Dat is omdat zij de maatschappij en de financiën zo graag willen manipuleren, om zo hun onhoudbare Marxistische doelstellingen te bereiken.' De markten bevinden zich nu in een kritieke fase, omdat een mogelijke 'dubbele dip' recessie steeds waarschijnlijker lijkt te worden. Daarom wordt nu bepaald hoe, wanneer en in welke mate de valse opgaande beweging op de markten zal worden gecorrigeerd door de realiteit.
Dit uiterst belangrijke omslagpunt zou wel eens al deze maand kunnen komen, schrijft Armstrong. In bredere zin zullen we 'tussen augustus en juni 2011 in de afgrond staren,' waarschuwt hij. Degenen die van mening zijn dat de maatschappij nooit zal instorten en het gewone leven zijn gang zal blijven gaan koesteren een valse hoop. Nog nooit eerder is het gelukt een schuldencrisis van een dergelijke gigantische omvang in toom te houden. De ballon zal spoedig knappen en dan zal iedereen zien dat de inhoud slechts gebakken lucht is geweest.
Europees socialisme lijkt veel op Hitlers fascisme
Armstrong zegt verder dat we niet moeten vertrouwen dat de overheden hier ook maar iets aan kunnen veranderen of dit zelfs maar willen, omdat iedere politicus een korte-termijndenker is. 'Ik ben geen doemdenker... maar het is tijd om de zaken helder te stellen. Politici hebben over het algemeen geen enkele ervaring in de echte wereld en denken niet aan de toekomst, omdat ze weten dat ze slechts korte tijd aan de macht zullen blijven. Daarom plannen ze niet voor de lange termijn en doen pas iets als het al te laat is, niet eerder. Waarom je politieke carrière in gevaar brengen voor een probleem dat zich misschien pas 'morgen' zal voordoen?'
Hoe meer en hoe groter de overheid, des te minder vrijheid en des groter het risico op uiteindelijke ineenstorting. Om die reden is Armstrong fel gekant tegen het socialisme, omdat dit alles-controlerende en manipulerende systeem op den duur altijd en overal onfinancierbaar en onhoudbaar is. En dat komt omdat socialisten doorgaans een loopje proberen te nemen met de algemeen geldende economische wetten.
De vrije markten zullen zich echter niet laten dwingen, zoals de socialisten willen. Het Europese socialisme is volgens Armstrong nauwelijks beter dan het Sovjet-communisme, dat het concept van 'werken voor toekomstige welvaart' geheel wegnam en algemene armoede creëerde door privé bezit zoveel mogelijk op te heffen en in handen van de staat te brengen. 'Het (Europese) socialisme lijkt zelfs nog meer op Hitlers droom van een fascistische staat waarbij je -in tegenstelling tot onder het communisme- je welliswaar je eigen bezit (ook geld) mocht houden, maar de staat bepaalde wat je met dat bezit mocht -of moest- doen... Overheden die centraal plannen zullen op termijn echter instorten.'
Euro is gevaarlijk en onhoudbaar prestigeproject
Europa kampt daarbij met een zelf gecreëerd extra groot en niet op te lossen probleem: de euro. Griekenland is het perfekte voorbeeld waarom de euro volgens Armstrong nooit had mogen worden ingevoerd. In het verleden had Griekenland zijn eigen munt, de drachme, kunnen devalueren (een 'extern bankroet'), maar door de euro heeft het land die mogelijkheid niet meer, met als gevolg dat er fors gesneden moet worden in de uitgaven en het aantal overheidsbanen.
De invoering van de euro, volgens Armstrong enkel en alleen een zinloos en zelfs gevaarlijk 'macho' prestigeproject van overwegend socialistische politici, heeft echter niet alleen Griekenland kapot gemaakt, maar zal tevens de rest van Europa en daarna zelfs de hele wereld de afgrond in storten. 'Het euro-concept heeft het hele economische spectrum ernstig ontregeld... Politici hebben door hun kiezers het 'succes' van de euro voor te houden de hele wereldeconomie verziekt... De euro is echter net zo onhoudbaar als de goudstandaard dit was tijdens de Grote Depressie.'
'De euro is slechts geld, en dat is iets anders als welvaart. Het experiment van Europa was moedig maar ernstig misleid. De euro is verworden tot slechts een vast punt waaraan de waarde van alles wordt afgemeten - terecht of niet terecht. Door de manier waarop de euro is samengesteld is het een zeer gevaarlijke valuta geworden... Alle goederen en arbeid zitten nu vast in het euro-concept.' Armstrong zegt dat de situatie in Griekenland bewijst dat de overheden door hun enorme schulden vooral de obligatiehouders tevreden willen stellen, en het volk daarbij in de steek wordt gelaten.
'Het probleem met de euro is dat verschillende soorten economiën op één hoop zijn gegooid,' legt Armstrong uit. 'Duitsland is begonnen met het exporteren van deflatie naar Griekenland, Italië en Spanje. Het risico is dat er spanningen ontstaan en landen elkaar de schuld gaan geven, waardoor het opkomende nationalisme Europa uit elkaar zou kunnen gaan scheuren. Hierdoor zullen ze de VS in een nachtmerrie storten omdat er een vlucht naar de dollar zal ontstaan. Omdat China zijn munt aan de dollar gekoppeld heeft zal het net als de VS worden getroffen door deflatie... Als de euro-index in 2010 onder de 129 sluit (nu: 128,93) dan zal de munt in 2011 verder gaan dalen. Zodra de euro eenmaal onder de 103 komt, dan is het over en uit voor Europa.'
Harde bezuinigingen niet de oplossing
De VS heeft net als Griekenland te maken met een staatsschuldencrisis. 'Wij doen nu hetzelfde als het communisme: centrale planning, iets waarvan echter is gebleken dat het onhoudbaar is... Nu komt de oneindige cirkel van geld blijven lenen tot een einde. Zowel Griekenland als de VS moeten nu geld lenen van het buitenland om overeind te blijven. Het enige verschil is de omvang. Sommige blijven volhouden dat dit niet waar is, maar dat zijn dezelfde mensen die zelfs krankzinnigheid zullen rechtvaardigen om dit systeem aan de gang te houden, omdat zij nog steeds geloven in de Marxistische droom.'
Het advies van het IMF, namelijk zoveel mogelijk bezuinigen om tot een gebalanceerd budget te komen, is volgens Armstrong precies de reden waarom de Grote Depressie in de jaren '30 kon ontstaan. Toen werd krampachtig vastgehouden aan de goudstandaard, die onhoudbaar bleek. Nu doet Europa hetzelfde met de euro. De angst van de Duitsers voor hyperinflatie, die om deze reden aandringen op forse bezuinigen, is echter niet terecht, omdat het ontstaan van hyperinflatie niets te maken heeft met het vergroten van de geldhoeveelheid, maar met het vertrouwen van het volk in de toekomst. Als er niet voldoende perspectief is op een stabiele toekomst zal er hyperinflatie ontstaan, omdat de mensen dan massaal hun geld zullen uitgeven zolang dit nog iets waard is.
Onheilspellende economische storm op komst
Omdat de huidige kolossale schuldencrisis om die reden niet te vergelijken is met de situatie van 1929 komt er géén herhaling van de Grote Depressie. 'Zo gemakkelijk wordt het niet,' schrijft Armstrong. 'Waar wij ons nu mee geconfronteerd zien is veel onheilspellender, dus u zou u wel eens onder een grote rots moeten gaan verbergen in plaats van onder een steen, voordat de economische storm voorbij is... Om het Westen te redden is er een complete monetaire hervorming nodig. Politici zullen echter pas iets doen als het te laat is. Aangezien ik betwijfel of iemand op het laatste moment nog iets zal kunnen doen moet er NU iets gebeuren.'
xandernieuws.punt.nl