PDA

Bekijk Volledige Versie : De mythe van de islamitisch Turks-Arabische tolerantie



erlise
13-09-10, 20:40
”Doden is je geboden ofschoon je er afkerig van bent; maar het kan zijn, dat je tegenzin hebt in iets terwijl het goed voor je is en het kan zijn, dat je iets behaagt terwijl het slecht voor je is. God weet het en jij weet het niet.” De Koran (soera 2,216).
http://www.onzestem.com/wp-content/uploads/2010/09/fg1-625x1024.jpg
Wie zijn verleden niet te kent, maakt opnieuw dezelfde fouten. Wie nu nog steeds de sprookjes van de islamitisch Turks-Arabische tolerantie verbreidt, ontneemt moslims de kans om hun religie en haar verleden te overwinnen, die opnieuw tot een afschuwelijke werkelijkheid dreigt te worden. Hegel noemde de islam de ”religie van de luister”. Hij had zich waarschijnlijk nooit bezig gehouden met islamitische geschiedenis en religie.

Over de geschiedenis van de tolerantie van de islam
”Dan willen wij, dat de vlag van de islam weer boven deze landschappen waait, die het geluk hadden een zich een tijdlang onder de heerschappij van de islam te bevinden en de roep van de muezzin God te horen prijzen. Toen doofde het licht van de islam en zij keerden terug tot het ongeloof. Andalusië, Sicilië, de Balkan, Zuid-Italië en de Griekse eilanden zijn allemaal islamitische koloniën, die moeten terugkeren in de schoot van de islam. De Middellandse Zee en de Rode Zee moeten net als vroeger weer islamitische binnenzeeën worden.”

Deze zinnen zijn niet afkomstig van bijvoorbeeld Al Qaida; ze zijn terug te vinden in het programma van de oprichter van de Moslimbroederschap Hassan Al Banna, zoals hij deze in een toespraak formuleerde. De Moslimbroederschap telt tegenwoordig miljoenen leden en heeft zich ver buiten Egypte uitgebreid. Zijn intellectuelen zijn actief in Europa en in de Verenigde Staten; ze gelden als ”gematigd” en worden door de media dienovereenkomstig bediend. Planmatig terugwinnen van ”verloren” gebieden hoort thuis in de programma’s van landen, die vechten om territoriale machtsuitoefening, dus van politieke gemeenschappen. Hoe kan hij tot het programma van een religie behoren?

Dăr as-Salăm en Dăr al-Harb
Sinds het begin van de klassieke tijd tussen de 9e en de 11e eeuw splitsen de islamitische juristen de wereld in twee delen op, namelijk in het ”Huis van de Islam” en het ”Huis van de Oorlog”. Deze tweedeling hangt er niet van af waar moslims in grote aantallen leven of zelfs de meerderheid vormen, maar van waar de islam heerst – in de vorm van de sharia – of waar hij niet heerst. Deze indeling in tweeën is dus geen religieuze, maar een politieke. Tussen deze beide delen van de wereld heerst logischerwijs net zo lang oorlog, totdat het Huis van de Oorlog is vernietigd en de islam over de wereld heerst (soera 8,39 en 9,41). Daarom bestaat volgens de klassieke leer de plicht voor de islamitische wereldgemeenschap om oorlog te voeren tegen de ongelovigen, totdat deze zich bekeren of zich onderwerpen.

lees verder over Jihad,Permanente staat van oorlog en meer hier (http://www.onzestem.com/2010/09/12/de-mythe-van-de-islamitisch-turks-arabische-tolerantie-2/)

en vindt u onze artikels interessant denk dan ook eens aan ons en klik eens op onze ads dan blijven wij goede stukken brengen.

OS