HUISBAAS
20-09-10, 21:16
Door: Umm_Mardiyya
Bismillaahie r-Rahmaanie r-Rah'iem.
asSalaamoe 'alaykoem wa rahmatoellaahie wa barakaatoeh.
Zo midden in de nacht, terwijl de rest van de wereld in een diepe slaap verkeert, bedacht ik me opeens hoe waardevol het leven is. Geen bijzondere ingeving, dat beken ik, maar soms zijn het juist de simpele dingen die we als vanzelfsprekend zijn gaan beschouwen en waar we niet stil bij staan. Zo ook onze levens en de waarde ervan. In hoeverre we onze levens dan simpel kunnen noemen. Ik leef nu al 20 jaar en ik besef nu pas hoe waardevol mijn leven en elk ander leven eigenlijk is. Ik wist en hoorde het zo vaak, maar verbazingwekkend genoeg, is het besef er nimmer geweest. Tot nu. Alsof iemand mij door elkaar heeft geschudt en voor het eerst heeft gezegd: ,,Jij! Het leven is waardevol." Was het een dag geweest, zoals elke andere dag, dan had ik ongetwijfeld geantwoord: ,,Vertel me iets nieuws, dat weet ik ook wel."
Gek is dat, je leeft 20 jaar, zonder het besef dat je die 20 jaar van je leven nooit meer terugkrijgt. Nooit, maar dan ook echt nooit meer. Beangstigend woord is dat eigenlijk, nooit. Of nee, eigenlijk is dat niet waar. Die 20 jaar krijg je wel terug, afhankelijk van jouw eigen invulling in het leven. Heb je het besteed ter wille van het goede, dan zal je die 20 jaar terug krijgen in het Hiernamaals, vermenigvuldigd weliswaar. Alleen moet je jezelf wel afvragen wat je hebt gedaan met die 20 jaar (of meer) van je leven, hoe je het hebt besteed, waar je je tijd in hebt geïnvesteerd, wat je hebt bereikt, wat je niet hebt bereikt, wat je nog wil bereiken. Zou je de aankomende jaren dezelfde invulling geven, als de 20 jaar die reeds aan jou zijn gepasseerd? Of zou je het anders willen aanpakken? Beseffend dat je die tijd niet terug krijgt, mits je het besteed ter wille van het goede..
Heb je daar bij stil gestaan? Wanneer je één dag hebt verspilt of nog erger, jaren hebt verspild, dat je nooit meer een kans krijgt om deze dag wel te besteden zoals het besteed hoort te worden of zoals jij het zou willen hebben besteedt? Die dag krijg je nooit meer terug, althans niet in tijd, maar wel in de vorm van een beloning, vanwege de goede daden die jij hebt geoogst op deze dag. Eén dag kan je zien als een vrucht die je oogst. Op de dag van het oogsten zal je het resultaat weliswaar niet direct kunnen aanschouwen, het vergt namelijk tijd voordat de vrucht is gegroeid. De vruchten zullen niet gelijk worden afgeworpen, het zaadje is er, de daad is dus geoogst, maar de vrucht zullen we pas later zien, nadat er enige tijd is verstreken en de vrucht is volgroeid. Wel, de tijd die daartussen zit, tussen het oogsten van die vrucht en het kunnen plukken van ervan, is te vergelijken met deze wereld en het Hiernamaals. We oogsten vandaag onze daden en we plukken morgen, inshaa Allaah de vruchten ervan, in het Hiernamaals. We dienen alleen geduld te hebben en niet haastig te zijn naar het resultaat van die vruchten (lees: beloning), want als je een vrucht te vroeg plukt, dan is het nog niet rijp. Wat heb je er dan aan?
Daarom, het leven is waardevol en kostbaar. Willen wij onze dagen terugvinden in het Hiernamaals? Of vinden wij het voldoende dat wij in deze wereld onze dagen spenderen, zoals wij deze wensen te spenderen, zonder het besef dat het maar een éénmalig pleziertje is. Letterlijk! Want als je ervoor kiest, om jouw dagen te spenderen, zoals jij dit wil, zonder ook maar één keer in je achterhoofd te houden dat jij deze dag niet hebt verdubbeld, door het te besteden in de gehoorzaamheid aan Allaah, verspeel je je kans op Eeuwig geluk, in ruil voor een kortstondig, eenmalig pleziertje, waar je achteraf toch geen voldoening uit hebt kunnen halen. Wil je jouw plezier, geluk en beloning in deze wereld, dan zal je het krijgen, zoals Allaah in de Qur'aan zegt. En degene die hun beloning in het Hiernamaals wensen, zullen het evengoed krijgen. Eenieder krijgt datgene waar hij voor werkt.
Ja, dat wordt afwegen hé. Eén dag plezier, door deze in te vullen zoals jij wil, in ongehoorzaamheid aan Allaah en deze dag nooit meer terug kunnen krijgen, zowel niet in tijd als in beloning. Tegen één dag besteden in de gehoorzaamheid aan Allaah en het goede en evengoed plezier hebben, maar de dag terug krijgen in het Hiernamaals in de vorm van een beloning. Moeilijke keuze? Misschien. Wat ik zelf weet, is dat ongeacht hoeveel plezier je hebt bij het verrichten van daden die verboden zijn, het geluk en de plezier dat hieruit voortvloeit enkel kortstondig is. Het is namelijk zo, dat je elke keer je grenzen gaat verleggen, op zoek naar meer plezier en meer genot, totdat je jezelf verliest en geen onderscheid meer kan maken tussen goed en kwaad. Dit, omdat je toevallig niet weet of hebt mogen proeven dat ware geluk verborgen zit in gehoorzaamheid aan Allaah.
Sommige dingen moet je in het leven zelf ondervinden, zonder enkel uit te gaan van het woord van een ander. Ik zou zeggen, ondervind het zelf maar..
BRON
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl
Bismillaahie r-Rahmaanie r-Rah'iem.
asSalaamoe 'alaykoem wa rahmatoellaahie wa barakaatoeh.
Zo midden in de nacht, terwijl de rest van de wereld in een diepe slaap verkeert, bedacht ik me opeens hoe waardevol het leven is. Geen bijzondere ingeving, dat beken ik, maar soms zijn het juist de simpele dingen die we als vanzelfsprekend zijn gaan beschouwen en waar we niet stil bij staan. Zo ook onze levens en de waarde ervan. In hoeverre we onze levens dan simpel kunnen noemen. Ik leef nu al 20 jaar en ik besef nu pas hoe waardevol mijn leven en elk ander leven eigenlijk is. Ik wist en hoorde het zo vaak, maar verbazingwekkend genoeg, is het besef er nimmer geweest. Tot nu. Alsof iemand mij door elkaar heeft geschudt en voor het eerst heeft gezegd: ,,Jij! Het leven is waardevol." Was het een dag geweest, zoals elke andere dag, dan had ik ongetwijfeld geantwoord: ,,Vertel me iets nieuws, dat weet ik ook wel."
Gek is dat, je leeft 20 jaar, zonder het besef dat je die 20 jaar van je leven nooit meer terugkrijgt. Nooit, maar dan ook echt nooit meer. Beangstigend woord is dat eigenlijk, nooit. Of nee, eigenlijk is dat niet waar. Die 20 jaar krijg je wel terug, afhankelijk van jouw eigen invulling in het leven. Heb je het besteed ter wille van het goede, dan zal je die 20 jaar terug krijgen in het Hiernamaals, vermenigvuldigd weliswaar. Alleen moet je jezelf wel afvragen wat je hebt gedaan met die 20 jaar (of meer) van je leven, hoe je het hebt besteed, waar je je tijd in hebt geïnvesteerd, wat je hebt bereikt, wat je niet hebt bereikt, wat je nog wil bereiken. Zou je de aankomende jaren dezelfde invulling geven, als de 20 jaar die reeds aan jou zijn gepasseerd? Of zou je het anders willen aanpakken? Beseffend dat je die tijd niet terug krijgt, mits je het besteed ter wille van het goede..
Heb je daar bij stil gestaan? Wanneer je één dag hebt verspilt of nog erger, jaren hebt verspild, dat je nooit meer een kans krijgt om deze dag wel te besteden zoals het besteed hoort te worden of zoals jij het zou willen hebben besteedt? Die dag krijg je nooit meer terug, althans niet in tijd, maar wel in de vorm van een beloning, vanwege de goede daden die jij hebt geoogst op deze dag. Eén dag kan je zien als een vrucht die je oogst. Op de dag van het oogsten zal je het resultaat weliswaar niet direct kunnen aanschouwen, het vergt namelijk tijd voordat de vrucht is gegroeid. De vruchten zullen niet gelijk worden afgeworpen, het zaadje is er, de daad is dus geoogst, maar de vrucht zullen we pas later zien, nadat er enige tijd is verstreken en de vrucht is volgroeid. Wel, de tijd die daartussen zit, tussen het oogsten van die vrucht en het kunnen plukken van ervan, is te vergelijken met deze wereld en het Hiernamaals. We oogsten vandaag onze daden en we plukken morgen, inshaa Allaah de vruchten ervan, in het Hiernamaals. We dienen alleen geduld te hebben en niet haastig te zijn naar het resultaat van die vruchten (lees: beloning), want als je een vrucht te vroeg plukt, dan is het nog niet rijp. Wat heb je er dan aan?
Daarom, het leven is waardevol en kostbaar. Willen wij onze dagen terugvinden in het Hiernamaals? Of vinden wij het voldoende dat wij in deze wereld onze dagen spenderen, zoals wij deze wensen te spenderen, zonder het besef dat het maar een éénmalig pleziertje is. Letterlijk! Want als je ervoor kiest, om jouw dagen te spenderen, zoals jij dit wil, zonder ook maar één keer in je achterhoofd te houden dat jij deze dag niet hebt verdubbeld, door het te besteden in de gehoorzaamheid aan Allaah, verspeel je je kans op Eeuwig geluk, in ruil voor een kortstondig, eenmalig pleziertje, waar je achteraf toch geen voldoening uit hebt kunnen halen. Wil je jouw plezier, geluk en beloning in deze wereld, dan zal je het krijgen, zoals Allaah in de Qur'aan zegt. En degene die hun beloning in het Hiernamaals wensen, zullen het evengoed krijgen. Eenieder krijgt datgene waar hij voor werkt.
Ja, dat wordt afwegen hé. Eén dag plezier, door deze in te vullen zoals jij wil, in ongehoorzaamheid aan Allaah en deze dag nooit meer terug kunnen krijgen, zowel niet in tijd als in beloning. Tegen één dag besteden in de gehoorzaamheid aan Allaah en het goede en evengoed plezier hebben, maar de dag terug krijgen in het Hiernamaals in de vorm van een beloning. Moeilijke keuze? Misschien. Wat ik zelf weet, is dat ongeacht hoeveel plezier je hebt bij het verrichten van daden die verboden zijn, het geluk en de plezier dat hieruit voortvloeit enkel kortstondig is. Het is namelijk zo, dat je elke keer je grenzen gaat verleggen, op zoek naar meer plezier en meer genot, totdat je jezelf verliest en geen onderscheid meer kan maken tussen goed en kwaad. Dit, omdat je toevallig niet weet of hebt mogen proeven dat ware geluk verborgen zit in gehoorzaamheid aan Allaah.
Sommige dingen moet je in het leven zelf ondervinden, zonder enkel uit te gaan van het woord van een ander. Ik zou zeggen, ondervind het zelf maar..
BRON
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl