aboenoeh
23-09-10, 19:20
http://i962.photobucket.com/albums/ae109/Donkerdoorn/populismus.jpg
„wanneer is een Godwin geen Godwin meer?“. Wie anno 2010 naar de politieke kaart van Europa kijkt, kan aardig wat landen bruin/zwart inkleuren. Een golf van nationalistische, rechts-extremistische groeperingen weet een plaats in parlementen en regeringen te veroveren, „Wildersiaanse“ politici staan op om het trucje van Geert Wilders te herhalen, en „gevestigde“ politieke partijen reageren in verschillende landen met goedkoop populisme. Er waait een frisse (extreem)rechtse wind door Europa en dat slechts (daar komt de Godwin) 70 jaar na de Tweede Wereldoorlog. Deze ronde zijn het de moslims die een „bedreiging“ vormen, al wordt soms teruggegrepen op een traditioneel vervolgde groep: de statenloze (en daarmee wettenloze) zigeuners. Maar is het echt „onderhuids“ racisme dat op dit moment boven komt borrelen? De pavlov-reactie in economisch slechte tijden?
In Zweden zal de Democratische Partij (what’s in a name) voor het eerst zitting nemen in het Zweedse parlement. De DP is een rechts-populistische partij die ageert tegen immigranten en banden erop na houdt met extreem-rechtse groeperingen. Opmerkelijk, daar Zweden toch bekend staat als een gematigde „sociaalstaat“. Het is een fenomeen dat we ook hier ter lande kennen. In het schattige, liberale Holland wordt opeens (zoals steevast in buitenlandse media omschreven) een rechts-extremist de belangrijkste politieke factor van het land. Zweden en Holland staan niet alleen. Van Hongarije via Zwitserland naar Denemarken en Zweden loopt een opkomst van de „rechtsen“.
In Frankrijk en Italië, twee landen met sowieso „sterke“ rechtse fracties (Liga Nord, LePenn), is „zigeunertje pesten“ opeens tot politieke sport geworden. De Roma, een niet-gebonden bevolkingsgroep, worden structureel vervolgd en het land uitgezet (naar Roemenië, klaarblijkelijk „land-van-herkomst“). De Europese Unie veroordeelde het Franse beleid zachtjes, in eerste instantie omdat geen „politieke opdracht“ tot het platwalsen van de zigeunerkampen was gegeven (wat achteraf niet waar bleek. De Franse ministeries van Binnenlandse Zaken en Justitie hadden opdracht geven), maar durft niet, gezien de schending van mensenrechten, op de tafel te slaan. Frankrijk is te belangrijk.
Het „het-land-uitsmijten“ van deze Roma wordt ingegeven door „het mild stemmen van rechts“. Sarkozy en Berlusconi (die zichzelf graag vergelijkt met Mussolini) willen laten zien dat zij „krachtig kunnen optreden“. Daarom maar de zwakste van de zwaksten in de samenleving uitgezocht: de zogenaamd „criminele“ zigeuners. Mensen die geen boodschap hebben aan staat, president, land, wet of koning.
In Duitsland, het land dat traditiegetrouw met argusogen naar „vreemdelingenhaat“ en het zwart maken van bevolkingsgroepen kijkt, staan opeens politici op die „de ondergang van de Duitse cultuur“ vrezen (wat dat ook mag zijn, iemand uit Bremerhaven heeft weinig gemeen met iemand uit Bayern). Een Thilo Sarrazin, SPD-politicus en heel toevallig bankier, ziet Duitsland zichzelf opheffen. Sarrazin is een overduidelijke Geert Wilders copycat die uit hetzelfde „zwart-wit“ Clash-of-Civilisations Huntington vaatje tapt. Moslims zullen de “westerse” cultuur omver werpen en de boel overnemen. Het bewijs daarvoor is de weigering van immigranten om in te burgeren. Die zitten liever bij elkaar in achterstandswijken en plannen in hun moskee’s de overname van Europa. Eindelijk iemand in Duitsland die „zegt waarop het staat“ verzuchten veel Duitsers. Dat hen slechts opgewarmde gemeenplaatsen over isla“ en immigranten wordt voorgeschoteld, weten zij nog niet. Net zo goed als dat zij nog niet weten dat er binnenkort een nieuwe politieke partij zal opstaan.
Dat mensen met een migratie-achtergrond bij elkaar zitten in „achterstandswijken“ omdat het daar goedkoop wonen is, dat deze personen achterstand hebben op de arbeidsmarkt en derhalve weinig kapitaal krachtig zijn (en dus de sociale onderlaag van de maatschappij vormen), blijft buiten de discussie. Het zijn de migranten, en hun „aart“, die verantwoordelijk zijn voor de achterstand en de sociale problemen die zij met zich meebrengen. Wat de zakkendragers, havenarbeiders, Indo’s, Spanjaarden, Italianen, Surinamers vroeger waren, zijn de Marokkanen en Turken nu. Een probleem.
Terwijl „rechts“ aan de stembus triomfen viert, daalt de aanhang van de „traditionele“ partijen. De volkspartijen van welleer, de christen-democraten en sociaal democraten, krijgen minder en minder mensen warm voor hun ideëen. Voor de linkerkant van het spectrum, de PvdA-achtigen, is het de afstraffing voor 20 jaar neoliberaal beleid (in Zweden wisselden de conservatieven stuivertje en noemden zich „de nieuwe partij voor de arbeider“). Voor de christen-democraten en liberalen de afstraffing voor de zeer opzichtige „clientele politiek“ voor banken en corporations (in Duitsland bijvoorbeeld haalt de regerende coalitie van CDU en FDP bij steekproeven nog slechts een fractie van het stemresultaat wat hen uiteindelijk aan de macht bracht). De „democratische illusie“ is de laatste jaren sleets geworden, en het wordt de kiezer langzaam duidelijk dat het niet uit maakt of hij Groen Links stemt of CDA, het beleid dat wordt uitgevoerd blijft (op details na) hetzelfde.
Stemt de „Wilders-stemmer“ dan werkelijk op Wilders omdat hij bang is voor „islamisering“ of omdat hij compleet gedesillusioneerd is met de voorgeprogrammeerde politieke keuzes? Valt hij werkelijk voor het oudste trucje in het boek „hoe te handelen als politicus tijdens economische crisis“ en denkt hij dat de „islam“ „het probleem“ is (lees: de onderkant van de maatschappij)? Klaarblijkelijk wel. Terwijl de vingers wijzen naar moslims, zigeuners en de gemene en gevaarlijke islamisering, bezuinigt de andere hand op sociale voorzieningen, onderwijs, infrastructuur en dient zich weer een „privatiserings-golf“ aan. Bezuinigingen, in werkelijk ieder Europees land, die nodig zijn „omdat te lang boven eigen stand is geleeft“. Volgens dezelfde politici die jarenlang over dat uitgegeven geld waakten. Over de miljarden die aan banken zijn, en worden, uitgegeven, wordt niet gesproken. Net zo goed als dat die „bezuinigingen“ zijn opgelegd door diezelfde banken. Alleen deze ronde is het de waarde van de door hen gehouden staatsobligaties dat hen zorgen baart (en die door Centrale Bank en EU worden opgekocht). Samenlevingen betalen voor hun banken, via de politiek, met geld dat ook geïnvesteerd had kunnen worden in het verbeteren van diezelfde samenlevingen. En terwijl zo „verzorgingsstaten“ en „rijnland-modellen“ worden afgebouwd, zijn de rechtse xenofobe „boe-roepers“ een welkome afleiding. Sterker, als die Wilders en Sarrazin’s aan de macht komen, voeren ze domweg hetzelfde beleid uit als de „gevestigde orde“.
Schreeuwen (of erger) tegen de zwaksten is kennelijk makkelijker als de werkelijke oorzaken aanpakken.
Post Mortum: Op dit moment vindt in New York de surrealistische bijeenkomst van de VN over de zogenaamde „millennium-doelstellingen“ plaats. De industrie-staten die de afgelopen twee jaar honderden miljarden aan hun banken hebben gegeven, beloven daar wederom plechtig vlijtig te werken aan het „wereldhonger-probleem“. Een probleem dat een paar maal opgelost kon zijn van het geld dat is weggegooid
Zapruder Inc. | een_frisse_rechtse_wind (http://zapruder.nl/portal/artikel/een_frisse_rechtse_wind/)
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl
„wanneer is een Godwin geen Godwin meer?“. Wie anno 2010 naar de politieke kaart van Europa kijkt, kan aardig wat landen bruin/zwart inkleuren. Een golf van nationalistische, rechts-extremistische groeperingen weet een plaats in parlementen en regeringen te veroveren, „Wildersiaanse“ politici staan op om het trucje van Geert Wilders te herhalen, en „gevestigde“ politieke partijen reageren in verschillende landen met goedkoop populisme. Er waait een frisse (extreem)rechtse wind door Europa en dat slechts (daar komt de Godwin) 70 jaar na de Tweede Wereldoorlog. Deze ronde zijn het de moslims die een „bedreiging“ vormen, al wordt soms teruggegrepen op een traditioneel vervolgde groep: de statenloze (en daarmee wettenloze) zigeuners. Maar is het echt „onderhuids“ racisme dat op dit moment boven komt borrelen? De pavlov-reactie in economisch slechte tijden?
In Zweden zal de Democratische Partij (what’s in a name) voor het eerst zitting nemen in het Zweedse parlement. De DP is een rechts-populistische partij die ageert tegen immigranten en banden erop na houdt met extreem-rechtse groeperingen. Opmerkelijk, daar Zweden toch bekend staat als een gematigde „sociaalstaat“. Het is een fenomeen dat we ook hier ter lande kennen. In het schattige, liberale Holland wordt opeens (zoals steevast in buitenlandse media omschreven) een rechts-extremist de belangrijkste politieke factor van het land. Zweden en Holland staan niet alleen. Van Hongarije via Zwitserland naar Denemarken en Zweden loopt een opkomst van de „rechtsen“.
In Frankrijk en Italië, twee landen met sowieso „sterke“ rechtse fracties (Liga Nord, LePenn), is „zigeunertje pesten“ opeens tot politieke sport geworden. De Roma, een niet-gebonden bevolkingsgroep, worden structureel vervolgd en het land uitgezet (naar Roemenië, klaarblijkelijk „land-van-herkomst“). De Europese Unie veroordeelde het Franse beleid zachtjes, in eerste instantie omdat geen „politieke opdracht“ tot het platwalsen van de zigeunerkampen was gegeven (wat achteraf niet waar bleek. De Franse ministeries van Binnenlandse Zaken en Justitie hadden opdracht geven), maar durft niet, gezien de schending van mensenrechten, op de tafel te slaan. Frankrijk is te belangrijk.
Het „het-land-uitsmijten“ van deze Roma wordt ingegeven door „het mild stemmen van rechts“. Sarkozy en Berlusconi (die zichzelf graag vergelijkt met Mussolini) willen laten zien dat zij „krachtig kunnen optreden“. Daarom maar de zwakste van de zwaksten in de samenleving uitgezocht: de zogenaamd „criminele“ zigeuners. Mensen die geen boodschap hebben aan staat, president, land, wet of koning.
In Duitsland, het land dat traditiegetrouw met argusogen naar „vreemdelingenhaat“ en het zwart maken van bevolkingsgroepen kijkt, staan opeens politici op die „de ondergang van de Duitse cultuur“ vrezen (wat dat ook mag zijn, iemand uit Bremerhaven heeft weinig gemeen met iemand uit Bayern). Een Thilo Sarrazin, SPD-politicus en heel toevallig bankier, ziet Duitsland zichzelf opheffen. Sarrazin is een overduidelijke Geert Wilders copycat die uit hetzelfde „zwart-wit“ Clash-of-Civilisations Huntington vaatje tapt. Moslims zullen de “westerse” cultuur omver werpen en de boel overnemen. Het bewijs daarvoor is de weigering van immigranten om in te burgeren. Die zitten liever bij elkaar in achterstandswijken en plannen in hun moskee’s de overname van Europa. Eindelijk iemand in Duitsland die „zegt waarop het staat“ verzuchten veel Duitsers. Dat hen slechts opgewarmde gemeenplaatsen over isla“ en immigranten wordt voorgeschoteld, weten zij nog niet. Net zo goed als dat zij nog niet weten dat er binnenkort een nieuwe politieke partij zal opstaan.
Dat mensen met een migratie-achtergrond bij elkaar zitten in „achterstandswijken“ omdat het daar goedkoop wonen is, dat deze personen achterstand hebben op de arbeidsmarkt en derhalve weinig kapitaal krachtig zijn (en dus de sociale onderlaag van de maatschappij vormen), blijft buiten de discussie. Het zijn de migranten, en hun „aart“, die verantwoordelijk zijn voor de achterstand en de sociale problemen die zij met zich meebrengen. Wat de zakkendragers, havenarbeiders, Indo’s, Spanjaarden, Italianen, Surinamers vroeger waren, zijn de Marokkanen en Turken nu. Een probleem.
Terwijl „rechts“ aan de stembus triomfen viert, daalt de aanhang van de „traditionele“ partijen. De volkspartijen van welleer, de christen-democraten en sociaal democraten, krijgen minder en minder mensen warm voor hun ideëen. Voor de linkerkant van het spectrum, de PvdA-achtigen, is het de afstraffing voor 20 jaar neoliberaal beleid (in Zweden wisselden de conservatieven stuivertje en noemden zich „de nieuwe partij voor de arbeider“). Voor de christen-democraten en liberalen de afstraffing voor de zeer opzichtige „clientele politiek“ voor banken en corporations (in Duitsland bijvoorbeeld haalt de regerende coalitie van CDU en FDP bij steekproeven nog slechts een fractie van het stemresultaat wat hen uiteindelijk aan de macht bracht). De „democratische illusie“ is de laatste jaren sleets geworden, en het wordt de kiezer langzaam duidelijk dat het niet uit maakt of hij Groen Links stemt of CDA, het beleid dat wordt uitgevoerd blijft (op details na) hetzelfde.
Stemt de „Wilders-stemmer“ dan werkelijk op Wilders omdat hij bang is voor „islamisering“ of omdat hij compleet gedesillusioneerd is met de voorgeprogrammeerde politieke keuzes? Valt hij werkelijk voor het oudste trucje in het boek „hoe te handelen als politicus tijdens economische crisis“ en denkt hij dat de „islam“ „het probleem“ is (lees: de onderkant van de maatschappij)? Klaarblijkelijk wel. Terwijl de vingers wijzen naar moslims, zigeuners en de gemene en gevaarlijke islamisering, bezuinigt de andere hand op sociale voorzieningen, onderwijs, infrastructuur en dient zich weer een „privatiserings-golf“ aan. Bezuinigingen, in werkelijk ieder Europees land, die nodig zijn „omdat te lang boven eigen stand is geleeft“. Volgens dezelfde politici die jarenlang over dat uitgegeven geld waakten. Over de miljarden die aan banken zijn, en worden, uitgegeven, wordt niet gesproken. Net zo goed als dat die „bezuinigingen“ zijn opgelegd door diezelfde banken. Alleen deze ronde is het de waarde van de door hen gehouden staatsobligaties dat hen zorgen baart (en die door Centrale Bank en EU worden opgekocht). Samenlevingen betalen voor hun banken, via de politiek, met geld dat ook geïnvesteerd had kunnen worden in het verbeteren van diezelfde samenlevingen. En terwijl zo „verzorgingsstaten“ en „rijnland-modellen“ worden afgebouwd, zijn de rechtse xenofobe „boe-roepers“ een welkome afleiding. Sterker, als die Wilders en Sarrazin’s aan de macht komen, voeren ze domweg hetzelfde beleid uit als de „gevestigde orde“.
Schreeuwen (of erger) tegen de zwaksten is kennelijk makkelijker als de werkelijke oorzaken aanpakken.
Post Mortum: Op dit moment vindt in New York de surrealistische bijeenkomst van de VN over de zogenaamde „millennium-doelstellingen“ plaats. De industrie-staten die de afgelopen twee jaar honderden miljarden aan hun banken hebben gegeven, beloven daar wederom plechtig vlijtig te werken aan het „wereldhonger-probleem“. Een probleem dat een paar maal opgelost kon zijn van het geld dat is weggegooid
Zapruder Inc. | een_frisse_rechtse_wind (http://zapruder.nl/portal/artikel/een_frisse_rechtse_wind/)
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl