HUISBAAS
26-09-10, 02:57
'In het begin nam ik de bedreigingen niet serieus maar dat veranderde toen mijn collega Ali Jabbar werd gedood door de milities. Na een tijdje was Allaa, een andere tolk die voor de Nederlandse troepen heeft gewerkt, dood.'
Aan het woord is Haider, tolk in de Iraakse provincie al-Muthanna waar Nederlandse soldaten twee jaar lang de orde bewaakten. De Nederlanders zijn al lang vertrokken, maar Haider woont er nog, tot zijn spijt.
Nederlandse soldaten
Haider wil alleen met zijn voornaam genoemd worden. Hij werkte samen met de Nederlandse soldaten vanaf de eerste dag dat ze in al Muthanna aankwamen, in juli 2003, tot aan hun vertrek in 2005. Hij ging mee op de nachtelijke patrouilles, met inspecties van wegen, en hij was altijd bij confrontaties met smokkelbendes en gewapende milities.
Ook tolkte hij bij vergaderingen met Iraakse bestuurders en bij de trainingen van Iraakse politieagenten door Nederlanders. Toen de Nederlanders vertrokken, ging Haider werken voor het Britse leger. 'De Britse troepen behandelden ons met enige arrogantie in tegenstelling tot de Nederlanders die nederig en vriendelijk waren in hun omgang met ons.'
Collaborateur
Haider werkte bijna een jaar voor de Britten. Hij droomde van een nieuw leven in een van de landen waarvoor hij had gewerkt. De Britten gaven Irakezen die een heel jaar voor hen hadden gewerkt de kans om asiel te krijgen in Engeland. Haider kon 't wel vergeten.
Hij zegt nu: 'Toen ik stopte met werken voor de buitenlandse troepen, was mijn naam al bekend bij de gewapende milities. Zij beschouwen de tolken als collaborateurs en spionnen voor de buitenlandse troepen. Maar ik heb ook de bescherming van deze troepen verloren.'
Verantwoordelijk
Haider en zijn collega's ontvangen bedreigingen van de milities. Twee vrienden zijn vermoord. Volgens Haider draagt Nederland indirect een morele verantwoordelijkheid voor hun dood.
Hij zegt: 'Wij, de tolken, hebben belangrijke diensten verricht voor Nederland. Het was voor hen onmogelijk om het werk te doen zonder ons. Ze weten dat ons werk ons in gevaar brengt en dat er gewapende milities zijn die twee tolken hebben gedood.'
De Amerikanen en Britten hebben veel Irakezen die voor hen hebben gewerkt de kans gegeven om mee te gaan naar hun land. Maar bij de Nederlanders was dat niet eenvoudig. Sommige tolken gingen op eigen initiatief naar Nederland. Daar kregen ze asiel. Anderen probeerden via buurlanden van Irak naar Nederland te komen. Of via bemiddeling van het Nederlandse Ministerie van Defensie.
Verzoek geweigerd
Na de moord op twee andere tolken schreef ook Haider in 2009 een brief aan het Ministerie van Defensie in Den Haag. Dat was een beetje laat, denkt hij nu. 'Ik hoopte dat het gevaar zou verdwijnen en dat ik mijn normale leven kon leiden in Irak. De geboorte van mijn eerste kind was voor mij de directe aanleiding om anders te gaan denken over de gevaren waar ik tegenaan loop in Irak.'
Defensie stuurde het verzoek van Haider naar de Immigratiedienst (IND). Daar werd zijn verzoek geweigerd. Haider kreeg een kort emailbericht: 'Het Ministerie van Justitie heeft besloten dat de criteria voor de Iraakse tolken die hebben samengewerkt met de Nederlandse troepen niet van toepassing zijn op u.'
Ook Afghaanse tolken (http://www.rnw.nl/nederlands/article/afghaanse-tolken-kamp-holland-laat-ons-barsten) voelen zich in de steek gelaten door Nederland. De Nederlanders zijn sinds 1 augustus weg uit de Afghaanse provincie Uruzgan en de regering heeft nog geen aanstalten gemaakt om hen bescherming of een veilig heenkomen aan te bieden.
http://www.rnw.nl/nederlands/article...-steek-gelaten (http://www.rnw.nl/nederlands/article/iraakse-tolken-nederland-heeft-ons-de-steek-gelaten)
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl
Aan het woord is Haider, tolk in de Iraakse provincie al-Muthanna waar Nederlandse soldaten twee jaar lang de orde bewaakten. De Nederlanders zijn al lang vertrokken, maar Haider woont er nog, tot zijn spijt.
Nederlandse soldaten
Haider wil alleen met zijn voornaam genoemd worden. Hij werkte samen met de Nederlandse soldaten vanaf de eerste dag dat ze in al Muthanna aankwamen, in juli 2003, tot aan hun vertrek in 2005. Hij ging mee op de nachtelijke patrouilles, met inspecties van wegen, en hij was altijd bij confrontaties met smokkelbendes en gewapende milities.
Ook tolkte hij bij vergaderingen met Iraakse bestuurders en bij de trainingen van Iraakse politieagenten door Nederlanders. Toen de Nederlanders vertrokken, ging Haider werken voor het Britse leger. 'De Britse troepen behandelden ons met enige arrogantie in tegenstelling tot de Nederlanders die nederig en vriendelijk waren in hun omgang met ons.'
Collaborateur
Haider werkte bijna een jaar voor de Britten. Hij droomde van een nieuw leven in een van de landen waarvoor hij had gewerkt. De Britten gaven Irakezen die een heel jaar voor hen hadden gewerkt de kans om asiel te krijgen in Engeland. Haider kon 't wel vergeten.
Hij zegt nu: 'Toen ik stopte met werken voor de buitenlandse troepen, was mijn naam al bekend bij de gewapende milities. Zij beschouwen de tolken als collaborateurs en spionnen voor de buitenlandse troepen. Maar ik heb ook de bescherming van deze troepen verloren.'
Verantwoordelijk
Haider en zijn collega's ontvangen bedreigingen van de milities. Twee vrienden zijn vermoord. Volgens Haider draagt Nederland indirect een morele verantwoordelijkheid voor hun dood.
Hij zegt: 'Wij, de tolken, hebben belangrijke diensten verricht voor Nederland. Het was voor hen onmogelijk om het werk te doen zonder ons. Ze weten dat ons werk ons in gevaar brengt en dat er gewapende milities zijn die twee tolken hebben gedood.'
De Amerikanen en Britten hebben veel Irakezen die voor hen hebben gewerkt de kans gegeven om mee te gaan naar hun land. Maar bij de Nederlanders was dat niet eenvoudig. Sommige tolken gingen op eigen initiatief naar Nederland. Daar kregen ze asiel. Anderen probeerden via buurlanden van Irak naar Nederland te komen. Of via bemiddeling van het Nederlandse Ministerie van Defensie.
Verzoek geweigerd
Na de moord op twee andere tolken schreef ook Haider in 2009 een brief aan het Ministerie van Defensie in Den Haag. Dat was een beetje laat, denkt hij nu. 'Ik hoopte dat het gevaar zou verdwijnen en dat ik mijn normale leven kon leiden in Irak. De geboorte van mijn eerste kind was voor mij de directe aanleiding om anders te gaan denken over de gevaren waar ik tegenaan loop in Irak.'
Defensie stuurde het verzoek van Haider naar de Immigratiedienst (IND). Daar werd zijn verzoek geweigerd. Haider kreeg een kort emailbericht: 'Het Ministerie van Justitie heeft besloten dat de criteria voor de Iraakse tolken die hebben samengewerkt met de Nederlandse troepen niet van toepassing zijn op u.'
Ook Afghaanse tolken (http://www.rnw.nl/nederlands/article/afghaanse-tolken-kamp-holland-laat-ons-barsten) voelen zich in de steek gelaten door Nederland. De Nederlanders zijn sinds 1 augustus weg uit de Afghaanse provincie Uruzgan en de regering heeft nog geen aanstalten gemaakt om hen bescherming of een veilig heenkomen aan te bieden.
http://www.rnw.nl/nederlands/article...-steek-gelaten (http://www.rnw.nl/nederlands/article/iraakse-tolken-nederland-heeft-ons-de-steek-gelaten)
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl