Bekijk Volledige Versie : De Verborgen Westerse Slavernij door Rente
http://4.bp.blogspot.com/_qLAIskTQXUc/TLct3J_YcpI/AAAAAAAAD1c/Ym9DPdPQT38/s320/debt-main.jpg
De meeste gevorderde politieke en economische discussie wordt gedomineerd door de Amerikanen. Dankzij films als Zeitgeist Addendum, Money Masters and Money as Debt en boeken als die van Thomas Greco en Ellen Brown. Zij zijn enorm belangrijke bijdragen geweest aan de ontwaking van de velen (inclusief mezelf!) aangaande het meest drukkende probleem van onze tijd, ons monetaire 'systeem'.
De ene opmerkelijke uitzondering is rente. Natuurlijk hadden al de eerdergenoemde bronnen rente behandelt, maar naar mijn mening is er nog geen werkelijk uitgebreide en bevredigende analyse van rente in de Angelsaksische wereld. In feite concentreren de meeste analyses zich op het feit dat geld schuld is. Er schijnt een soort consensus te zijn dat schuld de kern vormt van het probleem. Maar dat is niet zo. Zonder rente zou schuld geen probleem zijn, zoals ik hier heb uitgewerkt.
Rente is één van de weinige zaken die diepgaander wordt begrepen in Europa, meer specifiek, Duitsland. Gedurende de 20e eeuw werd rente geanalyseerd door een aantal onbekende maar briljante denkers. Silvio Gesell komt in me op, Gottfried Feder en later Helmut Creutz en hun huidige autoriteit Margrit Kennedy.
Feder schreef een boek "Breaking the shackles of interest" ("Het breken van de ketenen van rente") en adviseerde later Hitler, die keer op keer placht te zeggen "de kern van Nationaal Socialisme is het breken met de afhankelijkheid van rente". Misschien deed dat enige schade door associatie met het onderwerp. (Overige uitspraken van H. zullen dan ook buiten beschouwing worden gelaten, Antares)
Het is opmerkelijk om zich te realiseren, tijdens het bestuderen van Hitler, hoe dicht hij bij de waarheid kwam in zijn analyse (die, zonder enige twijfel, was geïnspireerd door exact dezelfde vijanden die hij zich had voorgenomen aan te vallen). Het hoofd kan ervan duizelen wanneer men zich bedenkt hoeveel de bankiers bereid waren weg te geven en hoe zij hun suprematie vestigden door hem en zijn geloofwaardigheid volledig te vernietigen.
Dat mogen we laten voor wat het is, het is tijd om geheel duidelijk te maken wat de schaal is van het renteprobleem. We moeten ons ontdoen van ieder misverstand, laat staan onderschatting van dit meest walgelijke werktuig in de handen van onze Satanische meesters.
Omgaan met Rente
We zullen hier punt voor punt doorheen gaan. Sommige punten zullen op de één of andere manier anderen overlappen, maar ze zijn nog steeds het vermelden waard omdat ze ons perspectief verbreden. Ik zal Margrit Kennedy vaak citeren en ik zou sterk aanbevelen haar klassieker "Why we need monetary innovation" door te nemen.
1. Om mee te beginnen zal ik mijn standaardvoorbeeld naar voren brengen: een hypotheek. Laten we zeggen dat je een huis wilt kopen en naar de bank gaat voor een lening. Stel 200 duizend. De eenvoudige waarheid is dat je na dertig jaar 600 duizend hebt terugbetaald. 200 duizend voor het basisbedrag en 400 duizend (!!) aan rente. Nu zou dit op zich OK zijn, of op zijn minst begrijpelijk, als je dit geld van iemand anders zou lenen die het heeft gespaard. Maar zoals we weten is dit niet het geval. Het geld wordt gecreëerd op het moment dat de lening door de bank wordt verstrekt. In een computerprogramma. Door op een paar knoppen te drukken.
Dus eigenlijk betaal je 400 duizend rente voor het indrukken van een knop. Toegegeven, de bank moet het geld beheren zolang het wordt afgelost. Maar de kosten hiervan bedragen nog steeds maar een fractie van de inkomsten die ze verkrijgen vanwege rente.
Nu, we zouden hier op kunnen houden, want het is duidelijk dat de bank ons uitkleedt, ook in legale termen, hoewel ze zelf de wet opstellen, want er wordt geen realistische dienst geleverd voor het geld.
Maar er is zoveel meer, we moeten doorgaan.
2. Als de bank een zekere hoeveelheid geld creëert door jou een lening te verstrekken, dan neemt het het geld uit de circulatie wanneer je aflost. Schulden afbetalen betekent een afnemende geldvoorraad. De bank verschaft alleen het principaal, in ons vorige voorbeeld 200 duizend. Maar na dertig jaar is er 600 duizend terugbetaald terwijl er slechts 200 duizend was gecreëerd. Dus hoe kan dit? Hoe kan 600 duizend worden afbetaald met 200 duizend?
Dat kan niet. Iemand anders moet in de schulden geraken om voldoende liquiditeit te creëren om de 400 duizend rente te betalen. En de lener van de originele lening moet de competitie aangaan voor zijn liquiditeit met alle anderen om dat, intrinsiek schaarse, geld te bemachtigen.
Dit betekent dat vanwege de combinatie van schuld en rente de geldvoorraad altijd moet blijven groeien. Maar we weten dat een toenemende geldvoorraad de definitie is van inflatie en dat inflatie nauw is verweven met stijgende prijzen. Dus inflatie is inherent aan het systeem. Dit klinkt vreemd, omdat centrale banken rentepercentages laten stijgen om de inflatie af te doen nemen, volgens de redenatie dat minder krediet zal worden opgenomen vanwege de toenemende prijs ervan. Maar hoe hoger de rentepercentages stijgen, hoe meer geld moet worden gecreëerd om deze rente van te betalen.
Een voorbeeld van één van de perverse neveneffecten van rente in het huidige waardeoverdrachtsysteem dat we 'financiën' noemen.
3. Vanwege rente circuleert geld minder snel. Dit is een groot probleem omdat hoe langzamer het geld circuleert hoe meer we ervan in circulatie moeten hebben om aan onze behoeften tegemoet te komen. En als je door rente gedragen geld hebt als schuld, dan is dat inderdaad een behoorlijk probleem. De reden voor langzamere circulatie is dat het de waardebeleggingsfunctie van geld verbetert, met al zijn nadelige implicaties.
Dit fenoneem kan het best worden begrepen door te denken aan het betalen van rekeningen. Als je weet dat je je geld kan vermeerderen door het betalen van je rekeningen uit te stellen dan zul je helpen het geld langzamer te laten circuleren. Mensen zullen ertoe worden aangemoedigd om hun geld te bewaren in plaats van het uit te geven.
Dit ligt vanwege deze reden ook meer voor de hand dan de groeiende kosten van geld die inflatie verminderen (of beter, prijsstijgingen) op de korte termijn wanneer rentepercentages worden verhoogd. Omdat minder geld minder snel circuleert daalt de vraag.
4. Nu, vanwege het feit dat het principaal wordt gecreëerd maar niet het geld om de rente van te betalen, is geld intrinsiek schaars. Vanwege schaars geld is kapitaal de schaarse factor in de productie, terwijl het logischer is dat arbeid de schaarse factor in kapitaal zou zijn. Hoe zouden we anders kunnen beweren in overvloed te leven?
Ik denk dat het Lietaer was die wees op de natuurlijke consequentie van deze gang van zaken: competitie. Economische acteurs in het huidige systeem beconcurreren elkaar primair vanwege schaars arbeidskapitaal. Schaars geld is een belangrijke aanjager op de immer meer competitieve marktplaats. Natuurlijk, laten de winnaars van dit systeem hun lakeien ('economen') uitleggen dat competitie leidt tot efficiëntie. Maar gezond verstand schrijft voor dat mensen effectiever zijn wanneer zij kunnen samenwerken. Er is beslist plaats voor competitie op de markt, maar het is totaal uit de hand gelopen en het wordt nog erger.
Schaars geld vanwege rente is één van de dieperliggende redenen voor deze trend.
5. Dus wat denk je ervan. Ik heb meegekregen om conservatief te zijn met deze zaken en iemand zou eenvoudigweg niet in de schulden moeten geraken, zodat je geen rente betaalt.
Fout. Niet alleen omdat er geen geld zou zijn als niemand zich in de schulden stak, maar omdat bedrijven schulden aangaan om hun productie te financieren. Zij betalen rente (kapitaalkosten) over deze leningen. En zoals alle kosten moet dit worden doorberekend in de prijzen die zij vragen voor hun goederen en diensten.
En welk percentage van de prijzen kan worden gerelateerd met rente? Het hangt af van het soort bedrijvigheden, vooral hoe kapitaalintensief het is. Variërend vanaf 12% voor het ophalen van vuilnis tot 77% voor het huren van een huis. Alles bij elkaar kan ongeveer 40% van de prijzen worden teruggeleid tot de kosten voor kapitaal. Deze getallen zijn afkomstig van Kennedy en zij zijn bevestigd door een onafhankelijke studie uitgevoerd door de Erasmus Univeriteit te Rotterdam, Nederland, onder de supervisie van STRO, een vooraanstaande monetaire denktank in Nederland.
Dus, je verliest 40% (!!!) van je beschikbare inkomen aan rente via prijzen.
6. Rente wordt betaald door mensen die geld lenen en wordt ontvangen door mensen die er ladingen van hebben. Het is dus per definitie een overdracht van rijkdom van arm naar rijk.
Het is adembenemend dat ongeveer 80% van de armste mensen meer rente betalen dan zij ontvangen aan de rijkste 10%. De daaropvolgende rijkste 10% betaalt zoveel als ze ontvangt. Dit betekent dat de overgrote meerderheid een substantieel deel van hun geld aan rente verliest. De rijksten bezitten de bank of hebben er veel geld staan.
We moeten in gedachten houden dat dit in het geheel voor niets is, aangezien het meeste geld wordt gedrukt op het moment dat het wordt uitgeleend.
Over hoeveel geld hebben we het? Ik heb alleen getallen voor Duitsland, maar redelijkheid suggereert dat het in principe overal hetzelfde is.
In Duitsland betaalt de armste 80% 1 miljard euro aan rente aan de rijkste 10% PER DAG. Ja, dat klopt, één miljard euro per dag. Dat is een indrukwekkend totaal van 365 miljard euro per jaar. Dat is één zevende van het Duitse BNP en geëxtrapoleerd naar Amerika moet de armste 80% minstens een biljoen per jaar betalen.
Het verklaart onweerlegbaar het oude adagium dat de rijken rijker worden en de armen armer.
Dit is de verborgen belasting waar niemand over praat.
Dit is het juk dat we dragen.
Dit is de ergste vorm van slavernij, omdat het slavernij is zonder het zelfs te bemerken.
Dit is rente en laat dat nooit meer worden vergeten.
Dit is onze dodelijke vijand en laat ons nooit meer opnieuw onze ogen ervan af houden, totdat het in het hellevuur is geworpen, samen met de woekeraars die ons ermee tot slaven hebben gemaakt
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl
Dit systeem loopt op zijn einde.
Het duurt niet lang meer.
Dit systeem loopt op zijn einde.
Het duurt niet lang meer.
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op Maroc.NL (http://www.maroc.nl/forums)
Introductie tot bankieren in kapitalisme
Volgens de orthodoxe theorieën binnen de economie is het ontstaan van het huidige bankwezen het resultaat van een "volstrekt natuurlijke ontwikkeling". De oorspronkelijke bankiers waren mensen die geld en goud bewaarden voor mensen in ruil voor een vergoeding. Deze door de oorspronkelijke bankiers verleende dienst betekende dat zij de in bewaring afgedragen liquide middelen netjes in hun kluizen hielden om stoffig te laten worden, terwijl zij wachtten op de terugkeer van de eigenaar van het geld. De zogezegd "natuurlijke ontwikkeling" van deze activiteit tot het huidige moderne bankieren wordt volgens de orthodoxe economische theorie toegeschreven aan drie realisaties bij de oorspronkelijke bankiers. Ten eerste realiseerden zij zich dat van al de liquide middelen die bij hen in bewaring afgegeven waren, op dagelijkse basis slechts een klein deel maar gebruikt werd, namelijk wanneer een klant het in bewaring afgedragene terug opeiste. Ten tweede realiseerden zij zich dat hun inspanning om geld te verdienen, het bankieren dat zij deden, een enorme "potentiële markt" negeerde. Het traditionele bankieren impliceerde een relatie met mensen die, voor een moment althans, te veel liquide middelen hadden. Mensen die beschikten over teveel geld, geld waarvoor ze mogelijk wel plannen hadden voor een later moment, maar dat ze op korte termijn niet nodig hadden om hun levensstijl te bekostigen of om hun verplichtingen na te komen. De tweede realisatie was dus dat deze mensen, het clienteel van de bankiers, te allen tijde slechts een klein deel vormden van de totale bevolking, de meeste leden waarvan namelijk over het algemeen meer bestedingsmogelijkheden hadden of zagen dan de middelen waarover ze beschikten mogelijk maakten. Oftewel, de bankiers deden zaken met de rijke mensen maar ze negeerden de kans op zaken met de arme mensen, waarvan er toch echt veel en veel meer waren.
Een veel meel winstgevend "business model" voor de bankiers zou op winstgevende wijze gebruik maken van de liquide middelen die de bankier bewaarde. Het zou dat wat te boven ging aan wat op dagelijkse basis benodigd was om de eigen verplichtingen na te kunnen komen gebruiken om andere activiteiten mee te financieren. Dus als de bankier 100 goudstukken in bewaring hield, terwijl er dagelijks 20 bijgestort werden door nieuwe klanten en er dagelijks 20 teruggevraagd werden door bestaande klanten, dan zou de bankier ook iets kunnen met ten minste 80 van de 100 goudstukken in zijn bezit. Hij zou 20 in zijn kluis kunnen laten om de mensen het geld terug te geven waarnaar ze dagelijks vroegen, en hij zou de rest op een andere manier kunnen gebruiken, een manier die hem winst zou opleveren. Bijvoorbeeld door dit geld in ruil voor een vergoeding uit te lenen aan een van de mensen die behoefte hadden aan extra geld. Oftewel, het veel meel winstgevend "business model" zou een deel van de liquide middelen die de bankiers in ruil voor een vergoeding in bewaring hielden, en die dus afkomstig waren van mensen die over teveel geld beschikten, wederom in ruil voor een vergoeding uitlenen aan de mensen die over te weinig geld beschikten. Maar daar stuitten de traditionele bankiers op een probleem waarvoor een derde realisatie nodig was om dit op te lossen.
De Kerk die ten tijde van de oorspronkelijke bankiers - de vroege middeleeuwen - op dat moment voor lange tijd reeds de absolute autoriteit had gekend in Europa, had de vergoeding voor het uitlenen van geld verboden. De rente, of eigenlijk de woeker zoals dit destijds genoemd werd, was verboden door de Kerk als immoreel en strijdig met de wil van God. Maar naar het einde van de middeleeuwen was de weerstand onder de mensen tegen de algehele en alomvattende dominantie van de Kerk toegenomen, tot het punt dat in het denken van veel mensen de "realisatie" was gekomen dat de soevereiniteit van de Kerk altijd ten onrechte geaccepteerd geweest was. En dus onder invloed van de komst van het idee dat de Kerk de soevereiniteit en autoriteit ontkende, oftewel onder invloed van de mensen die van mening waren dat in dit leven enkel naar profijt in dit leven gekeken moest worden en dat de Kerk zich met het leven niet te bemoeien had, zwakte de Kerk haar verbod op de woeker langzaam maar zeker af, in een poging harer zijde iets van haar autoriteit te kunnen bewaren. Dus van een algeheel verbod op woeker ging de Kerk over tot een verbod op woekerrente, waaronder "gewone" woeker toegestaan werd maar de "excessieve" woeker verboden bleef. De wet van de Kerk veranderde onder druk van de mensen, en het gebruik van rente als vergoeding voor het aangaan van een lening was voortaan een geaccepteerde praktijk.
En zo verwerd het traditionele bankieren langzaam maar zeker tot het moderne bankieren, waaronder de bankiers aan de ene kant in ruil voor een vergoeding geld in bewaring namen, terwijl zij dit aan de andere kant in ruil voor een vergoeding weer uitleenden 1. Met deze twee activiteiten als kernactiviteit spelen de moderne bankiers een centrale rol in al de westerse economieën. Dit is omdat zij de link vormen tussen enerzijds de mensen met geld teveel en anderzijds de mensen met te weinig geld. Of anders gezegd, zij vormen de link tussen enerzijds de mensen die wel geld hebben maar die geen ideeën hebben over hoe dit productief te gebruiken, of die geen tijd hebben om dit productief te gebruiken, of die geen zin hebben om dit productief te gebruiken; en anderzijds de mensen die wel ideeën om een bedrijf te stichten, die wel tijd hebben om een bedrijf te stichten en die wel zin hebben om een bedrijf te stichten, maar die geen geld hebben om een bedrijf te stichten. Want in de kapitalistische wereld gaat degene die met een goed idee een bedrijf wil beginnen en die hiervoor kapitaal nodig heeft, die persoon gaat met zijn business plan onder de arm naar de bank, om bij de bank geld het startkapitaal voor zijn zaak te lenen. Uit de verwachte bedrijfswinsten moet de lener dan later aflossing en rente op de schuld aan de bank betalen. De bank heeft het geld van de rijke mensen tegen vergoeding in bewaring genomen, en de bank gebruikt dit geld om uit te lenen aan mensen die het nodig hebben, wederom tegen een vergoeding.
Figuur 1: 's werelds grootste banken met land van oorsprong, volgens bezittingen per einde 2005. In Amerikaanse dollars 2
Aan de hand van deze beschrijving van de rol van banken in de kapitalistische wereld blijkt dat het belang van bankieren in dit systeem maar moeilijk overschat kan worden. Deze rol van de intermediair tussen degenen met teveel geld (voor wie de banken het geld "beheren") en degenen met te weinig geld (voor wie de banken het geld "investeren") is werkelijk van essentieel belang, omdat de banken de bedrijven in de economie financieren, waardoor de vorm en het succes van de economie in feite door de banken bepaald wordt.
Overigens spelen de moderne banken in het verlangde van deze kernactiviteiten nog een aantal andere, aan deze kernactiviteit gelieerde rollen. Buiten de bank als "beheerder van geld" en de bank als "investeerder" van geld, bieden zij zichzelf ook aan als intermediair voor de mensen met geld die zelf willen investeren, in de vorm van de aankoop van aandelen in bedrijven of inschrijving op obligatieleningen aan bedrijven / overheden. In ruil voor een vergoeding adviseert zij deze mensen over de te verrichten investering, en verricht zij voor deze mensen de effectieve transacties behorende bij kopen en verkopen van aandelen en obligaties (de banken in "adviserende" rol). En de moderne banken bieden tevens geld te leen aan, in ruil voor een vergoeding vanzelfsprekend, voor mensen die met consumptie op het oog een lening zoeken. Dus bij de bank kan men gaan voor een lening om een huis te kopen, of om een auto te kopen, of om wat dan ook mee te doen (de banken als "uitlener"). 3
Figuur 2: 's werelds grootste banken met land van oorsprong, volgens winst in 2003. In Amerikaanse dollars 4
Het "Islamitisch bankieren" in kapitalisme
Voor al deze activiteiten, echter, geldt een probleem wanneer de betrokken partij een moslim betreft. En dit omdat de praktijk van al deze activiteiten doorgaans in gaat tegen de geboden en verboden van Islam. De bank als investeerder biedt rentedragende leningen aan, een praktijk die tot de allergrootsten van zonden behoort volgens Islam. De bank als uitlener van geld voor huizen en auto's biedt evenzo rentedragende leningen, waartegen dus hetzelfde geldt vanuit Islamitisch perspectief. En de bank als adviseur houdt gaat er gewoonlijk van uit dat de klant een kapitalistische visie op de dingen heeft, oftewel dat hij of zij zijn de handelingen richt naar het profijt van de handeling. De bank adviseert dus welke investeringen binnen de mogelijkheid van de klant de beste verhouding risico versus verwacht rendement opleveren, zonder dat de bank enige andere overweging hierbij in ogen schouw neemt. En de bank kan daarom ook de moslim klant adviseren om zijn kapitaal te beleggen in bijvoorbeeld obligaties, alhoewel dit leningen zijn waarover een zeker percentage aan rente wordt betaald aan de houder van de obligatie, of in aandelen van Heineken of Interbrew, alhoewel dezen bedrijven zijn die zich bezighouden met de productie, distributie, promotie en verkoop van alcoholische dranken, activiteiten die vanuit Islamitisch perspectief onacceptabel zijn. Op het moment dat de moslims zich deze problemen - vanuit sjar'an perspectief - met de realiteit van het moderne bankieren zijn gaan realiseren, zijn de moderne banken zich hun probleem gaan realiseren. De moderne banken ondernemen hun activiteiten immers niet vanuit een filantropisch motief, oftewel enkel en alleen voor het welzijn van de mensheid. De moderne banken zijn geresulteerd uit de kapitalistische visie op het leven en zijn daarom instellingen voor wie in eerste instantie enkel de "bottom line" - oftewel de winst - telt. Voor wat betreft het weigeren van hun diensten door de moslims is het probleem voor de moderne banken dat hen dit geld kost: zij verliezen met de moslims klanten waaraan geld verdiend had kunnen worden. Zo is ontstaan wat men vandaag de dag "Islamitisch bankieren" noemt, waaronder de moderne kapitalistische banken diensten hebben ontwikkeld die speciaal voor een moslim publiek zijn.
De halal-diensten van de moderne banken gaan uit van de typische rol voor bankinstellingen binnen het kapitalistisch systeem. De praktijk van meest voorname diensten van deze banken, zoals al genoemd is het beheren van liquide middelen, het investeren in de vorm van uitlenen aan bedrijven, het adviseren bij beleggen, en het uitlenen voor de aanschaf van consumptiegoederen, is vervolgens enigszins aangepast om deze zelfde diensten acceptabel voor moslims te kunnen laten worden, of zoals de banken zelf zeggen "sjari'a conform".
Voor wat betreft het "Islamitisch beheren van geld", in deze context bestaat enerzijds de lopende rekening en anderzijds de spaarrekening. In de standaard praktijk van de lopende rekening stort de klant geld op een rekening bij de bank, of laat hij geld storten, waarover de klant vervolgens vrij kan beschikken. Dit geld kan de klant via bankkaart opnemen in kontanten bij geldautomaten en hij wordt erdoor in staat gesteld via bankkaart te betalen of via bankoverschrijving. Heel vaak stelt een lopende rekening de klant ook in staat om meer geld op te nemen dan het saldo op de rekening bedraagt, dus om een negatief saldo te creëren, tot een bepaald maximum. Oftewel, de lopende rekening biedt de klant de mogelijkheid op het afsluiten van een lening, welke afgesloten kan worden wanneer de klant dit maar en waarvoor de klant dit maar wil. Over het geleende bedrag wordt dan wel rente geheven door de bank, en soms ook betaalt de bank een rente aan de klant voor het positieve bedrag op de rekening. In geval van een spaarrekening is de praktijk normaal gesproken dat de klant iets minder vrij kan beschikken over het positieve saldo. Niet zelden moet de klant bijvoorbeeld aan de bank vragen om dit saldo beschikbaar te maken op zijn lopende rekening alvorens hij dit kan gebruiken. Ook kan men normaliter geen negatief saldo creëren op een spaarrekening. Maar hiertegenover staat dat de klant periodiek een rente ontvangt over het positieve saldo, dat meestal ook hoger ligt dan wat eventueel over het positief saldo op een lopende rekening wordt betaald. Onder Islamitisch bankieren, echter, opent de klant een rekening, met de garantie dat deze geen rente zal betalen aan de klant over het positief saldo op de rekening. Dit betekent ofwel dat de overeenkomst met de bank specifieert dat geen rente betaalt zal worden over positieve saldo's, ofwel de overeenkomst specifieert dat de rente waar de klant volgens de overeenkomst recht op heeft door de bank aan een "goed doel" zal worden. In het eerste geval worden dan soms cadeaus gegeven aan de klant door de bank, uit appreciatie voor het feit dat de klant door het openen van de rekening de bank geld ter beschikking heeft gesteld. In het laatste geval machtigt de handtekening van de klant onder de overeenkomst de bank om deze rente niet op de rekening van de klant te schrijven maar op de rekening van een goed doel. Ook stipuleert de overeenkomst onder Islamitisch bankieren gewoonlijk dat de klant over negatieve saldo's rente zal moeten betalen aan de bank, maar dit wordt meestal opgelost door in de praktijk de rekening in te stellen met de kredietlimiet op nul zodat negatieve saldo voorkomen worden - als het saldo op de rekening voor een bepaalde betaling niet toereikend is, dan wordt de betaling automatisch geannuleerd. De dienst van beheren van geld wordt binnen Islamitisch bankieren Wadia genoemd.
Onder "Islamitisch investeren" leent een zakenman of vrouw geen geld bij de bank op voorwaarde van aflossing en rente, maar koopt de bank hetgeen de zakenman of vrouw nodig heeft om zijn zaak te beginnen om dit vervolgens tegen een hogere prijs maar met gespreide betaling door te verkopen aan de zakenman of zakenvrouw. Deze dienst onder het investeren van geld wordt binnen Islamitisch bankieren Moerabaha genoemd. Een andere optie is dat de geld door de bank wordt uitgeleend zonder rente, maar met de plicht tot het betalen van een bepaald deel van de winst aan de bank voor een bepaalde periode, indien er winst wordt gemaakt. Gebruikelijk is deze periode totdat de bank zijn lening terugbetaalt heeft gekregen tezamen met een winstelement boven op het oorspronkelijk uitgeleende bedrag. Deze afdracht aan de bank vind enkel plaats indien er winst wordt gemaakt. Indien er door de onderneming geen winst wordt gemaakt dan blijft gewoon de verplichting tot afbetaling van de lening plus een winstelement voor de bank door middel van winstdeling, maar dan wordt dit opgeschort totdat er wel weer winst wordt gemaakt. Deze dienst onder het investeren van geld wordt binnen Islamitisch bankieren Moedharaba of Moesjaraka genoemd, afhankelijk van de precieze details van het delen van verliezen. 5
Het "Islamitisch adviseren" betekent eveneens een verandering van de standaard praktijk van adviseren door de bank. De standaard praktijk betekent dat de bank met het geld van de klant aandelen koopt, en obligaties waarover rente ontvangen wordt, en ook andere beleggingsinstrumenten zoals derivaten en opties die vaak als haram worden bestempeld omdat zij een vorm van gokken zouden. Onder Islamitisch bankieren gaan de adviezen van de bank enkel over aandelen, en het geld van de klant wordt dan enkel uitgegeven aan aandelen. En dan ook nog eens in bedrijven die zich niet bezighouden met alcohol of seks, oftewel enkel met bedrijven die zich bezighouden met handelsactiviteiten en / of diensten die acceptabel zijn voor Islam.
Ook voor de mensen die een huis willen kopen maar die hiervoor het geld niet hebben, of die een auto willen kopen maar die hiervoor het geld niet hebben, of die een televisie willen kopen maar die hiervoor het geld niet hebben, of die wat dan ook willen kopen maar hiervoor het geld niet hebben, heeft het Islamitisch bankieren een variant van de standaard praktijk van de bank bedacht die de moslims in staat moet stellen om eerst te kopen en pas later gespreid terug te kunnen betalen, oftewel "Islamitisch lenen". Voor wat betreft het kopen van een huis, normaal gesproken sluit de koper van het dan en hypotheek af bij de bank, om het geld te vergaren dat nodig is voor betaling van de schuld bij de verkoper van het huis. Over de lening betaalt de koper van het huis dan rente aan de bank, en hij gaat hierdoor bij het kopen van het huis feitelijk twee afzonderlijke relaties aan: eentje met de verkoper van het huis, en eentje met de bank van wie het geld voor het huis geleend wordt. Onder de zogenaamde halal-hypotheek koopt de bank het huis voor degene die het huis oorspronkelijk wilde kopen maar hier niet genoeg geld voor heeft, en vervolgens verkoopt de bank dit huis aan deze persoon aan een hogere prijs. De winst voor de bank zit hem bij de halal-hypotheek dus niet in de rente over de lening, maar in het verschil tussen aankoopprijs van het huis en verkoopprijs van het huis. Degene die uiteindelijk het huis koopt heeft bij de halal-hypotheek ook maar met één enkele partij een relatie, zijnde de bank. De bank daarentegen kent in dit geval twee relaties, één met de verkoper van het huis en één met de uiteindelijke koper van het huis. Dit is een variant van het eerder genoemde Moerabaha.
En voor de aankoop van andere consumptiegoederen zou de klant normaal gesproken een rentedragende lening aangaan bij de bank. Maar bij het Islamitisch bankieren verkoopt de bank goud of zilver of ander edelmetaal aan de klant tegen een prijs die iets hoger ligt dan de marktwaarde, onder uitgestelde betaling. De klant kan dus later in termijnen de bank voor dit edelmetaal betalen. Vervolgens kan de klant dit edelmetaal zelf wel direct tegen de marktprijs doorverkopen, in ruil voor contant geld. Met dit contante geld afkomstig van de uiteindelijke koper van het edelmetaal kan de klant van de bank dan kopen wat hij wil. Overigens organiseert de bank normaal gesproken al de transacties in deze, dus de bank is verkoper van het edelmetaal aan de klant van de bank, en vervolgens treedt de bank op als gedelegeerde bij de verkoop van dit edelmetaal van de klant op de markt. De bank zoekt dan de uiteindelijke klant voor het edelmetaal, spreekt een finale prijs af en regelt al het papierwerk dat komt kijken bij de verkoop. Deze dienst onder het uitlenen van geld wordt binnen Islamitisch bankieren Tawarroeq genoemd. 6
Hoe Islamitisch is Islamitisch bankieren?
Het principe van bankieren in de kapitalistische wereld rust op een fundament dat - het moet gezegd - in haar geheel verworpen wordt door Islam. De moderne banken hebben zich het recht genomen om met het geld dat bij hen in bewaring is gesteld andere activiteiten te ontplooien, zonder dat degene die bij hen het geld in bewaring heeft gesteld hier toestemming voor gegeven heeft, en zonder dat degene die bij hen het geld in bewaring heeft gesteld hierbij enige inspraak heeft. De klant stort zijn geld op zijn rekening bij de bank, en de bank bewaart een deel hiervan in haar reserves om de opgeëiste tegoeden te kunnen voldoen, maar de rest gebruikt zij voor de uitgifte van leningen aan anderen of voor de aankoop van aandelen, obligaties en wat diens meer zij. En naar de maatstaf van Islam is dit onacceptabel. De bank heeft het geld in bewaring genomen waarvoor zij een vergoeding mag vragen, maar het is dan ook haar taak om te bewaren, en niets anders. Bovendien, naar de maatstaf van Islam hoort bij in bewaring stellen dat precies hetgeen oorspronkelijk gegeven is ook weer teruggegeven wordt wanneer dit opgeëist wordt. De bankier volgens Islam geeft dus het goud terug dat hem in bewaring is gesteld, niet een hoeveelheid goud van dezelfde waarde als hetgeen in bewaring was gesteld. Beide karakteristieken van het moderne bankieren maakt dat deze activiteit fundamenteel onacceptabel is voor Islam. Maar, dit oordeel betreft de activiteit van het bankieren. In andere woorden, het betreft hetgeen de bank gewoon is om te doen in de kapitalistische wereld. Voor de meeste moslims, echter, is de eerste zorg niet of zij de activiteiten van het Islamitisch bankieren mogen ontwikkelen, maar veel eerder of zij gebruik mogen maken van de diensten die aangeboden worden onder de kop "Islamitisch bankieren". Om deze vraag op juiste wijze te kunnen beantwoorden moeten al de gegeven voorbeelden van de diensten van het Islamitisch bankieren afzonderlijk van elkaar beoordeeld worden, op basis van de juiste beschrijving van hun realiteit.
Het oordeel over de bankrekening
Er niets in Islam dat het principe van "in bewaring stellen" in de weg staat, op voorwaarde dat aan bepaalde vereisten wordt voldaan. Zoals vermeld houden de banken in de kapitalistische wereld zich niet aan hun zijde van deze voorschriften door hetgeen in bewaring is gesteld niet te bewaren maar te gebruiken voor andere doeleinden. Maar de handelingen van de bank kunnen enkel aan de bank toegerekend worden. De activiteiten van de bank kunnen dus geen zondes zijn op de schouders van degene die naar de bank gaat om geld in bewaring af te geven door dit op een rekening te storten. Voor deze persoon is het belangrijk om te weten op basis van welke overeenkomst hij zijn relatie met de bank aangaat. Want indien de overeenstemt met de vereisten van Islam voor het in bewaring stellen, dan is het in bewaring stellen acceptabel voor Islam en mag de moslim zich er dus mee bezig houden. Voor wat betreft de dienst van het beheren van geld door Islamitische bank, hier is een eerste voorwaarde dat de overeenkomst absoluut rente-vrij moet zijn. 7
Zou de overeenkomst tussen de bank en de klant dus bijvoorbeeld stellen dat de rente waarop de klant bij een positief saldo normaal gesproken recht heeft, door de bank weggegeven zal worden aan "goede doelen", dan breekt deze overeenkomst de wet van Islam. Ook al ontvangt de moslim dus geen rente en ook al wordt deze dienst mogelijk door een Islamitische bank aangeboden. De reden hiervoor is dat rente haram is in Islam, en contracten die afspraken maken over rente zijn daarom eveneens haram.
Indien de rekening bij de Islamitische bank bepaalt dat helemaal geen rente zal worden betaald door de bank over positieve saldo's, maar dat de klant rente wel verschuldigd zal zijn aan de bank in geval van negatieve saldo's, dan is deze overeenkomst evenzo haram en wel voor dezelfde reden: de overeenkomst bevat een afspraak over iets waarmee een moslim zich niet in mag laten.
Zou aan een overeenkomst als voorgaande een bepaling toegevoegd zijn waardoor het aanbod van de Islamitische bank zoveel zegt als "bij een tekort op de saldo is men rente verschuldigd, maar de kredietlimiet van het saldo zal op nul gezet worden zodat nooit een tekort op de rekening zal kunnen ontstaan", zoals soms de praktijk is van het Islamitisch bankieren, dan nog is deze overeenkomst haram en voor precies dezelfde reden als hierboven. De overeenkomst bevat een afspraak over iets waarmee een moslim zich niet in mag laten.
Dus enkel indien de overeenkomst werkelijk zonder rente is, zowel bij tegoeden op de rekening als bij tekorten op de rekening (ongeacht of de overeenkomst die mogelijk maakt), dan voldoet deze overeenkomst aan de voorwaarden die Islam stelt aan het beheren van geld voor wat betreft degene die geld in bewaring wil stellen. 8
Het oordeel over de zakelijke lening bij de Islamitische bank
Over het Islamitisch investeren dat onder Islamitisch bankieren aangeboden wordt, waar de praktijk hiervan moerabaha betreft daar wordt een principe gehanteerd waartegen Islam geen bezwaar heeft. Oftewel, indien de overeenkomst tussen bank en ondernemer op zoek naar financiering van zijn activiteiten stipuleert dat de bank zal kopen wat de ondernemer nodig heeft om dit vervolgens tegen een hogere prijs te verkopen aan de ondernemen maar op basis van gespreide betaling, dan is dit halal. De bank mag zelfs een percentage hanteren om te bepalen hoeveel hoger haar verkoop prijs moet zijn, het blijft halal. De reden hiervoor is dat de overeenkomst tussen bank en ondernemer een voorwerp betreft, het betreft niet geld dat van de hand van de bank over gaat naar de hand van de ondernemer waarna vanuit de hand van de ondernemer meer geld teruggaat naar de hand van de bank. In deze overeenkomst, met andere woorden, wordt gewoon een prijs berekend waartegen de ondernemer de goederen kan kopen van de bank. Om voor deze prijsberekening een percentage te gebruiken is geen probleem omdat dit geen rente is.
Echter, de details van de overeenkomst die is gebaseerd op halal kunnen deze alsnog haram doen laten worden. Dit indien de overeenkomst ergens een clausule bevat met iets waar de moslim zich niet mee in mag laten, een haram. Bijvoorbeeld indien de overeenkomst stelt dat als de ondernemer op een gegeven moment niet kan betalen, dat hij dan hiervoor een bepaald bedrag in rente op de uitstaande schuld extra zal moeten betalen, wat in de praktijk een heel gebruikelijke clausule in een contract gebaseerd op moerabaha is. Dit is een afspraak met betrekking tot rente die dan toegevoegd is aan een afspraak die in principe halal is, waardoor de ganse afspraak haram wordt. Een moslim mag zoiets niet afspreken.
Voor wat betreft het Islamitisch investeren waaronder de bank de ondernemer een bepaalde som geld geeft in ruil waarvoor de bank zal delen in winst en verlies, de zogenaamde moedharaba of moesjaraka, dit is een kwestie die vereist dat gekeken wordt naar de ondernemingsvormen die Islam heeft toegestaan. In principe erkent Islam de ondernemingsvorm waarbij een persoon zijn lichaam inbrengt, en een ander het kapitaal inbrengt. Oftewel, de onderneming waar een persoon werkt en de ander het kapitaal verschaft. Deze ondernemingsvorm is de moedharaba. Echter, Islam stipuleert bepaalde vereisten waaraan de moedharaba moet voldoen om rechtsgeldig te zijn. Één daarvan is dat het onder de moedharaba vrij is om afspraken te maken over de verdeling van de winsten van de onderneming, maar dat de verliezen van de onderneming te allen tijd gedragen worden door het kapitaal in de onderneming. Bij verlies heeft het lichaam van de onderneming zijn arbeid verloren, en draagt het kapitaal de schuld. Zou de afspraak van moedharaba of moesjaraka onder Islamitisch bankieren stellen dat zowel winst als verlies worden gedeeld, dan zou deze afspraak haram zijn, ook al is zij gebaseerd op een ondernemingsvorm die Islam toestaat. En dit omdat deze voorwaarde van de overeenkomst in zou gaan tegen de vereisten van Islam voor deze ondernemingsvorm. 8
Het oordeel over beleggen via de Islamitisch bank
Het is niet juist om te zeggen dat de rol van adviseur die Islamitische banken spelen tegenover de klanten die zij helpen met beleggen halal is wanneer en zolang de Islamitisch bank het advies beperkt tot aandelen, en dan hierbinnen enkel de aandelen van ondernemingen die volgens Islam activiteiten verrichten die acceptabel zijn. Om dit in te zien moet andermaal teruggekeerd worden naar het onderwerp van ondernemingsvormen in Islam.
Islam heeft verschillende ondernemingsvormen toegestaan, en al deze ondernemingsvormen delen een aantal eigenschappen. Één van de gedeelde eigenschappen is dat al de partners in een ondernemingsvorm van Islam elkaar bekend moeten zijn. En in al de ondernemingsvormen van Islam kan iedere partner namens de onderneming afspraken aangaan die vervolgens bindend zijn voor de onderneming, ook zonder akkoord van de overige leden van de onderneming. Een ander van de gedeelde eigenschappen is dat geen van de partners zijn deel in de onderneming kan verkopen zonder toestemming van de andere partners. Ieder partner heeft wel het recht om zich terug te trekken uit een onderneming en dus de opheffing van de onderneming te eisen, zonder toestemming hiervoor te moeten hebben van de andere partners.
In de ondernemingsvorm die ten grondslag ligt aan aandelen, de Naamloze Vennootschap (NV), zijn de afspraken allemaal anders, echter. Het idee achter het aandeel is dat men door het kopen ervan voor een deel eigenaar van de onderneming wordt. Maar, dit eigendom beschikt niet over de rechten die een lid van ieder van de Islamitische ondernemingsvormen altijd wel heeft, beslissingsbevoegdheid. In de Naamloze Vennootschap heeft geen van de aandeelhouders het recht om namens de onderneming afspraken overeen te komen met derde partijen, zelfs niet als de aandeelhouder alle aandelen van de Naamloze Vennootschap bezit. Een aandeelhouder kan enkel, indien hij genoeg aandelen controleert, het management van de onderneming de opdracht geven bepaalde afspraken overeen te komen. Tevens kunnen de aandelen van de Naamloze Vennootschap vrij verhandeld worden op de aandelenmarkten. Oftewel, men kan door een aandeel te kopen deel-eigenaar worden van de Naamloze Vennootschap zonder toestemming van de andere deel-eigenaren. Maar ook dit is een praktijk die door Islam niet wordt geaccepteerd. En, de deel-eigenaren van de Naamloze Vennootschap zijn vrij om hun aandeel in de onderneming van de hand te doen zonder dat de overige leden van onderneming hierover ingelicht hoeven te worden en zonder dat hen hiervoor toestemming gevraagd hoeft te worden. Ook deze beide praktijk van de Naamloze Vennootschap is in conflict met Islam. Voor deze en nog andere
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl
Dit systeem loopt op zijn einde.
Het duurt niet lang meer.
Bekeert u
Het einde der tijden is nabij!
Bekeert u
Het einde der tijden is nabij!
Jij zegt het.
The current economic system is very inefficient. The economy does not adequately address the need of people. In times of crisis many companies go bankrupt because there is no demand, even though they make useful products. Many people will become unemployed, so demand falls back even further. Governments and central banks intervene, which disturbs the functioning of markets. This enables inefficient companies to remain in business when they benefit from government intervention and the intervention in the financial system by central banks.
The fundamental cause of economic inefficiency is usury, which is the charging of interest on money. The following example demonstrates that interest on money is unsustainable and leads to crisis:
If someone brought a 1/10 oz gold coin to the bank in the year 1 AD, and the money remained there until the year 2000 AD, collecting a yearly interest of 4%, the amount of gold in the account would have been 3.6 * 10^31 kilograms of gold. This is 1.9 * 10^27 cubic metres of gold weighing 317 times the complete mass of the Earth.
On the opposite side an ever increasing amount of debt is needed that pays for the interest on the money in the bank account. At some point this leads to crisis. Economic crises and the destruction of useful capital are the result of the type of money we use. The same applies to the perceived need for government intervention in the economy. Our money is an important factor in poverty, the unraveling of social structures, the destruction of nature and the mass migration of people.
It is possible to achieve a much greater prosperity, with maximum capital growth without inflation, large debts, economic crises, unproductive government intervention and the unproductive part of the financial sector. Natural selection will ultimately determine the most efficient economic system, despite the political power structures that still exist at this moment. The investigation of alternatives and dissemination of knowledge will accelerate this process, but the ultimate outcome will not change.
Niet alles gelezen, te veel onzin. Totaal niet gehinderd door enige kennis van zaken.
Niet alles gelezen, te veel onzin. Totaal niet gehinderd door enige kennis van zaken.
Als je totaal niet gehinderd bent door enige kennis van zaken, kun je ook niet bepalen of iets onzin is.
Als je totaal niet gehinderd bent door enige kennis van zaken, kun je ook niet bepalen of iets onzin is.
Is dit als grap bedoeld of begrijp je mijn post niet?
Is dit als grap bedoeld of begrijp je mijn post niet?
Wat denk je nou zelf?
Dit is een serieus onderwerp.
Wat denk je nou zelf?
Dit is een serieus onderwerp.
Het was zo vreselijk flauw dat ik twijfelde.
Het was zo vreselijk flauw dat ik twijfelde.
Vrijwel alle economen begrijpen niets van de kwalijke gevolgen van rente. Je kunt beter de posts in deze draad raadplegen dan een economie boek. Daarom sloeg jouw opmerking nergens op.
Jij zegt het.
Natural selection will ultimately determine the most efficient economic system, despite the political power structures that still exist at this moment. The investigation of alternatives and dissemination of knowledge will accelerate this process, but the ultimate outcome will not change.
Dat is al lang gebeurd, hoor.
Vrijwel alle economen begrijpen niets van de kwalijke gevolgen van rente. Je kunt beter de posts in deze draad raadplegen dan een economie boek. Daarom sloeg jouw opmerking nergens op.
Ik hoef er geen boek op na te slaan om te zien dat het stuk vol onzin staat. Ik denk dat elk weldenkend mens dat wel kan inzien. Dit bijvoorbeeld:
Dus eigenlijk betaal je 400 duizend rente voor het indrukken van een knop.
Nee, je betaalt dat om in een huis te mogen wonen. En met een annuïteitenhypotheek met 5% rente zal het uiteindelijke afgeloste bedrag eerder rond het dubbele liggen. Dus je betaalt 2 ton rente. Maar wacht, hoor ik je daar inflatie roepen? Na 30 jaar kan je bijna twee keer zoveel voor je huis krijgen alleen al door inflatie. Dus, wat ben je nu werkelijk armer geworden? 200000*2-200000*2=0 :schok:
Vrijwel alle economen begrijpen niets van de kwalijke gevolgen van rente. Je kunt beter de posts in deze draad raadplegen dan een economie boek. Daarom sloeg jouw opmerking nergens op.
Zonder rente geen ondernemerschap en geen investeringen. En die vormen de basis van onze welvaartsmaatschappij.
Verder is duidelijk dat ongecontroleerd kapitalisme ontwrichtend en desastreus werkt voor een samenleving want dat krijg je een darwinistische maatschappij waarin het recht van de sterkste geldt.
Nederland is -wat mij betreft- een van de koplopers in het vinden van een goeie balans tussen die 2.De VS, die ik regelmatig bezoek , pertinent niet.
Dat is al lang gebeurd, hoor.
Dat zullen we nog wel zien.
Zonder rente geen ondernemerschap en geen investeringen. En die vormen de basis van onze welvaartsmaatschappij.
Verder is duidelijk dat ongecontroleerd kapitalisme ontwrichtend en desastreus werkt voor een samenleving want dat krijg je een darwinistische maatschappij waarin het recht van de sterkste geldt.
Nederland is -wat mij betreft- een van de koplopers in het vinden van een goeie balans tussen die 2.De VS, die ik regelmatig bezoek , pertinent niet.
Een goede balans zal nooit mogelijk op een rot fundament. Rente veroorzaakt korte termijn denken (verspillen van hulpbronnen).
When interest on money is charged, money in the future is worth less than money now. This has a major impact on investment choices. Interest promotes investments that are unsustainable and wasteful. If no interest was charged, sustainable investments would be more attractive.
For example: you want to build a house and you have the choice between a house of € 100,000 with a yearly energy cost of € 5,000 or a house of € 200,000 with a yearly energy of € 2,000. Assume that the house is maintained well and that the debt will not be repaid. When the interest rate is 10 percent, the cost for a cheap house with high energy consumption is as follows: € 10,000 plus interest € 5,000 energy is € 15,000 per year. The expensive house with low energy costs: € 20,000 interest plus € 2,000 energy is € 22,000 per year. If you do not have to pay interest, the expensive house with low energy cost will be cheaper.
Beleid om dat te corrigeren (subsidies en belastingen) verstoren de markt. Maatregelen die tegen economische rationaliteit ingaan, leiden tot misbruik.
Dat zonder rente geen ondernemerschap mogelijk zou zijn is onzin. Het tegendeel is aangetoond.
The miracle of Wörgl
There are a number of successful examples of the introduction of money with a holding tax. Wörgl is the best known example. During the Great Depression, the Austrian town of Wörgl made economic history by introducing a complimentary currency. The mayor Michael Unterguggenberger had a long list of projects he wanted to accomplish, but there was hardly any money with which to carry them out. Rather than spending the 40,000 Austrian schillings in the town’s coffers to start these projects off, he deposited them in a local savings bank as a guarantee to back the issue of a type of complimentary currency known as 'stamp scrip'. The Wörgl currency required a monthly stamp to be stuck on all the circulating notes for them to remain valid, amounting 1% of the each note’s value.
Because nobody wanted to pay what was effectively a hoarding fee, everyone receiving the notes would spend them as fast as possible. The 40,000 schilling deposit allowed anyone to exchange scrip for 98 per cent of its value in schillings. This offer was rarely taken up though. Over the 13-month period the project ran, the council not only carried out all the intended works projects, but also built new houses, a reservoir, a ski jump, and a bridge.
The key to its success was the fast circulation of scrip within the local economy, 14 times higher than the Schilling. This in turn increased trade, creating extra employment. At the time of the project, unemployment in Wörgl dropped while it rose in the rest of Austria. Six neighbouring villages copied the system successfully. In January 1933, the project was replicated in the neighbouring city of Kirchbuhl, and in June 1933, two hundred Austrian townships were interested in adopting the idea. At this point the central bank panicked and decided to assert its monopoly rights by banning complimentary currencies. The people unsuccessfully sued the bank and later lost in the Austrian Supreme Court. It then became a criminal offence to issue 'emergency currency'.
Joseph in Egypt
Money with a holding tax was first introduced when Joseph was viceroy of Egypt. When the pharaoh had dreams about seven fat cows being eaten by seven lean cows and seven full ears of corn being devoured by seven thin and blasted ears of corn, Joseph explained the dreams to the pharaoh. He told the pharao that seven good years would come and after that seven bad years would follow. Joseph advised the Egyptians to store food on a large scale. They followed his advice and built storehouses for food. In this way Egypt survived the seven years of scarcity.
What is less known, because it is not recorded in The Bible, is that the storing of food resulted in a financial system. The historian Friedrich Preisigke discovered that the Egyptians used corn receipts for money. Farmers bringing in the food, got receipts for corn. Bakers who wanted to make bread, brought in the receipts, which could be exchanged for corn.
Because Joseph took all the money from them (Gen. 47:14-15), the Egyptians had to invent an alternative currency. Therefore it did not take long before the corn receipts where generally accepted as money. Because of the degradation of the corn and mice eating it, the value of the receipts was steadily decreasing. This enticed people to spend the money fast.
The situation in Egypt was similar to the situation to Wörgl during the Great Depression, where money effectively ceased to function. The corn receipt system in Egypt remained in operation for more than 1,500 years. It did not collapse in the end but was forcibly replaced by Roman money when the Romans took control over Egypt. Therefore this monetary system must have been stable and satisfactory.
Ik hoef er geen boek op na te slaan om te zien dat het stuk vol onzin staat. Ik denk dat elk weldenkend mens dat wel kan inzien. Dit bijvoorbeeld:
Nee, je betaalt dat om in een huis te mogen wonen. En met een annuïteitenhypotheek met 5% rente zal het uiteindelijke afgeloste bedrag eerder rond het dubbele liggen. Dus je betaalt 2 ton rente. Maar wacht, hoor ik je daar inflatie roepen? Na 30 jaar kan je bijna twee keer zoveel voor je huis krijgen alleen al door inflatie. Dus, wat ben je nu werkelijk armer geworden? 200000*2-200000*2=0 :schok:
Het stuk gaan uit van a) een bepaalde rente en b) constante waarde van het geld. Beide zijn te betwisten. Desondanks is deze manier van denken in de goede richting. Alleen is dat pas goed in te zien als je het onderwerp diepgaander onderzoekt. Het problematische karakter van rente op langere termijn heb ik al aangetoond. Alleen de meeste mensen denken niet lange termijn.
Een goede balans zal nooit mogelijk op een rot fundament. Rente veroorzaakt korte termijn denken (verspillen van hulpbronnen).
When interest on money is charged, money in the future is worth less than money now. This has a major impact on investment choices. Interest promotes investments that are unsustainable and wasteful. If no interest was charged, sustainable investments would be more attractive.
For example: you want to build a house and you have the choice between a house of € 100,000 with a yearly energy cost of € 5,000 or a house of € 200,000 with a yearly energy of € 2,000. Assume that the house is maintained well and that the debt will not be repaid. When the interest rate is 10 percent, the cost for a cheap house with high energy consumption is as follows: € 10,000 plus interest € 5,000 energy is € 15,000 per year. The expensive house with low energy costs: € 20,000 interest plus € 2,000 energy is € 22,000 per year. If you do not have to pay interest, the expensive house with low energy cost will be cheaper.
Beleid om dat te corrigeren (subsidies en belastingen) verstoren de markt. Maatregelen die tegen economische rationaliteit ingaan, leiden tot misbruik.
Wat een onzin. Alsof een huis beter isoleren de bouwkosten twee keer zo hoog maakt. Weet je wat kosten inhoudt? Dat houdt in dat er energie/materiaal/manuren worden "verspilt". Dus om die 100000 aan "verspilling" uit je verhaaltje terug te verdienen ben je 100000/3000=33 jaar verder.
En je hebt geen subsidies nodig, tegenwoordig moeten huizen aan eisen voldoen.
Het stuk gaan uit van a) een bepaalde rente en b) constante waarde van het geld. Beide zijn te betwisten. Desondanks is deze manier van denken in de goede richting. Alleen is dat pas goed in te zien als je het onderwerp diepgaander onderzoekt. Het problematische karakter van rente op langere termijn heb ik al aangetoond. Alleen de meeste mensen denken niet lange termijn.
Oh, niet in deze draad in ieder geval. Ik kan wel herinneren dat je dat een tijd terug gepoogd had, maar bij verder doorvragen kwam je er niet meer uit. Kom anders eens met een voorbeeld.
Wat een onzin. Alsof een huis beter isoleren de bouwkosten twee keer zo hoog maakt. Weet je wat kosten inhoudt? Dat houdt in dat er energie/materiaal/manuren worden "verspilt". Dus om die 100000 aan "verspilling" uit je verhaaltje terug te verdienen ben je 100000/3000=33 jaar verder.
Dit was een vereenvoudiging van een theoretisch voorbeeld dat ook de levensduur van het huis meenam. Ik zie nu dat het beter is om dat niet te doen. Bedankt daarvoor. In het boek Arm door Geld van Strohalm staat het complete voorbeeld waarbij het duurzame huis ook veel langer meegaat.
Uiteindelijk is het zo dat rente (verdiscontering) leidt tot korte termijn denken. Dat kun je ondervangen door regelgeving. Daarvoor heb je weer bureaucraten nodig om die regels te bedenken en controleurs om ze te controleren. Het zou veel beter zijn wanneer de economie duurzaam is uit zichzelf en dat mensen de keuze uit zichzelf maken ipv er toe gedwongen te worden door een overheid.
Oh, niet in deze draad in ieder geval. Ik kan wel herinneren dat je dat een tijd terug gepoogd had, maar bij verder doorvragen kwam je er niet meer uit. Kom anders eens met een voorbeeld.
Het is niet zo dat ik er niet uit kom maar dat jij het niet snapt. Dat kan liggen aan mijn kwaliteiten als uitlegger maar voor mij is het verstandig om mijn energie te steken in mensen die het wel snappen. Die zijn er ook. Daarom laat ik het hier bij.
Het is niet zo dat ik er niet uit kom maar dat jij het niet snapt. Dat kan liggen aan mijn kwaliteiten als uitlegger maar voor mij is het verstandig om mijn energie te steken in mensen die het wel snappen. Die zijn er ook. Daarom laat ik het hier bij.
Nee hoor, ik heb toendertijd met een simpel rekenvoorbeeldje een en ander aangetoond. 1+1=2 etc. Daar valt niet veel aan te snappen.
Dit was een vereenvoudiging van een theoretisch voorbeeld dat ook de levensduur van het huis meenam. Ik zie nu dat het beter is om dat niet te doen. Bedankt daarvoor. In het boek Arm door Geld van Strohalm staat het complete voorbeeld waarbij het duurzame huis ook veel langer meegaat.
Uiteindelijk is het zo dat rente (verdiscontering) leidt tot korte termijn denken. Dat kun je ondervangen door regelgeving. Daarvoor heb je weer bureaucraten nodig om die regels te bedenken en controleurs om ze te controleren. Het zou veel beter zijn wanneer de economie duurzaam is uit zichzelf en dat mensen de keuze uit zichzelf maken ipv er toe gedwongen te worden door een overheid.
In jouw ideale wereld is het verdomde moeilijk om aan geld te komen, en zal men dus verplicht zijn het korte termijn plan aan te gaan. Niemand wil je immers zo veel geld uitlenen.
In jouw ideale wereld is het verdomde moeilijk om aan geld te komen, en zal men dus verplicht zijn het korte termijn plan aan te gaan. Niemand wil je immers zo veel geld uitlenen.
Zo zal het niet zijn vanwege een belasting op het aanhouden van geld. Iedereen met geld wil dit uitlenen tegen 0% aan jou als je te vertrouwen bent. Als je niet te vertrouwen bent (bad credit) kun je in het huidige systeem tegen hogere rente alsnog lenen (vanwege het risico). Gevolg: je komt in nog grotere problemen (en ja hoor: crediet crisis). Daarom is de oorzaak van de crisis rente.
Het voorbeeld van Strohalm:
Now let us look at some numbers. Suppose that a cheap house will last 33 years and that it will cost 200,000.00 Euro. Then you’ll pay per year (200,000.00 divided by 33) = 6,060.00 Euro. The more expensive house costs twice as much (400,000.00 Euro) but it will last a hundred years. For this house you and your heirs will pay only 4,000.00 Euro per year. For two thousand Euro per year less, you’ll live in a house that is not only more pleasant to live in, but will also cost less in energy use.
You have made up your mind: you are going for lasting quality. Now imagine a visit to the bank for a mortgage application, you’ll receive a cold shower. Because the bank will calculate interest and that will change the outcome quite drastically. If we calculate the interest at 10% then that expensive house will not only cost 4,000.00 Euro per year in the write-off, but during the first year there will be an additional charge of 40,000.00 Euro in interest: 10% of 400,000.00 Euro.
Your housing costs are now 44,000.00 Euro. That other cheaper house, which at first appeared less expensive and then turned out to cost more, now appears less expensive again. There is the yearly write off of 6,060.00 Euro but during the first year there is only 20,000.00 Euro in interest charges. Total costs for the first year are only 26,060 Euro. During the following years, despite added interest this less durable house will be cheaper.
This example shows that without interest charges there is a tendency to select long-term solutions while with interest charges shortterm solutions will be preferred. Interest charges make the longterm solution uneconomical. This is also true on a larger scale. Natural resources such as rainforests are squandered even though this translates into a one time profit. Intelligent forest management could earn a profit for centuries to come but with the present money system it is more profitable to cut down the rainforest now and put the money in the bank to earn interest.
Zo zal het niet zijn vanwege een belasting op het aanhouden van geld. Iedereen met geld wil dit uitlenen tegen 0% aan jou als je te vertrouwen bent. Als je niet te vertrouwen bent (bad credit) kun je in het huidige systeem tegen hogere rente alsnog lenen (vanwege het risico). Gevolg: je komt in nog grotere problemen (en ja hoor: crediet crisis). Daarom is de oorzaak van de crisis rente.
[/COLOR]
Iedereen met geld wil dit zo snel mogelijk uitgeven aan iets nuttigs, niet uitlenen waarbij op geen enkele manier voordeel te behalen valt. Met andere woorden, ze kopen dat huis zelf wel, mag jij het lekker gaan huren met winst voor hun uiteraard.