knuppeltje
08-11-10, 10:20
Chistiaan Bonebakker
De auteur is journalist en vader van de Nederlands-Marokkaanse Sarah. Hoewel het meisje voor de Marokkaanse overheid niet bestaat, gaf Utrecht haar de Marokkaanse nationaliteit - tegen de zin van de ouders.
Marokko is een lastig land in de discussie over dubbele nationaliteiten. Wie eenmaal de Marokkaanse nationaliteit heeft, raakt die nooit meer kwijt. En de kinderen van Marokkanen krijgen automatisch ook de Marokkaanse nationaliteit.
Vroeger gold daarbij de eis dat in ieder geval de vader Marokkaans moest zijn, maar tegenwoordig is alleen een Marokkaanse moeder al genoeg. En aangezien de nationaliteit van generatie op generatie wordt doorgegeven, ook via gemengde relaties, wordt het aantal Marokkanen op de wereld dus groter en groter. In theorie totdat de hele wereld een Marokkaans paspoort heeft. En het bijzondere is: de Nederlandse overheid werkt daar braaf aan mee.
Kijk bijvoorbeeld naar onze dochter Sara (nu 19 maanden). Zij heeft een Nederlandse vader en een Marokkaanse moeder. We geven haar graag een stuk van de Marokkaanse cultuur mee, maar de Marokkaanse overheid heeft over onze dochter niets te zeggen; we voeden haar op als een volledig Nederlands staatsburger. Sarah's geboorte hebben we daarom bewust niet gemeld bij het Marokkaanse consulaat. Eén nationaliteit is genoeg: met haar Nederlands paspoort kan Sarah de hele wereld over. Ze zal vast wel eens in Marokko komen, maar dan graag als tourist en niet als Marokkaan.
De gemeente Utrecht denkt daar anders over. Ondanks het protest dat we hebben aangetekend, is de afdeling Burgerzaken van plan Sarah in de Gemeentelijke Basisadministratie (GBA) de Marokkaanse nationaliteit toe te kennen. In een brief schrijft de gemeente: 'Na onderzoek door de Nedelandse staatsecretaris van Binnenlandse Zaken, mevrouw Bijleveld, is vast komen te staan dat registratie bij de Marokkaanse autoriteiten geen vereiste is om de Marokkaanse nationaliteit via de moeder aan het kind door te geven. Ook uw kind heeft daardoor vanaf de geboorte de Marokkaanse nationaliteit.'
Kort samengevat: ook al weet Marokko niet eens dat Sarah bestaat, voor de GBA is zij gewoon een Marokkaan.
We voelen de bui al hangen. Vorig jaar kregen we al een brief van staatssecretaris Bijleveld zelf, waarin zij schreef: 'De gemeenten passen, conform de hiervoor genoemde wettelijke bepalingen, ambthalve het nationaliteitsrecht van het betrokken land toe.' Met andere woorden: Nederlandse gemeenten voeren trouw de Marokkaanse wet uit. Zowel de staatssecretaris als de gemeente begrijpt ons standpunt, maar 'ambtshalve' moeten ze roomser zijn dan de paus.
et de komst van het kabinet-Rutte is de zaak voor ons nog belangrijker geworden dan hij al was. Immers, het kabinet wil denaturalisatie mogelijk maken van criminelen met een dubbele nationaliteit. In het regeerakkoord staat die deur nog maar op een kier, maar je weet nooit hoe snel Wilders hen verder opentrapt. Stel dat Sarah op het verkeerde pad terechtkomt, dan zou het dus zomaar kunnen gebeuren dat ze haar Nederlandse paspoort kwijtraakt en alleen nog maar Marokkaanse is. Hoe klein deze kans ook is, wij willen dit koste wat het kost voorkomen. Onze dochter verdient dezelfde rechtsbescherming als alle Nederlanders.
Het valt te hopen dat het nieuwe kabinet de wetgeving over de GBA snel aanpast, zodat gemeenten verlost worden van die rare plicht om Marokkaanse nationaliteiten toe te kennen aan Nederlanders die bij de Marokkaanse overheid niet eens bekend zijn. Dat zou een mooi begin zijn van het terugdringen van het aantal dubbele nationaliteiten in Nederland.
Bovendien zou het een geruststellende gedachte zijn om te weten dat onze overheid het zelfbeschikkingsrecht van haar eigen burgers laat prevaleren boven de Marokkaanse wet. (Volkskrant)
Kafkaäanse toestanden in de polder.
De auteur is journalist en vader van de Nederlands-Marokkaanse Sarah. Hoewel het meisje voor de Marokkaanse overheid niet bestaat, gaf Utrecht haar de Marokkaanse nationaliteit - tegen de zin van de ouders.
Marokko is een lastig land in de discussie over dubbele nationaliteiten. Wie eenmaal de Marokkaanse nationaliteit heeft, raakt die nooit meer kwijt. En de kinderen van Marokkanen krijgen automatisch ook de Marokkaanse nationaliteit.
Vroeger gold daarbij de eis dat in ieder geval de vader Marokkaans moest zijn, maar tegenwoordig is alleen een Marokkaanse moeder al genoeg. En aangezien de nationaliteit van generatie op generatie wordt doorgegeven, ook via gemengde relaties, wordt het aantal Marokkanen op de wereld dus groter en groter. In theorie totdat de hele wereld een Marokkaans paspoort heeft. En het bijzondere is: de Nederlandse overheid werkt daar braaf aan mee.
Kijk bijvoorbeeld naar onze dochter Sara (nu 19 maanden). Zij heeft een Nederlandse vader en een Marokkaanse moeder. We geven haar graag een stuk van de Marokkaanse cultuur mee, maar de Marokkaanse overheid heeft over onze dochter niets te zeggen; we voeden haar op als een volledig Nederlands staatsburger. Sarah's geboorte hebben we daarom bewust niet gemeld bij het Marokkaanse consulaat. Eén nationaliteit is genoeg: met haar Nederlands paspoort kan Sarah de hele wereld over. Ze zal vast wel eens in Marokko komen, maar dan graag als tourist en niet als Marokkaan.
De gemeente Utrecht denkt daar anders over. Ondanks het protest dat we hebben aangetekend, is de afdeling Burgerzaken van plan Sarah in de Gemeentelijke Basisadministratie (GBA) de Marokkaanse nationaliteit toe te kennen. In een brief schrijft de gemeente: 'Na onderzoek door de Nedelandse staatsecretaris van Binnenlandse Zaken, mevrouw Bijleveld, is vast komen te staan dat registratie bij de Marokkaanse autoriteiten geen vereiste is om de Marokkaanse nationaliteit via de moeder aan het kind door te geven. Ook uw kind heeft daardoor vanaf de geboorte de Marokkaanse nationaliteit.'
Kort samengevat: ook al weet Marokko niet eens dat Sarah bestaat, voor de GBA is zij gewoon een Marokkaan.
We voelen de bui al hangen. Vorig jaar kregen we al een brief van staatssecretaris Bijleveld zelf, waarin zij schreef: 'De gemeenten passen, conform de hiervoor genoemde wettelijke bepalingen, ambthalve het nationaliteitsrecht van het betrokken land toe.' Met andere woorden: Nederlandse gemeenten voeren trouw de Marokkaanse wet uit. Zowel de staatssecretaris als de gemeente begrijpt ons standpunt, maar 'ambtshalve' moeten ze roomser zijn dan de paus.
et de komst van het kabinet-Rutte is de zaak voor ons nog belangrijker geworden dan hij al was. Immers, het kabinet wil denaturalisatie mogelijk maken van criminelen met een dubbele nationaliteit. In het regeerakkoord staat die deur nog maar op een kier, maar je weet nooit hoe snel Wilders hen verder opentrapt. Stel dat Sarah op het verkeerde pad terechtkomt, dan zou het dus zomaar kunnen gebeuren dat ze haar Nederlandse paspoort kwijtraakt en alleen nog maar Marokkaanse is. Hoe klein deze kans ook is, wij willen dit koste wat het kost voorkomen. Onze dochter verdient dezelfde rechtsbescherming als alle Nederlanders.
Het valt te hopen dat het nieuwe kabinet de wetgeving over de GBA snel aanpast, zodat gemeenten verlost worden van die rare plicht om Marokkaanse nationaliteiten toe te kennen aan Nederlanders die bij de Marokkaanse overheid niet eens bekend zijn. Dat zou een mooi begin zijn van het terugdringen van het aantal dubbele nationaliteiten in Nederland.
Bovendien zou het een geruststellende gedachte zijn om te weten dat onze overheid het zelfbeschikkingsrecht van haar eigen burgers laat prevaleren boven de Marokkaanse wet. (Volkskrant)
Kafkaäanse toestanden in de polder.