HUISBAAS
25-11-10, 19:35
KABUL - Maandenlang zagen de geheime gesprekken tussen de Taliban en de Afghaanse leiders er veelbelovend uit, al was het alleen maar door het opduiken van Mullah Akhtar Muhammad Mansour aan de onderhandelingstafel, een van de hoogste commandanten van de Taliban.
Nu blijkt dat Mansour niet de echte Mansour was. Volgens Amerikaanse en Afghaanse functionarissen zijn zij beetgenomen en ziet het ernaar uit dat de onderhandelingen die met steun van de NAVO werden gevoerd, weinig hebben opgeleverd.
'Hij was het niet', zegt een westerse diplomaat die bij de onderhandelingen betrokken was. 'Maar we hebben hem wel een hoop geld gegeven.' De Amerikanen hebben de hoop opgegeven dat hun gesprekspartner deel uitmaakte van de leiding van de Taliban.
Afghaanse en NAVO-functionarissen zeggen dat zij drie keer gesproken hebben met de man, die vanuit Pakistan kwam aanreizen. De nep-Talibanleider had een ontmoeting met president Karzai, nadat hij met een NAVO-toestel naar Kabul was gevlogen.
Bizarre sfeer
Het is een illustratie van de onzekere en bizarre sfeer waarin de Amerikanen en Afghanen een uitweg proberen te zoeken uit de al negen jaar durende oorlog. De Taliban-leiders houden zich waarschijnlijk schuil in Pakistan, dat miljarden aan hulp krijgt van de VS. De meeste kopstukken van de Taliban zijn wat uiterlijk betreft volstrekt onbekend bij de Amerikanen en zelfs de Afghaanse regering.
Amerikaanse functionarissen zeggen dat zij van meet af aan twijfelden aan de identiteit van de man die zei dat hij Mansour was, na oprichter Mullah Mohammed Omar de belangrijkste figuur bij de Taliban. Maar bij de derde ontmoeting, in Kandahar, kregen ze nog meer achterdocht. Iemand die Mansour een paar jaar eerder had ontmoet, zei dat de man achter de tafel niet op hem leek.
Geld
Volgens een westerse diplomaat zou de Afghaan in het begin een aanzienlijke hoeveelheid geld hebben gekregen om hem aan te moedigen aan de onderhandelingen deel te nemen. Vorige maand nog klonken de Amerikanen en Afghaanse functionarissen heel positief over het verloop van de gesprekken. Volgens generaal David Petraeus toonden ze aan dat de Taliban, die onder zware druk staan van een Amerikaans offensief, in ieder geval bereid waren over het beëindigen van de oorlog te praten.
Iedereen vraagt zich nu af wie de man eigenlijk was. Een mogelijkheid is dat het simpelweg om een oplichter gaat. Anderen zeggen dat de man mogelijk een Taliban spion was. 'De Taliban zijn slimmer dan de Amerikanen en onze eigen veiligheidsdiensten', zegt een hoge Afghaanse functionaris. 'Zij spelen spelletjes.'
Inlichtingendienst
Sommigen opperen dat de nep-Talibanleider misschien gestuurd was door de ISI, de Pakistaanse inlichtingendienst. Die wordt ervan beschuldigd dat die dubbelspel speelt in Afghanistan: enerzijds verzekeren ze de Amerikanen dat ze jacht maken op de Taliban, terwijl ze tegelijkertijd steun verlenen aan de opstandelingen.
Wie de man ook was, de gesprekken zagen er veelbelovend uit. Anders dan de Taliban altijd deden, eiste hij niet het vertrek van de buitenlandse troepen als voorwaarde voor een vredesregeling. Hij eiste slechts dat de Talibanleiders zouden mogen terugkeren, dat hun strijders banen zouden krijgen en dat alle gevangenen zouden worden vrijgelaten.
De Taliban hebben steeds ontkend dat er onderhandelingen gaande waren.
Bron: New York Times
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl
Nu blijkt dat Mansour niet de echte Mansour was. Volgens Amerikaanse en Afghaanse functionarissen zijn zij beetgenomen en ziet het ernaar uit dat de onderhandelingen die met steun van de NAVO werden gevoerd, weinig hebben opgeleverd.
'Hij was het niet', zegt een westerse diplomaat die bij de onderhandelingen betrokken was. 'Maar we hebben hem wel een hoop geld gegeven.' De Amerikanen hebben de hoop opgegeven dat hun gesprekspartner deel uitmaakte van de leiding van de Taliban.
Afghaanse en NAVO-functionarissen zeggen dat zij drie keer gesproken hebben met de man, die vanuit Pakistan kwam aanreizen. De nep-Talibanleider had een ontmoeting met president Karzai, nadat hij met een NAVO-toestel naar Kabul was gevlogen.
Bizarre sfeer
Het is een illustratie van de onzekere en bizarre sfeer waarin de Amerikanen en Afghanen een uitweg proberen te zoeken uit de al negen jaar durende oorlog. De Taliban-leiders houden zich waarschijnlijk schuil in Pakistan, dat miljarden aan hulp krijgt van de VS. De meeste kopstukken van de Taliban zijn wat uiterlijk betreft volstrekt onbekend bij de Amerikanen en zelfs de Afghaanse regering.
Amerikaanse functionarissen zeggen dat zij van meet af aan twijfelden aan de identiteit van de man die zei dat hij Mansour was, na oprichter Mullah Mohammed Omar de belangrijkste figuur bij de Taliban. Maar bij de derde ontmoeting, in Kandahar, kregen ze nog meer achterdocht. Iemand die Mansour een paar jaar eerder had ontmoet, zei dat de man achter de tafel niet op hem leek.
Geld
Volgens een westerse diplomaat zou de Afghaan in het begin een aanzienlijke hoeveelheid geld hebben gekregen om hem aan te moedigen aan de onderhandelingen deel te nemen. Vorige maand nog klonken de Amerikanen en Afghaanse functionarissen heel positief over het verloop van de gesprekken. Volgens generaal David Petraeus toonden ze aan dat de Taliban, die onder zware druk staan van een Amerikaans offensief, in ieder geval bereid waren over het beëindigen van de oorlog te praten.
Iedereen vraagt zich nu af wie de man eigenlijk was. Een mogelijkheid is dat het simpelweg om een oplichter gaat. Anderen zeggen dat de man mogelijk een Taliban spion was. 'De Taliban zijn slimmer dan de Amerikanen en onze eigen veiligheidsdiensten', zegt een hoge Afghaanse functionaris. 'Zij spelen spelletjes.'
Inlichtingendienst
Sommigen opperen dat de nep-Talibanleider misschien gestuurd was door de ISI, de Pakistaanse inlichtingendienst. Die wordt ervan beschuldigd dat die dubbelspel speelt in Afghanistan: enerzijds verzekeren ze de Amerikanen dat ze jacht maken op de Taliban, terwijl ze tegelijkertijd steun verlenen aan de opstandelingen.
Wie de man ook was, de gesprekken zagen er veelbelovend uit. Anders dan de Taliban altijd deden, eiste hij niet het vertrek van de buitenlandse troepen als voorwaarde voor een vredesregeling. Hij eiste slechts dat de Talibanleiders zouden mogen terugkeren, dat hun strijders banen zouden krijgen en dat alle gevangenen zouden worden vrijgelaten.
De Taliban hebben steeds ontkend dat er onderhandelingen gaande waren.
Bron: New York Times
__________________
Oorspronkelijk geplaatst op forums.ansaar.nl